Αυτή δεν είναι χώρα για γέρους, έγραψε κάποτε ο Yeats για την Ιρλανδία. Θα μπορούσε κάλλιστα να έλεγε το ίδιο για τη σύγχρονη Ινδία.
Τίποτα ανθρώπινο δεν φαίνεται. Μια νέα επιτυχημένη τάξη ανθρώπων απέκτησε σωρεία επιρροής, και μαζί της εκδικητικά μυαλά και αρπακτικές καρδιές.
Οι λέξεις που λέγονται φτύνουν αίμα και φωτιά. Εχθροί φαίνονται παντού. Μεγάλες κραυγές ανεβαίνουν αναζητώντας τον θάνατο όχι μόνο για τον βιαστή και τον δολοφόνο, αλλά λίγο πολύ για όποιον φαίνεται εμπόδιο.
Η δημοκρατία είναι αισχρότητα και ο λογικός λόγος μια απόλυτη φάρσα. Βγάλτε τον μεγάλο δικτάτορα, ας μην δείξει έλεος σε όσους διαφωνούν. Πέσε στην ουρά, η κραυγή ανεβαίνει, αναπνεύστε τον βρόμικο ατμό, φορέστε τα ίδια, δείχνετε το ίδιο, σκέφτεστε το ίδιο, προσκυνήστε το ίδιο ή εξοντωθείτε ή εξοντωθείτε. Ας κατοικήσουν μόνο οι φραγκοσυκιές στον κήπο, στο λιβάδι, στο ρείκι, στην έρημο, όπου κι αν φυτρώσουν φραγκοσυκιές, αιχμηρές στην πρόθεση, ακαταμάχητες στην εκτέλεση.
Τα υπέροχα και αγαπησιάρικα λουλούδια που προσπαθούν ακόμη να γλυκάνουν τον μολυσμένο αέρα προβάλλουν το άρωμά τους όσο μακριά μπορούν, αλλά κατακλύζονται από δυσοσμία, όπως όλα τα λογικά επιχειρήματα για χρήματα, μυς και δολοφονική πρόθεση. Μια σκληρή τελετή αδιαπραγμάτευτου σφρίγους χορεύει στις πολυτελείς συνοικίες κάθε πολυσύχναστης πόλης και στα τηλεοπτικά κανάλια η φήμη των καλλιτεχνών δύο κομματιών επισκιάζει τις ζωές της μουσικής βύθισης. Μόνο τα πούλιες πόδια γυρίζουν, τα κεφάλια δεν ταλαντεύονται πια. Θρασύδειλα μάτια τρυπούσαν τους αμφισβητούμενους, σαν μπουτισμένες σαρτράπες που αναζητούν πίστη από τους ύποπτα σκεπτόμενους.
Τότε οι θεοί – πώς πολλαπλασιάζονται και ευδοκιμούν ενώ οι πεινασμένοι, οι άρρωστοι, οι ηλικιωμένοι, οι ανθρώπινοι, οι αμφισβητούμενοι, οι αντιστέκονται πέφτουν σαν έντομα στην επιθετική επίπληξη του πιστού εθνικιστή. Η επιθετικότητα παραμένει πρωταρχική ακόμη και όταν οι λόφοι κατεβαίνουν. Μόνο τα κόμματα της αντιπολίτευσης φταίνε και οι κυβερνήσεις που διοικούνται από αυτά. Όλοι οι parvenu Ινδιάνοι ξέρουν πάντα τα πάντα για τα πάντα, και μόνο ο άλλος φταίει πάντα. Πατήστε σε ένα βότσαλο σε μήκος και πλάτος και θα βρείτε έναν θεάνθρωπο από κάτω, έτοιμο να ζωντανέψει με ένα κόλπο και μια νουθεσία που εγγυάται ότι θα ενισχύσει την ανάγκη για τον μοναχικό δικτάτορα που μόνος του μπορεί να βάλει τη διχόνοια στη θέση του και να ανυψώσει τον αγώνα σε πολεμική υπεροχή.
Επαγγελματίες υψηλής μόρφωσης, οι περισσότεροι από το Χάρβαρντ και άλλα παρόμοια, οδηγούν τους αγκυρωμένους άμβωνές τους και μας διδάσκουν πώς οι κυβερνήσεις πρέπει να φροντίζουν τους κατέχοντες και να παραδίδουν τους μη έχοντες στις καθορισμένες μαύρες τρύπες της ιστορίας. με γεγονότα και αριθμούς, οι ομάδες των ειδικών τους καθιστούν σαφές πώς η δαπάνη μερίδας των χρημάτων του λαού στους ίδιους τους ανθρώπους είναι πολύ επιζήμια και γεμάτη με απόλυτη αδυναμία προς τη δόξα της Ινδίας. Ινδία που κατοικεί μόνο σε εταιρικά τηλεοπτικά κανάλια.
Και ο θόρυβος, αχ ο θόρυβος, ω ο θόρυβος—πιο βίαιος σε γραβάτα και κοστούμι από οτιδήποτε άλλο σε ινδικό δρόμο. Όλοι βιάζονται να πνίξουν την προσβλητική άποψη και να φέρουν το πολίτευμα στη γραμμή συναρμολόγησης. Αυτοί που γκρινιάζουν, γκρινιάζουν μόνοι τους στο υποτονικό μικρόφωνο.
Στο απέραντο σκηνικό όπου η χώρα παλεύει να επιβιώσει, ο εταιρικός ανθρακωρύχος ζωντανεύει, έτοιμος να απογυμνώσει έδαφος ή δάσος, καλύβα ή πλαγιά λόφου με ευγενή πρόθεση να φτερωτίσει τη φωλιά του, ώστε ο κεντρικός δρόμος να έχει τα καλύτερα. Τι θα συμβεί αν οι αχινοί που μολύνουν τη γη εκεί γύρω μείνουν χωρίς νερό, δέντρο ή άλλο; το καλύτερο απαιτεί να τελειώσει η μέρα τους, αν θέλουμε να κερδηθεί η μάχη για την υπεροχή. Ο Prajapati μπορεί να δημιούργησε το σύμπαν, αλλά ο Δαρβίνος διευθύνει την παράσταση. Έτσι, πηγαίνετε στην Ινδία, πηγαίνετε!
Στα πανεπιστήμια, τα προγράμματα σπουδών και τα χρονοδιαγράμματα αναπροσαρμόζονται τόσο ώστε να αφήνουν ελάχιστα περιθώρια για αυτό το βδέλυγμα που ονομάζεται σκέψη-χωρίς-φόβο-ή-εύνοια. Πού είναι η ανάγκη για σκέψη όταν οι εταιρείες, οι θεάνθρωποι, οι διαχρονικοί γέροντες του χωριού της ακλόνητης μαλακίας, οι μυϊκοί, οι χρηματιστές, κάνουν όλοι την απαραίτητη σκέψη για το έθνος; Θα έπρεπε να υπάρχει άλλη λειτουργία για ένα πανεπιστήμιο εκτός από το να παρέχει σε αυτές τις αφοσιωμένες ομάδες στοχαστών την ανθρώπινη τροφή που χρειάζονται για να προωθηθεί γρήγορα η σκέψη που κάνουν; Οι υπάκουοι αντιπρύτανες με υγιή σεβασμό για το νούμερο ένα τους τώρα, ευτυχώς, εξαφανίζουν βλασφημίες από τα πανεπιστήμια, βλασφημίες που ανέλαβαν να ισχυριστούν ότι με τα πτυχία και τις έρευνές τους, οι απόφοιτοι πανεπιστημίου μπορεί επίσης να έχουν το προνόμιο να κάνουν σκέψεις, ακόμη και αν είναι εχθρικές. στο σχέδιο των πραγμάτων. Επιτέλους, τα ινδικά πανεπιστήμια θα αρχίσουν να εκτοξεύουν μια διανόηση που έχει πάντα ένα μυαλό, δίνοντας μεγάλη δύναμη στην εθνική ενότητα και τη δικτατορική δόξα.
Κοιτάζοντας όλα αυτά, και πολλά άλλα, αναζητώ την κοιλότητα ενός δεσμευμένου δέντρου που μπορεί να βάλει σε καραντίνα τις τελευταίες μου μέρες και να λιώσει τη σάρκα μου στο φλοιό.
Ινδία του 2013—όπως θα έλεγε εκείνος ο χαρακτήρας του Ντίκενς του οποίου το όνομά μου διαφεύγει τώρα, «τι κορυδαλιά!»
Το ZNetwork χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τη γενναιοδωρία των αναγνωστών του.
Κάνε μια δωρεά