"کاروان مهاجر" راه خود را به سمت مرز ایالات متحده در پیش می گیرد - و در این راه با موانع بی شمار و مخالفت های زیادی روبرو است. اخیرا، اعتراضات به راه افتاد زمانی که گروه بزرگی از مهاجران به شهر مرزی تیجوانا در مکزیک رسیدند. جای تعجب نیست که دونالد ترامپ به سرعت به این هیاهو ملحق شد و آنها را به ایجاد "جنایت و مشکلات بزرگ در مکزیک" متهم کرد:
شهردار تیجوانا، مکزیک، فقط اظهار داشت که "شهر برای رسیدگی به این تعداد مهاجر آماده نیست، این عقب ماندگی می تواند 6 ماه طول بکشد." به همین ترتیب، ایالات متحده برای این تهاجم آمادگی چندانی ندارد و در مقابل آن ایستادگی نخواهد کرد. آنها در مکزیک جنایت و مشکلات بزرگی ایجاد می کنند. برو خونه
مردان، زنان و کودکان در این کاروان به عنوان یک گروه بزرگ در حال سفر هستند، زیرا در گذشته افراد و گروه های کوچکی که برای فرار از خشونت سیاسی یا یافتن معیشت بهتر از آمریکای مرکزی فرار کرده اند توسط قاچاقچیان و باندهای مواد مخدر ربوده شده اند. سفر دسته جمعی درجه ای از محافظت را به آنها ارائه می دهد.
دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا مدت هاست که این مهاجران را مورد انتقاد قرار داده است. او ابتدا آنها را مشخص کرد به عنوان "مهاجمین" که در میان صفوف خود "خاورمیانه های ناشناخته" پناه گرفتند. ترامپ بعداً اعتراف کرد که این تلاش پنهانی برای نشان دادن مهاجران به عنوان تروریست بر اساس هیچ مدرکی نیست، اما با این وجود با اعلام اینکه ارتش آمریکا منتظر کاروان در مرز مکزیک خواهد بود، افکار عمومی را آرام کرد. او در ابتدا اعلام کرد که 5,200 سرباز اعزام خواهد کرد، اما بعداً این تعداد را به یک افزایش داد. امکان 15,000 سرباز.
مایکل پمپئو، وزیر امور خارجه ایالات متحده، به این گروه پیوست، هشدار مردم آمریکا که مهاجران "زنان و کودکان را در مقابل این کاروان قرار می دهند تا از آنها به عنوان سپر استفاده کنند".
وزارت امنیت داخلی (DHS) برای افزودن اعتبار به این ادعا، سپس الف برگه با بیان اینکه در میان راهپیمایان صدها نفر "دارای سوابق جنایی" هستند و افزود که در آمریکای مرکزی "زنان و کودکان را در جبهه قرار داده اند تا در حالی که کاروان علیه نیروهای نظامی [گواتمالا] به عنوان سپر انسانی عمل کنند. ".
یک داستان قدیمی
جالب اینجاست که رئیس جمهور، وزیر امور خارجه و DHS این اتهامات را از هوا بیرون نیاوردند. آنها صرفاً ادعاهای مطرح شده در الف را تکرار می کنند گزارش 2014 منتشر شده توسط سازمان راستگرای تی پارتی ایالات متحده.
این گزارش حرکت مهاجران را «تهاجمی» توصیف کرد که در آن مرزهای جنوبی آمریکا ازدحام میکنند و میافزاید: «این تهاجم یک تهاجم است که توسط نیروها هدایت نمیشود، بلکه توسط لشکرهایی از مادران، کودکان و جوانانی است که از مرکز به سمت شمال حرکت میکنند. آمریکا و مکزیک». ادامه یافت:
زنان و کودکان غیرنظامی مستقیماً به داخل کشور هدف رژه میروند تا مکانهای اسکان دائمی برای شورشیان در حال پیشروی امن شود. در واقع، غیرنظامیان تبدیل به سپر انسانی سیاسی برای شورشیان می شوند که از پشت سر آنها وارد می شوند، که بخشی از یک حمله بسیار بزرگتر (و خطرناک تر) است.
البته استفاده از واژگان نظامی – «تهاجم»، «تقسیم»، «شورش»، «تهاجمی» و «سپر انسانی» - برای توصیف این گونه مهاجران محاسبه شده است. هدف آن فراهم کردن زمینه برای نحوه برخورد با آنها پس از رسیدن به مرز ایالات متحده است.
عبارت "سپر انسانی" را در نظر بگیرید. مطابق با قانون بین المللیسپر انسانی غیرنظامیان یا اسیران جنگی هستند که اجساد آنها برای محافظت غیرقانونی از یک هدف نظامی قانونی مستقر شده است. خواه آنها داوطلبانه این کار را انجام دهند یا مجبور به انجام آن شوند، قانون بیان می کند که آنها نمی توانند "منطقه ای را از حمله مصون نگه دارند".
در نتیجه، سپرهای داوطلبانه ای که در حین حمله می میرند، مسئول مرگ خود هستند زیرا خود را در معرض خطر قرار می دهند. به طور مشابه، وقتی سپرهای غیرارادی می میرند، کسانی که آنها را به کار می گیرند و نه کسانی که آنها را می کشند، مقصر هستند. در درگیریهای مسلحانه، زمانی که غیرنظامیان به عنوان سپر توسط نظامیان دولتی استفاده میشوند، حمایتهایی را که قوانین بینالمللی از آنها اعطا شده از دست میدهند یا در خطر از دست دادن هستند.
اهداف قانونی
با استفاده از چنین زبانی، پمپئو و DHS به طور بالقوه به دو چیز دست می یابند. اول، آنها کاروان مهاجران را به عنوان دشمنی معرفی می کنند که مایل به استقرار سپر انسانی است – هدفی قانونی برای اقدام نظامی به جای گروهی از افراد بی گناه و آسیب پذیر. دوم، آنها پیشنهاد می کنند که اگر این "سپرهای انسانی" مهاجر بمیرند، این کسانی هستند که از آنها به عنوان سپر استفاده می کنند - و نه مقامات ایالات متحده - که باید مسئول شناخته شوند.
پمپئو و DHS در تلاش خود برای معرفی مهاجران به عنوان اهداف نظامی قانونی تنها نیستند. مجارستان و جمهوری چک همچنین کودکان مهاجر را به عنوان "سپر انسانی" طبقه بندی کرده و مدعی شده اند که والدین آنها از آنها برای تسهیل تلاش های آنها برای ورود به اروپا استفاده می کنند.
به طور قابل توجهی، استفاده از "سپرهای انسانی" نیز چیزی است که تقریباً به طور انحصاری مطرح می شود در مورد مهاجران غیرسفید پوست، تلاش دیگری برای نشان دادن آنها به عنوان افرادی "وحشی" که از درک و احترام به هنجارهای متمدن حقوق بین الملل ناتوان هستند.
خیلی شبیه به شورشیان در سوریه, حوثی ها در یمنو تظاهرکنندگان فلسطینی در غزهاکنون به طور گسترده ای از مهاجران به عنوان نقض عمدی تمایز بین رزمنده و غیر جنگنده به تصویر کشیده می شود که ظاهراً خود را در پشت «زنان و کودکان» محافظت می کنند تا در برابر ارتش های دولتی مزیتی کسب کنند. در نتیجه، چنین مهاجرانی به عنوان مرتکبین جنایت جنگی به تصویر کشیده میشوند – حتی اگر در حال مبارزه مسلحانه نیستند و در بسیاری موارد صرفاً سعی در فرار از آن دارند.
و بنابراین با تلاش برای ایجاد زندگی بهتر برای خود، مهاجران به اهداف نظامی تبدیل می شوند، افرادی که می توانند به طور مشروع مجروح یا کشته شوند. همانطور که کاروان مهاجر در مسیر شمال حرکت می کند، و به خاطر این کار بیشتر شیطانی می شود، جهان باید به این موضوع فکر کند و اینکه چگونه یکی از ارکان حقوق بین الملل - مقوله غیرنظامیان - در حال فرسایش است.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا