26 Nisan 33'ü işaret ediyorrd Başkent Kiev'in hemen kuzeyinde, Ukrayna'daki 1986 Numaralı Çernobil reaktöründe 4 yılında yaşanan radyasyon felaketinin yıldönümü. Etkilerin büyük boyutu konusunda bilimsel bir fikir birliğine varmak hâlâ neredeyse imkansız. Çernobil'deki patlamalar ve iki hafta süren yangın, kimin tahminlerine inanmayı seçtiğinize bağlı olarak, dünya çapında bir milyar ile dokuz milyar küri arasında radyasyon yaydı. Kaza, BM tarafından insanlık tarihindeki en kötü çevre felaketi olarak sınıflandırıldı.
Yüzbinlerce ölümden Çernobil'in radyoaktif serpintisi sorumlu tutuldu, ancak Uluslararası Atom Enerjisi Ajansı (IAEA), felaketin hemen ardından acı çekerek acı çeken ve ölen itfaiyeciler arasında yalnızca 56 kişinin öldüğünü kabul ediyor. Ancak UAEA'nın resmi olarak yetkilendirilmiş misyonu “nükleer enerjinin dünya çapındaki katkılarını hızlandırmak ve genişletmektir.” Kurumsal önyargısı nedeniyle, UAEA'nın radyasyon riski hakkında söylediği neredeyse her şeye itiraz edilebilir.
Ayrıca ölüm tahminlerinin en düşük seviyesinde, radyasyon çalışmalarını IAEA tarafından onaylatmak zorunda olan Dünya Sağlık Örgütü var! 2006 yılında, DSÖ'nün "Uzman Grubu, yaşamları boyunca en yüksek maruziyete sahip üç grupta (4,000 tasfiye memuru; 240,000 tahliye edilen ve 116,000 Sıkı Kontrollü Bölge sakini) 270,000'e kadar ek kanser ölümü olabileceği sonucuna varmıştır." DSÖ, bu 4,000 kişiye, Belarus, Rusya Federasyonu ve Ukrayna'da "radyoaktif sezyum birikiminin yüksek düzeyde olduğu bölgelerde yaşayan beş milyon kişi arasında" bu nüfusta radyasyon nedeniyle 5,000'e kadar ilave kanser ölümünün meydana gelebileceğini öne süren tahminleri ekledi. maruziyet…"
Alternatif olarak Ukrayna Sağlık Bakanı Andrei Serkyuk, 1995 yılında Çernobil radyasyonunun doğrudan etkilerinden dolayı 125,000 kişinin öldüğünü tahmin etti. Serkyuk, kayıpların orantısız bir kısmının çocuklar, hamile kadınlar ve kurtarma görevlileri veya "tasfiye memurları" arasında olduğunu söyledi. Tasfiye memurları, hiçbir koruyucu kıyafet, solunum cihazı veya radyasyon monitörü giymeden, radyoaktif üst toprağın, ağır ekipmanın, ağaçların ve enkazın kaldırılması ve gömülmesine katılmaları emredilen askerlerdi.
Ocak 10, 2010 üzerinde Guardian "Rusya, Beyaz Rusya ve Ukrayna'nın en fazla radyasyonla kirlenmiş bölgelerini araştıran saygın bilim adamlarının", IAEA'nın yalnızca 56 itfaiyecinin öldüğü "ve sonunda yaklaşık 4,000 kişinin öleceği" yönündeki tahminlerine karşı çıktığını bildirdi. Makale örneğin şunları kaydetti: “Bir başka BM kuruluşu olan Uluslararası Kanser Araştırma Ajansı, Çernobil'den 16,000 ölüm öngörüyor; Rus bilimler akademisi tarafından yapılan bir değerlendirmeye göre şu ana kadar Rusya'da 60,000, Ukrayna ve Beyaz Rusya'da ise tahmini 140,000 ölüm gerçekleşti.”
Guardian ayrıca not edildi "Bu arada Belarus ulusal bilimler akademisi şu ana kadar 93,000 ölüm ve 270,000 kanser tahmin ediyor ve Ukrayna ulusal radyasyondan korunma komisyonu şu ana kadar 500,000 ölüm hesaplıyor."
The Los Angeles Times 1998'de "Rus yetkililerin 10,000 Rus 'tasfiye memurunun' öldüğünü tahmin ettiğini" bildirdi. Makalede sağlık yetkililerinin "temizlik çalışmalarına katılan 3,600'e yakın Ukraynalının radyasyona maruz kalmaktan öldüğü" şeklindeki sözleri aktarıldı. 2001'de BBC tahminleri yükseltti ve şunu bildirdi: "30,000'den fazla Rus radyasyondan öldü, bunların yarısı olayın hemen sonrasındaki müdahalelerle meşguldü..."
4 Ağustos 2003 New Yorklu dergi makalesinde belirsiz bir şekilde şunu belirtiyordu: "Çernobil felaketini takip eden yıllarda binlerce insan kanser ve diğer hastalıklardan öldü." New York Times 23 Nisan 2003'te şunları söyledi: "Tiroid kanseri, lösemi ve diğer kanserler reaktör çevresindeki bölgede hızla arttı." 10 civarıth yıldönümünde "Genetik: Çernobil'de mutasyon patlaması" başlığı altında Washington Post "Araştırmalar Çernobil yakınlarında yaşayan insanların daha yüksek sayıda genetik mutasyona sahip yavrular doğurduğunu gösterdi." Gazeteci Angela Charlton, 27 Nisan 1996'da Associated Press'e yazdığı yazıda, "etkilenen bölgede çocukluk çağı tiroid kanserlerinin görülme sıklığının yüz kat arttığını" kaydetti.
Çernobil'in sağlık üzerindeki etkileri reaktörün etrafındaki alandan çok daha uzakta hissedildi. Los Angeles Times 25 Temmuz 1996'da Çernobil'den gelen radyasyonun "Yunanistan'daki lösemi vakalarıyla bağlantılı" olduğu bildirildi. Oxford Journals'ın 30 Mart 2005 tarihli Epidemiyolojik İncelemeleri şunu bildiriyordu: "Radyoaktif maddelerin salınımı öylesine büyüktü ki, Kuzey Yarımküre'deki her ülkede bir dereceye kadar toprakta kirlenme tespit edildi." BM Atomik Radyasyonun Etkilerine İlişkin Bilimsel Komite, 1988 yılında Genel Kurul'a sunduğu Raporunda şu tespitte bulundu: "Çernobil'deki kaza... radyoaktif malzemenin kuzey yarımkürede geniş çapta dağılmasına ve birikmesine neden oldu."
2001 yılında Çernobil Çocukları Yardım Fonu'nun genel müdürü Alex Kuzma, Belarus ve Ukrayna'da kanser vakalarının 80 kat arttığını belgeledi ve 50 milyonu çocuk olmak üzere 1.26 milyon kişinin etkilendiğini bildirdi. Dublin merkezli Çernobil Çocuk Projesi'nden Eugene Cahaill'in rapor ettiği Irish Times 2005'te "Belarus, Ukrayna ve Batı Rusya'da dokuz milyon insan serpintiden doğrudan etkilendi."
125,000 ölüm mü yoksa 50 mi? Dokuz milyon insan mı etkilendi, yoksa XNUMX milyon mu? Yarım küredeki herkesi Çernobil radyasyonuna (ve Windscale'e, Santa Susana'ya ve Fukushima'ya) maruz bırakmanın sağlık üzerindeki etkileri (genellikle onlarca yıl geciken etkiler) oldukça hesaplanamaz. Kanser mi oldun?
John LaForge, tarafından senkronize edildi PeaceVoiceWisconsin’de bir barış ve çevre adalet grubu olan Nukewatch’in eş-direktörü ve Nuclear Heartland’tan Arianne Peterson’ın ortak editörü, Revize: Amerika’nın 450 Kara Füze Rehberi.
ZNetwork yalnızca okuyucularının cömertliğiyle finanse edilmektedir.
Bağış