عکس توسط SF/Shutterstock.com
در حالی که تقریباً همه در پنجاهمین سالگرد اولین روز زمین در خانه به دام افتاده اند، مایکل مور فیلمی را منتشر کرد که جنبش زیست محیطی ایالات متحده را همانطور که ممکن است ده سال پیش به نظر می رسید جدا می کند و سپس به طور گمراه کننده آن را به عنوان اخبار فوری معرفی می کند. این ممکن است سخاوتمندانه ترین توصیف ممکن از آنچه "سیاره انسان ها" ارائه می دهد باشد. جاش فاکس، فیلمساز برنده جایزه محیط زیست، آن را غیرمسئولانه، «آماتورانه و نابجا» خواند، مایکل مان، اقلیم شناس، گفت که این فیلم مملو از «نیمه حقیقت و دروغ است» و ظاهراً به طور گسترده توسط طرفداران صنایع سوخت فسیلی و هسته ای تحسین شده است.
بهعنوان کسی که از زمان پیشروی به نقطه عطف، در مورد محیطزیستگرایی جریان اصلی مینویسد اکشن روز زمین وال استریت 1990 - با تحقیقاتی که در نهایت به کتاب من در سال 1997 منجر شد، زمین برای فروش - من امیدوار بودم که این فیلم ساخته جف گیبس، فیلمساز میشیگانی و مور که اعتبار تهیه کننده اجرایی را برعهده دارد، ممکن است چیزی چشم نواز باشد. درعوض، دیدگاه من با یک همخوانی بیشتری دارد نقد اولیه تام آتاناسیو از EcoEquity که نوشت که این فیلم "آنقدر بد است که [حتی] نکات مثبت آن بی فایده است."
این تا حدی بی فایده است زیرا فیلم به وضوح بر اساس فیلمهای ده ساله ساخته شده است و حتی نقدهای معتبرتر آن از جنبش را به شدت منسوخ میکند. همچنین در کل گمراه کننده و به شدت دستکاری است. به عنوان مثال، در حالی که هیچ بحثی وجود ندارد که اتحادهای زیست محیطی با سرمایه گذاران خطرپذیر مانند ریچارد برانسون و حتی ال گور در بهترین حالت باعث حواس پرتی از کار واقعی می شود، نقش چنین افرادی و کل طرز تفکر آنها به طور قابل توجهی کاهش یافته است. تا آنجایی که آنها هنوز بر سازمان های میانه راه مانند NRDC و Nature Conservancy - که هر دو در پایان فیلم به آنها اشاره شد - تأثیر می گذارند، هنوز یک مشکل است. اما باشگاه سیرا و 350.orgهمانطور که بیل مک کیبن به اختصار بیان کرد، دو گروهی که به شدت مورد هدف گیبس قرار گرفتند، تا حد زیادی به حرکت خود ادامه دادند و تمرکز بیشتری بر ایجاد جنبش و عدالت زیست محیطی داشتند. پاسخ خودش به فیلم
لحظات بهتر فیلم استدلال می کنند که ما باید به مشکل مصرف مازاد برسیم. و بله، ما باید راهی برای محدود کردن استفاده بیش از حد از منابع، به ویژه توسط 10 درصد ثروتمندترین جمعیت جهان که مسئول حداقل نیمی از انتشار گازهای گلخانه ای - و احتمالاً بدون انجام این کار تبدیل کامل به انرژی های تجدیدپذیر وجود نخواهد داشت. اگر نخبگان بدون محدودیت به مصرف خود ادامه دهند، پتانسیل انتقال به انرژی خورشیدی و بادی در واقع می تواند به دلیل مشکلات ناشی از منابع بیش از حد و استفاده از زمین تضعیف شود. اما این چیزی نیست که فیلم به ما می گوید. در عوض، گیبز به اشتباه اصرار میورزد که همه ما مقصریم، و برخی از بدترین کلیشههای محیطزیست گرایی دوران دهه 1970 - دهه 80 را تکرار میکند. تز اصلی فیلم این است که انرژیهای تجدیدپذیر ساختگی است و به همین دلیل است که توسط افرادی که به مراتب آگاهتر از فیلمسازان هستند مورد محکومیت گستردهای قرار گرفته است.
اظهارات گیبز و دوستان ممکن است برای کسانی که از روندهای اخیر آگاه نیستند، معتبر و حتی قابل درک باشد. او و مصاحبهشوندگانش اصرار دارند که انرژی خورشیدی و بادی به طرز خندهآوری ناکارآمد هستند، به تقاضای بیش از حد برای انرژی پشتیبان با سوخت فسیلی یا نیروی «بار پایه» وابسته هستند، و انرژیهای تجدیدپذیر حتی نمیتوانند از نظر تولید انرژی سود خالص داشته باشند. یا مصرف منابع این ادعاها به سادگی درست نیستند، همانطور که در یک بررسی به تفصیل توضیح داده شده است توسط تیمون والیس، کارشناس خلع سلاح هسته ای در مجله آنلاین، Portside. برخی از ادعاها ممکن است یک دهه قبل یا بیشتر معتبر بوده باشند، و گیبز عمدتاً در مورد انرژی زیست توده که از همان ابتدا به شدت ناقص بوده است، حق دارد. اما هزینه و کارایی انرژی خورشیدی، بهویژه، بهطور چشمگیری بهبود یافته است و چندین کشور اروپایی برای سالها نشان دادهاند که نیاز احتمالی به نیروی پشتیبان یا «بار پایه» برای جبران تناوب انرژیهای تجدیدپذیر، کاملاً افسانهای است، همانطور که شاید بهترین مستند شده است. در یک تفسیر 2016 توسط مارک دیزندورف از دانشگاه نیو ساوت ولز در استرالیا، و همچنین در مقالات تحقیقاتی بازبینی شده او.
پیشرفتهای اخیر در فناوری انرژیهای تجدیدپذیر نیز به طور قابلتوجهی مساحت زمین تخمین زده شده را کاهش داده است تعداد تاسیسات خورشیدی و بادی که احتمالاً برای یک انتقال کامل و حتی هزینه انرژی تجدیدپذیر مورد نیاز است با قبل از اینکه کووید-19 بازار نفت را نابود کند، ذخیره سازی باتری شروع به نزدیک شدن به سوخت های فسیلی کرده بود. محققان مستقر در انگلستان گروه کربن ردیاب مستند کرده اند چگونه هزینه برق خورشیدی به یک هفتم قیمت آن در سال 2010 کاهش یافته است و اکنون در پایین ترین حد قیمت انرژی مشتق شده از سوخت فسیلی قرار دارد. زمان بازپرداخت تاسیسات خورشیدی برای جبران انرژی مورد نیاز برای تولید آنها نیز به سرعت در حال کاهش است.
نگران کننده ترین مشکلات فیلم اما سیاسی است. تنها مواردی که از سرمایه داری یاد می شود از نظر "تسلط" ادعایی آن بر جنبش زیست محیطی است. هیچ چیزی در مورد اتکای ذاتی این سیستم به اسطوره رشد بی پایان، ضایعات عظیمی که از طریق تولید مازاد به خاطر سود ایجاد می کند، و همچنین اینکه چگونه به طور دائم به تعداد معدودی به قیمت بسیاری از آنها امتیاز می دهد، وجود ندارد. در عوض، فیلم موعظه می کند که "حضور انسان" چیزی است که سیاره را نابود می کند. به ما می گویند: «این ما هستیم. از زمان مالتوس در 18th تا اوایل سال 19th قرن، این نوع تفکر مقصر دانستن قربانیان همیشه از مشکلات سیستمی اصلی فرار کرده و جمعیت های به حاشیه رانده شده را برای سوء استفاده و غفلت بیشتر هدف قرار داده است. در اواخر 20th قرن، چنین دیدگاهی باعث شد که چندین طرفدار برجسته اکولوژی عمیق، مهاجران را به دلیل آسیب رساندن به مناطق وحشی «آمریکایی» سرزنش کنند، و تفکر ارتجاعی مالتوسی همچنین در هسته تلاش شکست خورده ایدئولوگ های ضد مهاجر برای تصدی هیئت مدیره باشگاه سیرا قرار داشت. مدتهاست که مشخص شده است که رشد سریع جمعیت نشانهای از علل سیستمی بسیار عمیقتر است، نه به خودی خود دلیلی برای تخریب محیطزیست - استدلالی که اقتصاددان و فیلسوف هندی، آمارتیا سن، در نوشتههایش از دهه 1980 به وضوح بیان کرد و توسط آن منعکس شد. متفکرانی از موری بوکچین گرفته تا واندانا شیوا و تعداد بیشماری دیگر.
بنابراین، در حالی که "سیاره انسان" چند نکته معتبر را در مورد اتکای بیش از حد به تعمیرات فنی به طور کلی و ایرادات اساسی انرژی زیست توده به طور خاص بیان می کند، به کسانی که به دنبال ایجاد سیستمی تر و آینده نگرتر هستند آسیب جدی وارد می کند. رویکرد به جنبش آب و هوا سیاست فیلم نمی تواند هیچ یک از بینش و تفاوت های ظریفی که مایکل مور، تهیه کننده اجرایی در بسیاری از پروژه های دیگر خود آورده است، منعکس کند. در پایان به احتمال زیاد آرامش بسیار بیشتری را به هکرهایی که هنوز در تلاش برای تداوم وابستگی به سوخت های فسیلی و انرژی هسته ای هستند، ارائه خواهد کرد تا کسی که به دنبال آینده ای سالم تر و قابل زندگی تر است.
برایان توکارآخرین کتاب یک مجموعه بین المللی کاملاً جدید با عنوان است عدالت آب و هوا و تجدید جامعه (تدوین شده با Tamra Gilbertson)، در دسترس از https://www.routledge.com/Climate-Justice-and-Community-Renewal-Resistance-and-Grassroots-Solutions/Tokar-Gilbertson/p/book/9780367228491. کتابهای الکترونیکی اکنون 35 درصد تخفیف دارند و کتابها با کد تخفیف CJCR50 تا ماه می 20 درصد تخفیف دارند.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا