Í lok síðasta árs heimsótti ég hinn forna kristna bæ Maloula í djúpu gljúfri í fjöllunum 20 mílur norðvestur af Damaskus. Það hefur verið griðastaður í 2,000 ár, klettar þess fullir af hellum og byggingar þess loða við háa klettaveggi. Það er einn af fáum bæjum í Sýrlandi þar sem kristnir eru í meirihluta og eini staðurinn þar sem vestræn arameíska, tungumál Jesú, er enn töluð.
Fólk í Maloula var kvíðið þegar ég var þar og velti því fyrir sér hversu lengi þeir myndu haldast ónæmur eða að minnsta kosti að mestu óáreittur af ofbeldinu sem hafði yfirtekið restina af Sýrlandi. Nú þegar voru þeir að finna fyrir áhrifum þess, aðallega í formi glæpaárása á vel stæðu kristna.
Óvissa friðhelgi Maloula gegn borgarastyrjöldinni í Sýrlandi varði í níu mánuði til viðbótar. En klukkan 5.40:20 síðastliðinn miðvikudag sprengdi sjálfsmorðssprengjumaður í farartæki fullum af sprengiefni sig í loft upp við eftirlitsstöðina og drap átta hermenn. Þá ruddust XNUMX pallbílar með vélbyssur aftan í bæinn og skutu upp í loftið. Þeir tóku yfir ljótt hvítþvegið hótel ofan á kletti sem stjórnstöð og sögðu fólki að vera í húsum sínum. Engin mótspyrna var og bardagar hófust fyrst þegar sýrlenski herinn kom síðar um daginn, stjórnarflugvélar gerðu loftárásir og uppreisnarmenn hörfuðu loks. Tilkynnt var um harða átök í kringum Maloula í gær.
Það sem gerðist við handtöku Maloula er opinberað með sannfærandi smáatriðum af Matthew Barber í netfréttabréfinu Syria Comment. Hann hefur hratt blandað saman kvikmyndum og yfirlýsingum uppreisnarmanna við símaviðtöl við heimamenn. Niðurstaðan er sú að ólíkt flestum þáttum í Sýrlandsstríðinu er hægt að fylgjast með atburðum með þokkalegri nákvæmni.
Samkvæmt eigin yfirlýsingum voru uppreisnarsveitirnar að mestu úr jihad-hópum undir forystu Jabhat al-Nusra sem tengdist al-Qaeda og þar á meðal Ahrar al-Sham, Baba Amr herdeildina og herstjórnardeild Frjálsa sýrlenska hersins (FSA). . Heimamenn segja að þeir hafi notið aðstoðar súnní-múslimskra flóttamanna frá herskáum bænum Douma í útjaðri Damaskus.
Þetta er ekki saga um blóðbað trúarhópa, en kristnir menn í Maloula hljóta að hafa áhyggjur af því að það gæti breyst í eitt. Einn uppreisnarhópur sagði að aðgerðin væri „auga fyrir auga“ í hefndarskyni fyrir eiturgasárásina á Ghouta, sem uppreisnarmenn eru á valdi uppreisnarmanna, 21. ágúst. Það eru færslur með tilvitnunum í Kóraninn sem segir „Allah gefi okkur þolinmæði og sigur yfir vantrúuðum“. Myndir sem uppreisnarmennirnir tóku sýna lík sýrlenskra hermanna sem voru drepnir af sjálfsmorðsárásarmanninum. Uppreisnarmennirnir hörfuðu loks en ekki áður en þeir höfðu sýnt fram á að þeir litu á Maloula sem vígi stuðningsmanna ríkisstjórnarinnar. Eins og með önnur slík átök sendu stjórnvöld flugvélar til að sprengja uppreisnarmannastöður, aðferð sem hefur gert svo mikið til að breyta milljónum Sýrlendinga í flóttamenn innan og utan landsins.
Hernám Maloula varpar ljósi á aðra þróun í Sýrlandi sem er verulega frábrugðin því sem fjölmiðlar segja frá eða segja frá ríkisstjórn Obama til að reyna að fá samþykki þingsins fyrir loftárásum. Þann 5. september, sama daginn sem al-Nusra réðst inn í Maloula, sagði utanríkisráðherra Bandaríkjanna, John Kerry, við yfirheyrslu á þinginu um uppreisnarmenn: „Ég er bara ekki sammála því að meirihluti sé al-Qaeda og þeir slæmu. krakkar. Það er ekki satt. Það eru um 70,000 til 100,000 stjórnarandstæðingar... Kannski gætu 15 prósent til 25 prósent verið í einum eða öðrum hópi sem eru það sem við myndum líta á sem vondu krakkana." Foringjar uppreisnarmanna hafa fúslega fullvissað dálkahöfunda bandarískra dagblaða um að hið hógværa FSA sé ráðandi í kringum Damaskus, ólíkt norður- og austurhluta Sýrlands.
Árásin á Maloula er vísbending um annan þátt stríðsins: Eftir árangur þess snemma sumars í orrustunni um Qusayr hefur stjórnarhernum ekki gengið eins vel á vígvellinum og margir bjuggust við. Þeir hafa gert nokkrar framfarir í Homs en halda samt ekki allri borginni. Ef þeir beittu eiturgasi gegn úthverfum í Damaskus, sem uppreisnarmenn eru undir stjórn, gæti það hafa verið gremju vegna vanhæfni hersins til að handtaka þá með öðrum hætti og skorts á mannafla til að halda uppi mannfalli sem óumflýjanlegt er í götubardögum. Maloula er ekki langt frá aðalveginum frá Damaskus-Homs og leggur áherslu á að uppreisnarmennirnir gætu skorið þennan mikilvæga þjóðveg ef þeir eru tilbúnir að taka á sig tjónið.
Maloula var áður einn af öruggari stöðum í Sýrlandi fyrir kristna, sem einu sinni voru 10 prósent íbúanna. Margir hafa þegar flúið frá Aleppo og norðurhluta Sýrlands. Prestum þeirra og biskupum hefur verið rænt og myrt. Í þeirra hluta Gamla borgar í Damaskus eru þeir undir sprengjuárásum frá uppreisnarhverfum sem dregur ekki úr vafa um að þeim sé refsað sem stuðningsmenn ríkisstjórnarinnar. Þeir sem eiga peninga hafa að mestu farið úr landi. Jafnvel áður öruggur staður í fjöllunum eins og Maloula, þar sem ofsóttir kristnir menn leituðu einu sinni skjóls, er ekki lengur öruggur.
Segjum sem svo að flugskeytaárásir Bandaríkjamanna eigi sér stað, munu þær velta hernaðarjafnvæginu með afgerandi hætti í átt að uppreisnarmönnum? Það lítur út fyrir að vera ólíklegt, þó að brotthvarf sýrlenska flughersins myndi gera uppreisnarmönnum kleift að hasla sér völl. Pattstaðan mun halda áfram. Sýrland hefur misheppnaða ríkisstjórn og misheppnaða stjórnarandstöðu. Báðir telja sig enn geta unnið ef þeir fá nægan utanaðkomandi stuðning en hafa fáar hugmyndir aðrar en að berjast áfram. Einu góðu fréttirnar hér eru þær að stjórnvöld og uppreisnarmenn eru orðnir svo háðir umboðsmenn erlendra ríkja að Bandaríkin og Rússland gætu þvingað þau til að semja að minnsta kosti um vopnahlé. En þetta gæti komið of seint fyrir Maloula.
ZNetwork er eingöngu fjármagnað með örlæti lesenda sinna.
Styrkja