در یک نسخه کمتر جنسیتی از این کشور، همه ما در مورد عدد 9.9 میلیون صحبت می کنیم. این به اندازه تماشاگران تلویزیون و پخش جریانی بود که فینال بسکتبال زنان NCAA را بین آیووا و LSU پیروز تماشا می کردند. در اوج خود 12.6 میلیون نفر بود - که بیشتر از تماشای مجموعه جهانی است. آدم تعجب می کند که آیا در وحشیانه ترین رویاهای لوزیا هریس و نانسی لیبرمن، آنها تا به حال روزی را دیده اند که بازی ای که ساخته اند مورد پسند بسیاری قرار گیرد. و با این حال در این ایالات مریض ایالات متحده، تفسیر روزها را سپری کرده است - به شکلی بسیار داغ - در مورد اینکه آیا آنجل ریس، ستاره LSU، یک زن سیاهپوست، باید یک "یک" میساخت.تو نمیتونی منو ببینیهنگامی که ساعت ربع چهارم پایین میآید، به کیتلین کلارک، نگهبان با استعداد کهکشانی آیووا، که سفیدپوست است اشاره میکند. این ژست همان چیزی است که کلارک با استفاده از بازی های قبلی در حلقه های حلقه معروف کرده است.
نمیخواهم آنچه را که بعداً اتفاق افتاد تکرار کنم: مردان راستگرای نفرتانگیز، عمدتا سفیدپوست، به صورت ناسزا انتقاد از ریس; ریس ایستادن برای خودش با اعتماد به نفس خام و آشکارا ضد نژادپرستی؛ پس از آن خشم بیشتری به وجود آمد زیرا او از دست و پنجه نرم کردن خودداری کرد. گوش حلبی جیل بایدن زمانی که در ابتدا با دعوت از هر دو تیم به کاخ سفید سنت شکنی کرد، چیزی که ممکن بود آیووا را بیشتر از LSU آزار دهد. خشم بیشتر، هوای گرم بیشتر؛ و در تلاشی هماهنگ از بدبختترین گوشههای تفسیر ورزشی، افرادی که دو هفته پیش نمیدانستند کلارک چه کسی برای دفاع از او عجله میکند و تلاش میکند او را به آخرین شهید سفیدپوست شکنندهشان تبدیل کند - قربانی اعتماد به نفس. از یک زن سیاه پوست، اعتماد به نفسی که می خواستند آن را بشکنند.
زشتی همه چیز، به طرز عجیبی، گواهی بر عظمت ریس و کلارک، تیم های مربوطه آنها در باتون روژ و آیووا سیتی، و این تعداد: 9.9 میلیون است. این بازی اهمیت داشت و باعث شد انگلهای راستگرا خود را مانند چنگالها به گفتگو بچسبانند. این که آنها هرگز قبل از این هیچ علاقه ای به ورزش زنان ابراز نکرده بودند - فراتر از تلاش برای دور نگه داشتن بچه های ترنس از تیم هایشان - جزئیاتی بود که توسط بسیاری از ایده های بعدی نادیده گرفته شد.
اما اکنون که هوای گرم فوق الذکر تا حد زیادی از بین رفته است، درسی از همه اینها وجود دارد که ارزش آن را دارد. دلیل اینکه این داستان از بین می رود این است که کلارک مایل نبود بازی جناح راست را انجام دهد. در کشوری که قاتلی مانند کایل ریتنهاوس میتواند با حضور در عکسها در کنفرانسهای پشت درهای بسته امرار معاش کند، بازی با نارضایتیهای جناح راست سود دارد. اما هنگامی که از کلارک - مکرراً - پرسیده شد که آیا او میخواهد از ریس عذرخواهی کند یا اینکه آیووا با LSU از کاخ سفید بازدید کند، پاسخهای او هیچ ربطی به این ایده نشان نمیدهد که ریس کار اشتباهی انجام داده یا اینکه کلارک نیاز به حمایت هر کسی دارد که فکر میکند او انجام داده است. .
"من فکر نمی کنم فرشته اصلاً مورد انتقاد قرار گیرد." گفت کلارک.
من فقط یکی هستم که مسابقه می دهد، و او رقابت کرد. فکر میکنم همه میدانستند که در کل تورنمنت صحبتهای کوچکی در مورد زبالهها وجود خواهد داشت. فقط من و فرشته نیستیم.
ما همه رقابتی هستیم. همه ما احساسات خود را به شیوه ای متفاوت نشان می دهیم. می دانید، آنجل بازیکن فوق العاده و فوق العاده ای است. من چیزی جز احترام برای او ندارم. من عاشق بازی او هستم - روشی که او توپ را ریباند می کند، توپ را به ثمر می رساند، کاملاً باورنکردنی است. من از طرفداران بزرگ او و حتی کل تیم LSU هستم. آنها یک بازی شگفت انگیز انجام دادند.»
وقتی ESPN از او پرسید که آیا آیووا دعوت جیل بایدن به کاخ سفید را می پذیرد، او گفت:
این برای LSU است. آنها باید از تک تک ثانیه های قهرمانی لذت ببرند. من فکر می کنم این کار آنهاست. فکر نمیکنم نفرات دوم معمولاً به کاخ سفید میروند. LSU باید از آن لحظه برای آنها لذت ببرد. و بدیهی است که تبریک می گویم. آنها لیاقت رفتن به آنجا را دارند. شاید بتوانم [روزی] با شرایط مختلف به کاخ سفید بروم.»
اما بزرگترین ضربه زدن کلارک علیه کسانی بود که معتقد بودند احساساتی که ریس و دیگران در LSU نشان دادند در بازی زنان نامناسب بود. این که این استاندارد دوگانه با مردان آشکارا آشکار بود برای جلوگیری از بیان آن کافی نبود. حتی چارلز بارکلی بزرگ که با بازی با شدتی لجام گسیخته شهرت خود را به دست آورد، احساسات نمایش داده شده را "مایه تاسف" اگر چارلز بارکلی دستش را به سمت کاناپه غش میکشد، میدانید که بسیاری از مردان دنیای بسکتبال نقشه را از دست دادهاند.
کلارک در این باره گفت:
"من به اندازه کافی خوش شانس هستم که می توانم این بازی را انجام دهم و احساساتی داشته باشم و آن را در آستین خود بپوشم، و بقیه هم همینطور. بنابراین هرگز نباید خراب شود. این هرگز نباید مورد انتقاد قرار گیرد زیرا معتقدم این چیزی است که این بازی را بسیار سرگرم کننده می کند. این چیزی است که مردم را به این بازی می کشاند. به این ترتیب من به بازی ادامه خواهم داد. اینگونه است که هر دختری باید به بازی ادامه دهد.»
کلارک در اینجا درسی برای ورزشکاران سفیدپوست ارائه کرده است: شما نیازی به ایفای نقش هایی ندارید که رسانه ها سعی می کنند به شما اختصاص دهند. نیازی نیست با "حامیانی" که قبلاً هیچ علاقه ای به شما یا ورزش شما نشان نداده اند متحد شوید. شما نیازی به استفاده از امتیاز خود برای ضربه زدن به مخالفان سیاه پوست خود ندارید، فقط به این دلیل که می توانید. در واقع، انجام دادن کلارک به شجاعت بسیار بیشتری نیاز دارد: حمایت از هوپرهای واقعی و مقاومت در برابر تمام تلاشهای رسانههای جریان اصلی و بازیگران بد برای ایجاد تفرقه و آسیب رساندن به ورزش زنان. کلارک در برابر آهنگ آژیر MAGA مقاومت کرد. اگر دنیای ورزش نمیخواهد زیر بار نفاق و واکنش له شود، ورزشکاران سفیدپوست باید نقش خود را ایفا کنند، از کیتلین کلارک بیاموزند و مطابق با آن عمل کنند.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا