هیچ کس با خانه در
Disasters R'Us یا اینطور به نظر می رسد.
هماکنون، در میان ما، در خیابانهای نزدیک خودمان، یک تراژدی ملی با ابعادی حتی بزرگتر با واکنشی قابل پیشبینی رقتانگیز از سوی یک دولت "نمی تواند هیچ کاری انجام دهد" با پاسخی خفیف از سوی سیاستمداران، نامزدها و حتی سازمان های مترقی.
دو و نیم میلیون خانواده آمریکایی یا بیشتر در آن چیزی که به عنوان کاترینای 50 ایالتی شکل می گیرد، با سلب مالکیت روبرو هستند. بسیاری از خانه های آنها مستاجرینی را نیز در خود جای می دهند که در معرض خطر تخلیه هستند. وقتی خانه ای سلب می شود، خانه همسایه ارزش خود را از دست می دهد. به زودی، محله و پایه مالیات شهر می رود. اثر موج دار دراماتیک است.
برخی از تاکتیکهایی که صاحبان خانه برای مقابله با بسیاری از وامهای فریبنده فریبنده و سایر وامها که آگاهانه آنها را در موقعیتهای غیرقابل قبولی قرار میدهند، بسیار چشمگیرتر است. وقتی دادگاهها حقوق مالکیت را به حقوق بشر ترجیح میدهند، بسیاری از آنها فقط خانههای خود را در عیاشی از خشم و انتقام قبل از ترک خانههایشان زباله میکنند.
شاید بگویید این صاحب خانه ها باید بهتر می دانستند. درست است، برخی ممکن است در سنت آمریکایی کلاهبردار بوده باشند که همیشه به دنبال یک معامله خوب هستند، اکنون خرید می کنند و بعداً پرداخت می کنند. اما دیگر نمی توان انکار کرد که تعداد زیادی قربانی شیوه های غارتگرانه و «معاملات» شده اند که توسط کارگزاران حیله گر و با حمایت بانک های برتر و خانه های سرمایه گذاری انجام شده است.
ریچارد باتر فروشنده سابق ساب پرایم می گوید:طمع، تقلب و نادانی: نگاه یک خودی زیربنایی به فروپاشی وام مسکن. طبق بررسی چارلز هیو اسمیت، وبلاگ نویس، او گزارش می دهد که «بیش از 80 درصد از تمام درخواست های وام های گران قیمت توسط کارگزاران صادقانه وام مسکن رد شده است. این آمار خیرهکننده حاکی از شور و هیجانی است که مردم را فراگرفته است، زیرا افرادی که به وضوح ریسک اعتباری کمتر از متوسط داشتند، به بازار مسکن هجوم آوردند و سعی کردند مانند بقیه وارد شوند و ثروتمند شوند.
اوراق وام مسکن آنها، که اغلب توسط ارزیابیهای ساختگی متورم میشد، سپس مجدداً به وال استریت فروخته شد، اوراق بهادار شد، تکهشکل شد، بستهبندی شد و دوباره بهعنوان «با پشتوانه دارایی» در حالی که نبودند، دوباره فروخته شد. این کلاهبرداری منجر به میلیاردها دلار ضرر و زیان توسط مؤسساتی شده است که باید به دلیل تداوم موج جنایت یقه سفیدها تحت پیگرد قانونی قرار گیرند.
متأسفانه، این کلاهبرداران احتمالاً پیاده می شوند و می توانند ضرر کنند. اکثر آمریکایی هایی که از چک تا چک در یک اقتصاد به سمت جنوب زندگی می کنند نمی توانند. بسیاری از آنها عمیقاً در بدهی هستند و با وامهای سهام خانههایی که مدتها پیش به دستگاههای خودپرداز تبدیل شده بودند، زندگی میکردند. برخی دیگر با از دست دادن شغل روبرو هستند و سعی می کنند با افزایش هزینه ها در یک فشار اقتصادی که بدتر می شود کنار بیایند.
در این هفته، وزارت خزانهداری شش وامدهنده بزرگ را گرد هم آورد که اکنون پیشنهاد میکنند اقامه رهن را 30 روز به تعویق بیاندازند. سی روز! چه سخاوتمندی خیلی ممنون. حتی تحلیلگران وال استریت می گویند که این یک شوخی است. با بازنشانی بیشتر وام های مسکن و کاهش قیمت ها، بدترین بحران در راه است.
"نوریل روبینی، اقتصاددان توضیح می دهد که با انتظار می رود که قیمت مسکن در نهایت بین 20 تا 30 درصد در سطح ملی کاهش یابد، حدود 10 میلیون خانوار دارای ارزش سهام منفی خواهند بود. بانکها در نهایت باید تشخیص دهند که حتی طرحی که بازنشانی اکثر وامهای مسکن را متوقف کند، کافی نخواهد بود. برای توقف اقامه دعوی، آنها باید کاهش ارزش اسمی وام مسکن را به ارزش فعلی کمتر خانه بپذیرند.
در حالی که این ممکن است برای بانک ها گران تمام شود، جایگزین سلب مالکیت و فروش چنین خانه هایی در بازار غیر نقدینگی برای طلبکاران بدتر است. بنابراین، برای جلوگیری از بزرگترین بحران سلب مالکیت، باید گزینههای سیاستی بسیار رادیکالتری در نظر گرفته شود
چند گروه معترض هستند و برخی از بدترین متخلفان در حال معامله با مدافعانی مانند NACA و ACORN هستند تا وام مسکن خود را تامین کنند. این سازمانهای غیرانتفاعی میتوانند کار بهتری در ارائه وام مسکن نسبت به حریصانی مانند Countrywide داشته باشند. برای جلوگیری از اقامه دعوی، وام های مسکن باید بازسازی شوند و مقرون به صرفه شوند.
روزنامه دیترویت فری پرس گزارش می دهد که تعجب آور نیست که برخی از اعتراضات در حال فوران هستند، اما دولت های محلی در تلاشند تا آنها را سرکوب کنند:
یک دادگاه فدرال روز دوشنبه حکم داد که دو عضو گروهی که از تعلیق تصرفات وام مسکن حمایت میکنند، میتوانند اعلامیههایی را در جریان مجمع دادستان کل ایالتی مایک کاکس، امروز، توزیع کنند. اعضای کمیته اضطراری میشیگان علیه جنگ و بی عدالتی شکایت کردند که به آنها گفته شد در 13 دسامبر در طی یک فروم Avoid Foreclosure که بیش از 4,000 نفر را به خود جلب کرد، سالن کوبو را ترک کنند. آنها از پخش اعلامیههایی که از فرماندار جنیفر گرانهولم درخواست میکردند وضعیت اضطراری اعلام کند و توقفی برای توقف توقیفها و تعطیلی شرکتها وضع کند، ممنوع بودند.»
اگر از طریق آن رانندگی کنید
چرا همه ما مانند مردم برای کاهش بدهی نمی جنگیم؟
اگر الان نه، چه زمانی؟ خانه های ما قبلا قلعه های ما بودند. برای برخی که بدهی عمیقی داشتند، آنها تبدیل به زندان شدند تا زمانی که دیگر آنجا نباشند.
دنی شچتر، کارشناس اخبار، «IN DEBT WE TRUST» (IndebtWeTrust.com) را کارگردانی کرد و کتاب الکترونیکی SQUEEZED را در مورد بحران نوشت. (ColdType.Net.) نظرات به [ایمیل محافظت شده]