Commentatio finalis ad primam partem disputationis "Catastrophe Ecologicae, Collapse, Democratiae et Socialismi"
Sequens commentarius scripsit Marxista oeconomus, politicus et prior oeconomus Graeciae Yanis Varoufakis in prima parte disputationis "Catastrophe, Collapse, Democratia et Socialismi" inter nobilissimos Americanos intellectuales Noam Chomsky, exponens novae doctrinae Chilean. Marxismi Collapsi Miguel Fuentes et climatis Guido McPherson physicus. Una e praecipuis notis commenti Varoufakis (qui se ut "Marxista Libertarianum" describit) praebet aequabilem recognitionem aliquarum praecipuarum notionum in hac disceptatione antea expressarum. Haec in prospectu implicationum geopoliticorum eventorum hodiernorum sicut bellum Russo-Ucrainum et quid Vafourakis initium novi Belli Frigidi definivit. Varoufakis commentatio sic renovationem necessariam et informatam clausuram primae partis huius discussionis permanentis constituit.
Num nos, homines, nullius reditus viam ad ruinam oecologicam transivimus? Estne ruina sine fine licio nigra per terram, per aera, per aequora? Non spero, sed, quantumvis, non puto interesse. Quae res est, quae agimus. Facimus et unde eum. Posthac. Usque ad extremum spiritum.
Certo satis, tria saecula industrialisizationis ratio, quae capitalis ratio dictat, nos in taetrum praedicamentum impulit: Quidquid posthac facimus, satis agnosco, sufficiens esse ad praecavendam ruinam societatis humanae institutae. Ita, homines radicales hominis necessarium censere debere censent operam nostram ad ruinam civilizationi resistendam. Ut me olim Marxiana vetus schola docuit, quid necesse est, nunquam insipiens, nunquam futile, nunquam vanum, etsi tam difficile est efficere, ut cum alia glande glans e manu fugiente equo vectus sit accendit.
Nullus sum naturae climatis, ideo nihil dicam de propinquitate ad Rubiconem nostrum. Sed in politica oeconomia quid sit facere optimum, pro facultatibus nostris et in ruina oecologica et civilizationis considerabo. Iuppiter meus erit in id quod nos, ut actores, iuvare possumus reliquas humanitatis facultates in usus necessarios transferre, in actionibus collectivis, quae nobis coniunctim dicere sinunt: "Optime damnati sumus!"
Duo maxima impedimenta sunt: โโspe- nistas bases una est. Atramus luxuriosus alter est. Equidem eo usque prognosis prorsus proscribam. Praedictio non est amicus noster. Scimus omnia quae scire debemus ad agendum: humanitas est via ad ruinam sine cautione quod retrocedere possumus. Hoc satis est scire. Dissimiles astrologi quaerentes iter praedicere cometae longinquae, negotium nostrum non est nec umquam futurum est, ut trajectoriam mutationis climatis praedicet. Astronomi luxuriam sciendi habent quod phaenomenon student (comet) non refert de eorum praeconiis trajectoriae. Luxuriae non habemus. Nostra praedictiones, quatenus satis serio homines capiunt, determinatae sunt decretoriae eorum quae homines faciunt. Phaenomenon igitur ad investigandum et moderandum (ex. gr. humanitatis mutatione climatis agitatae) altius de praedictis nostris curat et, in infinitum, violenter ad ea agere tenetur - praedicta vana et in potentia nos efficiens. nullam rei potestatem amittere possemus.
Quid opus est nobis, olim praevidens? Responsum est: Ad finem licitum rapinam hominum et Terrae alimenta aeris calamitatis ac latioris ecocidiae. Etsi sero est, cum crepitu saltem abeamus. Extremum sensum habemus, quod fecimus quod potuimus, etsi serio solvimus. Ad hoc efficiendum turbas incitandas est ad rebellionem nostram. Sed ad eos inspirandos, Programma enunciandum est quod hominum corda et mentes alloquitur. Quid progressio ista constat? Haec est pressio.
Quid opus est nobis, olim praevidens? Responsum est: Ad finem licitum rapinam hominum et Terrae alimenta aeris calamitatis ac latioris ecocidiae. Etsi sero est, cum crepitu saltem abeamus. Extremum sensum habemus, quod fecimus quod potuimus, etsi serio solvimus. Ad hoc efficiendum turbas incitandas est ad rebellionem nostram. Sed ad eos inspirandos, Programma enunciandum est quod hominum corda et mentes alloquitur. Quid Programma de? Haec est pressio.
Propositum nostrum nimia spe et insinuatione debet vitare mutationem climatis esse problema technicum vocatum pro fixo technico. Solutae solutiones technologicae callidis oeconomicis publicis usae non servabunt Terram tantum quia factabiles sunt (etiamsi sunt!). Aeque magna clades progressionum esset dimittendi facultatem scientiarum, technologiarum et oeconomicarum publicarum partem esse programmatis quae in humanitate et planeta salvando succedit. Ab humanitate eiusque collectivis ingenuis traditio tentare potest temporibus sicut praesentibus, cum bellum iterum turbatur industriae fossilium. Heu, talis cladesmus progressionibus non licet. Haec, hora nostra densissima, eo ipso tempore quo nos progressivi, radicales ac seditiosi, spem rationalem reddiderunt iis qui ea privantur.
Quae me ad disceptationem adducit, ab una parte, Noam Chomsky et, ex altera, Miguel Fuentes et Guidonem McPherson.[1]. Ut semper, cum flagranti disceptationes inter radicales radicales, quorum proposita coincidunt, dissentiunt qui de consiliis et angustiis dissentiunt, magni momenti est pedem referre ut locum synthesis intelligat. In sequentibus paragraphis talem synthesim dialecticam in unum finem conabor: communem rationem instituere quae requiritur ad rationem communem, quae turbas incitat ad coalitionem internationalem, ut latrocinium hominum et Terrarum licitum finiat.
Incipiam a positione Noam, quam intime intellego me fautorem fuisse viridis Novi pacisci ab 2001. Magna collocatio publica in viridi transitu humanitatis (Noam suggessit 2%-3% GDP globalis, ut hoc saltem attollo. 5%) potest sionem decisivam in nostro carbonii collectivo vestigio facere. Instrumenta publica nummaria construi possunt ad has pecunias globaliter colligendas. Progressiones technologicae exponentiales in solis, venti, viridis hydrogenii, agriculturae organicae, etc. factibiles sunt. Technice (tam secundum machinationem et rem publicam oeconomicis), efficax viridis transitus sine revolutione, sub hac systemate abusus globalis, potest. Sed verbum operativum hic est: Technice.
Politice, non video quomodo praesens oligarchia sine limitibus viridi transitus fieri permittat. Viridis Keynesianismus non laborabit propter rationes Michl Kalecki ante decennium dedit ad explicandum cur originalis Keynesianismus numquam suum cursum currere liceat. In summa, quia, etsi terrores bourgeoisie et Keynesian (hodie Green Keynesian) rationes ad cutem suam servandam incipiunt, eo ipso momento hae rationes fructum ferre incipiunt et antequam suum officium agunt, classes regentes eos in favorem deserent. solitis extrahendi, agendi austeritatis agitatae. Classis capitalismi natura est ipsam viam intercludere quae ad suam salutem ducit.
Cur ergo homines sicut Noam Chomsky et ipse adhuc proponerent Green Novus Deals vel Viridis Keynesian-similis consilium rogationum? Adeone sumus simplices ut opinemur nostra sensibilia argumenta capitalistam oligarchiam feret? Tibi mehercules, mi lector, nullas tales habemus fallacias. Imo causa est, quia sola advocatio plena est potentiae revolutionis. Hoc ita explicem, comparando tres varias rationes quomodo accedere ad multorum inexpugnabilium linguae nostrae extremae leftistas โ ad eos movendos. Compare and contrast tria quae diceremus eis;
Strategy 1: "Nihil humanitatis servabit praeter novas mutationes socioecologicas quae includunt (A) socializationem iurium proprietatis in instrumentis productionis et (B) gravia iudicia in quam nostram oeconomiam in favorem Naturae et nostrae culturae ac vitas spirituales. Coniunge nos!"
Strategy 2: "Homanitas caduca est. Rubiconem nostrum praeterimus. Nostrae civilitatis ruina inevitabilis est. Amplectamur ruinam et vide quam optimum sit ut quidquid vitae superest in parietinis.
Strategy 3: โHic est fasciculus consiliorum, qui hodie, etiam sub exsistenti ratione, perfici possunt, ingentes pecunias ad viridem transitum transferre, ut praecipua bona publica omnibus, praesertim in Meridionali Globali, praebeant, ut debita extirpaantur; ut reddam tibi fundamentalem reditus ubicumque habitas in planeta etc."
Strategy 1 implicat illic nudam veritatem de necessitate rerum novarum, quam tamen imparati sunt psychologice ad investigandum, nedum ad scenam. Re quidem vera, Strategy 1 quisquis non iam chartae rerum novarum oscitationem moveat et moveat, capite obvoluto in tabulato faciet, nullos congregare studium ad nos coniungendi contra systematicam rapinis hominum et planetarum rebellem. Similiter cum Strategy 2, qui probabiliter tantum psychoanalystae prodessent quorum clientela burgeon, non dicamus finem-ex-mundi prophetae fatalis, cuius congregationes crescent. Solus Strategy 3 stat casus movendi eos quos nos, extrema relicta, movere non potuerunt. Hinc est quod.
Si rationes nostrae Green Novi Deal sensum rationabilem hominum faciunt, qui tristibus realibus socialibus et oecologicis circumjacentibus (qui tamen res novas non sunt) aegre ferunt), illis persuadere potest has rationes technicas posse. statim perficiatur. Sine revolutione. In systemate currente (sicut, exempli gratia, Roosevelt neuter in sectoris argentariis priorem eversionem capitalismi non requirebat). Cum haec effectio in capitibus hominum inseritur, credibile est eos radicaliter interrogare: ยซ Si haec fieri possent hodie ut homini prodessent, sine aliqua conversione socio-eologicae, cur in terris auctoritates ea non facerent? In hoc enim puncto parantur multorum aures et mentes ad explicationem quam solae radicales offerre possunt: โโQuod, etsi technica ratione fieri potest, haec consilia neglecta sunt ab institutione sola in lucris quae methodis maximizantur. quae vitam destruunt, oecosystematis, capitalismi proprium sustineri posse etiam. Hoc erit punctum, cum nos radicales casus nostros ad multos movendos, eos radicales reddemus.
Cum legerem Miguel Fuentes's et Guy McPherson's rejoiners to Noam Chomsky, percussus sum et sollicitus amplexu cladis eorum. Profecto satis intellego radicalem repudiationem spe- monis vani et eorum qui calamitatem oecologicam sicut problema technicum tractant. Ex altera vero parte, mihi videtur quod, si civilis ruina est responsio, percontamur quaerimus. Quod si Sinistra in neo-malthusianismum recidendum est, qui spem suam in morte ponit quam unicam sanationem pesti, quae est humanitas, iter nostrum amisimus. Nos Sinistro anno 1991 in scala planetaria superati sumus, et tunc non potuimus recuperare, non obstante occasionales rerum novarum momenta, quae nostros spiritus ad tempus recreaverunt. Sed vindicta et defeatisma sunt pigri maeroris formae. Humanitatis omissum, quia humanitas nobis in Sinistra tradidit, contumelia est ad bona sinistra ad serviendum nata.
Optare cogitationis, generis popularis Keynesiani vel socialis, vel responsum non est. Sine revolutione socio-ecologica humanitas moritur. Viridis Keynesianismus numquam ad aliquem gradum perficiendum est par cum munere. Quod attinet ad virides technologias sub capitalismo evolutas, quae differentiam facere possent (exempli gratia hydrogenii viridis), numquam plene explicatur per systema naturali propensione ad cannibaliandum residuas communium nostrorum perdurandi. Ironia delectamenti est quod ad plenam curvum viridis New Deal ut novas res perficiendas praemittat. Et est fricare: Revolutio enim quamlibet viridis New Deal praecedere, opus est ira rationali ad animos animosque hominum nondum rerum novarum superandas. Ad hanc rationalem iram gignendam, multae necessitates proponendi consiliorum nostrorum Green New Deal rogationes, ut persuasum sit illis antequam has propositiones mitterent institutionem spectantes.
Tunc tum demum rabies rationalis, quae necesse est eos in spinam suam concitare, extollere satis est ut nos ad resurgendum iungamus; in solidumcontra assidua hominum rapinas ac Terram.
ZNetwork sola largitione legentium funditur.
Donate