Ik werd emotioneel gegrepen door de manier waarop Bradley Cooper het karakter van de “Amerikaanse sluipschutter” Chris Kyle belichaamde. Dat is wat Hollywood doet. Toen herinnerde ik me een jonge sluipschuttervriend van mij die, toen hem werd gevraagd wat hij deed, zei: "We schieten mensen neer en blazen dingen op." En toen ik hem vroeg wat hij vond van het beleid achter alle schietpartijen, antwoordde hij eenvoudigweg: “Dat moeten de grote mensen boven ons beslissen.”
Oorlog gaat over het concentreren op het doel, zie je, het doden van slechteriken en het beschermen van je eigen. In zijn eigen boek mist Kyle het charisma van Bradley Cooper, en zegt hij nuchter dingen als: 'Als je iemand tussen de zestien en vijfenzestig ziet en het is een man, schiet ze dan neer. Dood elke man die je ziet.” En: ‘Je doet het totdat er niemand meer is om te doden.’ En tenslotte, “Ik lieg niet en overdrijf niet als ik zeg dat het leuk was.”
De inmiddels overleden sluipschutter had eenvoudigweg niet door dat we volgens zijn eigen analyse in oorlog waren geweest met een heel volk, een heel land (ervan uitgaande dat vrouwen en kinderen onder de zestien gespaard konden blijven en bij de scherpschutters konden blijven staan).
Als iedereen de vijand is, waarom waren wij daar dan, en waarom zijn wij daar nog steeds? Dat moeten de grote mensen beslissen. Maar de grote mensen denken in hun persoonlijke reflecties vaak weinig anders dan Kyle. Er was bijvoorbeeld Obama's topadviseur, Bruce Riedel, die de president vertelde dat we hen moesten blijven vermoorden totdat ze ophielden ons te vermoorden. (In Woodward's 'Obama's oorlogen')
Blijkbaar worden Amerikanen verondersteld getroost te worden door een scherpschutter met 160 bevestigde moorden in een verloren zaak.
Er zit een droefheid over dit verhaal die in de laatste minuten van de film bijna onhandelbaar wordt. Terwijl de film in 2013 werd gemonteerd, werden Kyle en een andere soldaat genaamd Chad Littlefield op een schietbaan van achteren neergeschoten door Eddie Ray Routh, een beschadigde dierenarts die Kyle probeerde te helpen.
De jury had onlangs twee uur nodig om vast te stellen dat de dubbele moord een juridisch rationele daad was, resulterend in levenslange gevangenisstraf in plaats van behandeling in de geestelijke gezondheidszorg. Routh vertelde de politie dat vijanden die half varken, half mens waren, hem omsingelden. Kyle zelf sms'te op weg naar de schietbaan zijn vriend Littlefield: "Deze kerel (Routh) is regelrecht gek."
De aanklager introduceerde getuigenissen van deskundigen waarin werd ontkend dat Routh geen posttraumatisch stresssyndroom had of zelfs maar aan paranoïde wanen leed.
Het is pijnlijk maar noodzakelijk om te begrijpen dat Kyle niet stierf door toedoen van Iraakse 'wilden', maar door een collega-veteraan wiens gedrag door de autoriteiten als gezond werd beschouwd. Dat is op zichzelf beangstigend, maar bedenk dit ook: in 2012 waren er meer zelfmoorddoden onder Amerikaanse soldaten dan het totale aantal doden in Irak en Afghanistan.
Onze soldaten doden zichzelf of elkaar. Zo eindigt het. Als het niet krankzinnig is om Chris Kyle op een schietbaan te vermoorden, hoe groot is dan de kans dat iemand aan de macht ooit zal oordelen dat de oorlog zelf de bron is van een zich verspreidende waanzin?
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren
2 Heb je vragen? Stel ze hier.
Het is absoluut schokkend en moreel onbegrijpelijk dat zo’n gewelddadige film als American Sniper vertoond mag worden. Het beschadigt Amerika alleen maar moreel, emotioneel en spiritueel. Het versterkt alleen maar een cultuur van geweld, haat en oorlog, waardoor de Amerikaanse psyche verder wordt beschadigd.
Het schokt mij dat American Sniper werd vrijgelaten voordat de zaak van Routh was beslist.