Kur rusët filluan pushtimin e tyre të Ukrainës, më dukej se nuk ishte aspak e kotë në lidhje me mënyrën sesi forcat progresive duhet të përgjigjeshin. Në fund të fundit, rusët shkelën ligjin ndërkombëtar – krejt hapur – dhe kjo u krye nga një regjim që gjithnjë e më shumë ka karakteristikat e një kabale gjysmë fashiste. Kështu, mbeta i shtangur nga disa përgjigje ndaj pushtimit, duke përfshirë edhe njerëz që i njihja prej vitesh dhe, në disa raste, i konsideroja shokë.
Çfarë rrezikohej në këtë kombinim të çuditshëm të heshtjes, ambivalencës dhe, në disa raste, bashkëpunimit në lidhje me agresionin rus? Në një masë të madhe lidhet me një formë të të menduarit linear ose njëdimensional, dmth, kundërshtari ynë kryesor, pra imperializmi amerikan, duhet të jetë kundërshtari ynë i vetëm. Më tej, se ne duhet të kundërshtojmë çdo politikë të jashtme të avancuar nga Shtetet e Bashkuara.
Vështirësia me një qasje të tillë është se ajo përputhet me izolacionizmin dhe jo me internacionalizmin, dhe gjithashtu është miopike të mos vlerësosh se mund të ketë armiq të shumtë në çdo moment. Dhe, në përgjigje të armiqve të shumtë, duhet të identifikohet, në rrethana konkrete, kush ose cili është kundërshtari kryesor. Në Revolucionin Haitian, për shembull, armiku alternohej midis francezëve, britanikëve dhe spanjollëve. Siç shkroi CLR James, në ikonë Jakobinët e Zi, Në momente të ndryshme, revolucionarëve haitianë iu desh të bënin rregullime dramatike në mënyrë që armiku i djeshëm të mos ishte armiku i sotëm.
Për shumë prej nesh në anën e majtë të rreshtit në Shtetet e Bashkuara, një qasje e tillë duket tepër e rëndë. Është shumë më e lehtë të deklarojmë thjesht se duhet të kundërshtojmë çdo gjë që Shtetet e Bashkuara bëjnë jashtë shtetit.
Është interesante se kjo lloj qasje nuk është e re dhe, para Luftës së Dytë Botërore, ka gjetur mbështetje në segmente të komuniteteve të shtypura. Po i referohem lëvizjes pro-japoneze që ka dokumentuar profesori i Universitetit të Masaçusets, Ernest Allen, një lëvizje që u rrit si pasojë e humbjes japoneze të Rusisë në Luftën Ruso-Japoneze (1904-5). Fitorja japoneze shkaktoi valë tronditëse në të gjithë botën koloniale dhe gjysmë koloniale, si dhe brenda Amerikës së Zezë. Një vend nga radhët e "racave më të errëta" kishte mundur një fuqi të bardhë evropiane!! Ky imazh bindës errësoi faktin se një perandorak Po ndërmerrej projekti japonez, i cili, ndonëse ishte në kundërshtim me imperializmat evropianë dhe amerikanë, nuk ishte në asnjë mënyrë një kampion i vetëvendosjes dhe lirisë. Megjithatë, për shumë njerëz, "armiku i armikut tim ishte miku im".
La Rrjeti i Solidaritetit të Ukrainës u formua së fundmi me një qasje dhe kornizë të ndryshme. Kuadri ynë fillon jo me justifikimet për sferat e ndikimit, por me nocionin se dominimi i fuqive të mëdha duhet të kundërshtohet në mënyrë eksplicite përmes mbështetjes për të drejtën e kombeve për vetëvendosje. Shkeljet e kësaj të drejte dhe shkeljet e ligjit ndërkombëtar në lidhje me sovranitetin e kombeve duhet të kundërshtohen duke mbështetur ata që janë viktima të agresionit. Në të vërtetë, viktimat e agresionit kanë të drejtë të angazhohen në rezistencë ndaj shkelësve të ligjit ndërkombëtar. Ju mund të lexoni deklaratën tonë të misionit më poshtë.
