یکی از دوستان، یک روزنامه نگار جوان در غزه، محمد رفیق مهوش، به من گفت که قیمت مواد غذایی در نوار محاصره شده در هفته های اخیر به شدت افزایش یافته است و بسیاری از خانواده های فقیر در تلاش هستند تا غذا را روی میز بگذارند.
او گفت: «قیمت مواد غذایی بهویژه از آغاز جنگ روسیه و اوکراین بهطور چشمگیری افزایش یافته است». قیمت مواد غذایی ضروری مانند گندم و گوشت تقریبا دو برابر شده است. به عنوان مثال، قیمت یک مرغ، که فقط برای بخش کوچکی از جمعیت غزه قابل دسترسی بود، از 20 مثقال (تقریباً 6 دلار) به 45 (تقریباً 14 دلار) افزایش یافته است.
این افزایش قیمت ها ممکن است در برخی از نقاط جهان قابل کنترل به نظر برسد، اما در یک مکان فقیرانه، که به مدت 15 سال تحت محاصره نظامی سرسخت اسرائیل بوده است، قطعاً یک بحران انسانی با ابعاد بزرگ در راه است.
در واقع این هشدار گروه خیریه بین المللی آکسفام نیز بود که در 11 آوریل گزارش قیمت مواد غذایی در سراسر فلسطین 25 درصد افزایش یافت، اما، نگرانکنندهتر، ذخایر آرد گندم در سرزمینهای اشغالی میتواند «در عرض سه هفته تمام شود».
تأثیر جنگ روسیه و اوکراین در همه نقاط جهان، برخی جاها بیشتر از سایرین احساس شده است. افریقایی و خاورمیانه ای کشورهایی که با مشکلات از پیش موجود فقر، گرسنگی و بیکاری دست و پنجه نرم می کنند، بیشترین آسیب را متضرر می کنند. با این حال، فلسطین داستان کاملاً متفاوتی است. این کشور اشغال شده ای است که تقریباً به طور کامل متکی به اقدام یک قدرت اشغالگر، اسرائیل است که از پایبندی به قوانین بین المللی و بشردوستانه امتناع می ورزد.
برای فلسطینی ها این موضوع پیچیده است، با این حال تقریباً تمام جنبه های آن به نحوی با اسرائیل مرتبط است.
غزه تحت اقتصاد اسرائیل بوده است محاصره برای سالهای متمادی، و غذاهایی که اسرائیل به نوار اجازه میدهد، توسط اسرائیل به عنوان یک مجازات دستهجمعی جیرهبندی و دستکاری میشود. در آن گزارش در مورد آپارتاید اسرائیل که فوریه گذشته منتشر شد، عفو بینالملل به جزئیات محدودیتهای اسرائیل در مورد عرضه غذا و گاز فلسطینیان پرداخت. به گفته این گروه حقوق بشری، اسرائیل از «فرمولهای ریاضی برای تعیین میزان غذا برای ورود به غزه» استفاده میکند، و تدارکات را به آنچه تل آویو «برای بقای غیرنظامیان ضروری میداند» محدود میکند.
گذشته از بسیاری از مسائل زیرساختی ناشی از محاصره - فقدان آب پاک، برق، تجهیزات کشاورزی و غیره - غزه نیز بخش زیادی از زمین های قابل کشت خود را به دست اسرائیلی ها از دست داده است. منطقه نظامی در سراسر مناطق مرزی در سراسر نوار ایجاد شده است.
کرانه باختری وضعیت چندان بهتری ندارد. بیشتر فلسطینیها در سرزمینهای اشغالی بار فزایندهای را احساس میکنند - اشغال اسرائیل، همراه با تأثیر مخرب همهگیری کووید-19 و ضعفهای ساختاری در تشکیلات خودگردان فلسطین، که مملو از آن است. فساد و سوء مدیریت
PA واردات آکسفام میگوید 95 درصد گندم خود را دارد و هیچ گونه انباری ندارد. تمام این واردات از طریق اسرائیل حمل می شود که تمام دسترسی فلسطین به جهان خارج را کنترل می کند. از خود اسرائیل واردات بنابراین، تقریباً نیمی از غلات و غلات خود از اوکراین، فلسطینی ها گروگان همین مکانیسم هستند.
با این حال، اسرائیل مواد غذایی انباشته کرده است و تا حد زیادی مستقل از انرژی است، در حالی که فلسطینی ها در همه سطوح در حال مبارزه هستند. در حالی که تشکیلات خودگردان باید بخشی از تقصیر را برای سرمایه گذاری در دستگاه "امنیتی" خود به قیمت بهای امنیت غذایی به دوش بکشد، اسرائیل اکثر کلیدهای بقای فلسطین را در دست دارد.
با صدها نظامی اسرائیلی پست های بازرسی پراکندگی کرانه باختری اشغالی، قطع ارتباط جوامع از یکدیگر و کشاورزان از زمین های کشاورزی، کشاورزی پایدار در فلسطین تقریبا غیرممکن است.
دو موضوع عمده تصویری که از قبل دشوار است را پیچیده می کند: یکی، صدها کیلومتر طول به اصطلاح «دیوار جدایی»، که در واقع بین اسرائیلی ها و فلسطینی ها «جدا نمی کند» اما در عوض، فلسطینی ها را به طور غیرقانونی از بخش های وسیعی از سرزمینشان محروم می کند. مناطق کشاورزی؛ و دو، صریح سرقت آب فلسطین از سفره های کرانه باختری. در حالی که بسیاری از جوامع فلسطینی در تابستان برای یافتن آب آشامیدنی تلاش می کنند، اسرائیل هرگز در طول سال با کمبود آب مواجه نمی شود.
منطقه موسوم به C، که نزدیک به 60 درصد از مساحت کل کرانه باختری را تشکیل می دهد، تحت کنترل کامل ارتش اسرائیل است. اگرچه در مقایسه با جمعیت کم، بیشتر زمین های کشاورزی منطقه، به ویژه مناطق واقع در دره بسیار حاصلخیز اردن را در خود دارد. هر چند که اسرائیل دارد به تعویق افتاد، تحت فشار بین المللی، الحاق رسمی آن به منطقه C، این منطقه است عملا ضمیمه شده استو فلسطینی ها به آرامی بیرون رانده می شوند و جمعیت فزاینده ای از شهرک نشینان غیرقانونی یهودی اسرائیلی جایگزین آنها می شوند.
افزایش سریع قیمت مواد غذایی به کشاورزان و دامدارانی که مسئول پرکردن شکاف های عظیم ناشی از ناامنی غذایی جهانی در نتیجه جنگ هستند، آسیب می رساند. به گفته آکسفام، هزینه خوراک دام در کرانه باختری 60 درصد افزایش یافته است، که بر «بار موجود» دامداران، از جمله «بدتر شدن حملات خشونت آمیز شهرک نشینان اسرائیلی» و «آوارگی اجباری»، مانند پاکسازی قومی ناشی از سیاست های الحاق اسرائیل، می افزاید.
اگرچه ممکن است تسکین نسبی به همراه داشته باشد، حتی توقف جنگ روسیه و اوکراین به ناامنی غذایی فلسطین پایان نمیدهد، زیرا این موضوع توسط سیاستهای خاص اسرائیل تحریک و طولانیتر شده است. در مورد غزه، این بحران در واقع به طور کامل توسط اسرائیل با طرحهای سیاسی خاص ساخته شده است. اظهارات بدنام مشاور سابق دولت اسرائیل، داو ویزگلاس در سال 2006، در توضیح انگیزه های اسرائیل در پشت محاصره غزه، همچنان اصل راهنمای نگرش اسرائیل نسبت به نوار است. او گفت: "ایده این است که فلسطینی ها را در رژیم غذایی قرار دهیم، اما نه اینکه آنها را از گرسنگی بمیریم." گفت:.
فلسطین برای جلوگیری از بحران بزرگ غذایی نیاز به توجه فوری دارد. فقر شدید و بیکاری بالا غزه هیچ حاشیه ای برای مقابله با بلایای دیگر ندارد. با این حال، هر کاری که اکنون انجام شود تنها می تواند یک اصلاح کوتاه مدت باشد. گفتوگوی جدی شامل فلسطینیها، کشورهای عربی، سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد و سایر طرفها باید برای بحث و حل مشکل ناامنی غذایی فلسطین انجام شود. برای فلسطینی ها، این تهدید واقعی وجودی است.
دکتر رمزی بارود روزنامهنگار و سردبیر نشریه فلسطین کرونیکل است. او نویسنده شش کتاب است. آخرین کتاب او که با همکاری ایلان پاپه ویرایش شده است، "چشم انداز ما برای آزادی: رهبران و روشنفکران فلسطینی درگیر صحبت می کنند" است. بارود پژوهشگر ارشد غیر مقیم مرکز اسلام و امور جهانی (CIGA) است. وب سایت او است www.ramzybaroud.net
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا