We zijn allemaal onwetend van heel veel dingen. Hoe kan het ook anders. Wij zijn mensen met beperkte tijd, energie en mogelijkheden. We hebben dringende agenda's en verantwoordelijkheden. Wij kunnen niet alles doen. Kan niet alles weten.
Maar sommige dingen verdwijnen niet omdat we ergens anders zoeken. Dat is het geval voor de opwarming van de aarde, de economische uitbuiting en de waanzin die zichzelf productieve winst noemt, maar niets anders is dan zelfverheerlijkende hebzucht die voortkomt uit hypocriete lafheid. Dat is eveneens het geval voor racisme en seksisme dat zichzelf dient en anderen ontkent, en voor elke kleinering van wat voor jezelf anders lijkt te zijn dan jezelf.
En dan komt oorlog. Dan komt er een bloedbad. Dan komt de vervorming die onwetendheid toelaat, voedt en vergroot. Maar geen gelukzaligheid. Alleen is er in werkelijkheid al tientallen jaren sprake van oorlog, maar dan overwegend eenzijdig. Als Joodse stem voor vrede stelt het: “De Israëlische regering heeft misschien net de oorlog verklaard, maar haar oorlog tegen de Palestijnen begon meer dan 75 jaar geleden. De Israëlische apartheid en bezetting – en de medeplichtigheid van de Verenigde Staten aan die onderdrukking – zijn de bron van al dit geweld. De werkelijkheid wordt gevormd door het moment waarop je de klok start.” Medeplichtigheid van de Verenigde Staten? Jaarlijkse hulp van 3.8 miljard dollar, jaar na jaar na jaar. Hier komt de marine.
Een volk wordt opgesloten in een openluchtgevangenis. Een volk wordt ontzegd of jammerlijk toegestaan – zoals je een hond zou kunnen toestaan, maar geen mens – mager voedsel, medicijnen en beweging. Een volk is bezet. Gereduceerd tot onderdanigheid. Hun dromen over vrijheid werden voortdurend aangevallen. Is dat geen geweld? En wat gebeurt er met een droom die door dergelijk geweld wordt uitgesteld? Denk eens aan het antwoord dat Langston Hughes gaf in zijn gedicht getiteld Harlem:
Wat er gebeurt met een uitgestelde droom
Droogt het op
als een rozijn in de zon?
Of etteren als een zere ...
En dan rennen?
Stinkt het als rot vlees?
Of korst en suiker over-
als een stroperig snoepje?Misschien zakt het gewoon door
als een zware lading.Of explodeert het?
Alle bovengenoemde gevolgen gebeuren natuurlijk. En als een vrijheidsdroom ontploft, denken we dan: wat is er in hemelsnaam mis met die mensen? Ze schieten terug. Zijn het barbaren? Zijn het dieren die ons zo aanvallen? We vergeten angstvallig wie hen geweld tegen burgers heeft geleerd. We vergeten schijnheilig dat hun reactie geen aanval uit het niets is. We vergeten hypocriet dat ze aanvallen vanuit tientallen jaren van Israëlisch geweld, van Amerikaanse steun voor geweld, of van onwetendheid onder de bevolking over de gevolgen van de gevolgen, maar wel van steun voor de heroïsche acties van 'ons' team. Nogmaals, overweeg dit van Joodse stem voor vrede“Zestien jaar lang heeft de Israëlische regering de Palestijnen in Gaza verstikt onder een draconische militaire lucht-, zee- en landblokkade, waarbij twee miljoen mensen gevangen zijn gezet en uitgehongerd en hun medische hulp is ontzegd. De Israëlische regering vermoordt routinematig Palestijnen in Gaza; tienjarigen die in Gaza wonen, zijn in hun korte leven al getraumatiseerd door zeven grote bombardementen.” En natuurlijk lijden de Palestijnen niet alleen in Gaze… maar ook op de Westelijke Jordaanoever, Oost-Jeruzalem en in heel Israël, waar ze door leden van Netanyahu's regering met etnische zuivering worden bedreigd.
Waar zal deze nieuwe maar zeer oude oorlog nu heen gaan? Zullen de massamedia melden dat Israël op wilde wijze is aangevallen zonder enig doel, zonder andere reden dan omdat de Palestijnen dieren zijn die ervoor kiezen om pijn op te leggen voor het plezier dat ze doen? Zullen de Israëlische leiders verkondigen dat zij de Palestijnen moeten straffen, allemaal, tot op de laatste plaats, namens alle echte mensen? Zal Israël dan, met dat verhaal op zijn plaats, de heilige hel ontketenen? De toegang tot water afsluiten (waarvan 95% al ongezond is)? Voedsel uitschakelen? Elektriciteit uitschakelen? Dan een beetje bombarderen? Krijg je nog meer gewelddadige Palestijnse reacties of dreigementen om naar te verwijzen? Je denkt dat ik overdrijf. Je denkt dat ze zulke dingen niet zouden doen. Niet Israël. Niet de VS als aanjagers. Terwijl ik deze woorden schrijf, doen ze dat allemaal al. Wat is het volgende? Pijn in het kwadraat loslaten, pijn met nauwelijks enige grens? Pijn zonder grenzen? De makers van Arm vieren feest. Boom! Verpletter ze allemaal! Dit is een voorspelbare mogelijkheid. Hamas moest dit weten voordat zij handelden. Stel je hun wanhoop voor om zo’n gruwelijke reactie te riskeren. Maar verdomd, ze namen gijzelaars. (Om hopelijk al te groot geweld af te weren en honderden te ruilen voor duizenden gevangengenomen Palestijnen, die ook zijn weggevoerd, om nog maar te zwijgen van een paar miljoen gijzelaars in de open lucht.) Wat kan nu een massale escalatie voorkomen?
Ik betwijfel ten zeerste of het medeleven van de Israëlische leiders, militair of civiel, voldoende aan de oppervlakte zal komen om de situatie te beïnvloeden. Ik betwijfel ten zeerste of compassie van de Israëlische bevolking alleen daartoe zal leiden, hoewel het veel kan helpen. Ik betwijfel of het Israëlische mededogen, zelfs voor het welzijn van de Israëlische gijzelaars, daartoe zal leiden, ook al zou dit sommigen ook kunnen helpen. Ik ben er echter volledig van overtuigd dat de Israëlische leiders niet zullen erkennen dat de Palestijnse wanhoop over de escalaties van Israël het afgelopen jaar natuurlijk enorm moest zijn om hun aanval te riskeren, dus de echte weg voorwaarts is het stoppen van de escalaties en het beëindigen van de bezetting. , en zoek naar een rechtvaardige vrede, zelfs tegen de materiële belangen en verwrongen gevoelens van kolonisten die nu genieten van gestolen land. Ik vermoed dat alleen de angst van de Israëlische leiders en hun Amerikaanse medestanders voor internationale verontwaardiging over het bloedbad dat zij overwegen te ontketenen, een grootschalig bloedbad kan tegenhouden.
Als dat zo is, dan is er wereldwijd open, publiek, geïnformeerd verzet nodig tegen de voortdurende bezetting van Israël en het kleineren van de Palestijnen. Ik moet zelf toegeven dat ik grotendeels onwetend ben over de lange en smerige details van de geschiedenis van Israëls koloniale, apartheids- en geweld tegen de Palestijnen. Ik ben bij lange na geen deskundige. Maar mijn onwetendheid is niet zalig. Is van jou?
Veel zogenaamde experts zullen hun mening geven. Sommige van die meningen zullen gedreven worden door weinig meer dan een verlangen om aan de kant te staan die zij verwachten te winnen. Sommigen zullen de afgelopen dagen massale en soms zelfs oprechte sympathie tonen voor de Israëlische pijn, maar komen bovenop tientallen jaren van stilzwijgen voor de Palestijnse pijn. Maar sommige zullen een serieuze, geïnformeerde en leerzame beschouwing van de geschiedenis en vooruitzichten zijn. De moeite waard om te horen. Is er een manier om heel snel het verschil te onderscheiden?
De eerste stap is eenvoudig. Als een commentator of betrokken acteur de huidige situatie beschrijft door te wijzen op de recente Palestijnse aanval als het begin ervan, dan is de opmerking verontschuldigend, laf, hypocriet gedoe – of misschien is het gewoon een serieus, oprecht onwetend gedoe vanwege het verontschuldigende, laffe, hypocriete gedoe. het is voortgekomen uit. Als de commentator of de betrokken acteur in plaats daarvan de geschiedenis van de Israëlische onteigening en bezetting als het begin bespreekt, dan is er hoop dat de opmerking serieus is.
Ik heb gisteren een e-mail ontvangen van Mazin Qumsiyeh, een Palestijnse wetenschapper en internationaal gerenommeerd activist die hulp wil inroepen om te voorkomen dat de aanval zich in de richting van volledige uitvoering beweegt. Hij schreef: “Brandstof, voedsel, water en medicijnen voor de hele bevolking van Gaza werden stopgezet door het bezettingsleger (voorheen werden ze tot een minimum beperkt om de mensen in leven te houden, maar de economie was verwoest). Deze keer zullen er dus mensen sterven door gebrek aan voedsel of medicijnen. De ziekenhuizen in Gaza hebben bijna geen brandstof meer om hun noodgeneratoren van stroom te voorzien. Ongeacht uw mening over Hamas of de Islamitische Jihad of over het Israëlische apartheidssysteem, burgers mogen niet zo lijden.”
Qumsiyeh meldt vervolgens dat “de Israëlische minister van Defensie Yoav Gallant ronduit zei: 'Ik heb opdracht gegeven tot een volledige belegering van de Gazastrook. Geen stroom, geen eten, geen gas, alles is gesloten. Wij vechten tegen MENSELIJKE DIEREN en handelen daarnaar.' Het kolonisatieleger bombardeert al veel woongebouwen, doodt meer dan 50 winkelend publiek op een markt en heeft tot nu toe meer dan 80 Palestijnse kinderen gedood. Het is zoals beloofd het topje van de ijsberg. Helaas worden zelfs de gijzelaars/gevangenen die door Hamas worden vastgehouden getroffen en bij Israëlische bombardementen in Gaza kwamen vier Israëlische gevangenen plus hun ontvoerders om het leven. Nu gebruikt Israël ook witte fosfor (chemische wapens) in woonwijken en zegt openlijk dat de oorlog tegen de gehele bevolking van Gaza is gericht.”
De Palestijnen zijn door de Israëli's geschoold in geweld tegen burgers. De Israëliërs hebben een postdoctoraat in geweld gekregen van de ultieme peetvader van het geweld, de VS. Zal het Amerikaanse leiderschap Israël groen licht geven en hen de dodelijke munitie sturen waar ze om vragen – of zal het Amerikaanse leiderschap zeggen: nee, dat is niet zo? de weg. Ik heb daar dezelfde gedachten over als mijn gedachten hierboven over het Israëlische medeleven. Net als bij het verkrijgen van iets anders dan beleid ten dienste van de elite van de meesters van de oorlog, is wat nodig is om vrede van hen te krijgen druk, zeer ernstige druk, van degenen die lager staan. Dat zijn wij. Is het niet?
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren