AMY GOODMAN: Hau da Demokrazia orain!, gure suhiltzaileen estudioan Manning Marable, New Yorkeko Columbia Unibertsitateko gai publikoetako, zientzia politikoetako, historiako eta afroamerikar ikasketetako irakaslea, liburu askoren egilea, besteak beste. Historia beltza bizitzea: nola birsortu dezakeen iragan afroamerikarra Amerikako arraza-etorkizuna.
Ongi etorri Demokrazia orain!
MANNING MARABLE: Eskerrik asko.
AMY GOODMAN: Gainera, zure aitaren heriotzagatik doluminak eman nahi nizkion, Barack Obamaren amonaren heriotzaren garaian.
MANNING MARABLE: Hori bai. Dudan damurik handiena nire aita Obamaren garaipena ikusteko bizi izan ez izana da. Baina uste dut nire aita poz-pozik egongo zela bart ekitaldian.
AMY GOODMAN: Ikusitakoa ikustea espero zenuen? Espero al zenuen hori orain gertatuko zela?
MANNING MARABLE: Egia esan, bai, bi arrazoirengatik. Bata, demografia gure alde geneukala, hau da, Estatu Batuak azkar eraldatzen ari direla etnikoki, datozen hogeita hamar urteetan Estatu Batuetako biztanleriaren gehiengoa kolorezko pertsonak izango direla. Latinoen, asiar amerikarren eta afroamerikarren, beraz, Obama bezalako norbait saihestezina zen sistema politikoan agertzea. Zertxobait harrituta nago XXI. mendean hain bat-batean gertatu izana, baina ezinbestean norbait agertuko zen.
Bigarren gauza deigarria iruditzen zait Obamak, nire ustez, arraza-neutroko afroamerikar lidergo talde bat ordezkatzen duela, Deval Patrick Massachusetts-eko gobernadorea, Cory Booker Newark-eko (New Jersey) alkatea barne. ez dira arrazetan oinarritutako politikariak, zuriak zuzenean erakartzen dituztenak, arrazaren gaiak alboratzen saiatzen direnak, pragmatistak direnak, ideologikoki 1960ko eta 70eko hamarkadetako eskubide zibilen eta beltzen askatasunaren borrokatik sortu ziren politikari liberalak baino zentristaagoak direnak.
AMY GOODMAN: Barack Obama izango da berrogeita laugarren presidentea
MANNING MARABLE: Hori bai. Inongo demokratak ez du lortu Barackek 1964an Lyndon Johnson-etik izan zuen marjina. Estatubatuar gehien bozkatu zenuen.
AMY GOODMAN: Jendea oso kezkatuta zegoen primarioetan, hemen Obama eta Clinton zihoazela, elkarri erauzi, eta John McCain zebilela nabigatzen. Baina orain asko esaten ari dira benetan protagonismoan mantentzen zituela, gaiak argitzen ari zirela, beti hor zeudela, eta McCain-ek kostatzen ari zela, ezer askorik egiten ez zuela.
MANNING MARABLE: Hori bai. Uste dut Obamak zor diola
AMY GOODMAN: Tira, hitz egin dezagun horretaz, errepublikanoek Palin gobernadoreak bultzatutakoa hain zuzen, baina John McCain-en lana egiten ari zen, errepublikanoen konbentzioan iseka. Komunitatearen antolatzaile honi buruz hitz egin zuten eta horrek zer esan nahi duen galdetu zuten.
MANNING MARABLE: Hori bai. Baina komunitatearen antolatzaile izatearen ikasgaiak izan ziren Obamak demokrata batek nazio osoan nola irabaziko zuen ulertzea ahalbidetu zuena, ezinbestekoa zela komunitateetara iristeko sareak garatzea. Literalki antolakuntza estrategia bat garatzen duzu hainbat milioi pertsona mobilizatzeko eta hauteskundeetara eramateko. Baina hauteskunde estrategia bat baino gehiago izan zen. Obamari irabaztea ahalbidetu zion gizarte mugimenduko estrategia izan zen.
AMY GOODMAN: Baina, alde batetik, herri-komunitatea antolatzea ere badaukazu, baina etorkizunean beharbada horren aurka lan egiten duen zerbait eta herri-taldeek aurre egin behar dioten zerbait: kanpaina honetara isurtzen den diru-kopuru izugarria, kaleratuta, beno, kanpaina finantzatzeko arauak ez betetzea, kanpaina publikoaren finantzaketa sistematik kanpo uztea. Eta galdera orain Barack Obamak nori erantzungo dion.
MANNING MARABLE: Hori bai. Orain Obamari buruz pentsatzen dudan modua zera da: alderantzizko Reagan baten modukoa irudikatzen du, zentzu horretan, Reaganek ordezkatzen zuena politika publikoen agenda gogor eta eskuindar bat zen, printzipio argien inguruan taxutu zena: antikomunismoa, gobernu txikiagoa. , militarrak eraikiz-baina zentrorako errekurtsoekin; Obama horren alderantzizkoa da. Eskuin-zentroko lidergoa lortu beharrean, zentro-ezkerreko lidergoa lortuko duzu. Obama zentrotik gobernatuko du, baina deialdi sendoak egingo dizkio ezker liberalari. Eta horixe izango da bere gobernua, oinarrizko printzipioekin: burujabetza energetikoa, energia alternatiboak, Irakeko gerraren amaiera, ekonomia —Amerikako arazo ekonomikoei aurre egitea—.
AMY GOODMAN: Hitz egin dezagun Irakeko gerraren amaieraz. Esan nahi dut, batzuek esan dezakete benetan horregatik presidentea —zergatik da gaur Barack Obama presidentea, gerraren aurka hitz egin zuelako eta Hillary Clintonek ez—.
MANNING MARABLE: Hori da.
AMY GOODMAN: - inbasioaren aurretik. Orain, ordea, jendeak horri eutsi beharko dio.
MANNING MARABLE: Hori da.
AMY GOODMAN: Hori izan zitekeen, atzo atera ziren inkestetan jendeak ekonomia zela esan zuen arren, puntu honetara bultzatu zuena, primarioak irabazi behar zituelako, gai hori izan zen.
MANNING MARABLE: Hori bai. Uste dut orain benetako erronka ez dela hainbeste Obamak egiten duena, baizik eta aurrerakoiek zer egiten dute? Izan dugulako, orain egoera deseroso eta ezohiko batean gaude, non, zentrotik utzitako jende askorentzat, benetan lagun bat dugu Etxe Zurian. Badakizu, ez naiz gogoratzen, nire bizitzan —eta berrogeita hemezortzi urte ditut— non benetan esan dezakedan hori, ezkerreko jarrerak argi ulertzen dituen hori. Orain, kanpainaren azken bi asteetan Obama sozialista izateari buruz hitz ergel asko izan genuen. Ez da. Liberal progresista da. Baina benetan sozialista demokratikoak garenontzat, ezkerrekoak garenontzat, nola erlazionatzen garen gobernuarekin, non ideologikoki etsaia ez den norbait, agenda eta kezkak dituzten gaiak ulertzen dituena. benetan desabantailatuak? Nola erlazionatzen gara gobernu horrekin? Nola erlazionatzen gara administrazio horren politikarekin? Benetako erronka da hau aurrerakoientzat.
AMY GOODMAN: Ikuskizunean lehenago entzun genuen Grant Parkeko jendetza horretan zutik zegoen emakume bat —eta duela berrogei urteko oihartzun handia du Grant Parkek, 1968tik— esaten: "Orain hau nire Amerika dela sentitzen dut". Egia esan, Michelle Obamak duela pixka bat esan zezakeen zerbaiten oihartzuna izan zuen eta oso gogor egin zuen: "Orain harro sentitzen naiz amerikarra izateaz".
Orain beste ahots batzuetara joan nahi nuen, Harlemeko ahots gazteetara. Atzo egunean zehar, Demokrazia orain! Nicole Salazar ekoizlea eta biok Harlemera joan ginen. Martin Luther King-ekin batera joan ginen eta gero Frederick Douglass Boulevard-era eta gero Malcolm X Boulevard-era joan ginen barruti batera, bozketa-barruti batera, han bertan.
AMY GOODMAN: Zuek, mutilak, bozkatu al duzue?
DIAMANTEA: Bai, egin genuen.
JAFAR: Bai.
AMY GOODMAN: ADOS. Nola deitzen zara? Zenbat urte dituzu?
DIAMANTEA: Nire izena Diamante da. Hemezortzi urte ditut.
AMY GOODMAN: Lehen aldia al da bozka ematen?
DIAMANTEA: Bai hori da.
AMY GOODMAN: Nola sentitu zen?
DIAMANTEA: Primeran sentitu zen. Pozten naiz botoa eman nuelako. Aldaketa bat da.
JAFAR: Obama
DIAMANTEA: Bai, Obama.
AMY GOODMAN: Hemen bertan bozkatu al duzu?
DIAMANTEA: Bai egin nuen.
AMY GOODMAN: Zergatik Obama?
DIAMANTEA: Onena delako. Aldaketa bat egiten ari da. Ez dut McCain-en alde bozkatuko.
ZNetwork irakurleen eskuzabaltasunaren bidez soilik finantzatzen da.
Dohaintzan