نیویورک، نیویورک: من در برنامه رادیویی بیبیسی World Have Your Say بودم که درباره رسوایی جنسی پرمخاطب آنها صحبت میکردم که اکنون در مطبوعات ایالات متحده گزارش شده است. این شامل یک مجری تلویزیونی سابق، بسیار محبوب و اکنون بسیار جدا شده به نام جیمی ساویل است که در طول 40 سال به عنوان یک مجری مشهور به سوء استفاده از کودکان، اگر نگوییم تجاوز، از دختران و پسران جوان متهم شده است. (به پادکست بی بی سی گوش دهید http://www.bbc.co.uk/podcasts/series/whys)
ساویل یک نماد بود، حتی توسط ملکه به عنوان شوالیه شناخته شد. او ظاهراً با افتخار به همکارانش فخرفروشی کرده بود و به کارهایی که میکرد اشاره کرده بود، اما هیچ کاری برای مهار او، توقف جنایاتش یا هشدار دادن به پلیس انجام نشد.
جیمی زنده نیست تا خودش صحبت کند، اگرچه بیش از 200 قربانی گفته اند که او به آنها تجاوز جنسی کرده است. اکنون، افراد دیگری در بیبیسی نیز بهخاطر سوءاستفادههای مشابه مورد بررسی قرار میگیرند.
اما این رسوایی در رسانهای نیست که همیشه نقش خودش را بیشتر میگیرد. سوء استفاده از کودکان با تمرکز بر نحوه گزارش یا عدم گزارش آن توسط رسانه ها کم اهمیت جلوه داده می شود.
زبانها بیشتر درباره تصمیم بیبیسی حرف میزنند نه برای پخش تحقیقاتی سخت در Newsnight درباره "سبک زندگی" ساویل. Newsnight برنامه ای است که به تحقیقات سخت و معتبر معروف است. قبل از اینکه تحقیقات در مورد ساویل پخش شود، این قسمت ظاهراً به دلایل "ژورنالیستی" اعلام نشده کشته شد.
مدیر اجرایی که از آن زمان جدا شده است، قبلا از تهیه کنندگان به خاطر کارشان تمجید کرد، اما بعد از پخش آن امتناع کرد - به بسیاری پیشنهاد کرد که نیروهای دیگر برای توقف پخش مداخله کنند.
تهیهکننده این بخش، میرون جونز، که من اتفاقاً او را به دلیل کار تحقیقاتی عالیاش با روزنامهنگار آمریکایی، گرگ پالست میشناسم، در دسامبر 2011 به رئیس خود هشدار داده بود که سرکوب این گزارش - بهویژه زمانی که دیگر برنامههای بیبیسی ادای احترام به ساویل را اجرا میکردند. منجر به انفجار انتقادات شود.
حق با او بود، اما مدتی طول کشید تا این داستان عمیقتر ظاهر شود.
به ندرت پیش میآید که بخشی از هر شبکه رسانهای دیگری را افشا کند، و اکنون تحقیقات ناقص زیادی درباره آنچه اتفاق افتاده در حال انجام است. (بسیاری از خارجی ها به این ایده که بی بی سی در حال تحقیق در مورد خودش است، تمسخر می کنند!)
این امر موجی از انتقادات به رهبری شرکت های رسانه ای خصوصی را که از قدرت و محبوبیت BEEB ناراضی هستند، متوقف نکرده است. پس از ماهها بازی «آدم بد» رسانهها، مطبوعات مرداک باید آسوده خاطر شوند تا ببینند که ناراحتی و شهرت بیبیسی در حال حاضر علنا لکه دار شده است.
در مورد همه اینها چند نکته بررسی نشده دیگر وجود دارد. یکی نقش رهبران ارشد بی بی سی را شامل می شود. روز سهشنبه، جورج انویستل، مدیر کل، از نحوه رسیدگی به این داستان دفاع کرد و گفت: «شرکت تلاش نمیکرد «از پاسخ دادن به سؤالات اجتناب کند» و تحقیقاتی را آغاز کرده بود که «برعکس تلاش برای پنهان کردن چیزها بود».
در همین حال، مدیرکل سابق مارک تامپسون، مدیر کل سابق، به تازگی به عنوان رئیس و مدیر عامل نیویورک تایمز انتخاب شده است. او پیشتر هرگونه اطلاعی را رد کرده بود.
به تایمز اشاره کرد که این موضوع را از نزدیک دنبال میکند تا شهرت آن تحت تأثیر قرار نگیرد: «در 13 اکتبر، آقای تامپسون گفت: «در مورد تحقیقات «Newsnight» به من اطلاع داده نشده است و به هیچ وجه در این تصمیم دخالت نداشتهام. نه برای تکمیل و پخش تحقیقات. من هیچ دلیلی ندارم که به اظهارات عمومی سردبیر برنامه، پیتر ریپون، مبنی بر اینکه تصمیم برای پیگیری نکردن تحقیقات کاملاً متعلق به او بوده و صرفاً به دلایل روزنامه نگاری گرفته شده است، شک کنم.
با این حال، آن "دلایل روزنامه نگاری" فاش نشده است. جونز در بخشی از برنامه پانوراما که قبل از پخش برنامه پانوراما منتشر شد، هشدار داده بود: «مطمئن بودم که داستان به هر طریقی منتشر میشود و اگر چنین شود، بیبیسی متهم به سرپوش گذاشتن خواهد شد. پخش اصلی "در واقع من یک ایمیل به پیتر نوشتم که در آن "داستان به اندازه کافی قوی است" و خطر عدم اجرای آن "آسیب قابل توجهی به شهرت بی بی سی" است. ”
آسوشیتدپرس اکنون گزارش می دهد که "نیویورک تایمز به رسوایی سوء استفاده جنسی بی بی سی کشیده شده است" و گزارش می دهد:
"نقش تامپسون در این رسوایی توجه مارگارت سالیوان، سردبیر عمومی نیویورک تایمز را به خود جلب کرده است، او روز سه شنبه از خوانندگان تایمز پرسید: "چقدر محتمل است که او چیزی نداند؟ مدیرکل یک شرکت رسانه ای غول پیکر چیزی شبیه به این است. ناشر یک روزنامه. آیا یک ناشر به احتمال زیاد می داند که آیا تحقیقات یکی از افراد خودش به اتهام سوء استفاده جنسی کشته شده است؟
در یک پاراگراف با دقت بیان شده که بعداً منتشر شد، او موضوع تناسب اندام تامپسون را برای خدمت به عنوان رئیس نیویورک تایمز مطرح کرد.
او نوشت: «صداقت و تصمیمگیری او قطعاً بر تایمز و روزنامهنگاری آن تأثیر میگذارد - عمیقاً. با توجه به این چرخش وقایع، اکنون باید در نظر گرفت که آیا او فرد مناسبی برای این کار است یا خیر.
سالیوان گفت در حالی که یافتن پاسخ "آنطور که به نظر می رسد آسان نیست ... همه این سوالات باید پرسیده شوند."
اکنون یک عملیات کنترل خسارت عمده در جریان است، تا حدی، زیرا اتهامات بسیار انفجاری هستند.
ادعای تامپسون مبنی بر عدم دانش اعتبار را تحت فشار قرار می دهد.
همچنین انتقادهای دیگری از داستانهای قبلی وجود داشته است که در آن مواردی که شامل اتهامات و محکومیتهای جدی سوءاستفاده میشد، کم اهمیت جلوه داده میشد یا توسط تایمز گزارش نمیشد.
امروز، در بیبیسی، حامیان این رسوایی را با بیان اینکه آداب و رسوم جنسی و بحثهای عمومی درباره آنچه که در آن زمان رفتارهای «مخفی» تلقی میشد، هرگز فاش نشدند، رسوایی را توجیه کردند و آنچه را که امروزه فعالیتهای مجرمانه تلقی میشوند، تحریم میکنند.
بدیهی است که با اپیدمی سوء استفاده جنسی از کودکان در سطح جهان، موارد بیشتری از کودک ربایی، قاچاق و سوء استفاده گزارش می شود.
بیبیسی و همه شبکههای رسانهای ما باید جدیت این بحران را بشناسند – اینکه چگونه بسیاری از کودکان مورد تجاوز و آسیب قرار گرفتهاند – و بر این اساس با دید بیشتر رسانهای و فراخوان برای اقدام عمل کنند.
یک چیز مسلم است: اگر این اتفاق در بیبیسی رخ داده باشد، مطمئن باشید در جای دیگری هم اتفاق افتاده است و هنوز هم در رسانهها و نهادهای سیاسی این اتفاق میافتد.
Dissector News Danny Schechter در Newsdissector.net وبلاگ می نویسد. آخرین کتابهای او Blogothon و Occupy: Dissecting Occupy Wall Street (کتابهای Cosimo) هستند. او میزبان نمایشی در ProgressiveRadioNetwork.com (PRN.fm) نظرات به [ایمیل محافظت شده].
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا