مانند سال گذشته، مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال 2023 درباره نقش سازمان ملل متحد و اعضای آن در بحران اوکراین بحث کرده است. ایالات متحده و متحدانش همچنان اصرار دارند که منشور سازمان ملل متحد از کشورها میخواهد که در درگیریها طرف اوکراین را بگیرند، «تا زمانی که طول بکشد» تا مرزهای اوکراین قبل از سال 2014 به رسمیت شناخته شده بینالمللی را بازگردانند.
آنها ادعا می کنند که ماده 2:4 منشور سازمان ملل را اجرا می کنند که می گوید: "همه اعضا باید در روابط بین المللی خود از تهدید یا استفاده از زور علیه تمامیت ارضی یا استقلال سیاسی هر کشوری یا به هر روش دیگری که با قوانین منطبق باشد خودداری کنند. اهداف سازمان ملل متحد.»
با استدلال آنها، روسیه با حمله به اوکراین، ماده 2:4 را نقض کرد و این امر هرگونه مصالحه یا راه حل مذاکره را بدون توجه به عواقب طولانی شدن جنگ غیر وجدان می کند.
سایر کشورها بر اساس ماده قبلی منشور ملل متحد، ماده 2:3، خواستار حل و فصل صلح آمیز دیپلماتیک مناقشه در اوکراین شده اند: «همه اعضا باید اختلافات بین المللی خود را از راه های مسالمت آمیز حل و فصل کنند به گونه ای که صلح و امنیت بین المللی باشد. و عدالت در خطر نیست.»
آنها همچنین به اهداف سازمان ملل متحد، تعریف شده در ماده 1:1، که شامل «حل و فصل اختلافات بینالمللی» با «وسیلههای صلحآمیز» است، اشاره میکنند و به خطرات تشدید و جنگ هستهای به عنوان یک ضرورت برای دیپلماسی اشاره میکنند. پایان دادن به این جنگ
به عنوان امیر قطر به مجمع گفت: «آتش بس بلندمدت به بیشترین آرزوی مردم در اروپا و سراسر جهان تبدیل شده است. ما از همه طرفها میخواهیم که منشور ملل متحد و قوانین بینالمللی را رعایت کنند و به راهحلی صلحآمیز رادیکال بر اساس این اصول متوسل شوند.»
امسال، مجمع عمومی همچنین بر جنبههای دیگر جهان در بحران متمرکز شده است: شکست در مقابله با فاجعه آب و هوا; عدم پیشرفت در اهداف توسعه پایدار که کشورها در سال 2000 موافقت کردند. یک سیستم اقتصادی نواستعماری که هنوز جهان را به دو دسته ثروتمند و فقیر تقسیم می کند. و نیاز مبرم به اصلاحات ساختاری شورای امنیت سازمان ملل که در مسئولیت اساسی خود برای حفظ صلح و جلوگیری از جنگ شکست خورده است.
سخنرانان یکی پس از دیگری مشکلات مداوم مربوط به سوء استفاده از قدرت آمریکا و غرب را برجسته کردند: اشغال فلسطین. تحریم های بی رحمانه و غیرقانونی ایالات متحده علیه کوبا و بسیاری از کشورهای دیگر؛ استثمار غرب از آفریقا که از برده داری به بندگی بدهی و استعمار نو تکامل یافته است. و یک سیستم مالی جهانی که نابرابری شدید ثروت و قدرت را در سراسر جهان تشدید می کند.
برزیل، طبق سنت، اولین سخنرانی را در مجمع عمومی ایراد می کند و رئیس جمهور لولا داسیلوا در مورد بحران های پیش روی سازمان ملل و جهان با شیوا صحبت کرد. او در مورد اوکراین گفت:
«جنگ در اوکراین ناتوانی جمعی ما را در اجرای اهداف و اصول منشور سازمان ملل آشکار می کند. ما دشواری های دستیابی به صلح را دست کم نمی گیریم. اما هیچ راه حلی اگر مبتنی بر گفتگو نباشد پایدار نخواهد بود. من مجدداً تاکید کردهام که باید برای ایجاد فضایی برای مذاکرات کار انجام شود... سازمان ملل به دنیا آمد تا خانه تفاهم و گفتگو باشد. جامعه بین المللی باید انتخاب کند. از یک سو، گسترش درگیری ها، بیشتر شدن نابرابری ها و فرسایش حاکمیت قانون وجود دارد. از سوی دیگر، تجدید نهادهای چندجانبه که به ترویج صلح اختصاص داده شده اند.
پس از یک سخنرانی پر سر و صدا و نامنسجم توسط رئیس جمهور بایدن، آمریکای لاتین دوباره در شخص به صحنه رفت رئیس جمهور گوستاوو پترو کلمبیا:
پترو اعلام کرد: «در حالی که دقایقی که زندگی یا مرگ را در سیاره ما تعریف میکنند در حال گذر است، به جای توقف این راهپیمایی زمان و صحبت در مورد چگونگی دفاع از زندگی برای آینده، به لطف تعمیق دانش، گسترش آن به جهان، تصمیم گرفتیم زمان را برای کشتن یکدیگر تلف کنیم. ما به این فکر نمی کنیم که چگونه زندگی را به ستاره ها گسترش دهیم، بلکه به این فکر می کنیم که چگونه به زندگی در سیاره خود پایان دهیم. ما خود را وقف جنگ کرده ایم. ما را به جنگ فراخوانده اند. از آمریکای لاتین خواسته شده تا ماشینهای جنگی، مردان، تولید کند تا به میدانهای کشتار بروند.
آنها فراموش می کنند که کشورهای ما چندین بار توسط همان افرادی که اکنون از مبارزه با تهاجمات صحبت می کنند مورد تهاجم قرار گرفته اند. آنها فراموش می کنند که برای نفت به عراق، سوریه و لیبی حمله کردند. آنها فراموش می کنند که همان دلایلی که برای دفاع از زلنسکی به کار می برند، همان دلایلی است که باید برای دفاع از فلسطین استفاده شود. آنها فراموش می کنند که برای دستیابی به اهداف توسعه پایدار، ما باید به همه جنگ ها پایان دهیم.
اما آنها به طور خاص به راه اندازی یک جنگ کمک می کنند، زیرا قدرت های جهانی این را در بازی تاج و تختشان، در بازی های گرسنگی شان مناسب می بینند. و فراموش می کنند که به جنگ دیگر پایان دهند، زیرا برای این قدرت ها، مناسب آنها نبود می پرسم تفاوت اوکراین و فلسطین چیست؟ آیا زمان آن نرسیده است که به هر دو جنگ و جنگ های دیگر پایان دهیم و از زمان کوتاهی که برای ساختن مسیرهایی برای نجات زندگی روی کره زمین داریم نهایت استفاده را ببریم؟
... من پیشنهاد می کنم که سازمان ملل متحد در اسرع وقت دو کنفرانس صلح برگزار کند، یکی در مورد اوکراین، دیگری در مورد فلسطین، نه به این دلیل که جنگ های دیگری در جهان وجود ندارد - در کشور من وجود دارد - بلکه به این دلیل که این امر راهنمایی می کند. راه برقراری صلح در تمام مناطق کره زمین است، زیرا هر دوی اینها به خودی خود می تواند به ریاکاری به عنوان یک رویه سیاسی پایان دهد، زیرا ما می توانیم مخلص باشیم، فضیلتی که بدون آن نمی توانیم جنگجوی خود زندگی باشیم.
پترو تنها رهبري نبود كه از ارزش صداقت دفاع كرد و به نفاق ديپلماسي غرب حمله كرد. رالف گونسالوز نخست وزیر سنت وینسنت و گرنادین ها در تعقیب و گریز:
بیایید تارهای عنکبوت فکری خاصی را از مغزمان پاک کنیم. برای مثال، کاملاً بی فایده است که تضادهای اصلی دوران پرآشوب ما را به عنوان مبارزه بین دموکراسی ها و خودکامگی ها بچرخانیم. سنت وینسنت و گرنادین ها، یک لیبرال دموکراسی قوی، این تز نادرست را رد می کند. برای همه افراد درست اندیش و عاری از ریاکاری خودخواهانه آشکار است که مبارزه امروز بین قدرت های مسلط بر کنترل، مالکیت و توزیع منابع جهان متمرکز است.
در مورد جنگ در اوکراین، گونسالوس به همان اندازه صریح بود. «...جنگ و درگیری بیمعنا در سرتاسر جهان خشمگین است. حداقل در یک مورد، اوکراین، دشمنان اصلی - سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) و روسیه - ممکن است ناخواسته دروازههای یک آرماگدون هستهای را بگشایند... روسیه، ناتو و اوکراین باید صلح را بپذیرند، نه جنگ و درگیری را، حتی اگر صلح باید بر اساس یک شرط نارضایتی مورد توافق طرفین باشد.»
موضع غرب در مورد اوکراین نیز به طور کامل به نمایش گذاشته شد. با این حال، حداقل سه عضو ناتو (بلغارستان، مجارستان و اسپانیا) محکومیت تجاوز روسیه را با درخواست صلح همراه کردند. کاتالین نواکرئیس جمهور مجارستان گفت:
ما خواهان صلح در کشورمان، در اوکراین، در اروپا و در جهان هستیم. صلح و امنیت ناشی از آن. هیچ جایگزینی برای صلح وجود ندارد. کشتار، ویرانی وحشتناک، باید هر چه زودتر متوقف شود. جنگ هرگز راه حل نیست. ما می دانیم که صلح تنها زمانی به صورت واقع بینانه قابل دستیابی است که حداقل یکی از طرفین زمان مذاکرات را فرارسیده ببیند. ما نمیتوانیم به جای اوکراینیها تصمیم بگیریم که چقدر آماده فداکاری هستند، اما ما وظیفه داریم که نماینده خواست ملت خود برای صلح باشیم. و ما باید تمام تلاش خود را برای جلوگیری از تشدید جنگ انجام دهیم.»
حتی با وجود جنگها، خشکسالی، بدهیها و فقر که قاره خود را تحت تأثیر قرار داده است، حداقل 17 رهبر آفریقایی در سخنرانیهای مجمع عمومی خود وقت گذاشتند و خواستار صلح در اوکراین شدند. برخی حمایت خود را از ابتکار صلح آفریقا اعلام کردند، در حالی که برخی دیگر تعهدات و هزینه های غرب برای جنگ در اوکراین را با بی توجهی بومی آن به مشکلات آفریقا مقایسه کردند. رئیس جمهور ژائو لورنسو از آنگولا به وضوح توضیح داد که چرا، در حالی که آفریقا برای رد استعمار نو و ساختن آینده خود قیام می کند، صلح در اوکراین همچنان یک علاقه حیاتی برای آفریقا و مردم در همه جا باقی می ماند:
در اروپا، جنگ بین روسیه و اوکراین مستحق توجه کامل ما به نیاز فوری به پایان دادن فوری به آن است، با توجه به سطح تخریبهای انسانی و مادی در آنجا، خطر تشدید یک درگیری بزرگ در مقیاس جهانی و تاثیر اثرات مضر آن بر انرژی و امنیت غذایی. همه شواهد به ما می گوید که بعید است که برنده و بازنده ای در میدان جنگ وجود داشته باشد، به همین دلیل است که طرف های درگیر باید تشویق شوند تا گفتگو و دیپلماسی را در اسرع وقت در اولویت قرار دهند، آتش بس برقرار کنند و برای صلح پایدار مذاکره کنند. فقط برای کشورهای متخاصم، اما تضمین کننده امنیت اروپا و کمک به صلح و امنیت جهانی است.
در مجموع، رهبران حداقل 50 کشور در مجمع عمومی سازمان ملل در سال 2023 برای صلح در اوکراین صحبت کردند. دنیس فرانسیس، رئیس ترینیدادی مجمع عمومی امسال سازمان ملل در بیانیه پایانی خود خاطرنشان کرد:
از میان موضوعاتی که در هفته سطح بالا مطرح شد، تعداد کمی به اندازه موضوع جنگ اوکراین مکرر، ثابت یا پربار بود. جامعه جهانی روشن است که استقلال سیاسی، حاکمیت و تمامیت ارضی باید محترم شمرده شود و خشونت باید پایان یابد.
شما می توانید تمام 50 بیانیه را در این پیوند در وب سایت CODEPINK پیدا کنید: https://www.codepink.org/
Medea Benjamin و Nicolas JS Davies نویسندگان این کتاب هستند جنگ در اوکراین: ایجاد یک درگیری بی معنی، توسط OR Books در نوامبر 2022 منتشر شد.
Medea Benjamin بنیانگذار سازمان CODEPINK برای صلح، و نویسنده چندین کتاب ، از جمله در داخل ایران: تاریخ و سیاست واقعی جمهوری اسلامی ایران.
Nicolas JS Davies یک روزنامه نگار مستقل ، محقق CODEPINK و نویسنده کتاب است خون بر روی دستان ما: حمله آمریکا و نابودی عراق.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا