“De huidige Amerikaanse regering, die van Joseph Biden, van allen die de Cubaanse Revolutie heeft gekend, is degene die de economische blokkade het meest agressief en effectief heeft toegepast,” Carlos Fernández de Cossío, vice-minister van Buitenlandse Zaken van Cuba, gedeclareerd in een toespraak op 14 december. “Het is degene die het meest straft, degene die de meeste schade toebrengt aan het dagelijks leven van de Cubanen en de economie als geheel.”
Fernández de Cossío noemde de verstoring van de Cubaanse brandstofinkomsten over zee en de economische depressie die resulteerde in de “buitengewone stroom Cubaanse migranten” als voorbeelden van de ernstige schade waarmee Cubanen te maken hebben gehad als gevolg van de implementatie van de blokkade door de regering-Biden.
In zijn toespraak tijdens een gespreksreeks over ‘Cuba in het buitenlands beleid van de Verenigde Staten van Amerika’, gehouden op 14 december bij het Hoger Instituut voor Internationale Betrekkingen in Havana, richtte Fernández de Cossío zich op de handhaving door de regering-Biden van de blokkade tegen Cuba verklaarde: “Er kan geen twijfel over bestaan dat de economische blokkade de bepalende factor is in de bilaterale betrekkingen” tussen de Verenigde Staten en Cuba.
Biden toegezegd Tijdens zijn presidentiële campagne in 2020 zei hij dat hij “zou proberen het mislukte beleid van Trump, dat de Cubanen en hun families schade heeft berokkend, ongedaan te maken.” In 2021 heeft hij beweerde, “Wij staan achter het Cubaanse volk.”
Maar de daden van Biden zijn in tegenspraak met zijn woorden. Fernández de Cossío zei dat Biden “met absolute en verrassende loyaliteit … het beleid van maximale economische druk heeft toegepast dat door zijn voorganger, Donald Trump, was ontworpen.”
In 2015, de regering-Obama herstelde Na volledige diplomatieke betrekkingen met Cuba werden Cubanen vrijgelaten die in de VS gevangen zaten omdat ze probeerden verdere terroristische aanslagen af te schrikken tegen Cuba, versoepelde de beperkingen voor Amerikanen die naar Cuba reisden, en maakte een einde aan enkele economische verboden tussen de VS en Cuba. Het vergemakkelijkte ook de export van Amerikaanse internethardware en telecommunicatie en zorgde voor een nauwere samenwerking tussen de Verenigde Staten en Cuba op het gebied van het verzamelen van inlichtingen, het drugsverbod, wetenschappelijk onderzoek en milieubescherming.
Trump maakte de vooruitgang die Obama had geboekt ongedaan en legde 243 zware nieuwe sancties op – bekend als unilaterale dwangmaatregelen in het internationaal recht – aan Cuba als onderdeel van zijn ‘maximale druk’-strategie.
Het embargo werd opgelegd om de honger en wanhoop van de Cubanen te veroorzaken
Ruim zestig jaar geleden, na de triomf van de Cubaanse Revolutie van 60, legde de Amerikaanse regering Cuba een economisch embargo op. De grondgedachte voor het embargo werd gedetailleerd beschreven op een ministerie van Buitenlandse Zaken memo die de “ontgoocheling en ontevredenheid” van het Cubaanse volk bepleitte door middel van “economische ontevredenheid en ontberingen”, zodat zij de regering van Fidel Castro omver zouden werpen. De memo beval de ontkenning aan van “geld en voorraden aan Cuba, om de monetaire en reële lonen te verlagen, om honger, wanhoop en omverwerping van de regering te veroorzaken.”
Het embargo (dat de Cubanen een blokkade noemen) “is niet één enkele wet, maar een complex lappendeken van wetten, presidentiële proclamaties en regelgeving die Fidel Castro ooit ‘een verwarde kluwen garen’ noemde”, aldus de Amerikaanse universiteitsprofessor en Cuba-geleerde William. M. LeoGrande schreef in het Nationaal Veiligheidsarchief. “Het is geëvolueerd in de zestig jaar sinds president John F. Kennedy het heeft ingevoerd, waarbij het van de ene regering naar de andere is versoepeld of aangescherpt, afhankelijk van de voorkeur van de president voor het gebruik van harde of zachte macht in de omgang met Cuba.”
Aangezien de Cubaanse revolutiehebben de Verenigde Staten “een onophoudelijke aanval gevoerd, zowel militair als economisch, tegen het Cubaanse volk, door een invasie, moordaanslagen, terroristische aanvallen op burgers en systematische economische sabotage te organiseren”, schreef Isaac Saney op Samenvatting. De blokkade heeft Cuba meer dan XNUMX euro gekost $ 130 miljard Volgens de Verenigde Naties is er sprake van schade.