Shumë nga miqtë tanë në të majtë e kanë injoruar nocionin e së drejtës për vetëvendosje kombëtare, në rastin e Ukrainës, pjesërisht për shkak të injorancës së marrëdhënieve historike koloniale dhe gjysmëkoloniale midis Ukrainës dhe Rusisë, dhe pjesërisht për shkak të tek tona ndahet kundërshtimi ndaj zgjerimit të NATO-s në Evropën Lindore. Zgjerimi i NATO-s nuk ishte i justifikuar dhe nxiti paqëndrueshmërinë e rajonit.
Megjithatë, zgjerimi i NATO-s në Evropën Lindore nuk ishte arsyeja e luftës ose, në fakt, një justifikim për pushtimin rus. Kjo do të ishte si të thuash se Traktati i Versajës i vitit 1919 i dha fund Luftës së Parë Botërore shkaktuar, nëse nuk justifikohet, Hitleri pushton Çekosllovakinë, Austrinë dhe Poloninë. Me fjalë të tjera, një argument i tillë linear do të injoronte çdo agjenci nga ana e mbështetësve të nazizmit dhe do të vendoste të gjithë çështjen e origjinës së Luftës së Dytë Botërore në atë traktat. Pak njerëz do ta pranonin një argument të tillë.
Presidenti rus Putin ishte mjaft i qartë për sa i përket objektivave të tij, para pushtimit dhe natën e pushtimit, duke deklaruar se Ukraina ishte një trillim kombëtar. Putin shkoi më tej duke denoncuar argumentet që ishin ngritur nga udhëheqësit sovjetikë Lenin dhe Stalin në favor të vetëvendosjes kombëtare. Në fakt, Putin po debatonte për një sferë ndikimi ruse. Herën e fundit që kontrollova, forcat e majta dhe përparimtare duhej të qëndronin në kundërshtim me sferat e ndikimit.
Pushtimi rus i Ukrainës ka nxjerrë në sipërfaqe tensionet që kanë ndjekur prej vitesh të majtën perëndimore dhe lëvizjet progresive. Në thelb, çështja bëhet nëse mund të ketë armiq të shumtë të të shtypurve të botës dhe, së dyti, nëse përhapja e kundërshtarëve të imperializmit amerikan - pavarësisht nga natyra e këtyre kundërshtarëve - është një gjë e mirë që duhet mbështetur.
Në vitin 1937, studiuesi i madh progresist afrikano-amerikan WEB Dubois u përgatit për të duartrokitur arritjet e supozuara sociale të shtetit kukull të pushtuar japonez të Manchukuo (Mançuria), të njëjtin vit me "përdhunimin" japonez të Nanjing, një nga tmerret më famëkeq të epokës së Luftës së Dytë Botërore. E gjithë kjo, me sa duket, në emër të njohjes së të drejtës së pretenduar të Japonisë për perandorinë e saj, një perandori e një populli të "racave më të errëta", një perandori që ishte e përgatitur të shtypte forcat e përparimit. Me fjalë të tjera, armiku i armikut është miku i dikujt, pavarësisht se sa i poshtër. Dubois më vonë u pendua për këtë qëndrim.
Një pikë e fundit. Përballë agresionit, a ka të drejtë një komb të rezistojë? A duhet ta kenë ata një të drejtë të tillë, a kanë të drejtë të marrin armët që nevojiten, apo duhet të bëjnë një test pastërtie për të garantuar që armët janë nga një burim joimperialist?
Rrjeti i Solidaritetit të Ukrainës, në mënyrë të pafalshme, beson se viktimat e agresionit kanë çdo të drejtë të mbrojnë veten dhe duhet të marrin mbështetjen e atyre që mbështesin vetëvendosjen dhe drejtësinë kombëtare. Të bësh diçka tjetër do të thotë, në fakt, t'u bësh thirrje viktimave të agresionit që të dorëzohen. Një qasje e tillë është plotësisht e papranueshme.
Deklarata e misionit të Rrjetit të Solidaritetit të Ukrainës
Solidaritet me Ukrainën!
RRJETI I SOLIDARITETIT TË UKRAINËS (SHBA) u drejtohet sindikatave, komuniteteve dhe individëve me prejardhje të ndryshme për të ndërtuar mbështetje morale, politike dhe materiale për popullin e Ukrainës në rezistencën e tyre ndaj pushtimit kriminal të Rusisë dhe luftën e tyre për një vend të pavarur, egalitar dhe demokratik.
Lufta kundër Ukrainës është një fatkeqësi e tmerrshme dhe shkatërruese në vuajtjet njerëzore dhe shkatërrimin ekonomik që ka shkaktuar tashmë, jo vetëm për Ukrainën dhe popullin e saj, por edhe në ndikimin e saj në urinë globale dhe furnizimet me energji, në krizën mjedisore botërore dhe në jetët e njerëzve të zakonshëm rusë që janë sakrifikuar për luftën e Putinit. Lufta mbart gjithashtu rrezikun e përshkallëzimit në një konfrontim të drejtpërdrejtë midis fuqive të mëdha ushtarake, me pasoja të mundshme të pamendueshme.
Është urgjente që kjo luftë të përfundojë sa më parë. Kjo mund të arrihet vetëm përmes suksesit të rezistencës së Ukrainës ndaj pushtimit rus. Ukraina po lufton një luftë legjitime vetëmbrojtjeje, në të vërtetë një luftë për mbijetesën e saj si komb. Thirrja për "paqe" në mënyrë abstrakte është e pakuptimtë në këto rrethana.
Rrjeti i Solidaritetit të Ukrainës (SHBA) mbështet luftën e rezistencës së Ukrainës, të drejtën e saj për të përcaktuar mjetet dhe objektivat e luftës së saj – dhe ne mbështesim të drejtën e saj për të marrë armët që i nevojiten nga çdo burim i disponueshëm. Ne jemi të bashkuar në mbështetjen tonë për popullin e Ukrainës, mbrojtjen e tyre ushtarake dhe civile kundër agresionit dhe për rindërtimin e vendit në interes të shumicës së popullsisë së saj. Ne qëndrojmë në kundërshtim me të gjithë dominimin e kombeve dhe shteteve të fuqishme, duke përfshirë Shtetet e Bashkuara dhe aleatët e saj, mbi ato më të voglat dhe popujt e shtypur.
Ne mbështesim parimet dhe qëllimet e mëposhtme:
1) Ne përpiqemi për një botë pa dominim të fuqisë globale në kurriz të kombeve më të vogla. Ne e kundërshtojmë luftën dhe autoritarizmin pa marrë parasysh se nga cili shtet vjen, dhe mbështesim të drejtën e vetëvendosjes dhe vetëmbrojtjes për çdo komb të shtypur.
2) Ne mbështesim fitoren e Ukrainës kundër pushtimit rus dhe të drejtën e saj për reparacione për të përballuar kostot e rindërtimit pas shkatërrimit kolosal që po pëson.
3) Rindërtimi i Ukrainës kërkon gjithashtu anulimin e borxheve të saj ndaj institucioneve financiare ndërkombëtare. Ndihma për Ukrainën duhet të vijë pa fije të lidhura, mbi të gjitha pa shtypur barrën e borxhit.
4) Ne e njohim vuajtjen që kjo luftë u imponon njerëzve në Rusi, më intensivisht në sektorët e pakicave etnike dhe fetare të Federatës Ruse, të cilët janë të ndikuar në mënyrë disproporcionale nga rekrutimi i detyruar ushtarak. Ne përshëndesim forcat e guximshme ruse kundër luftës që flasin dhe demonstrojnë përballë represionit të ashpër dhe jemi të inkurajuar nga rezistenca popullore ndaj tërheqjes së ushtarëve për t'u bërë mish topash për luftën e padrejtë të agresionit të Putinit.
5) Ne kërkojmë të ndërtojmë lidhje me organizatat dhe lëvizjet progresive në Ukrainë dhe me lëvizjen punëtore, e cila përfaqëson pjesën më të madhe të shoqërisë civile të Ukrainës, dhe të lidhim organizatat qytetare ukrainase, komunitetet e margjinalizuara dhe sindikatat me organizatat homologe në Shtetet e Bashkuara. Ne mbështesim përpjekjet e Ukrainës për sigurimin e të drejtave të drejta dhe të drejta të punës për popullsinë e saj, veçanërisht gjatë luftës, pasi nuk ka arsye ushtarake për të zbatuar ligje që kërcënojnë të drejtat sociale të ukrainasve, përfshirë ata që luftojnë në vijat e para.
Ekziston një listë e nënshkruesve këtu.
ZNetwork financohet vetëm nga bujaria e lexuesve të tij.
dhuroj