صبح امروز آغازی است که احتمالاً بزرگترین بسیج کارگران فست فود در تاریخ ایالات متحده خواهد بود، با اعتصابات امروز در شهر نیویورک که طی چهار روز در هفت شهر آغاز شد. این توقفهای کاری توسط کارگران غیر اتحادیهای، آخرین تشدید چالش بیسابقه یک جنبش کارگری درگیر با صنعت عمدتاً غیرصنفی است، که صفوف آن در حال افزایش است و شرایط آن در حال گسترش در سایر نقاط اقتصاد ایالات متحده است.
ناکواسیا لگراند، کارمند KFC، به کارگرانی که با روحانیون و سیاستمداران در تجمعی در چهارشنبه گذشته گرد هم آمده بودند، گفت: «می دانم که از رنج کشیدن خسته شده اید. من نمیخواهم نسل بعدی را در رنج و عذاب ببینم. من نمیخواهم بچههایم رنج بکشند. میخواهم مطمئن شوم که آنها آیندهای بهتر از من خواهند داشت.» لگراند در حالی که به جمعیتی حدوداً 150 نفری در ورودی پارک پراسپکت بروکلین نگاه میکرد، افزود: "پس اگر میخواهم این اتفاق بیفتد، به شما بچهها نیاز دارم که تا زمانی که من در کنار شما هستم، در کنار من بایستید."
همانطور که Salon برای اولین بار گزارش داد، تلاش های فست فود در نوامبر گذشته با اعتصاب حدود 200 کارمند زنجیره های مختلف در شهر نیویورک عمومی شد. در طول چهار ماه گذشته، این تعطیلی با توقف های کاری مشابه در پنج شهر دیگر و دومین اعتصاب شهر نیویورک تقریباً دو برابر شده است. هر یک از این اعتصاب ها توسط اتحادیه بین المللی کارکنان خدمات و متحدان محلی حمایت شده است، و هر یک خواسته های مشابهی داشته اند: افزایش حقوق به 15 دلار در ساعت، و فرصتی برای تشکیل اتحادیه بدون ارعاب مدیریت. اعتصابات این هفته شامل پنج شهر از این شش شهر - نیویورک، شیکاگو، سنت لوئیس، دیترویت و میلواکی- و دو شهر جدید: کانزاس سیتی و فلینت، میش خواهد بود (سخنگوی کمپین در سیاتل، جایی که کارگران در آن اعتصاب کردند. کریم استارکس، کارمند مکدونالد، پس از تجمع روز چهارشنبه به من گفت: «ممکن است من کار سه نفر را انجام دهم» به دلیل کمبود کارکنان یک دستمزد پرداخت کرد.» استارکس، 30 ساله، کارمند سابق بخش پارک ها، گفت: «سعی کردم با حداقل دستمزد، 7.25 دلار، زندگی کنم و از دو فرزندم به علاوه پرداخت اجاره خانه حمایت کنم». همانطور که ما صحبت می کردیم، یکی از همکاران کارگر فست فود آمد تا خود را معرفی کند، به استارکس به خاطر سخنرانی ای که به تازگی ایراد کرده بود تبریک بگوید و زخمی روی بازویش به او نشان دهد. او به استارکس گفت: «خودم هم سوختم. "اما مدیر من اهمیتی نمی دهد."
راشین آلدریج، کارمند سنت لوئیس جیمی جان، ماه گذشته هنگام پیوستن به اعضای کنگره برای شروع یک کمپین ملی "آمریکا را بلند کنید" مصاحبه کرد به سالون گفت که وقتی او و سه همکارش در فروشگاهش "عصبی زیادی به وجود آمد" اولین بار در ماه می اعتصاب کرد. آلدریج گفت: "احتمال زیادی وجود داشت که بتوانم اخراج شوم، زیرا می دانید که فست فود اینگونه عمل می کند." اما وقتی آنها به صورت یکپارچه به سر کار بازگشتند، او گفت که واکنش همکارانش این بود: «میدانید، بچهها به نوعی قدمی را برداشتید که همه ما باید انجام دهیم».
مک دونالد و وندی به درخواست های جمعه برای اظهار نظر پاسخ ندادند. تیم مک اینتایر، معاون رئیس دومینو، در پاسخ به سوالی درباره این اعتصابات، ایمیلی ارسال کرد: "فرصتی برای همه در سیستم ما وجود دارد که مایلند سخت کار کنند و روی صعود به سطح بعدی تمرکز کنند. به همین دلیل، ما روی یک فرد خاص تمرکز نمی کنیم. موضوع دستمزد." مک اینتایر گفت به دلایلی از جمله "تحرک فوق العاده رو به بالا" در دومینو و این واقعیت که "ما اغلب شغل دوم مردم هستیم، ما معتقد نیستیم که اتحادیه ها برای برند ما ضروری هستند..."
در مقاله ای که هفته گذشته منتشر شد، پروژه مترقی قانون ملی استخدام چنین ادعاهای تحرک را به چالش کشید. بر اساس بررسی داده های سرشماری، NELP نوشت: «فرصت های پیشرفت در صنعت فست فود در مقایسه با سایر صنایع به طور قابل توجهی محدود است: تنها 2.2 درصد از مشاغل در صنعت فست فود مشاغل مدیریتی، حرفه ای یا فنی هستند، در مقایسه با 31 شغل. درصد مشاغل در کل اقتصاد ایالات متحده…" NELP اشاره کرد که مشاغل خط مقدم فست فود به طور متوسط 8.94 دلار در ساعت پرداخت می کنند.
اینکه آیا کارگران می توانند آن صنعت را متحول کنند - به جای اینکه فقط امیدوار باشند در آن رشد کنند - پیامدهای بزرگی برای آینده کارگران دارد. اول، به این دلیل که مشاغل فست فود به طور فزاینده ای نمایانگر کار ایالات متحده هستند: غرامت ضعیف، امنیت شغلی اندک، انتظار دائمی برای نشان دادن چهره ای شاد برای مشتریان، و عملاً بدون اتحادیه.
و دوم، زیرا - پس از یک حمله اقتصادی، قضایی و سیاسی چندین دهه - استراتژی کمپین نشان دهنده برخی از راه هایی است که سازمان دهندگان تلاش می کنند تا از جعبه استراتژیکی که کارگران در آن رها شده اند تا بمیرند رهایی یابند. از جمله: با توجه به شکست قانون در وادار کردن معنی دار شرکت ها به چانه زنی دسته جمعی حتی زمانی که کارگران بخواهند، و محدودیت های کمپین های روابط عمومی ضدشرکتی که عمیقاً کارگران را درگیر نمی کند، برخی از کارگران غیر اتحادیه های کارگری با دستمزد پایین دست به کار شده اند. ضربه. در مواجهه با تغییراتی که اعتصابات را مخاطره آمیزتر و کم اثرتر کرده است، اعتصاب های کوتاه مدت توسط اقلیتی از نیروی کار ایجاد می شود که برای تحریک بیشتر فعالیت ها، شرمسار کردن مدیریت، و درگیر کردن مردم و در عین حال کاهش (اما نه حذف) خطر طراحی شده است. کارگران شغل خود را از دست خواهند داد.
این اعتصابها طیف وسیعی از دیگر تلاشهای کمپین را تقویت میکنند، از اتهامات جنایی که توسط کارگران سیاتل به اتهام «سرقت دستمزد» مطرح شدهاند، تا مطبوعات رسانهای تمام عیار برای شرمسار کردن مکدونالد به خاطر ماشینحساب بودجهای که به کارگران کمدستمزد ارائه میکرد. جاناتان وستین، مدیر کمپین فست فود فوروارد نیویورک، به Salon گفت که اگر کارگران با اعتصاب مکرر بحثی را در مورد صنعت تحمیل نمی کردند، تردید دارد که رسانه های تلویزیون ملی در داستان بودجه ماندگار می شدند. وستین گفت: «هر چه تعداد کارگران بیشتر و بیشتر به اقدامات خود ادامه دهند و به تبلیغ مبارزه خود ادامه دهند، بیشتر و بیشتر به بزرگترین دارایی صنعت فست فود، که نام تجاری آنها است، دست می یابند. و من فکر می کنم این چیزی است که ما انجام می دهیم. به شیوه ای بسیار واقعی شروع به دیدن می کنم."
موج اعتصابات این هفته، جمعه شب زود آغاز شد، زمانی که کارگران در یکی از دومینوهای بروکلین در اعتراض به اخراج یکی از فعالان کارگری، گرگوری رینوسو، در پی اعتصاب ماه آوریل خود از خانه خارج شدند. خوزه کروز مهاجم به سالن گفت که حدود 90 درصد از کارگران در شیفت شب شلوغ به تعطیلی کار پیوستند و باعث لغو تحویل شدند. (کارگران دو مکان دیگر دومینو، یک پاپا جانز، و یک مک دونالد نیز در اعتصاب پیش درآمد روز جمعه شرکت کردند.)
در حالی که تلاشهای فست فود عمدتاً از تاکید علنی بر انتقامجویی اجتناب کردهاند، ترس موجه کارگران از مجازات غیرقانونی برای سازماندهی، بزرگترین چالش برای این کمپین و سایر موارد مشابه است. اعتصاب روز جمعه بازتاب توقف کار در فست فود به دلیل کمبود تهویه هوا در هفته قبل است که کارگران را حول یک تقاضای خاص فروشگاه بسیج کرد، و اشغال یک وندی در روز بعد از اعتصاب نوامبر، که همچنین از اقدام مستقیم برای به چالش کشیدن ادعاهای مدیریت استفاده کرد. تلاش برای اخراج یک مهاجم (برخلاف Reynoso، که اکنون به عنوان یک سازمان دهنده در کمپین کار می کند، کارگر Wendy به سرعت به کار خود بازگردانده شد).
مک اینتایر از دومینو در ایمیلی به سالن، تلافی جویانه را رد کرد و گفت که رینوسو به این دلیل اخراج شد که "چندین بار فاق او را گرفت، دستور توقف را نادیده گرفت و از فحاشی استفاده کرد." Reynoso به Salon گفت که یکی از مقامات منابع انسانی دومینو پس از اعتصاب آوریل به او گفته بود که اجازه ندارد در مورد اتحادیه با همکارانش صحبت کند و وقتی او مخالفت کرد، این مقام او را در محل تعلیق کرد. کروز همکارش گفت: «آنها او را اخراج کردند زیرا او رهبر اصلی اتحادیه بود. رینوسو ابراز اطمینان کرد که هیئت ملی روابط کار در نهایت موافقت خواهد کرد.
رینوسو گفت دوبرابر شدن مشارکت بین اعتصابات نوامبر و آوریل نیویورک نشان داد که تلاش "به معنای واقعی کلمه در حال رشد است." وی افزود: البته ما نیاز به حمایت داریم. ما به حمایت زیادی نیاز داریم. اما این به کارگران بستگی دارد. اگر به ایستادگی ادامه دهیم، می توانیم آن را به شما اطلاع دهیم. این به ما بستگی دارد."
روث میلکمن، کارشناس دانشگاه سیتی نیویورک، گفت: به عنوان یک استراتژی افزایش آگاهی برای ایالات متحده، این واقعا عالی است. میلکمن دیروز به Salon گفت: «این کمپین به خودی خود نمیتواند موانع عظیمی را که برای به رسمیت شناختن سندیکای امروز در هیچ محل کار اتحادیه بخش خصوصی وجود دارد، تغییر دهد. من هیچ مسیری به جلو در آن جبهه نمی بینم.» اما با توجه به شهرت بالای صنعت فست فود و افزایش تمرکز مصرف کنندگان بر روی غذا، میلکمن استدلال کرد که این تلاش - اگر به اندازه کافی بزرگ شود - می تواند صنعت را شرمنده کند تا استانداردهای خود را برای محافظت از برند خود افزایش دهد. او گفت: "اگر هرگز موفق می شد، بیش از هر قانون دستمزد زندگی ما بر مردم تأثیر می گذاشت."
سناریوی دیگر این است که یک شرکت واحد که با تودهای بحرانی از اختلال، شرمساری و مسئولیت قانونی مواجه است، از جبهه متحد تا کنون صنعت منصرف شود و قراردادی را امضا کند که راه را برای چانهزنی جمعی توسط تعدادی از کارکنانش هموار کند. با ماشه ای که برخی از رقبا را ملزم می کند ابتدا امضا کنند، شاید SEIU را ملزم کند که فروشگاه های خود را در خارج از یک منطقه جغرافیایی خاص سازماندهی نکند، شاید از قبل در مورد هزینه قرارداد اولیه توافق شده باشد. در جایی که اتحادیهها به چنین معاملاتی در صنایع دیگر دست یافتهاند - که گاهی شامل امتیازات بحثبرانگیز است - فشار را بر شرکتهای نگهدارنده افزایش دادهاند تا از آن پیروی کنند. اما با توجه به وسعت و نفوذ صنعت فست فود، و محوریت هزینه های پایین و کنترل مدیریت بر نحوه انجام تجارت، انتظار می رود که هر گونه غار یا مصالحه ابتدا نیاز به تشدید انفجاری داشته باشد.
خوزه سوتو که پس از اعتصاب شب جمعه انجام شد، هفت اعتصاب این هفته را به عنوان یک گام افزایشی در نظر گرفت. گفت: کم کم داریم نزدیک می شویم... ما تا زمانی که به آنچه میخواهیم دست یابیم به توافق نخواهیم رسید.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا