Á leið minni á upphækkuðu neðanjarðarlestarstöðina í dag sá ég skýrasta merki hverfisins míns (orðaleikur mjög ætlaður) um að jólasveinatíminn sé að fullu á næsta leyti: jólatréslóðir. Ég finn kunnugleg andlit fólksins sem er staðsett, eins og alltaf, fyrir framan Rite Aid sem veiða furur og furur sem eru löngu aðskildar frá rótum sínum. Samkvæmt National Christmas Tree Association eru um það bil 30-35 milljónir „raunverulegra“ jólatrjáa seld í Bandaríkjunum á hverju ári og um það bil 100,000 manns eru starfandi í jólatrjáaiðnaðinum.
„Um leið og kalkúnninn er kominn í Tupperware, snúast hugsanir um að undirbúa jólin,“ hefst nýleg frétt í blaðinu. "Og hvað segir jólin meira en tréð?" Já, eins og þakkargjörð er fyrir kalkúna, eru jólin sígræn. Það virðist nánast fara framhjá neinum að varanleg tákn tveggja hátíðlegustu hátíða vetrarins eru árleg skotmörk manndrápsferða. Þú getur sungið „O Christmas Tree“ þar til þú verður hás, en tréð sem þú keyptir er að deyja fyrir augum þínum.
Níutíu og átta prósent allra bandarískra jólatrjáa eru ræktuð á meira en 21,000 jólatrjáabúum; þessi býli éta upp um 450,000 hektara lands. Það tekur um 7-10 ár fyrir jólatré að þroskast og fyrir hvert uppskorið tré eru gróðursettar 2-3 plöntur. Hugsaðu um það eins og verksmiðjuræktun fyrir firs.
Verslunartré eins og það sem ég fór framhjá í dag eru hefð í New York-borg sem nær aftur til ársins 1851. Þrjátíu árum eftir það töfraði aðstoðarmaður Thomas Edison fram þá skynsamlegu hugmynd að hengja rafmagnsljós á jólatré. Árið 1890 var verið að fjöldaframleiða slík ljós og trjálýsing yrði að lokum valin athöfn fyrir þá sem hafa ekkert á móti þriggja stafa rafmagnsreikningum.
Önnur varanleg amerísk hefð mun að lokum marka óopinbera endalok allrar hátíðaranda. Ég er að sjálfsögðu að tala um það að sjá fleyg tré sem liggja nálægt sorptunnum á gangstéttinni. Aðeins nokkrum vikum áður halluðu þessi tré næstum upprétt með verðmiða sem dingluðu af glansandi greinunum. Nú liggja þeir láréttir…nokkrir þrautseigir tinselstrengir sem loðast við rakhnífskarpar nálarnar. Eins og plastgafflar, pappírsdiskar, naguð kalkúnabein og vaxandi heimilislaus íbúa New York, lítum við á jólatré sem einnota; þau verða að lokum vandamál einhvers annars.
Áður en einhver dregur fram hina víðtæku endurvinnslu trjáa eftir frí skulum við rifja upp, eigum við það? Um 450,000 ekrur af landi eru teknir til hliðar til að gróðursetja og rækta tré sem ætlað er að höggva og selja í um það bil tíu daga notkun áður en þeim er hent án helgisiða út á gangstéttina og við eigum að fagna þeim tíma og peningum sem borgin okkar notar til að takast á við. síðari-og fyrirsjáanleg-faraldur dauðra trjáa.
Blikkandi ljósin fara aftur í skápnum á ganginum og skrautmunirnir eru geymdir undir rúminu í gestaherberginu löngu áður en rafmagns- og kreditkortareikningar í janúar koma. Jólatréð í ár verður hins vegar sagnfræði. Það mun ekki lengur fela skærumpakkaða kassa af rafeindabúnaði eða sýna spettaðan ljósan engil á hæsta punkti. Gróðursett og fitað eingöngu til að drepa, mun það dæmda tré líklega þjóna sem nýtt skotmark fyrir staðbundna hunda á göngutúr.
Fyrir þessi jól, segðu nei við fir...
Mickey Z. má finna á vefnum á http://www.mickeyz.net.
ZNetwork er eingöngu fjármagnað með örlæti lesenda sinna.
Styrkja