Autoritetet suedeze njoftuan të premten vullnetin e tyre për të intervistuar më në fund kryeredaktorin e WikiLeaks, Julian Assange, por një hetim sekret i SHBA-së e ka bllokuar botuesin kryengritës pa asnjë akuzë në ambasadën e Ekuadorit në Londër. E hëna e 16 marsit do të shënojë 1,000 ditë që kur Assange kërkoi azil atje. Në një intervistë ekskluzive me teleSUR English, Assange tha se ekziston një njohje në rritje se situata është e padrejtë. Assange foli me redaktorin e teleSUR, Chis Spannos.
Chris Spannos (CS): Pse zgjodhët të kërkoni azil në Ambasadën e Ekuadorit?
Julian Assange (JA): Kjo është një histori interesante.
Kur filluam botimet tona kryesore kabllore në vitin 2011 për Amerikën Latine, qeveria e Ekuadorit, ndryshe nga çdo qeveri tjetër, na kërkoi të rrisim shpejtësinë e botimeve tona dhe të publikojmë më shumë materiale për Ekuadorin dhe jo më pak. Ishte një shenjë shumë interesante dhe e papritur dhe zëvendësministri i Jashtëm doli në atë kohë dhe tha që Ekuadori duhet të më ofronte azil në Ekuador. Kishte pasur disa debate të brendshme dhe gjërat kishin lëvizur pak, por kjo më hapi që ta shikoja Ekuadorin në një mënyrë të veçantë. Qeveria kishte treguar një histori të angazhimit parimor mjaft të fortë, për shembull heqjen e bazës së SHBA në 2008 në Manta. Ekuadori nuk ishte më vete, ishte në kontekstin më të gjerë të Amerikës Latine ALBA (Aleanca Bolivariane për Popujt e Amerikës Tonë), kështu që nëse Ekuadori do të merrte atë vendim të guximshëm dhe parimor, do të kishte mbështetje.
Edhe presidenti i Tunizisë më kishte ofruar azil. Në Tunizi, ne ishim të përfshirë në ditët e para të revolucionit atje dhe populli tunizian është mbështetës i fortë i WikiLeaks. Por ndjeva se Tunizia, për shkak të matricës rajonale në të cilën është ngulitur, nuk do të kishte mbështetur nga sauditët dhe nuk do të kishte mbështetur nga Katari. Nuk do të kishte mbrapa nga vendet përreth. Aty ku Ekuador do të kishte mbështetje dhe mbështetje nga vendet përreth.
Faktori tjetër i rëndësishëm është se Ekuadori është një demokraci e duhur. Pra, ndoshta Kina mund të kishte qenë një opsion. Por Kina nuk është një demokraci e duhur. Kjo mund të krijojë disa vështirësi në jetë që mund të krijojë disa vështirësi në marrëdhëniet me publikun; të tilla si a e mbështet vërtet WikiLeaks demokracinë dhe lirinë e shtypit?
Gjithashtu, Ekuadori është një pikë kryesore e natyrës dhe ngjitjes malore dhe peshkimit. Ekuadori është një vend i mirë edhe për këtë. Këto ishin gjykimet kryesore. Pak më vonë kuptova se Ekuadori është politikisht interesant. Po, ajo ka pjesën e saj të drejtë të problemeve, por po ecën me të vërtetë të shpejtë në përpjekje për t'i trajtuar ato probleme në shumë mënyra vërtet interesante dhe kreative. Jo të gjithë me sukses, por të tjerët me shumë sukses; në këtë kuptim, një vend intelektualisht më interesant se Venezuela, që ishte një opsion tjetër.
CS: Për temën e azilit tuaj, më tregoni për kontekstin më të gjerë të hetimit të SHBA-së për WikiLeaks?
JA: Epo, unë kisha pasur tashmë një sërë çështjesh ligjore me bankat e mëdha dhe me qeverinë amerikane më parë. Publikimet tona në fillim të vitit 2010 shkaktuan një konflikt të madh me qeverinë e SHBA. Si rezultat, SHBA-ja nisi atë që e quan një hetim të tërë qeveritar, duke përfshirë më shumë se një duzinë agjencish të ndryshme amerikane që besohet të jetë hetimi më i madh ndonjëherë ndaj një botuesi. Me kalimin e hetimeve, është sqaruar konkurrenca mes agjencive të ndryshme se kush e drejton atë. Tani e kryeson atë Divizioni i Sigurisë Kombëtare i Departamentit të Drejtësisë, Divizioni Kriminal i Departamentit të Drejtësisë dhe FBI si lloj çizmesh në terren.
Shumë informacione kanë dalë me kalimin e kohës në lidhje me pranimin zyrtarisht të dosjeve gjyqësore nga SHBA në shkurt, pak më shumë se një javë më parë, që është një hetim shumë subjektesh, i vazhdueshëm, afatgjatë dhe gjetje të tjera që thonë se WikiLeaks është objektivi qendror i ai hetim, jo me Chelsea Manning, i cili tashmë është trajtuar.
Ky nuk është një hetim që kufizohet thjesht në Shtetet e Bashkuara. Agjencitë e ndryshme të përfshira përfshijnë Agjencinë e Sigurisë Kombëtare, CIA, Agjencinë e Inteligjencës së Mbrojtjes (DIA). CIA dhe DIA, kjo është e pranuar publikisht. NSA, që është në dokumentet e Snowden dhe gjithashtu të dhëna të tjera që kanë dalë nga Pentagoni. Sipas të dhënave të Snowden, unë u futa në një listë të NSA-së në vitin 2010. Por ne e dimë se inteligjenca ushtarake e SHBA-së më spiunonte nga viti 2009 e tutje në Gjermani. FBI ka zhvilluar aktivitetet e saj në Evropë, në Islandë dhe Danimarkë; inteligjenca ushtarake e SHBA-së në Gjermani; dhe FBI gjithashtu në MB; dhe inteligjencës amerikane dhe-ose suedeze në Suedi.
Me kalimin e kohës ne nga pozicioni i mbrojtjes në këto raste kemi kaluar në sulm. Gjë që kam mundur ta bëj vërtet falë azilit të ambasadës, pasi është një situatë statike tani [brenda ambasadës ekuadoriane] mund të planifikojmë pak më shumë. Ne kemi ngritur çështje penale tani kundër aktiviteteve të inteligjencës amerikane në Gjermani, ku inteligjenca ushtarake amerikane doli nga bazat e tyre në Wiesbaden dhe zbriti në Berlin për të spiunuar mua dhe një nga miqtë e mi, Jeremy Zimmerman, i cili drejton një veshje për lirinë e shtypit në Parisi. Çështja penale në Danimarkë vitin e kaluar, në lidhje me veprimet e paligjshme të FBI-së kundër nesh në Evropë. FBI dërgoi një avion privat sekret në Islandë ku kishin rekrutuar një informator për ambasadën e SHBA-së në Islandë. Qeveria islandeze e mori vesh, se e bëri pa autoritet dhe i tha [SHBA-së] të largohej. Ata [SHBA], më pas kontrabanduan informatorin nëpër një numër hotelesh të ndryshme përreth Islandës duke e marrë në pyetje. Përfundimisht ata u dëbuan nga vendi nga ministri i Brendshëm. Ata më pas e çuan atë informator, i cili po paguhej, në Uashington DC dhe e morën në pyetje për pesë ditë të tjera dhe u angazhuan në plane të ndryshme për të tentuar që ai informator të vidhte disqe nga Anglia, dhe u angazhuan në transferta parash dhe në pyetje të tjera me të. - ai bëri të paktën dy - kështu që kjo është objekt i një ankese tjetër penale në Danimarkë në lidhje me FBI-në në Danimarkë, dhe pagesat e paligjshme në para që i ndodhën atij informatori. Pra, kjo është shumica e aspekteve të çështjes penale në Shtetet e Bashkuara.
Diçka e rëndësishme doli në fillim të këtij viti në lidhje me Google. Qeveria e SHBA thërret të gjitha informacionet që Google kishte — email, terma kërkimi, etj. — nga tre prej gazetarëve tanë: Sarah Harrison, Kristinn Hrafnsson dhe Joseph Farrell. Këto thirrje ishin të rëndësishme. Jo vetëm që ata e vendosën Google nën urdhra të fytit, por fletëthirrjet zbuluan një lloj sulmi ligjor që qeveria e SHBA po bën ndaj mediave dhe WikiLeaks. Pra, mbrojtja e tyre është se ata po hetojnë - të cilat shtojnë deri në 45 vjet burg - spiunazh, konspiracion për të kryer spiunazh, hakim kompjuteri, konspiracion të përgjithshëm, vjedhje të informacionit të qeverisë amerikane.
Këto ngarkesa janë shumë interesante sepse janë si të kalojnë spektrin e llojeve të ndryshme të ngarkesave. Ata po provojnë shumë e shumë mënyra të ndryshme për të sulmuar organizatën dhe mua duke përdorur konspiracion nga njëra anë, por edhe akuza jo-spiunazhi që e bëjnë më të lehtë ekstradimin e njerëzve, dhe mund ta shihni pak si kjo, që sapo ka ndodhur në një rast. në Kanada, ku ata ekstraduan dikë për një akuzë jo-konspirative me sukses edhe pse ai kërkoi azil në lidhje me hetimin e tij për spiunazh.
Dy akuzat për konspiracion janë detaje. Por le ta kthejmë këtë në kontekstin global për atë që po ndodh. WikiLeaks nuk publikohet në Shtetet e Bashkuara. WikiLeaks nuk është i regjistruar në Shtetet e Bashkuara. WikiLeaks është një botues në një sërë juridiksionesh: Islandë, Francë, dikur Suedi. Pra, si ndodh që Shtetet e Bashkuara po kërkojnë juridiksion për të na ndjekur penalisht për këto vepra. Ajo që SHBA pretendon është se çdo informacion për Shtetet e Bashkuara i jep asaj juridiksion dhe nëse publikojmë informacione që kanë ardhur nga qeveria amerikane, prandaj ka juridiksion të ndjekë penalisht botuesit që ekzistojnë jashtë Shteteve të Bashkuara, për shkak të lidhjes së tyre.
Tani, mënyra se si punojnë gazetarët dhe botuesit është se disa gazetarë marrin diçka nga një burim dhe më pas ua komunikojnë atë gazetarëve të tjerë në organizatë; redaktorët dhe nënredaktorët, botuesi, shpërndarësi, djemtë e teknologjisë, e kështu me radhë. Ajo që thotë qeveria e SHBA është se kjo rrjedhë informacioni, që ndodhi brenda WikiLeaks si një organizatë mediatike, është një komplot. Pra, ata kanë gjetur një mënyrë për të përfshirë një organizatë të tërë mediatike në juridiksionin e SHBA-së, bazuar në çdo informacion që vjen përmes një gazetari që punon për atë organizatë mediatike. Pra, është një rrëmbim territorial nga Shtetet e Bashkuara të thuhet se ata mund të ndjekin çdo organizatë mediatike kudo në botë që publikon informacione që ata thonë se janë të klasifikuara; as të klasifikuar në të vërtetë… Kjo që ata thonë se ka ardhur nga dikush në Shtetet e Bashkuara - një punonjës qeveritar që bën diçka që nuk duhet ta bënte - kjo mjafton. Nëse ata pretendojnë një krim në Shtetet e Bashkuara, ndonjë punonjës qeveritar që nuk mund të trajtojë siç duhet informacionin e klasifikuar, ose diçka tjetër, dhe që qarkullon te të tjerët në një organizatë mediatike që e përdorin atë për të ndjekur të gjithë organizatën mediatike. Pra, është me të vërtetë një kërcënim serioz për kontrollin e mediave globale të luftërave të SHBA-së dhe spiunimit të SHBA-së.
CS: Pra, në këtë kontekst më të gjerë, çfarë përfaqëson hetimi suedez?
JA: Hetimi i SHBA ishte tashmë në këmbë. Pa dashur të hyj në detajet e hetimit suedez, të cilat janë të dokumentuara mirë në justice4assange.com, suedezët filluan hetimin e tyre dhe më pas e hoqën atë, dhe pastaj e filluan përsëri, dhe më pas në kontekstin që ne sapo do të publikonim Cabelgate, lëshoi një njoftim të kuq të Interpolit për këtë hetim paraprak pa asnjë akuzë dhe vazhdoi që atëherë. Gratë në këtë rast u thonë gjykatave se nuk donin një hetim të tillë. Por qeveria e mori këtë gjithsesi. Pra, është një rast mjaft i çuditshëm dhe po përdoret si një shkop PR dhe ka më futi në kurth këtu në MB. Pra, sa herë që flasim për atë që po ndodh në rastin e SHBA-së dhe sa serioze është kjo, sulmi i PR thotë “oh jo, jo, jo. Bëhet fjalë për një rast seksi suedez.” Ky ka qenë një shpërqendrim i jashtëzakonshëm.
Formalisht suedezët thonë se është një citim i "hetimit paraprak" jo-citues. Unë nuk jam akuzuar dhe nuk është bërë asgjë në atë hetim paraprak për katër vjet dhe autoritetet suedeze e pranojnë këtë. Tani duket se hetimi paraprak do të zhduket brenda vitit të ardhshëm. Por Britania e Madhe ka thënë që edhe nëse kjo ndodh, ata do të më arrestojnë gjithsesi dhe ju keni gjithashtu çështjen e SHBA.
CS: A ka ndonjë gjë që dëshironi të thoni apo të shtoni për 1000 ditët e azilit tuaj në përgjithësi?
JA: Kanë qenë 1000 ditë të vështira. Jo aq për mua, por për familjen time. Për mua, kam shumë gjëra për t'u përqëndruar që nuk janë në ambasadë. Unë kam një organizatë për të drejtuar. Ne kemi një duzinë veprimesh të ndryshme gjyqësore në mbarë botën.
Me kalimin e kohës situata juridiko-politike është sqaruar aq sa është kthyer në një padrejtësi të dukshme dhe të dukshme. Kjo pikëpamje është tani pikëpamja dominuese në Suedi, Mbretërinë e Bashkuar dhe shumë vende të tjera gjithmonë e kanë pasur këtë pikëpamje, por këto dy vende janë të përfshira në mënyrë konkrete. Shtetet e Bashkuara janë pak më të vështira. Edhe pse ka pasur retorikë shumë armiqësore në Shtetet e Bashkuara - duke bërë thirrje për vrasjen time, duke bërë thirrje që WikiLeaks të renditet si një organizatë terroriste, duke bërë thirrje për projektligje të paraqitura para kongresit për të përcaktuar mua dhe të gjithë stafin tim si luftëtarë armik që mund të vriten dhe rrëmbehen sipas dëshirës – SHBA-ja është një vend mjaft i madh, saqë ne kemi një ecuri të drejtë në një numër mediash amerikane; disa nga ato të voglat pothuajse gjatë gjithë kohës. Por edhe më i madhi, madje edhe Fox News, herë pas here. Pra, ne kemi një spektër mbështetjeje në Shtetet e Bashkuara që nuk është gjithmonë në gjendje të shprehet, por ndonjëherë është dhe mendoj se kjo është një shenjë mjaft shpresëdhënëse kur merret parasysh sasia e demonizimit që ka ndodhur nga shteti i sigurisë kombëtare në SHBA.
Këtu në Mbretërinë e Bashkuar, si rezultat i rastit tim, ata ndryshuan ligjin vitin e kaluar duke thënë se nuk duhet të ketë më ekstradim pa pagesë. Kjo ka të bëjë vetëm me një akuzë, sepse ne kemi ende çështjen e SHBA për t'u marrë me. Por ka një kuptim në rritje se ajo që po ndodh këtu është vërtet e padrejtë. Nuk mund të kesh dikë të arrestuar në Evropë pa akuzë për katër vjet e gjysmë. Të gjithë mund të shohin se ka diçka që nuk shkon me këtë.
Julian Assange është themeluesi dhe redaktori dhe shefi i WikiLeaks.
ZNetwork financohet vetëm nga bujaria e lexuesve të tij.
dhuroj