Τα τελευταία χρόνια, η Monsanto, μια χημική εταιρεία, έχει τοποθετηθεί
ως γεωργική εταιρεία μέσω του ελέγχου των σπόρων ο πρώτος κρίκος στα τρόφιμα
αλυσίδα. Η Monsanto θέλει τώρα να ελέγχει το νερό, την ίδια τη βάση της ζωής.
Το 1996, η Monsanto αγόρασε τα περιουσιακά στοιχεία βιοτεχνολογίας της
Agracetus, θυγατρική
της W.R. GRACE, για 150 εκατομμύρια δολάρια και Calagene, ένα εργοστάσιο με έδρα την Καλιφόρνια
εταιρεία βιοτεχνολογίας για 340 εκατομμύρια δολάρια. Το 1997, η Monsanto απέκτησε σπόρους Holden,
η βραζιλιάνικη εταιρεία σπόρων Sementes Agrocerus and Asgrow. Το 1998, η Monsanto
αγόρασε τις επιχειρήσεις σποράς της Cargill για 1.4 δισεκατομμύρια δολάρια. Αγόρασε την Delta and Pine
γη για 1.82 δισεκατομμύρια δολάρια και Dekalb για 2.3 δισεκατομμύρια δολάρια. Αγόρασε τη Unilever
Ευρωπαϊκή επιχείρηση εκτροφής σιταριού για 525 εκατομμύρια δολάρια. Στην Ινδία αγόρασε η Monsanto
Mahyco, Maharashtra Hybrid Company, E.I.D. Ο Πάρρυ και ο Ράλλης. Ο κύριος Τζακ Κένεντι του
Η Monsanto δήλωσε: «Προτείνουμε να διεισδύσουμε στον ινδικό αγροτικό τομέα
με μεγάλο τρόπο. Το MAHYCO είναι ένα καλό όχημα." Σύμφωνα με τον Robert Farley του
Monsanto «αυτό που βλέπετε δεν είναι απλώς μια ενοποίηση σπόρων
εταιρείες, είναι πραγματικά μια ενοποίηση ολόκληρης της τροφικής αλυσίδας. Αφού το νερό είναι
κεντρικό στοιχείο στην παραγωγή τροφίμων, όπως είναι οι σπόροι, και χωρίς νερό δεν είναι η ζωή
δυνατόν. Η Monsanto προσπαθεί τώρα να εδραιώσει τον έλεγχό της στο νερό. Στη διάρκεια
1999 Η Monsanto σχεδιάζει να ξεκινήσει μια νέα επιχείρηση νερού, ξεκινώντας από την Ινδία και
Το Μεξικό αφού και οι δύο αυτές χώρες αντιμετωπίζουν λειψυδρία.
Η Monsanto βλέπει μια νέα επιχειρηματική ευκαιρία στο νερό λόγω του
αναδυόμενη κρίση νερού και τη διαθέσιμη χρηματοδότηση για την κατασκευή αυτού του ζωτικού πόρου
διαθέσιμα στους ανθρώπους. Όπως αναφέρει στο έγγραφο στρατηγικής της, «πρώτα πιστεύουμε
αυτές οι ασυνέχειες (είτε σημαντικές αλλαγές πολιτικής είτε σημαντική γραμμή τάσης
ποιότητα ή ποσότητα πόρων) είναι πιθανές, ιδιαίτερα στον τομέα των υδάτων και
θα βρεθούμε σε καλή θέση μέσω αυτών των επιχειρήσεων για να κερδίσουμε ακόμη πιο σημαντικά
όταν συμβαίνουν αυτές οι ασυνέχειες. Δεύτερον, διερευνούμε τις δυνατότητες του
μη συμβατική χρηματοδότηση (ΜΚΟ, Παγκόσμια Τράπεζα, USDA κ.λπ.) που μπορεί να μας μειώσουν
επένδυση ή παροχή πόρων οικοδόμησης τοπικών επιχειρήσεων της χώρας." Έτσι, η
Η κρίση ρύπανσης και εξάντλησης των υδάτινων πόρων θεωρείται από τη Monsanto ως α
επαγγελματική ευκαιρία. Για τη Monsanto «Βιώσιμη Ανάπτυξη» σημαίνει το
μετατροπή μιας οικολογικής κρίσης σε αγορά σπάνιων πόρων. "Ο
επιχειρηματική λογική της βιώσιμης ανάπτυξης είναι ότι η πληθυσμιακή αύξηση και η οικονομική
ανάπτυξη θα ασκήσει αυξανόμενη πίεση στις αγορές φυσικών πόρων. Αυτά τα
πιέσεις και την επιθυμία του κόσμου να αποτρέψει τις συνέπειες αυτών των πιέσεων
Εάν δεν περιοριστεί, θα δημιουργήσει τεράστιες οικονομικές ευκαιρίες όταν κοιτάξουμε τον κόσμο
μέσα από το φακό της βιωσιμότητας είμαστε σε θέση να δούμε την τρέχουσα και
προβλέπουν επικείμενες τάσεις και ανισορροπίες της αγοράς πόρων που δημιουργούν την αγορά
ανάγκες των. Έχουμε επικεντρώσει περαιτέρω αυτόν τον φακό στην αγορά πόρων του νερού και
γης.
Αυτές είναι οι αγορές που μας αφορούν περισσότερο ως εταιρεία βιοεπιστημών
δεσμεύεται να προσφέρει «τροφή, υγεία και ελπίδα» στον κόσμο και
υπάρχουν αγορές στις οποίες υπάρχουν προβλέψιμες προκλήσεις βιωσιμότητας και
επομένως ευκαιρίες για τη δημιουργία επιχειρηματικής αξίας." Η Monsanto σχεδιάζει να κερδίσει
έσοδα 420 εκατομμυρίων δολαρίων και καθαρά έσοδα 63 εκατομμυρίων δολαρίων μέχρι το 2008 από το νερό της
επιχειρήσεις στην Ινδία και το Μεξικό. Μέχρι το έτος 2010 περίπου 2.5 δισεκατομμύρια άνθρωποι στο
κόσμος προβλέπεται να μην έχει πρόσβαση σε ασφαλές πόσιμο νερό. Τουλάχιστον το 30% των
Ο πληθυσμός στην Κίνα, την Ινδία, το Μεξικό και τις ΗΠΑ αναμένεται να αντιμετωπίσει σοβαρό νερό
στρες. Μέχρι το έτος 2025 η παροχή νερού στην Ινδία θα είναι 700 κυβικά
χιλιόμετρα το χρόνο ενώ η ζήτηση αναμένεται να ανέλθει στις 1050 μονάδες. Ελεγχος
πέρα από αυτόν τον σπάνιο και ζωτικό πόρο θα είναι φυσικά μια πηγή εγγυημένης
κέρδη. Ως John Bastin της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης
έχει δηλώσει «Το νερό είναι το τελευταίο σύνορο υποδομής για τον Ιδιωτικό
Η Monsanto εκτιμά ότι η παροχή ασφαλούς νερού είναι αρκετά
αγορά δισεκατομμυρίων δολαρίων. Αυξάνεται κατά 25 – 30% στις αγροτικές κοινότητες και είναι
εκτιμάται σε 300 εκατομμύρια δολάρια μέχρι το έτος 2000 στην Ινδία και το Μεξικό. Αυτό είναι το
ποσό που δαπανάται σήμερα από ΜΚΟ για έργα ανάπτυξης νερού και τοπικά
κυβερνητικά προγράμματα ύδρευσης και η Monsanto ελπίζει να αξιοποιήσει αυτά τα δημόσια οικονομικά
για την παροχή νερού σε αγροτικές κοινότητες και τη μετατροπή της παροχής νερού σε αγορά.
Η ινδική κυβέρνηση ξόδεψε πάνω από 1.2 δισεκατομμύρια δολάρια μεταξύ 1992-97 για διάφορα νερά
έργα για τα οποία η Παγκόσμια Τράπεζα δαπάνησε 900 εκατομμύρια δολάρια. Η Monsanto θα ήθελε να κάνει εκτροπή
αυτό το δημόσιο χρήμα από τη δημόσια παροχή νερού μέχρι την ίδρυση του νερού της Monsanto
μονοπώλιο. Επειδή στις αγροτικές περιοχές οι φτωχοί δεν μπορούν να πληρώσουν, κατά την άποψη της Monsanto
"Για να συλλάβετε ένα κομμάτι της αξίας που δημιουργήθηκε για αυτό το τμήμα θα απαιτηθεί το
δημιουργία ενός μη παραδοσιακού μηχανισμού που στοχεύει στην οικοδόμηση σχέσεων με
τοπική αυτοδιοίκηση και ΜΚΟ καθώς και μέσω καινοτόμων μηχανισμών χρηματοδότησης,
όπως η μικροπίστωση. Η Monsanto σχεδιάζει επίσης να διεισδύσει στην ινδική αγορά με ασφάλεια
νερού με τη σύσταση κοινοπραξίας με την Eureka Forbes / TATA, η οποία ελέγχει
70% των τεχνολογιών UV. Για να μπει στην επιχείρηση νερού η Monsanto απέκτησε ένα
μετοχικό μερίδιο της Water Health International (WHI) με δικαίωμα αγοράς του υπολοίπου
της επιχείρησης. Η Monsanto θα αγοράσει επίσης μια ιαπωνική εταιρεία που έχει αναπτύξει
τεχνολογία ηλεκτρόλυσης. Υποτίθεται ότι η κοινοπραξία με την TATA / Eureka Forbes
να παρέχει πρόσβαση στην αγορά και να κατασκευάζει, να διανέμει, να εξυπηρετεί συστήματα νερού,
Η Monsanto θα αξιοποιήσει το επώνυμό της στην αγορά της Ινδίας. Η άρθρωση
Το venture route επιλέχθηκε έτσι ώστε «η Monsanto να μπορεί να επιτύχει διαχείριση
έλεγχο επί των τοπικών λειτουργιών αλλά δεν έχουν νομικές συνέπειες λόγω τοπικών
θέματα."
Μια άλλη νέα επιχείρηση που ξεκινά η Monsanto το 1999 στην Ασία
υδατοκαλλιέργεια. Η επιχείρηση υδατοκαλλιέργειας θα βασιστεί στα θεμέλια της Monsanto's
γεωργική βιοτεχνολογία και δυνατότητες ιχθυοτροφής και εκτροφής ψαριών. Με
2008 Η Monsanto αναμένει να κερδίσει έσοδα 1.6 δισεκατομμυρίων δολαρίων και καθαρό εισόδημα 266 δολάρια
εκατομμύρια από τις δραστηριότητές της στον τομέα της υδατοκαλλιέργειας. Ενώ η είσοδος της Monsanto στην υδατοκαλλιέργεια
είναι μέσω της δραστηριότητας της για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, η βιομηχανική υδατοκαλλιέργεια έχει
έχει αποδειχθεί ότι είναι εξαιρετικά μη βιώσιμο. Το Ανώτατο Δικαστήριο της Ινδίας είχε απαγορεύσει
βιομηχανική εκτροφή γαρίδας λόγω των καταστροφικών συνεπειών της. Ωστόσο,
η κυβέρνηση, υπό την πίεση του κλάδου της υδατοκαλλιέργειας, επιχειρεί να
αλλάξτε τους νόμους, για να αναιρέσετε την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Ταυτόχρονα γίνονται προσπάθειες
γίνεται από την Παγκόσμια Τράπεζα για την ιδιωτικοποίηση των υδάτινων πόρων και την καθιέρωση του εμπορίου
δικαιώματα νερού. Αυτές οι τάσεις θα ταιριάζουν πολύ στη Monsanto για τη δημιουργία του νέου της Water
Επιχειρήσεις και υδατοκαλλιέργεια. Η Παγκόσμια Τράπεζα έχει ήδη προσφερθεί να βοηθήσει.
Όπως αναφέρει το έγγραφο στρατηγικής της Monsanto «Είμαστε ιδιαίτερα ενθουσιώδεις
σχετικά με τις δυνατότητες συνεργασίας με το International Finance Corporation (IFC)
της Παγκόσμιας Τράπεζας σε έργα κοινοπραξιών σε αναπτυσσόμενες αγορές. Το IFC είναι
πρόθυμοι να συνεργαστούν με τη Monsanto για την εμπορευματοποίηση ευκαιριών βιωσιμότητας και
θα μας έφερνε τόσο επενδυτικό κεφάλαιο όσο και επί τόπου δυνατότητες
προσπάθειες».
Η Monsanto's Water and Aquaculture Business, όπως και η επιχείρηση σπόρων, στοχεύει
στον έλεγχο των ζωτικών πόρων που είναι απαραίτητοι για την επιβίωση, μετατρέποντάς τους σε α
αγορά και χρήση των δημόσιων οικονομικών για την ανάληψη των επενδύσεων. Ένα πιο αποτελεσματικό
μετατροπή δημόσιων αγαθών σε ιδιωτικό κέρδος θα ήταν δύσκολο να βρεθεί. Νερό
είναι ωστόσο πολύ βασικό για ζωή και επιβίωση. Το δικαίωμα στο νερό είναι το δικαίωμα
ΖΩΗ. Η ιδιωτικοποίηση και η εμπορευματοποίηση του νερού αποτελεί απειλή για το δικαίωμα
ΖΩΗ. Η Ινδία είχε μεγάλες μετακινήσεις νερού για εξοικονόμηση και κοινή χρήση νερού. Το Pani
Το Panchayat και το κίνημα διατήρησης του νερού στη Μαχαράστρα και στο Ταρούν Μπαράτ
Οι Sangh στο Alwar, έχουν αναγεννηθεί και μοιράζονται δίκαια το νερό ως κοινό. Αυτό
είναι ο μόνος τρόπος που όλοι θα έχουν δικαίωμα στο νερό και κανείς δεν θα έχει
το δικαίωμα κατάχρησης και υπερβολικής χρήσης νερού. Το νερό είναι κοινό και πρέπει να το διαχειριζόμαστε
ένα κοινό. Δεν μπορεί να ελεγχθεί και να πωληθεί από μια Life Sciences Corporation που
πουλάει στον θάνατο.