ZNet: A mund t'i thoni ZNet, ju lutem, se për çfarë bëhet fjalë për librin tuaj të ri? Çfarë po përpiqet të komunikojë?
"Strategjitë efektive në përballjen me korporatat transnacionale" është produkt i një projekti kërkimor bashkëpunues të cilin e kam koordinuar së fundmi për Rrjetin Kërkimor Azi-Paqësor (APRN). Me një sekretariat në Manila, APRN u krijua në 1999 për të zhvilluar bashkëpunimin midis qendrave kërkimore alternative, OJQ-ve dhe lëvizjeve sociale në Azi dhe Paqësor, në mënyrë që të forcojë advokimin nga komuniteti deri në nivelin global. Tani ajo ka 33 anëtarë në 15 vende.
Projekti dhe ky libër lindën nga nevoja për të kryer më shumë vlerësim, reflektim, analizë dhe shkëmbim të përvojave, sfidave, pengesave dhe historive të suksesit në luftën kundër korporatave transnacionale (TNC) në rajonin Azi-Paqësor. Ai diskuton se si janë zhvilluar fushata të veçanta dhe strategji specifike të përdorura, në mënyrë që të identifikohen strategjitë dhe taktikat që mund të jenë të dobishme në përballjen me TNC-të në kontekste të ndryshme.
Janë pesë raste studimore, të gjitha të shkruara nga organizata/organizatorë të përfshirë në fushata. Shkrova një përmbledhje/hyrje të shkurtër mbi TNC-të në Azi-Paqësorin në një epokë të globalizimit neoliberal dhe një seksion përmbyllës i cili identifikon disa tema, shqetësime dhe faktorë të përbashkët që dalin nga studimet e rasteve.
Rastet studimore përfshijnë fushata kombëtare, rajonale dhe globale. Kontribuesit/fushatat janë:
a) PAN AP (Pesticides Action Network Azi-Paqësor, Malajzi): analiza e fushatës së PAN-it për t'i rezistuar TNC-ve agrokimike në rajonin Azi-Paqësor.
b) TIE-Asia (Transnationals Information Exchange – Azi) – një ekzaminim i strategjive të përdorura nga punëtorët, sindikatat dhe organizatat e punës në fushatën për të drejtën për të organizuar, formuar dhe bashkuar sindikata dhe negociata kolektive në Zonat e Lira të Tregtisë së Sri Lankës.
c) Moses Havini, Përfaqësues Ndërkombëtar i Kongresit Popullor Bougainville: lufta e gjatë e popujve indigjenë të Bougainville, një ishull i vogël në Paqësor kundër minierës së madhe të bakrit CRA/RTZ (Conzinc RioTinto Australia/Rio Tinto Zinc) në Panguna, e cila kulmoi në mbylljen me forcë të minierës në vitin 1989, një luftë dhjetëvjeçare dhe që hapi rrugën drejt lëvizjeve aktuale drejt pavarësisë për Bougainville.
d) IBON (Filipine): analiza e fushatës së vitit 1997 kundër TNC-ve të naftës në Filipine dhe mobilizimi i mijëra filipinasve kundër derregullimit të industrisë së naftës, të mbështetur nga FMN, të imponuar nga qeveria filipinase.
e) Shoqata e Edukimit dhe Kërkimit për Konsumatorët, Malajzi (ERA Consumer Malaysia): një raport mbi fushatën mbi qumështin e foshnjave në Malajzi, e cila ishte pjesë e një fushate të madhe ndërkombëtare kundër TNC-ve si Nestle, të cilat kanë promovuar në mënyrë agresive formulën e qumështit për foshnjat, veçanërisht në Jugun global.
ZNet: A mund t'i tregoni ZNet-it diçka rreth shkrimit të librit? Nga vjen përmbajtja? Çfarë shkoi për ta bërë librin atë që është?
APRN mban konferenca vjetore me tema të ndryshme. Në shtator 2001, u takuam në Sydney, Australi. Tema ishte “Fuqia e Korporatave dhe Fuqia e Popullit: Korporatat Transnacionale dhe Globalizimi”. Shumë nga organizatat anëtare të APRN-së kanë histori të gjata kërkimi, analizimi dhe ballafaqimi me TNC-të. Konferenca e Sidneit përforcoi nevojën urgjente për kërkime të mëtejshme në trupin e pasur të përvojës së betejave të njerëzve në kundërshtimin e manifestimeve të ndryshme të fuqisë ekonomike dhe politike të korporatës.
Si aktivistë dhe studiues në lëvizje, OJQ, sindikata dhe komunitete të rezistencës, ne shpesh jemi shumë të mirë në analizimin dhe ekspozimin e rolit dhe ndikimit të operacioneve të TNC. Ose duke folur për "pushtetin e korporatës" në një kuptim më të gjerë politik dhe ekonomik. Ajo që duket shumë më e vështirë është t'i jepet përparësi vlerësimit të fushatave në të cilat jemi përfshirë dhe të gjejmë mënyra për të artikuluar dhe për të ndarë përvojat tona konkrete, sukseset, dështimet, tensionet dhe mirëkuptimet për betejat tona me të tjerët.
Në ndërtimin e rezistencës transnacionale ndaj kapitalit të korporatave, komunitetet në vende shumë të ndryshme shpesh përballen me të njëjtat TNC. Çfarë mund të mësojmë nga betejat e tjera kundër të njëjtit armik? Kjo është një pjesë e rëndësishme e arsyetimit pas këtij libri.
Kontribuesit e rasteve studimore ose dolën vullnetarë, ose iu drejtuan për të shkruar në fushata specifike kundër TNC-ve. Projekti u zhvillua midis mesit të vitit 2002 dhe mesit të 2003. Mendoj se është e drejtë të thuhet se ishte mjaft sfidë për të gjithë të përfshirët të analizonin dhe artikulonin përvojat e tyre konkrete të fushatave. Të shkruash për atë që funksionoi, çfarë jo dhe pse nuk është gjithmonë aq e drejtpërdrejtë. Por rezultatet e bëjnë lexim shumë interesant. Ekziston gjithashtu një listë burimesh për burime të mëtejshme në fushatat kundër TNC-ve.
ZNet: Cilat janë shpresat tuaja për “Strategjitë efektive në përballjen me korporatat transnacionale”? Çfarë shpresoni se do të kontribuojë apo do të arrijë, politikisht? Nisur nga përpjekjet dhe aspiratat që keni për librin, çfarë do të gjykoni të jetë një sukses? Çfarë do t'ju bënte të lumtur për të gjithë ndërmarrjen? Çfarë do t'ju lërë të pyesni veten nëse ia vlente gjithë koha dhe mundi?
Rastet e studimit në këtë libër janë të rëndësishme në vetvete, por ato përfaqësojnë vetëm majën e ajsbergut. Ka shumë e shumë histori të tjera për t'u treguar, vetëm në rajonin e Azisë-Paqësorit, e lëre më pjesën tjetër të botës. Nuk ka për qëllim të jetë një manual se si të zhvillohet një fushatë e suksesshme kundër një korporate transnacionale si e tillë, por mendoj se ka disa mësime të vlefshme për të nxjerrë nga rastet. Nëse libri është një burim që inkurajon të tjerët të reflektojnë, analizojnë, vlerësojnë, artikulojnë dhe ndajnë përvojat e tyre konkrete të betejave kundër TNC-ve, ky do të ishte një rezultat i shkëlqyeshëm.
Gjetja e kohës dhe hapësirës për ta bërë këtë mund të paraqesë sfida reale edhe për aktivistët, aktivistët dhe komunitetet me përvojë në luftë. Megjithatë, mendoj se është e domosdoshme ta bëjmë këtë nëse duam të ndërtojmë fushata dhe lëvizje më të forta, më efektive kundër kapitalizmit të korporatave. Kjo nuk do të thotë domosdoshmërisht se ne duhet të shkruajmë vetëm më shumë libra, artikuj apo punime, por duhet të jemi seriozë për krijimin e proceseve të vetëvlerësimit në organizimin, luftën dhe fushatën tonë.
ZNetwork financohet vetëm nga bujaria e lexuesve të tij.
dhuroj