بنیامین نتانیاهو واقعا یک شعبده باز است. فقط همین گذشته جمعهاکثر نظرسنجیها نشان میدهند که حزب لیکود او احتمالاً حدود 21 کرسی در کنست اسرائیل دریافت خواهد کرد که چهار کرسی کمتر از اردوگاه صهیونیستی اسحاق (بوگی) هرتزوگ (نام جدید حزب کارگر) است. افشای فساد در اقامتگاه نخستوزیر و به دنبال گزارش نابسامان کنترلی درباره بحران املاک و مستغلات، در کنار کوچکسازی صنعتی، اعتصابات اتحادیهها، پیشبینی تضعیف اقتصاد، بنبست دیپلماتیک، و افزایش انزوای بینالمللی همگی نشان میدهد که نتانیاهو در مسیر خود قرار دارد. راه خروج اما درست زمانی که به نظر می رسید که اردوگاه صهیونیستی جایگزین اردوگاه ملی گرایان می شود، مبارز حیله گر شروع به بیرون کشیدن خرگوش از کلاه خود کرد.
نتانیاهو گویی تصمیم او برای بیگانه کردن دولت اوباما در مورد مذاکرات ایران کافی نیست، نتانیاهو با اطلاع رسانی به جهان که سرنوشت فلسطینی ها این بود که بدون تابعیت بمانند زیرا او دیگر به ایجاد یک کشور عربی دیگر در کنار اسرائیل اعتقاد نداشت. او حزب لیکود را قربانی یک توطئه رسانهای چپگرا معرفی کرد که هدفش سرنگونی دولت دست راستی بود، در حالی که به راحتی این متحد خود را نادیده گرفت. شلتون آدلسون متعلق به اسرائیل هیوم، پرتیراژترین روزنامه اسرائیل. او از رای دهندگان خود خواست که به "خانه" خود بازگردند و قول داد که به نیازهای اقتصادی آنها رسیدگی کند. و در روز انتخابات، یهودیان را با اعلام اینکه شهروندان فلسطینی اسرائیل هستند، ترساند. دسته دسته به پای صندوق های رای می شتابندبه این ترتیب فلسطینی هایی که به نمایندگان خود رای می دهند به عنوان یک تهدید وجودی معرفی می شود.
هیاهو و ترس افکنی همراه با نفرت از اعراب و چپ ها مواد تشکیل دهنده معجون مخفی نتانیاهو است و اکنون به نظر می رسد که بسیاری از رای دهندگان واقعا اغوا شده اند. در عرض چند روز نتانیاهو تقریباً ده کرسی دیگر برای حزبش به دست آورد و دو تن از متحدان راست افراطی خود را آدم خوار کرد: اسرائیل بیتینواند به رهبری آویگدور لیبرمن و حبیت هایهودی نفتالی بنت. به دلیل جادوی او، لیکود بسیار بهتر از حد انتظار عمل کرد و همراه با احزاب افراطی ارتدوکس و حزب جدیدی که اخیراً توسط وزیر سابق لیکود تشکیل شده است، کولانو (تمام ایالات متحده)، یک بلوک جناح راست افراطی با 67 کرسی از 120 کرسی تقریباً به طور قطع ایجاد خواهد شد (و این حتی قبل از محاسبه آرای سربازان که معمولاً در سمت راست مرکز هستند).
نتیجه روشن است: مردم اسرائیل به آپارتاید رای داده اند.
اکنون بسیار محتمل است که موجی از قوانین ضد دموکراتیک که قفسه بندی شده بود به زودی دوباره ظاهر می شود. اینها شامل قوانینی است که بر تأمین مالی سازمانهای غیردولتی حقوق بشری نظارت و محدود میکند، آزادی بیان را محدود میکند، و آزادی بیان را کاهش میدهد اختیارات دیوان عالی کشوررسمیت زبان عربی را لغو کرده و البته به رای گیری بیاورید قانون دولت - ملت. این لایحه، که در اصل توسط یکی از اعضای لیکود تهیه شده بود، یهودیت را به عنوان قصور دولت در هر موردی، قانونی یا قانونی، که در آن یهودیت دولت و آرمان های دموکراتیک آن با هم برخورد می کند، تعریف می کند. این بدان معناست که قوانینی که حقوق برابر را برای همه شهروندان فراهم میکنند، میتوانند به این تظاهر که شخصیت یهودی دولت را نقض میکنند، لغو شوند. علاوه بر این، این قانون حقوق جمعی را فقط برای یهودیان محفوظ می دارد، بنابراین شهروندان فلسطینی را از هر نوع هویت ملی محروم می کند.
در کنار قوانین ضد دموکراتیک، میتوان انتظار داشت که مجموعهای از سیاستهای تبعیضآمیز نیز وضع شود. دولت جدید احتمالاً تغییراتی از طرح پراور را اجرا خواهد کرد که در نظر دارد به زور جابه جا کن هزاران بادیه نشین فلسطینی و تسلط بر سرزمین آنها. به ریختن میلیاردها دلار بر شهرک سازی اسرائیل در کرانه باختری و بلندی های جولان ادامه خواهد داد و خانه ها و زمین های بیشتری را در بیت المقدس شرقی مصادره خواهد کرد. و احتمالاً هزاران پناهنده و کارگران مهاجر «غیرقانونی» از آفریقا را که در حال حاضر در شهرهای اسرائیل مشغول به کار هستند، زندانی خواهد کرد.
با این حال، یک مزیت آشکار برای نتایج انتخابات وجود دارد: وضوح. حداقل در حال حاضر هیچ چهره لیبرال صهیونیستی وجود نخواهد داشت و عدم تمایل اسرائیل برای برچیدن پروژه استعماری خود را استتار می کند. امتناع اسرائیل از اینکه راه حل دیپلماتیک با فلسطینی ها نمی تواند به دست آید، زیرا فلسطینی ها رهبری ندارند، بیش از پیش توخالی خواهد بود. در نهایت، این ادعا که اسرائیل تنها دموکراسی در خاورمیانه است، همان چیزی است که هست: یک نیمه حقیقت. در حالی که اسرائیل برای یهودیان یک دموکراسی است، اما برای فلسطینیان یک رژیم سرکوبگر است.
ما همچنین میتوانیم انتظار مقاومت کمی در برابر دولت دست راستی را داشته باشیم، زیرا کمپ صهیونیستی هرتزوگ و یش آتید یایر لاپید نیز عربهراسی هستند و بنابراین کمتر مخالف اصل چنین دولتی هستند و بیشتر در برابر سبک آشکار جناح راست نتانیاهو هستند. به هر حال، این یک توافق سیاسی مرتبط با حزب هرتزوگ بود که در روزهای منتهی به انتخابات برای بیلبوردهای بزرگ با تصویری از (بی بی) نتانیاهو و رقیب راست افراطی او نفتالی بنت به بینندگان هشدار می داد که «با Bibibennet ما همچنان درگیر خواهیم شد. فلسطینی ها تا ابد.» توافق باید این واقعیت را نادیده بگیرد که 20 درصد از شهروندان اسرائیلی فلسطینی هستند.
و با این حال، در طول این انتخابات یک پرتو نور بود که در تاریکی می درخشید. تلاش اکثر احزاب یهودی برای به حاشیه راندن شهروندان فلسطینی نتیجه ناخواسته ای داشت. فلسطینی ها با ایجاد یک جبهه متحد، 14 کرسی، تقریبا 25 درصد بیشتر از آنچه در انتخابات قبلی دریافت کرده بودند، به دست آوردند و اکنون سومین جناح بزرگ کنست هستند. برخلاف بسیاری از همتایانش، ایمن عودهرئیس فهرست جدید مشترک عربی، یک رهبر واقعی است. او که بسیار دقیق است، اغلب از کنایه و شوخ طبعی برای تضعیف مخالفان خود استفاده می کند و در عین حال دیدگاهی برابری طلبانه برای آینده را پیش می برد. در یک لحظه صراحت، یک مفسر مشهور اسرائیلی رفتار او را به عنوان یک تهدید جدی توصیف کرد: او گفت: "او واقعا خطرناک است، او چیزی را طرح می کند که هر اسرائیلی می تواند با آن ارتباط برقرار کند."
آیا این تهدید می تواند جلوی نفوذ قریب الوقوع موجی از قوانین جدید آپارتاید را بگیرد؟ من صمیمانه به آن شک دارم.
این مقاله در ابتدا در الجزیره منتشر شد.
نو گوردون نویسنده «اشغال اسرائیل» و همچنین «حق بشر برای سلطه» است (نویسنده مشترک نیکولا پروجینی، ژوئن 2015).
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا