Społeczeństwo Republiki Południowej Afryki ma rozległe doświadczenie z rasowym apartheidem (segregacja i poniżanie) oraz z ludobójstwem, które prawo międzynarodowe definiuje w ten sposób: „Ludobójstwo to zamierzone fizyczne zniszczenie całej grupy społecznej lub zamierzone unicestwienie takiej grupy znacznej części grupy, że nie jest ona już w stanie reprodukować się biologicznie ani kulturowo” – pisze w swojej książce Mohamed Adhikari: Anatomia ludobójstwa w Afryce Południowej: eksterminacja ludów Cape San, Wydawnictwo Uniwersytetu Ohio, 2011.
Adhikari wyjaśnia, że „≠Khomani San to niewielka pozostałość po społecznościach żerujących, które niegdyś zamieszkiwały większość terenów dzisiejszej Republiki Południowej Afryki”. Teraz zostali zepchnięci na pustynię Kalahari w prowincji Przylądek Północny. Osoby z zewnątrz czasami nazywają San „Buszmenami”. Holenderscy Trekboowie, którzy udali się na obszary poza Przylądkiem, zwłaszcza pod koniec XVIII wieku, dokonali czegoś, co można nazwać ludobójstwem na Sanie, którego nie uważali za całkowicie ludzkiego.
Niemcy w Afryce Południowo-Zachodniej (obecnie Namibia) dopuścili się ludobójstwa na Ludzie Herero w latach 1904–07. Ich taktyka zapowiadała rzeź podczas I wojny światowej, ponieważ używali karabinów maszynowych na tłumach i lekko uzbrojonych antykolonialnych ludziach.
Niektórzy myśliciele afrykańscy uważają system apartheidu praktykowany przez białych mieszkańców Republiki Południowej Afryki w latach 1948-1994 za formę ludobójstwa, ale te dwa przestępstwa różnią się pod względem technicznym w prawie międzynarodowym.
W prawie międzynarodowym ludobójstwo nie jest tym samym, co zagłada. Zgodnie z definicją zawartą we współczesnych traktatach, takich jak Statut Rzymski, może to obejmować zabicie stosunkowo niewielkiej liczby osób, ale zrobienie tego w sposób celowo osłabiający ich zdolność do przetrwania jako narodu. Kluczowymi elementami są celowe obieranie za cel narodu ze względu na jego tożsamość etniczną i próba zniszczenia jego narodowości. Zniszczenie przez Izrael wszystkich uniwersytetów w Gazie i wielu innych szkół oraz zabicie przez Izrael tak wielu profesorów i dziennikarzy w ramach czegoś, co wygląda na kampanię ukierunkowanych zabójstw, wygląda na ludobójstwo, ponieważ szkoły, uniwersytety i prasa noszą tożsamość narodu.
Prezydent Republiki Południowej Afryki, Cyryl Ramaphosa, był znany z głoszenia kazań, śpiewania i tańca dla kościoła, gdy był w szkole średniej. Kształcił się na prawnika w czasach apartheidu i był dwukrotnie więziony przez biały rząd Afryki za protesty, w tym za spędzenie 6 miesięcy w więzieniu po powstaniu w Soweto. (Urodził się w Soweto). W 1982 r. pomógł założyć i został sekretarzem generalnym Krajowego Związku Górników, który pod jego kierownictwem rozrósł się do 300,000 1987 członków i zorganizował największy strajk w historii Republiki Południowej Afryki w XNUMX r.
W okresie apartheidu Izrael był zagorzałym zwolennikiem reżimu apartheidu, a nawet zabiegał z nim o współpracę nuklearną przeciwko krajom czarnej Afryki. Rząd Stanów Zjednoczonych również często ingerował w Pretorię z czasów apartheidu.
W 1994 r. Ramaphosa kierował pracami nad pierwszą demokratyczną konstytucją Republiki Południowej Afryki. Przez kilka lat zasiadał w parlamencie. Później zajmował się promocją sektora prywatnego w kraju. Został wybrany na prezydenta w 2017 roku.