Enkele positieve bilaterale stappen die vorig jaar zijn gezet
Ondanks deze roerige geschiedenis, Fernández de Cossío erkende dat er vorig jaar enkele positieve bilaterale stappen zijn gezet tussen de Verenigde Staten en Cuba. Hij noemde migratiesamenwerking; Amerikaanse subsidies van 20,000 visa per jaar; een terugkeer naar de diensten van de Amerikaanse ambassade in Havana; samenwerking tussen de Cubaanse grenswachttroepen en de Amerikaanse kustwacht voor onderschepping op volle zee en terugkeer naar Cuba; een overeenkomst om uitwisselingen te organiseren over wetshandhaving, olierampen, gezondheid en het milieu; en commerciële vluchten van de Verenigde Staten naar verschillende Cubaanse provincies. De Verenigde Staten hebben opnieuw toestemming gegeven voor “van mens tot mens”-onderwijsgroepsreizen naar Cuba, maar individuele reizen voor onderwijs zijn nog steeds verboden.
Fernández de Cossío prees ook het Amerikaanse aanbod van humanitaire hulp aan Cuba “zonder politieke voorwaarden” na een brand op de supertankerbasis in Matanzas afgelopen augustus en $ 2 miljoen voor reparaties na de orkaan Ian. Maar Cuba heeft die hulp nog steeds niet ontvangen.
Negatieve stappen genomen door de regering-Biden
De viceminister van Buitenlandse Zaken noemde ook ‘ontwikkelingen in de tegenovergestelde richting’. Deze omvatten de recente Amerikaanse aanwijzing van Cuba als een land van bijzondere zorg op het gebied van de godsdienstvrijheid “zonder enige echte basis, op gronden die oneerlijk zijn.”
“Eind 2022 ondernam de regering-Biden de ongekende actie om Cuba op de lijst te zetten van een land van ‘speciale zorg’ op het gebied van de godsdienstvrijheid – wat zelfs de regering-Trump niet deed, en wat niet werd aanbevolen door de daarmee verband houdende commissie die door de Amerikaanse wet was opgericht. Dit is absurd”, vertelde Art Heitzer, medevoorzitter van de Cuba Subcommissie van de National Lawyers Guild, Truthout.
“Leden van mijn Methodistenkerk werden door de Amerikaanse overheid vervolgd omdat ze het honderdjarig bestaan van hun zuster Methodistenkerk in Havana bezochten,” zei Heitzer. “Wijlen kardinaal Jaime Ortega, destijds hoofd van de Cubaanse rooms-katholieke kerk, vertelde me na de mis in de kathedraal dat hij voorstander was van het beëindigen van het Amerikaanse embargo; en vanwege religieuze bezwaren heeft de Cubaanse regering het referendumproces, dat nu constitutionele bescherming biedt aan het homohuwelijk, met enkele jaren uitgesteld.”
Fernández de Cossío noemde ook de toezegging van de regering-Biden in mei om geldovermakingen naar Cuba toe te staan, maar zei dat dit nog steeds niet is gebeurd en dat er geen “toezegging is om de door de regering-Trump aangekondigde maatregelen te ontmantelen om de geldovermakingen te verstoren.”
Hoewel de Amerikaanse regering maatregelen heeft aangekondigd om de internetpenetratie en interconnectie in Cuba te stimuleren, verbieden de Verenigde Staten bovendien nog steeds de toegang voor Cubanen tot meer dan 200 particuliere commerciële websites, aldus Fernández de Cossío. Dit omvat sites voor onderwijs, gezondheidszorg, wetenschap en technologie, kunst, cultuur en innovatie.
De Amerikaanse regering, Fernández de Cossío, geeft toe dat zij “van plan is de Cubaanse particuliere sector te bevorderen, niet bij te dragen aan de ontwikkeling van de Cubaanse economie, niet de levensstandaard van de bevolking te verbeteren, niet een meerderheidssector van de economie te helpen”. de bevolking, maar identificeert het eerder als een instrument van politieke subversie … een politiek wapen.”
Wat Biden zou kunnen doen om de blokkade te versoepelen
Fernández de Cossío beschreef de stappen die Biden zou kunnen nemen “om zijn verklaarde prioriteit van het bevorderen van de mensenrechten en de zorg voor het welzijn van het Cubaanse volk waar te maken.”
Biden zou Cuba kunnen verwijderen van de lijst van staatssponsors van terrorisme. In 2015 verwijderde de regering Obama-Biden Cuba van de lijst. Maar aan het einde van Trumps termijn voegde zijn ministerie van Buitenlandse Zaken Cuba weer toe aan de lijst. Binnen enkele weken, merkte Fernández de Cossío op, “verbraken 45 banken en financiële instellingen met langdurige betrekkingen met Cuba hun banden met ons land.” Dit had gevolgen voor de Cubaanse handel en de toegang tot krediet. “Het is een verwoestende impact”, zei hij. “En zelfs vandaag de dag heeft Cuba, vanwege zijn aanwezigheid op die lijst, nog steeds te maken met handels- en financiële organisaties die weigeren met ons in contact te komen, uit angst voor vergelding door de Amerikaanse regering.”
Tientallen advocaten hebben een open brief tegen Biden en zei: “Er is geen juridische of morele rechtvaardiging voor Cuba om op de lijst van staatssponsors van terrorisme te blijven staan.” Ze schreven: “Biden heeft de macht om Cuba van [de lijst] te verwijderen en veel sancties uit het Trump-tijdperk ongedaan te maken door middel van uitvoerend optreden. Biden heeft er echter voor gekozen het agressieve beleid van Trump te verdedigen.”
Trump verstevigde ook de economische en reisblokkade en activeerde deze Titel III van de Helms Burton Act, dat werd ingevoerd om buitenlandse investeringen in Cuba te ontmoedigen. Trumps activering van Titel III gaf groen licht voor duizenden rechtszaken die het toerisme en de investeringen in Cuba zullen ontmoedigen. In een dergelijke rechtszaak heeft de Amerikaanse districtsrechter Beth Bloom een uitspraak gedaan bestellen op 30 december tegen vier in Florida gevestigde cruiserederijen die naar Cuba voeren, waarbij zij een schadevergoeding van meer dan $400 miljoen moesten betalen. Fernández de Cossío wees erop dat Biden Titel III had kunnen opschorten, net als de voorgangers van Trump. Het activeren van Titel III heeft “een afschrikkende invloed gehad op ons ontwikkelingsdoel, namelijk het aantrekken van buitenlands kapitaal”, voegde hij eraan toe.
Bovendien “had de regering-Biden kunnen stoppen met de praktijk om regeringen in Afrika, Azië en Latijns-Amerika onder druk te zetten om de medische medewerking van Cuba te weigeren”, zei Fernández de Cossío. “Deze Amerikaanse actie is uiteraard bedoeld om te voorkomen dat tienduizenden mensen medische diensten krijgen, waar Cubaanse artsen in voorzien.”
Biden had ook een einde kunnen maken aan ‘strafmaatregelen, bedreigingen en vervolging tegen brandstofexporterende bedrijven, rederijen, havenagentschappen, verzekerings- en herverzekeringsagentschappen, allemaal gericht op het beroven van Cuba van de brandstofvoorraden die ons land nodig heeft om te kunnen functioneren’, dat ‘een extreem zware last heeft gehad’. ernstige gevolgen voor de economie en de levens van het Cubaanse volk”, aldus Fernández de Cossío.
Het doel van de blokkade is regimeverandering
De blokkade, zo zei de viceminister, “heeft impact op alles.” Dat omvat elektriciteitsvoorziening, transport, de beschikbaarheid van medicijnen en materiaal voor medische diensten, en de mogelijkheid om voorraden te verkrijgen voor de voedselproductie en bouwmaterialen.
“De Amerikaanse regering kan niet doen alsof ze Cuba behandelt alsof het deel uitmaakt van haar grondgebied, of Cuba behandelt alsof het een koloniale heerschappij is, of Cuba behandelt alsof het een tegenstander is die in een oorlog is verslagen. Wij zijn geen van de drie”, verklaarde Fernández de Cossío. Hij citeerde de observatie van de Cubaanse president Miguel Díaz-Canel dat het de bedoeling van de Verenigde Staten is “om de Cubaanse economie te wurgen en zo te proberen een sociale ineenstorting en een politieke crisis in Cuba uit te lokken.” Hoewel de VS in dat doel gefaald hebben, heeft het geleid tot ‘economische depressie’ in Cuba en ‘de buitengewone stroom Cubaanse migranten’.
Biden zelf heeft Cuba een “mislukte staat’, en zijn regering ‘doet vrijwel alles wat ze kan om dit voor elkaar te krijgen’, zei Heitzer.
“Het openlijke doel van het embargo is om de Cubaanse economie te wurgen en regimeverandering te bevorderen”, aldus de Alliance for Cuba Engagement and Respect.ACERE), een coalitie van organisaties die zich inzetten om de Cuba-blokkade te beëindigen. De Verenigde Staten geven elk jaar meer dan 25 miljoen dollar uit aan programma’s voor regimeverandering tegen Cuba.
Op 3 november riep de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties voor de dertigste keer op tot een einde aan de illegale Amerikaanse blokkade tegen Cuba. De stemming was 30 vóór, twee tegen (de VS en Israël) en twee onthoudingen (Brazilië en Oekraïne). De resolutie bevestigde “de soevereine gelijkheid van staten, niet-interventie en niet-inmenging in hun binnenlandse aangelegenheden en de vrijheid van internationale handel en navigatie, die ook zijn vastgelegd in veel internationale juridische instrumenten.”
Joe Biden moet zijn belofte waarmaken om de acties van Trump, waarbij de blokkade tegen Cuba wordt aangescherpt, ongedaan te maken, terug te keren naar de maatregelen van de regering Obama-Biden, en te werken aan het voor eens en voor altijd ontmantelen van de illegale en immorele blokkade.
Auteursrechten Truthout. Herdrukt met toestemming.
Marjorie Cohn is emeritus hoogleraar aan de Thomas Jefferson School of Law, voormalig president van de National Lawyers Guild en lid van de nationale adviesraden van Assange-verdediging en Veterans For Peace, en het bureau van de International Association of Democratic Lawyers. Haar boeken omvatten: Drones en gerichte moorden: juridische, morele en geopolitieke kwesties. Ze is mede-presentator van “Recht en Disorder”radio.
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren