binlerce aile Güney Kolombiya'da, İç savaş nedeniyle yerlerinden edilen insanlar, şehirde yaşamak için kira ödeme zorunluluğuna son vermeyi amaçlayan bir harekete umut veriyor. Vocez de Esperanza (Umudun Sesleri), 2000. yüzyılda yeni bir Comuna tarzı yaratmak için toplu olarak 31 hektarlık arazi satın almaya çalışan 21 aileden oluşan böyle bir gruptur. Neoliberal modele sıkı sıkıya bağlı olan ve ABD'den en çok askeri yardım alan ülkelerden biri olan ülkede bu, hayatlarını tehlikeye atan bir hayal.
Bu yılın Şubat ayında, "Lider" veya "Umudun Sesi" olarak da bilinen, mütevazı bir kökene sahip Kolombiyalı bir çiftçi olan Miguel Morales, sokak tüccarları ve Popayan şehrinde kayıt dışı çalışan diğer kişilerle yaşam koşulları hakkında konuşmaya başladı. Şehrin dört bir yanından farklı marjinalleştirilmiş nüfus gruplarıyla kişisel olarak ve ayrı ayrı konuşarak, kendi yaşayacak yerlerine sahip olma hayallerini gerçekleştirmek için bir plan oluşturmaya başladılar. Kolombiya'daki milyonlarca yerinden edilmiş ve istenmeyen vatandaş için neredeyse düşünülemez bir şey. Şubat ayında 50 aileden oluşan bir grup şimdi 2000 aileye ulaştı ve yoğun işsizliğin olduğu ve ücretsiz kamu hizmetlerinin bulunmadığı bir şehirde, umutsuz konut kıtlığı ve ardından gelen yüksek fiyatlar göz önüne alındığında, bu sayı artıyor. Bu 2000 ailenin çoğunluğu, görevden ayrılan Başkan Uribe'nin gururla ilan ettiği "teröre karşı savaş"taki zafer iddialarına rağmen Kolombiya'da devam eden bir savaşta paramiliter güçler, gerilla, polis veya ordu tarafından yerinden edildi.
"Voces de Esperanza" (Umudun Sesleri) adlı gruba katılan bu ailelerden yüzlercesi, 9 Mart'ta Cauca bölgesine ait terk edilmiş toprakları ele geçirdi. 12 Mart'ta 20 silahlı polis ve 50 özel kuvvet (ESMA) mensubu tarafından göz yaşartıcı gaz kullanılarak zorla uzaklaştırıldılar, 3 kişi yaralandı, yüzlerce kadın ve çocuk terörize edildi. O zamandan bu yana grup, izin alabildikleri her yere taşındı. Şu anda tuvalete, akan suya ve elektriğe erişimi olmayan, plastikten ve çadırlardan yapılmış derme çatma evlerde yaşayan 1300 aile var; mülkte daha fazla alan olsaydı onlara katılacak 700 aile daha var. Bu ailelerin çaresizliğini ve yaşam koşullarını hayal etmek bile zor. Şimdilik en büyük sorun kira süreleri 10 gün sonra dolduğunda ne yapacakları. Müzakere edilen 31 hektarlık arazi, hükümetin projenin ilerlemesini engellemesini ve uluslararası yardımı güvence altına almasını zorlaştırmak amacıyla sürecin her adımını resmileştirmek ve yasallaştırmak amacıyla durduruldu. Hükümet rüşvetleri, diğer arazi sahiplerinin siyasi olarak örgütlenmiş bu istenmeyen vatandaşlara satış yapmasını engelledi. Bu arada hükümetin hareketin başarısızlığa uğraması girişimleri nedeniyle başka arazileri kiralamaları da engellendi.
Daha genel anlamda "Lider", 10 aileye arazi sağlamaya yönelik diğer planlardan ve bu yeni gelişmelerin kendi kendine yeterliliğe ve entegre bir yerel ekonomiye yönelik çalışmasına ilişkin diğer planlardan bahsetti. Modelin ulusal ve uluslararası alanda genişleyerek uzun vadeli kiralama ihtiyacını ortadan kaldırmasını umuyor. Kişisel güvenliğini korumayı amaçlayan en yakın arkadaşları arasında teşvik ettiği ideolojiyi de gururla anlatıyor. En belirgin ilham kaynağı, alıntı yaptığı ve imajının çeşitli işaretlerini gururla taşıyan Che Guevara'dır. 000 kişilik bir personel grubu, 30 saat mülkün korunması ve iç karışıklıkların giderilmesi için vardiyalı olarak çalışmaktadır. Şimdilik örgütün iç yapısı, gönüllü olarak çalışan, siyaseten en yetenekli ve siyasi bilince sahip 24'si erkek, 10'ü kadın 7 üyeden oluşan bir komiteden oluşuyor. Bu grup kısmen, yabancı bağışçılardan yardım ve Birleşmiş Milletler ile Avrupa Birliği'nin desteğini arayan "Voces de Esperanza" vakfının oluşumunda bir grup oluşturma gerekliliği nedeniyle kuruldu. Sorunların çözümünde daha fazla katılım ve demokrasi ihtiyacı, hareket ilerledikçe muhtemelen kendini gösterecektir. Şimdilik tüm önemli kararlar ve sorunlar lidere ya komite tarafından ya da bizzat halk tarafından taşınıyor. Daha sonra sorunların üstesinden gelmeyi kendisi üstlenir.
Şimdilik bu insanlar ve çocukları için en büyük umut, satın almaya çalıştıkları arazinin tapusunu yakın zamanda kolektif olarak almaları. Eğer bunu başarabilirlerse, her aileye aile başına yaklaşık 500 dolar tutarında bir pay tahsis edilecek. Su, elektrik, yollar ve diğer temel altyapı için mücadele oradan başlayacak. Kolombiya halkına konut sağlama konusundaki anayasal görevlerine uymak istemeyen yerel ve ulusal yetkililerin şiddet tehdidi her zaman mevcut. Barbar kapitalist modelden kopan her halk mücadelesinde olduğu gibi, harekete katılanlar kendilerinin ve ailelerinin hayatlarını riske atıyor. "Önder"e 3 kez suikast girişiminde bulunulurken, 14 ve 3 yaşındaki kızlarının da hayatı tehdit edildi. Saldırıların arkasında hükümetin olduğundan şüpheleniyor. 2000 aileden oluşan bu grubun başarısı, Kolombiya'nın reformasyonu için ilham kaynağı olabilir ve mevcut liderlerin en az desteklediği kişiler tarafından oluşturulan yeni modellerle başlayarak yeni bir model sağlayabilir. Yaklaşan seçimlerde hükümet değişikliği, Venezüella'da ve Latin Amerika'nın geçmişteki ve günümüzdeki pek çok halk mücadelesinde olduğu gibi, yoksulların toprak ve finansal güvenliklerini güvence altına alma mücadelesinde baskıdan desteğe doğru bir değişim anlamına gelebilir.
ZNetwork yalnızca okuyucularının cömertliğiyle finanse edilmektedir.
Bağış