Leger Pfc. Bradley Manning, die voor de krijgsraad moet verschijnen wegens lekken militaire rapporten en diplomatieke telegrammen aan WikiLeaks worden vastgehouden eenzame opsluiting in de Quantico-brigade in Virginia. Elke avond is hij dat gedwongen zich uit te kleden en te slapen in een jurk van grof materiaal. Hij is gemaakt om 's ochtends naakt te staan terwijl andere gevangenen langsliepen en keek. Zoals journalist Lance Tapley documenteert in zijn hoofdstuk over marteling in de supermax-gevangenissen in de Verenigde Staten en marteling, eenzame opsluiting kan leiden tot hallucinaties en zelfmoord; het is als marteling beschouwd. Manning's gedwongen naaktheid komt neer op vernederende en onterende behandeling, in strijd met de Amerikaanse en internationaal recht.
Niettemin verdedigde president Barack Obama de behandeling van Manning, zeggende: "Ik heb het Pentagon eigenlijk gevraagd of de procedures . . . zijn geschikt. Ze verzekerden mij van wel." Obama's eerbied doet denken aan president George W. Bush, die vroeg ‘de hoogste juridische functionarissen in de Amerikaanse regering" om de ondervragingstechnieken. ‘Ze verzekerden mij dat dit niet het geval was marteling”, zei Bush.
Het bevel tot naaktheid van Manning volgde blijkbaar wat hij beschreef als een sarcastische opmerking die hij tegen de bewakers maakte nadat ze herhaald waren intimidatie van hem met betrekking tot de manier waarop hij hen moest begroeten. zei Manning dat als hij van plan was zichzelf te wurgen, hij de zijne kon gebruiken ondergoed of slippers.
‘In de veertig jaar dat ik in een psychiatrisch ziekenhuis werkzaam ben, heb ik er nog nooit van gehoord zoiets als dit”, zei dr. Steven Sharfstein, een voormalig president van de American Psychiatric Association. "In sommige gevallen heel ongebruikelijk omstandigheden waarin mensen intens suïcidaal zijn, zou je ze kunnen noemen in een ziekenhuisjas. … Maar het is heel, heel ongebruikelijk om in dat soort situaties te leven van zelfmoordwacht gedurende deze lange periode."
Sharfstein was ook bezorgd dat militaire functionarissen leken te tarten de aanbevelingen van professionals in de geestelijke gezondheidszorg. "Hij is geweest onderzocht door psychiaters die zeiden dat hij niet suïcidaal is. … Zij zijn het maken van medische oordelen in het licht van medische evaluaties aan de integendeel”, merkte Sharfstein op.
Nadat woordvoerder PJ Crowley van het ministerie van Buitenlandse Zaken Manning's kritiek had bekritiseerd omstandigheden van opsluiting dwong het Witte Huis hem af te treden. Crowley had gezegd dat de beperkingen ‘belachelijk en contraproductief’ waren en dom." Het lijkt erop dat Washington meer van plan is een boodschap aan zogenaamde klokkenluiders dan over het handhaven van de wetten die dat zijn marteling en misbruik verbieden.
Marteling is gebruikelijk in landen die sterk verbonden zijn met de Verenigde Staten Staten. Vice-president Omar Suleiman, het hoofd van de Egyptische inlichtingendienst, was dat wel de spil van de Egyptische marteling toen de CIA gevangenen naar Egypte stuurde in zijn buitengewone uitleveringsprogramma. Een voormalige CIA-agent merkte op: ‘Als je een serieus verhoor wilt, stuur je een gevangene naar Jordanië. Als je wilt dat ze gemarteld worden, stuur je ze naar Syrië. Als je wil iemand om te verdwijnen – om hem nooit meer terug te zien – waar je hem naartoe stuurt Egypte." In haar hoofdstuk in The United States and Torture, New Yorker Journaliste Jane Mayer noemt Egypte als de meest voorkomende bestemming verdachten aangegeven door de Verenigde Staten.
Ze beschrijft de weergave van Ibn al-Sheikh al-Libi naar Egypte, waar hij werd gemarteld en legde een valse bekentenis af die Colin Powell noemde hij drong er bij de Veiligheidsraad op aan de Amerikaanse invasie goed te keuren Irak. Al-Libi trok later zijn bekentenis in.
Hoewel er algemene consensus bestaat dat marteling niet werkt – de De proefpersoon zal alles zeggen om de marteling te laten stoppen – wat als dat wel het geval zou zijn werk? Zou dat het martelen van mensen rechtvaardigen om informatie te verstrekken? In het hoofdstuk van filosoof John Lango wordt de vraag gesteld of een extreme noodsituatie mogelijk is ooit het absolute verbod op foltering overtroeft. Lango wijst het voorstel af kernwapen- en tikkende bomscenario's als "fantasie" en verklaart: “Terrorisme kan nooit terroristische kwelling rechtvaardigen.” Hij suggereert A protocol bij de Conventie tegen Foltering om de moraal te versterken verbod op foltering en wrede behandeling.
De morele gelijkwaardigheid van marteling en ‘eenzijdige oorlogvoering’ wordt onderzocht in het provocerende hoofdstuk van professor Richard Falk. Hij contrasteert de liberale morele verontwaardiging over marteling met onkritische aanvaarding van eenzijdige oorlogvoering. Naties, vooral de Verenigde Staten, veroorzaken dit gruwelijke pijn voor vooral niet-blanke mensen in andere landen, maar geen gevolgen ondervinden. Falk trekt een analogie tussen de martelingen slachtoffer en de onderwerpen van eenzijdige oorlogvoering – beide vallen onder de totale controle over de dader. Hij adviseert naleving ervan het internationaal humanitair recht en de afwijzing van ‘oorlogen naar keuze’.
In The United States and Torture, een historicus, een politicoloog, een filosoof, een psycholoog, een socioloog, twee journalisten en Acht advocaten beschrijven de medeplichtigheid van de Amerikaanse regering aan de... marteling en wrede behandeling van gevangenen in binnen- en buitenland, en strategieën voor verantwoording. In haar meeslepende voorwoord zegt zuster Dianna Ortiz beschrijft de onvoorstelbare behandeling die ze in 1987 onderging toen ze in Guatemala zendingswerk deed terwijl ze in de Verenigde Staten werkte Staten steunden daar de dictatuur. De eerste stap erin Het veranderen van beleid is het begrijpen van de geschiedenis en de motivatie erachter Het. Ik hoop dat dit boek dat doel zal bereiken.
Marjorie Cohn is professor aan de Thomas Jefferson School of Law, voormalig voorzitter van de National Lawyers Guild en plaatsvervangend secretaris-generaal van de International Association of Democratic Lawyers. Cohn was de redactie van "The United States and Torture: Interrogation, Incarceration and Abuse", een verzameling essays (NYU Press, 2011).