Pas masakrave të Parisit, anëtarët dhe mbështetësit e Attac, në unison me shoqërinë franceze, ndiejnë tmerr dhe neveri nga urrejtja pa dallim dhe vrasëse.
Attac shpreh solidaritetin e tij me viktimat dhe të afërmit e tyre. Njerëzit e vrarë të premten mbrëma thjesht po ushtronin të drejtën e tyre për gjallëri, për qytetërim, për art, për një jetë të lirë, të gjitha gjërat që këta vrasës duan të zhdukin në emër të një vizioni fanatik të fesë.
Pavarësisht emocionit dhe trishtimit, ne refuzojmë t'i dorëzohemi terrorit, ne refuzojmë shoqërinë e frikës, stigmatizimit dhe kockave të kurbanit. Ne afirmojmë vendosmërinë tonë për të vazhduar të qarkullojmë, të punojmë, të na argëtojë, të mbajmë takime dhe të luftojmë lirshëm.
“Franca është në luftë”, na thonë. Por kjo nuk është lufta jonë: pas katastrofës amerikane në Irak dhe Afganistan, ndërhyrjet aktuale franceze në Irak, Libi, Siri, Mali, Çad, Niger, Republikën e Afrikës Qendrore, kontribuojnë në destabilizimin e këtyre rajoneve dhe nxitjen e largimit të emigrantëve që përballen. Fortesa e Evropës dhe trupat e së cilës janë larë në plazhet tona. Pabarazitë dhe grabitqarët i grisin shoqëritë, i bëjnë ato të qëndrojnë kundër njëra-tjetrës.
Al Kaeda apo Daesh-i e marrin të gjithë forcën e tyre çnjerëzore nga këto padrejtësi. Kjo luftë nuk çon në paqe, sepse nuk ka paqe pa drejtësi. Për t'i dhënë fund kësaj lufte, shoqëritë tona do të duhet të heqin dorë nga varësitë ndaj pushtetit, armëve, naftës, metaleve të rralla, uraniumit…
Përtej tokës sociale dhe ekonomike që ushqen dëshpërimin dhe veprimet e pakuptimta, mbetet “banaliteti i së keqes”: njerëzimi nuk mbrohet kurrë nga kthimi apo futja e barbarisë kur disa vendosin të heqin dorë nga respekti i qenies njerëzore si qenie njerëzore.
Për atë që është në dorën tonë, më shumë se kurrë, duhet të luftojmë kundër imperializmit “humanitar”, kundër produktivizmit shkatërrues, për një shoqëri të matur, të lirë dhe të barabartë.
Ne hedhim poshtë paraprakisht çdo kufizim të së drejtës për të protestuar dhe luftuar kundër kësaj bote të kalbur, në favor të alternativave që popujt e Jugut dhe të Veriut parashtrojnë së bashku. Nga 29 nëntori deri më 12 dhjetor në Paris me rastin e COP 21 dhe me mobilizimet e qytetarëve tanë, do të tregojmë se një botë tjetër është e mundur, e nevojshme dhe urgjente.
Sulmoni Francën, 14 / 11 / 2015
ZNetwork financohet vetëm nga bujaria e lexuesve të tij.
dhuroj