Më 12 shkurt, drejtori i Inteligjencës Kombëtare Dennis Blair i tha Kongresit se kriza ekonomike globale ishte sfida më serioze e sigurisë me të cilën përballet Shtetet e Bashkuara dhe se ajo mund të rrëzojë qeveritë dhe të shkaktojë valë refugjatësh, Los Angeles Times. raportuar.
Një javë më vonë, qeveria franceze po dërgonte përforcime policore në ishullin Karaibe të Guadeloupe, pas një muaji grevash dhe protestash për pagat e ulëta dhe çmimet e larta të ndjekura nga përleshje mes policisë dhe protestuesve. Grevistët kanë kërkuar një rritje prej 250 dollarë në muaj për punëtorët me paga të ulëta, të cilët tani fitojnë rreth 1,130 dollarë në muaj. "Në themelin e pjesës më të madhe të trazirave në Guadeloupe dhe Martinique është zemërimi brenda komunitetit lokal afro-karaibe...që shumica dërrmuese e pasurisë dhe tokës mbeten në duart e pasardhësve kolonistë," vuri në dukje. Al Jazeera.
Në pjesën më të madhe të botës, dhe në pjesën më të madhe të Amerikës Latine në veçanti, kriza ekonomike globale do të luajë kundër një trashëgimie të pabarazisë dhe varfërisë ekstreme. Trazirat në Guadeloupe mund të jenë një pamje paraprake e asaj që po vjen në mbarë botën nëse nuk ka një ndryshim në prioritetet e Uashingtonit.
Nëse kriza ekonomike globale është sfida më serioze e sigurisë, si ka mundësi që ka kaq pak diskutime për kushtimin e më shumë burimeve për adresimin e drejtpërdrejtë të kësaj sfide? Krejt e kundërta: me qëllimin e supozuar për të reduktuar deficitin buxhetor të SHBA-së, administrata e Obamës po planifikon të "zvogëlojë" premtimin e saj për të dyfishuar ndihmën e huaj, New York Times. Raportet.
Nocioni se zvogëlimi i angazhimit të Obamës për të dyfishuar ndihmën e huaj do të ishte një mënyrë e arsyeshme për të reduktuar deficitin fiskal të vendit mund të merret seriozisht vetëm për sa kohë që njerëzit nuk janë të vetëdijshëm ose nuk marrin parasysh madhësinë relative të numrave të përfshirë dhe pasojat e mundshme të llojeve të ndryshme të shpenzimeve.
Artikulli i Times nuk raporton se sa mund të zvogëlohet deficiti nga kërcënimi i "përshkallëzimit". Por premtimi i fushatës ishte dyfishimi i ndihmës së huaj në 50 miliardë dollarë deri në vitin 2012. Nëse në vend që të "shkurtohej" rritja e premtuar, ndihma e huaj nuk do të rritej fare, kjo do të sugjeronte një kursim maksimal prej rreth 25 miliardë dollarë në vit.
Përfaqësuesi Barney Frank kohët e fundit shkroi në Kombi:
"Unë do të isha shumë i lumtur nëse do të kishte ndonjë mënyrë për ta bërë një kundërvajtje që njerëzit të flisnin për uljen e deficitit buxhetor pa përfshirë një rekomandim që ne të shkurtojmë ndjeshëm shpenzimet ushtarake ... Planet aktuale kërkojnë që ne jo vetëm të shpenzojmë qindra miliarda më shumë në Iraku, por do të vazhdojë të shpenzojë edhe më shumë gjatë viteve të ardhshme duke prodhuar armë të reja që mund të kenë qenë të dobishme kundër Bashkimit Sovjetik.Shumë nga këto armë janë mrekulli teknologjike, por ato kanë një të metë qendrore: nuk ka armik të imagjinueshëm… Në disa raste ne jemi zhvillimi i armëve - pjesërisht për shkak të asgjë më shumë se vrullit - të cilave u mungon jo vetëm një nevojë aktuale ushtarake, por edhe një përdorim i besueshëm në çdo të ardhme të parashikueshme… Nëse, duke filluar një vit nga tani, do të shkurtonim shpenzimet ushtarake me 25 për qind nga ajo e parashikuar nivele, ne do të ishim ende pa masë më të fortë se çdo kombinim i kombeve me të cilët mund të ishim të angazhuar."
Propozimi i Frank do të kursente rreth 160 miliardë dollarë në vit – më shumë se gjashtëfishi i kursimeve nga mosrritja fare e ndihmës së huaj. Ose, e thënë ndryshe, nëse në vend të propozimit të Frank, do të shkurtonim vetëm shpenzimet ushtarake me 4%, kjo do të paguante të gjithë rritjen e ndihmës së huaj që Presidenti Obama premtoi gjatë fushatës.
Dhe sigurisht që është rasti, nëse Përfaqësuesi Frank dëshiron të shkurtojë buxhetin ushtarak me 25% pjesërisht sepse një pjesë e madhe e buxhetit ushtarak nuk ka lidhje me "sigurinë" (përveç ndoshta "sigurisë" së drejtuesve të kontraktorëve ushtarakë në dëshira për të vazhduar të jetojë në mënyrë ekstravagante në dole publike) atëherë mund të gjejmë 4% të shkurtimeve në buxhetin ushtarak që nuk kanë të bëjnë fare me "sigurinë", siç do ta kuptonin shumica e amerikanëve. Dhe nëse ai 4% do të rialokohej për të mbajtur premtimin e Obamës për të dyfishuar ndihmën e huaj, atëherë në vend që ta shpenzonim atë për mirëqenien e korporatave për kontraktorët ushtarakë, ne do ta përdornim atë për të adresuar atë që Drejtori i Inteligjencës Kombëtare Blair i tha Kongresit se ishte sfida më serioze e sigurisë me të cilën përballet. Shtetet e Bashkuara.
Presidenti Obama tha veren e kaluar :
"E di që ndihma për zhvillim nuk është programi më i popullarizuar, por si president, unë do t'i them popullit amerikan se mund të jetë investimi ynë më i mirë në rritjen e sigurisë së përbashkët të të gjithë botës dhe rritjen e sigurisë sonë," ai tha. "Kjo është arsyeja pse unë do të dyfishoj ndihmën tonë të huaj në 50 miliardë dollarë deri në vitin 2012 dhe do ta përdor atë për të mbështetur një të ardhme të qëndrueshme në shtetet në dështim dhe rritjen e qëndrueshme në Afrikë, për të përgjysmuar varfërinë globale dhe për të rikthyer sëmundjet."
Ne ju presim me padurim, President Obama. Përdorni foltoren tuaj ngacmuese. Bëni rastin.