Ҳар гоҳе, ки ман чанд даҳҳо расонаҳои маъруфи инглисиро аз назар мегузаронам, ки иддао доранд, ки Шарқи Наздикро инъикос мекунанд, бо нияти мушаххас кӯшиш кардан ба маҷмӯаи гузориш ҳамчун як навовари комил дар мавзӯъ назар кунанд. Ҳамчун шахсе, ки намедонад, ки Ховари Миёна чӣ ва дар куҷост, аммо мехоҳад дар бораи минтақа ва сиёсати он маълумот гирад.
Чунин ба назар мерасад, ки хулоса ҳамеша аз таҷрибаи ҳаррӯзаи ман дар анҷом додани ҳамон кор ҳамчун як қисми кори воқеии ман даҳшатноктар аст. Ҳеҷ гуна роҳе барои пур кардани он вуҷуд надорад: қисми зиёди ин нашрияҳо қодир нестанд гузоришҳо дар бораи Ховари Миёна, ки арзиши фаҳмо дошта бошанд, таҳия кунанд.
Чунин аст вазъияти интишори ахбор дар бораи Шарки Наздик. Ҳар вақте ки рушди нав вуҷуд дорад, кор сахттар мешавад. Бигӯед, як фаъоли ғайридавлатӣ, ки сарҳадҳои давлатиро аз нав муайян мекунад, ҳазорон одамонро ба қатл мерасонад, ҳазорон ҷанговаронро аз қитъаҳои гуногун ҷалб мекунад ва як сохтори сиёсии экспансионистӣ эълон мекунад.
Афзоиши давлати исломӣ ҳамчун намунаи охирини китоби дарсӣ он чизест, ки ман дар боло тавсиф кардам. Дар айни замон дар бораи «ҳамкории байналмилалӣ» ва «кор бо иттифоқчиёни мо» барои барҳам додани Давлати исломӣ сару садоҳои зиёд вуҷуд дорад.
Ин аст, ки хотима додан ба Давлати Исломӣ ҳамкориҳои байни давлатҳоро тақозо мекунад, кори бефоида аст. Аммо ҳатто агар "Давлати исломӣ" дар як шабонарӯз аз байн рафт, манзараи кишварҳои Ховари Миёна аз нигоҳи принсипҳои демократӣ ва ҳуқуқи башар чизе аз фалокатовар нест.
Тавре ки аз аввал маълум буд, расонаҳои таҳти назорати давлат дар кишварҳои Ховари Миёна воқеан аз ин фурсати гаронбаҳо истифода бурда, таваҷҷуҳи зиёдеро танҳо ба Давлати Исломӣ ҷалб карданд. Яъне, ба таври қулай аз мавзӯъҳои ногувортаре, ба мисли нобаробарии сохторӣ, нажодпарастӣ, бадхоҳӣ, авторитаризм ва теократияи дастгоҳҳои давлатии худ.
Ин пешгӯӣ буд ва мо дар моҳҳо ва солҳои оянда бештар инро хоҳем дид. Гуфта мешавад, барои онҳое, ки раванди демократиро ба монархияи мутлақ ва нуфузи ошкори хориҷӣ тарафдорӣ мекунанд, таронаҳои ситоиши амалия ва ибораҳо аз қабили “ҳамкории байналмилалӣ” ё “кор бо иттифоқчиёни мо” хатари бузург дорад. Мо пайваста чунин баёнияҳоро аз эътилофи таҳти раҳбарии ИМА, аз Русия, Туркия ва бисёр дигарон мешунавем.
Ба далели табиати норавшан ва худпарастии мубоҳисаҳои ҷамъиятии мо, яке аз оқибатҳои ногувори афзоиши ДОИШ дар он аст, ки ҳоло ҳамааш хеле қулай аст, ки ба таври дастаҷамъӣ аз ДИ-и даҳшатбор ваҳшатзада ва нодида гирифтан ва ё ба назар нагирифтан проблемахои хеле амиктаре, ки дар сохторхои хозираи давлатии Шарки Наздик чойгир шудаанд. Одамон дар Шарқи Наздик ва дигар ҷойҳо, ки ба институтҳои демократӣ ва принсипҳои ҳуқуқи башар ғамхорӣ мекунанд, бояд қодир бошанд, ки бо ДОИШ мубориза баранд. Аммо худи ҳамон одамон низ бояд қодир бошанд, ки ошкоро ва софдилона ҳалли мушкилотро бо фаъолони мавҷудаи давлатии минтақавӣ оғоз кунанд ва роҳҳои коҳиш додани нуфузи элитаи дохилии Ховари Миёна ва таъсири ғайридемократии қудратҳои беруна ба нақша гиранд. .
Дар ин лахза «хамкории байнал-халкй» як шеваи зебоест, ки «биёед иттифокчиёни тоталитарии худро мусаллах ва мустахкам кунем ва манфиатхои геополитикии худро аз хисоби ахли чамъияти Шарки Наздик ривоч дихем». Намуна дар ҳеҷ ҷое мисли Шарқи Наздик дуруст нест.
Ҷимми Картер, шахсе, ки дар байни бисёре аз либералҳо бо ҳимоят аз ҳуқуқи инсон дар сиёсати хориҷии худ обрӯ дорад, дар соли 1978 дар бораи тасвири бузургтар дар Ховари Миёна чунин изҳор дошт.
«Ба фикрам, хеле хуб аст, ки халкхо барои эхтиёчоти бехатарии худ ба мо мурочиат кунанд, ба чои он ки дар гузашта ба Иттифоки Советй мурочиат кунанд. — Шумо бояд дар хотир доред, ки Арабистони Саъудй ба мукобили Исроил хеч гох тачовузи фаъолона надоштааст. Арабистони Саудӣ шарик ва дӯсти мост. Миср иттифокчй ва дусти мост. Исроил иттифоқчӣ ва дӯсти мост.”
Картер дар соли 1978 изхорот дода буд. Холо баъди 37 сол аст. Дар робита ба худшиносии Ғарб, бисёр чиз тағйир наёфтааст. Амрикои ба ном либералҳо ва ба истилоҳ консерваторҳо, инчунин Иттиҳоди Аврупо ҳамкориро бо монархияҳои мутлақи Халиҷи Форс ва мустамликадорони исроилӣ идома медиҳанд.
Пайдо шудани Давлати Исломӣ суханронии сиёсати хориҷии Ғарбро вақти бештар харидааст. Баҳси мо дар бораи Ховари Миёна ба он ҷо наздик нест, ки мо ҳатто дар бораи нақши Ғарб дар минтақа саволҳои пурмазмунро ба миён гузорем.
ZNetwork танҳо тавассути саховатмандии хонандагонаш маблағгузорӣ мешавад.
щурбон шудан