Ramaphosa stanowczo potępił atak Hamasu z 7 października Raporty BBC że tydzień po izraelskim bombardowaniu Strefy z powietrza prezydent „przewodził 60 przywódcom partii, którzy machali palestyńskimi flagami, mając na sobie tradycyjny palestyński szalik w czarno-białą kratkę, kefiję. Powiedział o Palestyńczykach: „To ludzie, którzy byli pod okupacją przez prawie 75 lat. . . Czekali i prowadzili wojnę przeciwko rządowi, który został nazwany państwem apartheidu”. Dodał: „Zawsze ślubowaliśmy naszą solidarność i zawsze nalegaliśmy, aby jedynym rozwiązaniem, szczególnie w przypadku kwestii Palestyny, było rozwiązanie dwupaństwowe”.
W piątek Republika Południowej Afryki wolała skierować sprawę przeciwko Izraelowi do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w związku z ludobójstwem w Gazie. MTS orzeka w sprawach pomiędzy członkami ONZ, a członkami są zarówno Republika Południowej Afryki, jak i Izrael. Obaj są także sygnatariuszami Konwencji o zapobieganiu i karaniu ludobójstwa z 1948 r.
Departament Stosunków Międzynarodowych w Pretorii powiedziany Piątek: „Republika Południowej Afryki jest poważnie zaniepokojona trudną sytuacją cywilów złapanych podczas obecnych izraelskich ataków na Strefę Gazy z powodu masowego użycia siły i przymusowego usuwania mieszkańców”. Wyrażenia „masowe użycie siły” i „przymusowe wysiedlanie mieszkańców” to terminy techniczne odnoszące się do zbrodni wojennych zawarte w Konwencji Genewskiej i innych instrumentach Międzynarodowego Prawa Humanitarnego. Rząd podkreśla, że „potępia wszelką przemoc i ataki wobec wszystkich cywilów, w tym Izraelczyków”. To ostatnie jest nawiązaniem do okrucieństw Hamasu z 7 października, w wyniku których zginęło ponad tysiąc Izraelczyków, w większości niewinnych cywilów.
Pretoria wyjaśniła: „Jako państwo strona Konwencji o zapobieganiu i karaniu zbrodni ludobójstwa, Republika Południowej Afryki ma traktatowy obowiązek zapobiegania ludobójstwu. W związku z tym na specjalnym posiedzeniu, które odbyło się 8 grudnia 2023 r., Gabinet polecił zwrócenie się do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w Hadze w celu uzyskania nakazu nakazującego Izraelowi, który jest również Państwem Stroną, powstrzymanie się od wszelkich działań, które mogą stanowić ludobójstwo lub z nim powiązane przestępstw na mocy Konwencji.”
Obejrzyj ten film, aby zapoznać się z ważną dyskusją na temat sposobów, w jakie międzynarodowe trybunały sprawiedliwości konsekwentnie dyskryminują narody globalnego Południa i na korzyść narodów bogatej Północy.
SABC: „SA ciągnie Izrael przed Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości: Sophie Mokoena wtrąca się”
Republika Południowej Afryki ma nominalny PKB na poziomie około 400 miliardów dolarów rocznie, a jej armia zajmuje 33. miejsce na świecie. Jest członkiem bloku BRIC, składającego się z krajów znajdujących się poza północnoatlantyckimi ośrodkami władzy i bogactwa.
MTS poinformował (zobacz list poniżej), że Republika Południowej Afryki stwierdziła o rządzie premiera Beniamina Netanjahu, że „działania i zaniechania Izraela […] mają charakter ludobójczy, ponieważ są popełnione z wymaganym konkretnym zamiarem… zniszczenia Palestyńczyków w Gazie jako częścią szerszej palestyńskiej grupy narodowej, rasowej i etnicznej.”
Powodem, dla którego południowoafrykański rząd Cyryla Ramaphosy stwierdził, że działania Izraela zostały popełnione z „konkretnym zamiarem”, jest to, że intencjonalność jest ważna dla definicji ludobójstwa. Jeśli jakiś kraj podjąłby działanie, które nieumyślnie doprowadziło do zagłady narodu, nie byłoby to ludobójstwem, niezależnie od tego, jak tragiczne byłoby.
Republika Południowej Afryki oskarżyła, że „postępowanie Izraela – za pośrednictwem organów państwowych, agentów państwowych oraz innych osób i podmiotów działających na jego polecenie lub pod jego kierownictwem, kontrolą lub wpływem – w stosunku do Palestyńczyków w Gazie stanowi naruszenie jego zobowiązań wynikających z Konwencji o ludobójstwie”.
Pretoria zwróciła się do Trybunału o natychmiastowe podjęcie środków tymczasowych w celu powstrzymania trwającego ludobójstwa.
Oto list wydany przez MTS w uznaniu roszczenia Republiki Południowej Afryki:
MIĘDZYNARODOWY TRYBUNAŁ SPRAWIEDLIWOŚCI
Peace Palace, Camegieplein 2,2517 KJ The Hague, Holandia Tel.: +31(0)70302 2323 Faks: +31(0)70364 9928
Informacja prasowa
nr 2023/77
29 grudnia 2023
Republika Południowej Afryki wszczyna postępowanie przeciwko Państwu Izrael i zwraca się do Trybunału o wskazanie środków tymczasowych.
HAGA, 29 grudnia 2023 r. Republika Południowej Afryki złożyła dziś wniosek wszczynający postępowanie przeciwko Izraelowi przed Międzynarodowym Trybunałem Sprawiedliwości (MTS), głównym organem sądowniczym Organizacji Narodów Zjednoczonych, w związku z rzekomym naruszeniem przez Izrael jego obowiązków wynikających z Konwencji o zapobieganiu i karania zbrodni ludobójstwa („Konwencja o ludobójstwie”) w odniesieniu do Palestyńczyków w Strefie Gazy.
Zgodnie z wnioskiem „działania i zaniechania Izraela… mają charakter ludobójczy, ponieważ są popełnione z wymaganym konkretnym zamiarem… zniszczenia Palestyńczyków w Gazie jako części szerszej palestyńskiej grupy narodowej, rasowej i etnicznej” oraz że „ postępowanie Izraela – za pośrednictwem organów państwowych, agentów państwowych oraz innych osób i podmiotów działających zgodnie z jego instrukcjami lub pod jego kierownictwem, kontrolą lub wpływem – w stosunku do Palestyńczyków w Gazie stanowi naruszenie jego zobowiązań wynikających z Konwencji o ludobójstwie”.
Wnioskodawca stwierdza dalej, że „Izrael, w szczególności od dnia 7 października 2023 r., nie zapobiegł ludobójstwu i nie ścigał bezpośredniego i publicznego podżegania do ludobójstwa” oraz że „Izrael angażował się, angażuje się i ryzykuje dalsze angażowanie się w ludobójstwo działa przeciwko narodowi palestyńskiemu w Gazie”.
Republika Południowej Afryki pragnie oprzeć jurysdykcję Trybunału na art. 36 ust. 1 Statutu Komisji oraz na art. IX Konwencji o ludobójstwie, których stronami są zarówno Republika Południowej Afryki, jak i Izrael.
Wniosek zawiera także Wniosek o wskazanie środków tymczasowych, na podstawie art. 41 Statutu Trybunału oraz art. 73, 74 i 75 Regulaminu Trybunału. Skarżący zwraca się do Trybunału o wskazanie środków tymczasowych w celu „ochrony przed dalszą, poważną i nieodwracalną szkodą dla praw narodu palestyńskiego na mocy Konwencji o ludobójstwie” oraz „w celu zapewnienia wywiązania się Izraela ze swoich zobowiązań wynikających z Konwencji o ludobójstwie, aby nie angażować się w ludobójstwa oraz zapobiegania ludobójstwu i karania go”.
Zgodnie z art. 74 Regulaminu Trybunału „[wniosek o wskazanie środków tymczasowych] ma pierwszeństwo przed wszystkimi innymi sprawami”.
ZNetwork jest finansowany wyłącznie dzięki hojności swoich czytelników.
Darowizna