Mitch McConnell onderhoudt sinds 2007 een malafide regeringstak.
Hoewel de Republikeinse leider in de Senaat elke constitutionele basis ontbeert, hoewel hij geen volksmandaat heeft en hoewel hij slechts een minderheid van de senatoren leidt, heeft McConnell het bereik van het debat gedefinieerd en de richting van de federale regering gestuurd door zich bezig te houden met de meest agressieve vormen van misbruik. van de regels in de geschiedenis van de kamer.
Dat misbruik impliceert een herdefinitie van de traditionele filibustermacht als een veto dat de minderheid kan gebruiken om niet alleen de wetgeving en presidentiële benoemingen te ondermijnen, maar ook het functioneren van de federale regering zelf.
De grondleggers van het Amerikaanse experiment konden zich een dergelijk veto niet voorstellen. In feite stelt de Amerikaanse grondwet een systeem voor waarbij de wetgevende macht advies en toestemming geeft aan de uitvoerende macht.
Maar McConnell heeft de filibustermacht zo overdreven dat het hem feitelijk in staat heeft gesteld niet alleen de stemmen in de Senaat te dwarsbomen, maar ook de activiteiten van federale agentschappen zoals de National Labour Relations Board. Hij en zijn bondgenoten zijn zo ver gegaan dat ze de bevestiging van genomineerden voor kabinetsposten, zoals de door het Ministerie van Arbeid genomineerde Tom Perez, hebben geblokkeerd.
De bemanning van McConnell heeft dit gedaan met een consistentie die veel verder reikt dan specifieke kwesties of individuen. Ze hebben systematische obstructie gecreëerd, waardoor de minderheidsleider kan ‘regeren’, ook al ontbeert hij daartoe de autoriteit.
Hoe systematisch?
Toen Lyndon Baines Johnson in de controversiële jaren vijftig meerderheidsleider in de Senaat was – een tijdperk van Koude Oorlog, segregatie, recessie en debatten over alles, van ruimtevaart tot een staat voor Alaska – hoefde hij slechts één motie in te dienen om een eind te maken aan een filibuster.
Sinds Harry Reid in 2007 minderheidsleider in de Senaat werd, heeft hij 420 moties moeten indienen om een einde te maken aan de filibusters. En hoewel hij doorgaans de steun van de meerderheid heeft als hij een wetsontwerp of een benoeming wil uitvoeren, beschikt hij zelden over de door McConnell vereiste supermeerderheid van zestig stemmen.
"De Senaat is niet het Huis van Afgevaardigden en de minderheidspartij moet met respect worden behandeld en de kans krijgen om amendementen in te dienen en hun standpunt in de oppositie naar voren te brengen", zegt senator Bernie Sanders uit I-Vermont. “Een minderheid mag echter niet permanent de wensen van de meerderheid in de weg staan. Dat is geen democratie. Dat is een perversie van de democratie.”
De vraag of McConnell in staat zal zijn zijn vierde regeringstak te behouden, en daarmee wat Sanders beschrijft als ‘de tirannie van de minderheid’, zou dinsdag wel eens tot een hoogtepunt kunnen komen.
Reid heeft bevestigingsstemmingen gepland voor zeven presidentiële keuzes: leden van de National Labour Relations Board, evenals genomineerden voor het hoofd van het Labour Department, de Export-Import Bank, de Environmental Protection Agency en het Consumer Financial Protection Bureau.
Als McConnell en zijn caucus de filibuster misbruiken om die stemmen te blokkeren, zegt Reid dat hij de Democratische meerderheid – en alle Republikeinen die voorstander zijn van meerderheidsregel – zal vragen om een einde te maken aan de tirannie van de minderheid als het gaat om het benoemingsproces.
De meerderheidsleider, die in eerdere ruzies over hervormingen van de regels om een einde te maken aan het misbruik van de filibuster met de ogen heeft geknipperd, lijkt eindelijk bereid de kleine stap te zetten om de regels van de Senaat te veranderen – met de goedkeuring van een meerderheid van de senatoren – om een meerderheid van de senatoren de kans te geven senatoren om eenvoudige op- of neerwaartse stemmingen te eisen over het al dan niet bevestigen van presidentiële benoemingen.
“Dit is echt een moment in de geschiedenis waarop de omstandigheden een verandering dicteren”, zegt de meerderheidsleider.
Reid merkt op dat er in de geschiedenis van de republiek tot aan de verkiezing van president Obama slechts twintig genomineerden zijn gefilibusteerd.
Nu, zegt de meerderheidsleider, hebben de Republikeinen vijftien van Obama's genomineerden voor de uitvoerende macht gefilibusteerd.
"De veranderingen die we doorvoeren zijn heel, heel minimaal", zegt Reid. "Wat wij doen is zeggen: 'Kijk Amerikaanse mensen, zou president Obama niet iemand voor zich moeten laten werken die hij wil?' De vijftien mensen waar we aangifte van hebben gedaan, wachten al gemiddeld negen maanden."
McConnell huilt nu al gemeen, en Washington staat in vuur en vlam met de krantenkoppen 'Reid-McConnell-relatie bereikt nieuw dieptepunt'. Als Reid dinsdag actie onderneemt om het obstructionisme van de Republikein uit Kentucky te beperken, zegt McConnell dat de Democraat uit Nevada ten onder zal gaan “als de slechtste leider hier ooit.”
McConnell weet beter. Maar hij is woedend over het vooruitzicht dat zijn malafide operaties aan banden zullen worden gelegd.
Zo zal het zijn.
Amerika heeft een functionerende Senaat nodig, en een functionerende federale regering, en niet de ‘tirannie van de minderheid’ van Mitch McConnell.
Zoals Sanders zegt: ‘Dit land wordt geconfronteerd met grote crises. Het Amerikaanse volk wil dat we actie ondernemen om de werkloosheid en de economie aan te pakken. Ze willen dat we de opwarming van de aarde, de gezondheidszorg, de hervorming van de campagnefinanciering, het onderwijs, de afbrokkelende infrastructuur en het begrotingstekort aanpakken. Maar naar mijn mening zal geen van deze problemen effectief worden aangepakt zolang een enkele senator zestig stemmen kan eisen om wetgeving aan te nemen (of genomineerden goed te keuren).
John Nichols en Bob McChesney zijn de auteurs van Dollarocracy: How the Money and Media Election Complex is Destroying America (Nation Books), een baanbrekend onderzoek naar hoe ‘de geldmacht’ de overheid vervormt. Naomi Klein zegt: “John Nichols en Bob McChesney maken een overtuigend en angstaanjagend betoog dat de Amerikaanse democratie de Amerikaanse dollarocratie aan het worden is. Nog overtuigender en hoopvoller is hun pleidooi voor een radicale hervormingsagenda om de macht terug te nemen van de bedrijven en het aan de mensen."
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren