هر زمان که نژادپرستی در ورزش سر به میان می آورد، کشیش آل شارپتون معمولاً حرف مهمی برای گفتن داشته است. در این روند، او با افتخار مورد تحقیر رادیوهای ورزشی رادیویی قرار گرفته است. اما امروز، کشیش آل ستایش آنها را به دست می آورد. الشارپتون توسط رادیو ورزشی در آغوش گرفته شد؟ آیا وارد منطقه گرگ و میش شده ایم؟ به ندرت.
آنها شارپتون را دوست دارند زیرا کشیش خوب می خواهد گیلبرت آرناس، گارد واشنگتن ویزاردز، به دلیل آوردن اسلحه های خالی به رختکن تیمش به شدت مجازات شود. آرناس که در حال حاضر با اتهامات جنایی و تعلیق لیگ روبرو است، احتمالاً با مشروطیت یا زندان مواجه است و توسط NBA تعلیق خواهد شد. این یک داستان غم انگیز است که با این واقعیت بدتر می شود که آرناس شاید آخرین بازیکنی است که پیش بینی می کنید کار احمقانه ای انجام دهد. او که پسر یک فیلم حرفه ای دیگر است و اولین وبلاگ نویس NBA است، او یک گوفبال نمادین است و بیشتر احتمال دارد که یک تفنگ آب را سر کار بیاورد تا چیز واقعی.
گیلبرت برای این کار دستخوش توده های شدیدی خواهد شد: از نظر قانونی، مالی و حرفه ای. اما من هرگز انتظار نداشتم که شارپتون در این روند انباشته شود و به طور زمختی کارت نژادپرستی معکوس را بازی کند. شارپتون به مطبوعات اعلام کرد که شخصا با دیوید استرن، کمیسر NBA صحبت کرده و از او خواسته است که رحم نکند. او گفت که استرن باید با "تداوم فرهنگ خشونت در ورزش حرفه ای" مقابله کند. اما کاپر شارپتون بود گفته:
"اگر یک بازیکن سفیدپوست اسلحه را به سمت یک بازیکن سیاهپوست نشانه میرفت، غوغا میشد. تقریباً مثل این است که مردم میگویند، "خب، ما از ورزشکاران سیاه پوست خود انتظار بهتری نداریم." "
باز کردن این درایو را از کجا شروع کنیم؟ این تصور که رسانهها این داستان را نادیده گرفتهاند، مضحک است و "هیاهو" به ابعاد کر کنندهای رسیده است. علاوه بر این، این تصور که بازیکنان NBA یا ورزشکاران سیاهپوست برای مالکیت اسلحه دستی "مجوز" دریافت می کنند فراتر از احمقانه است. در آمریکای دیوانه اسلحه، ورزشکاران سیاهپوست بهطور معمول برای داشتن سلاح گرم مورد سرزنش قرار میگیرند، گویی سرگرمیهای بعد از بازی آنها تیراندازی و سرقت از بانکها است. هرگز پوشش بینفسی در مورد مالکیت اسلحه نسکار وجود نداشته است و هیچکس از فیل میکلسون گلف باز نمیپرسد که آیا گرما را بسته است یا خیر.
واقعیت این است که یک استاندارد دوگانه عمیق و تاریخی در این کشور در مورد موضوع مالکیت اسلحه وجود دارد. سفیدپوستان برای استفاده از حقوق متمم دوم خود مورد تجلیل قرار می گیرند. سیاهپوستان، به بیان ملایم، اینطور نیستند. اکنون من برای لحظه ای نمی گویم که فرهنگ اسلحه در NBA یک نگرانی واقعی نیست. دوین هریس از نتز گفت که او تخمین زده است که 2 درصد از بازیکنان سلاح گرم دارند. اما وقتی با بازیکنان صحبت می کنید، آنها اسلحه حمل نمی کنند زیرا می خواهند زندگی اراذل و اوباشی داشته باشند. آنها در واقع بیشتر شبیه اعضای NRA هستند. تی جی فورد، گارد ایندیانا پیسرز گفت: "به عنوان یک جامعه، فکر می کنم بسیاری از مردم در خانه خود محافظت دارند. اما فکر نمی کنم این فقط یک چیز NBA باشد. فقط بسیاری از افراد عادی در خانه خود محافظت دارند." لری هیوز، گارد نیکس نیز اظهار داشت: "ما مردان بالغ هستیم. ما از خانواده هایمان محافظت می کنیم. ما از خانه هایمان محافظت می کنیم. هر چه که باشد، هر کسی که اسلحه حمل می کند، امیدوارم همه چیز انجام شود، می دانید، قانونی، اما شما این را دارید. درست."
در حالی که NRA احتمالاً برای دور بعدی اعلامیههای خدمات عمومی به بازیکنان NBA نزدیک نمیشود، دلایل مالکیت به وضوح بیشتر ریشه در پارانویای شخصی دارند تا ماک-بابا. در دهه گذشته دزدیها، حملهها، و هجوم به خانههای بازیکنان NBA بسیار زیاد بوده است. بازیکنان برای خود و خانوادهشان میترسند. بسیاری از توصیه های استرن را پذیرفته و محافظانی را استخدام کرده اند. دیگرانی که از انجام آن امتناع می ورزند، مالکیت اسلحه را یک جایگزین معقول و منطقی می دانند. نگرانی های آنها جدی است و با ریختن در گیلبرت آرناس حل نخواهد شد. آرناس فرزند پوستر «فرهنگ خشونت» نیست. او یک ورزشکار ناامید است که در بدترین فصل خود بازی می کند و کاری فوق العاده احمقانه انجام داده است. تبدیل آل شارپتون به Iceberg Slim کار را آسانتر نمی کند.
اگر شارپتون واقعاً نگران "فرهنگ خشونت در ورزش" بود، ممکن بود با گفتن چیزی در مورد مشارکت آزاد لیگ با پنتاگون، پروازهای جت نظامی قبل از بازی های فوتبال، و استخدام نیروهای مسلح آزاد که بخشی از اصلی است شروع کند. مسابقات ورزشی اگر او نگران خشونت بود، میتوانست در مورد سطوح هشدار دهنده همسرآزاری در ورزش چیزی بگوید. و در آخر، شارپتون باید بداند که صحبت از "فرهنگ خشونت در ورزش" در کشوری که در حال حاضر درگیر دو جنگ است، اوج ریاکاری است. باور نکردنی است که ببینیم سیاستمداران و گویندگان اخبار کابلی آنها برای مداخله نظامی در یمن حاضر می شوند و هر تعداد از مردان و زنان جوان را قربانی می کنند و سپس برای انباشته شدن در Arenas زمان استراحت می گیرند. اما این قابل انتظار است. دیدن اینکه شارپتون از پلتفرم قابل توجه خود برای تبدیل شدن به یک صدای بیشتر در گروه کر استفاده می کند، غیرمنتظره و مایوس کننده است.
[دیو زیرین نویسنده کتاب آینده "ورزش بد: مالکان چگونه بازی هایی را که دوست داریم خراب می کنند" است (اسکریبنر) ستون خود را هر هفته از طریق ایمیل دریافت کنید. [ایمیل محافظت شده]. با او تماس بگیرید [ایمیل محافظت شده].]
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا