در اواخر دهه 60، زمانی که جنگ ایالات متحده علیه ویتنام قوی بود و مردم سرمایه داری را زیر سوال می بردند، من از یوجین به برکلی که خواهرم در آن زندگی می کرد رانندگی کردم. با افرادی برخورد کردم که مرا به بحث در مورد آن دعوت کردند راه افتادن یک کمون آنجا، همه در مورد ترک جامعه مصرف کننده و خرید زمین برای دور شدن از آن صحبت می کردند. پرسیدن در مورد اینکه چگونه می توانید با جدایی خود از جامعه با وحشت های اطرافمان مقابله کنید، من یک رشته محکومیت هایی دریافت کردم که من را متهم به خرید چیزی کردم که ادعا می کردم با آن مخالفم.
پس از گفتن این تجربه به خواهرم، او یکی از دوستانش را برای شام شب بعد از گروهی به نام حزب کارگر مترقی دعوت کرد. "عالی،" من پاسخ داد:. "من در مورد آنها شنیده ام اما واقعاً چیزی نمی دانم جز اینکه قرار است جدی باشند."
بله، PLP خیلی جدی بود. ما شروع به توافق کردیم که رویکرد ترک تحصیل نمی تواند امپریالیسم ایالات متحده را متوقف کند. اما وقتی این را پیشنهاد دادم بسیاری دارند یک نکته خوب در تمایل به زندگی در جامعه ای که آنها آرزوی آن را داشتند، به نظر می رسید که خون PLP در آشنای جدید من می جوشد. تقریباً با تکان دادن انگشت، او به من سخنرانی کرد که رهبری طبقه کارگر باید نه خود شیفته اما نسبتا ببر پیام انقلاب تا کف کارخانه
Tاو تناقضات آن دو را دارد عصر شد یک کابوس دوباره رخ می دهد که من در داخل و خارج از فرهنگ ضد و انبوهی از گروه های سوسیالیست برای چند دهه بعد سرگردان بودم. برخی این ایده را دریافت کردند که ما باید به شیوه های بسیار متفاوت زندگی کنیم، اما نتوانستند خود را به مبارزه وادار کنند. دیگران به وضوح مبارزه را درک می کردند، اما نمی پذیرفتند که ایجاد یک جامعه جدید مستلزم شیوه متفاوتی از وجود در این جامعه است.
با گذشت زمان، این دیدگاه ها دوباره به عنوان دو روی یک سکه ظاهر می شوند. هر چه بیشتر، چپ های ایالات متحده تغییرات سبک زندگی را برای پیش بینی جهانی جدید ضروری می دانستند. نویسندگان به طور فزاینده ای این جهان بینی های ظاهراً متضاد را به هم متصل می کنند.
یکی از این نویسندگان هاوارد وایتزکین است که کتابش انقلاب رینکی-دینک (2020، مطبوعات داراجا با مقالات MR)، روش جدیدی برای بازگویی این داستان ارائه می دهد که تغییرات در زندگی شخصی می تواند سرمایه داری را در عین ایجاد روابط برای دنیای پساسرمایه داری رد کند. با این وجود، من نگرانم که استفاده از «رینکی-دینک» ممکن است تلاش جدی نویسنده برای ادغام دیدگاههای ضد سرمایهداری جهان را کمرنگ کند.
در طول دهههای اخیر، چپ ایالات متحده راههای متعددی را برای مقابله با هنجارهای سلطه سرمایهداری با ایجاد تابوهایی علیه نگرشهای رایج در میان اجداد سیاسی ما، از جمله ممنوعیتها علیه زبان نژادپرستانه، جنسیتگرا یا همجنسگرا هراسی اتخاذ کرده است. وایتزکین از فهرست کردن کارهایی که نباید انجام دهیم فراتر رفته و با مثالهای عینی از آنچه میتوانیم برای «تضعیف خلاقانه» سرمایهداری با ایجاد تعاونیهای مسکن، توسعه سیستمهای غذایی و کشاورزی جایگزین و یافتن روشهایی برای حملونقل که استفاده از اتومبیل را به حداقل میرساند، انجام دهیم، میپردازد. برخی از بیشتر او فریبنده پیشنهادها این است که آن معدود چپهایی که پول کافی برای سرمایهگذاری دارند، بتوانند از آن برای تأمین مالی مسکن تعاونی و خرید زمین برای کشاورزی محلی استفاده کنند. او توضیح می دهد که چگونه تقریباً هر کسی می تواند در برابر پرداخت مالیات جنگ با حداقل خطر مقاومت کند.
وایتزکین از جمله فهرست در حال گسترش نویسندگانی است که آشکارا الزام سرمایه داری برای رشد اقتصادی بی نهایت را رد می کنند. بدون استفاده از آن کلمات، he قویاً اشاره میکند که جهان میتواند زندگی بهتری را برای همه بشریت فراهم کند و در عین حال کل تولید سرمایهداری را کاهش دهد، که بهشدت اتلافکننده است.
از آنجایی که هدف او نوشتن یک کتاب کوتاه به جای دایره المعارف است، به ناچار موضوعاتی وجود دارد که او به آن نمی پردازد. وایتزکین را می توان به عنوان یک جامعه شناس پزشکی توصیف کرد که مقالات بسیار خوبی در مورد مراقبت های بهداشتی کوبا نوشته است. بنابراین جای تعجب است که او از تلاشهایی مانند «پروژه تولد ایالات متحده آمریکا» و «یونیت برونکس جنوبی» به عنوان دارویی که نمونهای از «اقتصاد همبستگی خارج از سرمایهداری» است نام نمیبرد.
در حالی که عنوان فرعی کتاب شامل مفهوم بالقوه قدرتمند «خودداری از رضایت» است، مهم است که محدودیتهای آن را درک کنید. «خودداری از رضایت» میتواند به یک مبارزه انقلابی کمک کند و به بخش مهمی از آن تبدیل شود، اما انقلابی نیست و به خودی خود، سرمایهداری را از بین نخواهد برد.
"عدم رضایت» برای آمریکاییهای بومی که اشکال مختلف کمونالیسم را بدون رضایت برای نابودی خود انجام میدادند، چندان کارساز نبود. به طور مشابه، برای مردمان بومی و قبیلهای بیشماری در سرتاسر جهان که سرزمینهایی را دیدهاند که هزارهها در آن زندگی میکردهاند، تحت اشغال «مالکهای» خودخوانده، با تخریب جنگلها، آبهای آلوده و هوای غیرقابل تنفس، کارساز نبود. مخصوصاً برای آفریقاییهایی که اجسادشان را میگرفتند، میبندند و با زنجیر روی کشتیها می انداختند، خوب کار نمیکرد تا بتوانند به آن سوی اقیانوس منتقل شوند و برای کار بدون مزد فروخته شوند.
از جهتی دیگر مشکلساز این است که کتاب احزاب پیشتاز نخبهگرا را بدون سیخ کردن مشابه اقدامات سوسیال دمکراتیک که لنینیستها را وادار به اتخاذ روشهای از بالا به پایین در طول جنگ جهانی اول کرد، تأیید نمیکند.
به عنوان مثال، متن می گوید که هدف حکومت انسانی "از طریق انتخابات به ندرت محقق شده است." با این حال، نویسنده قابل توجیه دستاوردهای جامعه سازی جکسون رایزینگ در می سی سی پی که به دلیل پیروزی های انتخاباتی بود را ستایش می کند. به طور مشابه، نویسنده میگوید که انتقالی که ما تصور میکنیم «از طریق انتخابات دموکراسی بورژوایی، که هرگز به دگرگونی اجتماعی منجر نشده است، اتفاق نمیافتد». با این حال، در همان صفحه (37) نویسنده کمونالیسم گسترده در ونزوئلا را می ستاید، دستاوردی اجتماعی که با انتخاب هوگو چ ممکن شد.áزمان
وایتزکین زمینه را برای مضامین انتقادی که نویسندگان آینده باید بررسی کنند ایجاد می کند. اگرچه این کتاب به نیاز به چالش کشیدن سرمایه داری در زندگی روزمره ما می پردازد، اما چگونگی پیوند زد و خوردهای متفاوت را در چارچوبی کلی پوشش نمی دهد. وظیفه گذار انقلابی به معنای توسعه شبکه ای است که در آن افراد با علایق مختلف خود را در یک ارگانیسم اجتماعی جدید منسجم می کنند. آنچه تاریخ از ما میخواهد بر آن غلبه کنیم، هم عدم تحمل جزمی پیشتازان و هم تمایل رفرمیسم برای کمک به سرمایهداری است که بدون مواجهه با آن بهعنوان یک سیستم، بهتر عمل کند.
انقلاب رینکی-دینککمک بزرگی به بررسی این موضوع است که چگونه میتوانیم زندگی خود را به گونهای زندگی کنیم که برای جامعهای که امیدواریم به وجود بیاوریم، آماده شود. بیش از ارزش خواندن است - چیزی است که باید عمیقاً در مورد آن فکر کرد.
دون فیتز ([ایمیل محافظت شده]) در هیئت تحریریه است اندیشه اجتماعی سبز. او نامزد سال 2016 حزب سبز میسوری برای فرمانداری بود. کتاب او در مراقبت های بهداشتی کوبا: انقلاب در حال انجام از ژوئن 2020 در دسترس است.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا