احتمالاً هنوز هم در میان حامیان سرسخت جنگ کانادا در افغانستان، افراد کمی وجود دارند که معتقدند ما برای بازگرداندن صلح، ایجاد دموکراسی، و کمک به زنان برای رفتن به مدرسه حضور داریم. با این حال، در میان مخالفان، که تعداد آنها در حال افزایش است، رایج ترین تحلیل این است که ما آنجا هستیم تا ایالات متحده را خشنود کنیم و تاوان این حقیقت را که کانادا نیرو به عراق نفرستاده است را جبران کنیم - شکایات اغلب ریشه در سوگواری برای کانادایی رمانتیک دارد. "دلال صادق" ملت "حافظ صلح".
دلایل ما برای حمله به افغانستان در وهله اول هرچه که باشد، دلایل ما برای همچنان در آنجا ربطی به صرفاً راضی کردن ایالات متحده و هر چیزی که به علل معمولاً جنگ مربوط می شود: منفعت شخصی و منفعت ندارد. و همه کانادایی ها چه بدانند چه ندانند شریک جرم هستند. بله، گروه کوچکی از شرکت های کانادایی هستند که از این جنگ ثروتمند می شوند. اما از آنجایی که سود این شرکتها باعث تغذیه صندوقهای بازنشستگی ما و ایجاد مشاغل کانادایی میشود، ما در کانادا که مخالف این جنگ هستیم، نمیتوانیم توهم داشته باشیم که مخالفت ما ریشه در مبارزه ساده بین منافع خصوصی و منفعت عمومی دارد. برای مقابله با این جنگ، نه تنها باید روشی را که در حال حاضر از آن سود می بریم، بپذیریم، بلکه باید آمادگی پذیرش عواقب پایان دادن به آن را نیز داشته باشیم. زیرا واقعیت این است که بدون هزینه نمی توان به آن پایان داد. در نهایت، فراتر از صرفاً کنارهگیری از این جنگ، ما باید با چالش عمیقتر باز کردن وابستگی حوزه عمومی خود به سود خصوصی ناشی از سودجویی جنگ روبرو شویم.
اگرچه کانادا از نظر قدرت نظامی ناچیز است، اما از بسیاری جهات از جنگ سود می برد. برای شروع، ما این افتخار مشکوک را داریم که ششمین تامین کننده بزرگ کالاهای نظامی در جهان هستیم. بین سال های 1997 و 2002، صادرات نظامی کانادا از 23 میلیون دلار به 678 میلیون دلار افزایش یافت. از آن زمان، طبق تحقیقات اخیر CBC (1)، صادرات نظامی کانادا سه برابر شده است. اگرچه طبق قانون مجوزهای صادرات و واردات، دولت قرار است صادرات نظامی خود را به مجلس گزارش دهد، در چهار سال گذشته - یعنی سه دولت متوالی، دو لیبرال و یک دولت محافظه کار - این اتفاق نیفتاده است. حفظ این اطلاعات از عموم روندی است که خطوط حزبی را فراتر میبرد.
پس چه کسی سود می برد؟ یکی از شرکتهایی که اکنون توسط فعالان ضد جنگ در کانادا هدف قرار گرفته است، SNC-Lavalin، یکی از بزرگترین شرکتهای تجاری عمومی کانادا و یکی از بزرگترین تولیدکنندگان اسلحه آن است. SNC-Lavalin تامین کننده اصلی گلوله برای ارتش کانادا و آمریکا است. CAE مستقر در مونترال شبیه سازهای پرواز می سازد و در ماه اوت 2 میلیون دلار قرارداد نظامی برای هواپیماهای آمریکایی، آلمانی، بریتانیایی و کانادایی به دست آوردند (60). سال گذشته، DRS Technologies Canada و L-3 Spar Aerospace Ltd. مجموعاً 3 میلیون دلار تجهیزات نظامی به ترتیب به هلند و نروژ - دو کشور دارای نیروهای ناتو در افغانستان - فروختند. در همین حال، جنرال داینامیکس کانادا، با فروش خیره کننده 87 میلیون دلاری کالاهای نظامی به ارتش آمریکا در سال 658، از اشغال عراق حمایت کرده است. و همه اینها فقط نوک کوه یخ است. (2006)
کانادا مجتمع نظامی-صنعتی مانند ایالات متحده ندارد، هرچند مشابه آن وجود دارد. مطمئناً، مانند ایالات متحده، کانادا نیز شاهد است که صنعت دفاعی خود نقش مرکزی فزایندهای در اقتصاد داخلی خود دارد و بسیاری از مشاغل و صنایع مرتبط به طور مستقیم یا غیرمستقیم به فروش کالاهای نظامی وابسته هستند. در ایالات متحده، به سختی یک منطقه کنگره وجود دارد که هزاران شغل در آن به فروش تسلیحات و سایر صنایع حمایت کننده جنگ وابسته نباشد. کانادا هنوز آنجا نیست، و برخلاف ایالات متحده، بزرگترین ارتش جهان را ندارد که صنعت تسلیحات به رگ حیاتش وابسته است.
از آنجایی که بیشتر فروش کالاهای نظامی به ارتش کانادا تعلق نمی گیرد، می توان پرسید که چرا کانادا با هزینه نگهداری 2,500 سرباز در افغانستان زحمت می کشد. پاسخ این است که کانادا در مأموریتی که بازار فروش بینالمللی تسلیحات را دامن میزند، به یکی از قطبهای اصلی تبدیل شده است. اگر کانادا نیروهای خود را بدون تامین امنیت از افغانستان خارج کند، کل ماموریت در معرض خطر سقوط قرار میگیرد و بازار صادرات نظامی کانادا را نیز از بین میبرد.
این چیزی نیست که هیچ یک از دولت های کانادا به خطر بیاندازند. گروه حقوق بشر کانادایی ائتلاف برای مخالفت با تجارت اسلحه (COAT) گزارش می دهد که برنامه بازنشستگی کانادا بیش از 2.55 میلیارد دلار در صنایع نظامی و مرتبط در کانادا و خارج از آن سرمایه گذاری کرده است. این باعث می شود هر کانادایی، دانسته یا ندانسته، یک سودجوی جنگ باشد. در سال 2005، مجله Seven Oaks گزارش داد، "دولت [بریتیش کلمبیا] شرکت مدیریت سرمایه گذاری بی سی را کنترل می کند، که به نوبه خود 63 میلیارد دلار سرمایه گذاری صندوق بازنشستگی را برای طرح بازنشستگی شهرداری، طرح بازنشستگی کالج، طرح بازنشستگی خدمات عمومی و طرح بازنشستگی معلمان. از 31 مارس 2004، این سرمایه گذاری ها شامل 4.6 میلیارد دلار سهام در 251 شرکت تولید کننده مواد جنگی و/یا قرارداد برای ارائه کالا یا خدمات به پنتاگون بود." (5)
به عنوان معلمی که تلاش ناموفقی داشته است تا اتحادیه من را به اتخاذ سیاستی مبنی بر مخالفت با حضور استخدامکنندگان نظامی در مدارس سوق دهد، گنجاندن صندوق بازنشستگی معلمان بریتیش کلمبیا را به ویژه در فهرست سودجویان جنگ نگرانکننده میدانم. البته از نظر نهادی، معلمان همیشه در خدمت منافع قدرت ایالتی بودهاند – و در انتاریو، جایی که من تدریس میکنم، طبق قانون آموزش، در واقع، بیست و چهار ساعت در روز، هفت روز هفته، متعلق به ایالت هستیم. با این حال، به نظر من زمانی که سرپرستان دولتی کودکان در موقعیت والدینی علاقه خاصی دارند که اتهامات آنها بخشی از ماشین جنگی باشد که صندوق های بازنشستگی آنها را ردیف می کند، بسیار خطرناک است. این بسیار مشکل ساز است.
برای کسانی که از افزایش نظامی شدن جامعه کانادا ناراحت هستند، پایان دادن به اشغال افغانستان توسط کانادا تنها آغاز داستان است. بله، با منفورتر شدن جنگ، کانادا احتمالاً نیروهای خود را از نبرد فعال خارج خواهد کرد، و ممکن است زودتر از آنچه ما فکر می کنیم اتفاق بیفتد، اگرچه احتمالاً موفقیت بمب های کنار جاده ای طالبان است، نه افکار عمومی، که به پایان خواهد رسید. به مأموریت کانادا در افغانستان. با این حال، تا زمانی که نتوانیم وابستگی متقابل فزاینده بین صادرکنندگان نظامی و حوزه عمومی در این کشور را آشکار کنیم، ما فقط به یک مهلت موقت از تعداد بسیار بیشتری از افغانستان که قطعاً در پی خواهد آمد، دست خواهیم یافت.
جیسون کونین یک معلم در تورنتو است. می توان با او تماس گرفت [ایمیل محافظت شده].
یادداشت:
1.http://www.cbc.ca/news/yourview/2007/10/canadas_military_exports_soar.html. 2. ببینید هیچ کس غیر قانونی نیست، http://users.resist.ca/noii-van.resist.ca/snc.html.
3. http://www.cbc.ca/money/story/2007/08/07/cae-contracts.html. 4. Project Ploughshares، یک آژانس جهانی شورای کلیساهای کانادا، یک ممیزی عالی سالانه از فروش تسلیحات در کانادا منتشر می کند، که آن را در نشانی پست کرده است. http://www.ploughshares.ca/libraries/monitor/mons07i.pdf.
5.http://www.sevenoaksmag.com/features/60_feat2.html.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا