Opmerkingen van de redactie: Dr. Richard Daly is een antropoloog die actief is in schrijven en publiceren. Hij schreef mij een brief waarin hij enkele serieuze vragen stelde over mijn benadering van Israël en Palestina. In antwoord daarop schreef ik hem een brief waarin ik mijn standpunten over de kwestie uiteenzette, maar zonder in detail te treden over onze uiteenlopende standpunten. Zoals onderling overeengekomen, publiceer ik onze uitwisselingen op mijn websites en enkele andere internetsites. Daarbij hopen we dat onze respectieve standpunten nuttig zullen zijn om de kwesties voor lezers, politieke actoren en vredesactivisten te verduidelijken. Alle privé- en persoonlijke informatie die we hebben uitgewisseld, is verwijderd.
-----------------
Richard Daly tegen Nasir Khan:
Maart 5, 2013,
Hallo,
[Tekst verwijderd.]
Ik ben het volledig met u eens als het gaat om Bradley Manning en Julian Assange, maar ik denk dat u volkomen ongelijk heeft als het gaat om uw commentaar op Palestina en Israël. Te islam-georiënteerd. De nadruk mag niet liggen op religie of fysiek geweld. Te opruiend en vol haat. Het moet zich concentreren op de weigering van Israël om de expansie te stoppen en vrede te sluiten.
Ik denk dat we de wereld in de richting van een soort van rationele tolerantie en vrede in de regio moeten trekken, en het aanwakkeren van haatvlammen – die daar geen gebrek aan hebben – is contraproductief.
We moeten niet de bestialiteit van Israël benadrukken, omdat we allemaal weten hoe we beesten moeten zijn als we in een waanzin van onverdraagzaamheid worden gedreven, maar we moeten de nadruk leggen op de voortdurende schending van het verlangen van de wereld naar vrede in de regio door hun leiders, op hun schending van alles. menselijk door hun gewapende bezetting en uitbreiding van Palestijns land.
Ik denk niet dat de zionisten iets positiefs kunnen bijdragen, maar ik denk dat het in deze fase van het spel niet redelijk of rechtvaardig is om Israëliërs de zee in te drijven. Israël is gearriveerd. Het kan niet worden verdreven, maar het mag ook niet worden toegestaan dat de langdurige inwoners worden verdreven op basis van een oudtestamentisch geloof in etnisch eerstgeboorterecht.
Ze moeten zich laten leiden door de publieke opinie in de wereld om ofwel het land te verlaten en ergens anders hun kattenkwaad uit te halen, ofwel samen te werken met de Palestijnen om een succesvol en vreedzaam land op te bouwen, een operatie die een succes zou kunnen zijn als de hele wereld het proces zowel bekritiseert als ondersteunt. . Wat dacht je van de oproep tot ontmanteling van Israëlische en Iraanse kerninstallaties, en trouwens ook van die van de grote spelers.
Natuurlijk kan dit niet zonder een verzwakt en in diskrediet gebracht laatkapitalisme. Het westerse kapitaal verkeert in een crisis, maar dat is een andere vraag. Het aandringen op een serieuze vrede is een manier om het kapitaal en zijn doelstellingen nog verder te verzwakken, en enige invloed te geven aan de volkeren van de wereld in plaats van aan hun zogenaamde leiders.
Uw aanpak is schril en opruiend en zou op een dag kunnen bijdragen aan massaal gemeenschapsgeweld in plaats van Israël en zijn achterban onder druk te zetten om concessies te doen voor hun eigen bestwil, en voor een zekere mate van harmonie is het kruitvat dat de regio is. Laat in ieder geval de hoge muren zien, de wegversperringen, de onvolgroeide Palestijnse levens, de nieuwe steden op Palestijnse boerderijen, maar veel van jouw beelden – brutale daden tegen individuen – gaan verder dan dat en grenzen, vanuit mijn perspectief, aan haatliteratuur.
Het spijt me, maar ik moest dit schrijven en ik heb geen tijd om blogger te worden.
Richard
----------
Nasir Khan tegen Richard Daly:
10 maart 2013
Hallo Richard,
[Tekst verwijderd.]
U hebt enkele van uw ideeën over de kwestie Israël-Palestina naar voren gebracht, inclusief enkele kritische opmerkingen over mijn benadering van Israël en Palestina. Hoewel ik enige bedenkingen heb bij wat u zegt, waardeer ik niettemin uw sombere gedachten ten volle, waaruit uw goede wil blijkt en uw zorg voor vrede en een vreedzame oplossing van het conflict. In feite verlang ik ook hetzelfde en verlang ik al bijna een halve eeuw naar dergelijke doelen. Als het gaat om het analyseren van de specifieke kenmerken van het Israëlische beleid, dat ik liever zionistisch beleid en doelstellingen zal noemen, lijken onze standpunten op sommige punten uiteen te lopen, omdat ze gebaseerd zijn op onze verschillende ervaringen, betrokkenheid, percepties en vooronderstellingen.
In tegenstelling tot wat u over mijn standpunt veronderstelt, sta ik ook voor vrede en tolerantie in de regio en voor een vreedzame oplossing van het conflict. Ondertussen is de oude zionistische leugen perfect toegesneden op het misleiden van de wereld, terwijl zij hun systematische expansie de afgelopen zestig jaar hebben uitgevoerd door de slachtofferkaart te spelen: Israëlische Joden lopen het gevaar te worden weggevaagd! Deze misleiding heeft overal veel mensen bedrogen, vooral degenen wier oren gewend zijn te luisteren naar de gebruikelijke preken van de joods-christelijke gemeenschappelijke wortels van de westerse beschaving. Daarom was het interessant om te zien hoe jij ook de favoriete zionistische slogan herhaalde: 'Israëliërs de zee in drijven'!
Het zionisme is geen religieuze organisatie geweest met een filantropische visie of missie. De doelstellingen waren en zijn nog steeds politiek: uitbreiden, uitbuiten en domineren. Niet alleen binnen het Midden-Oosten, maar ook ver daarbuiten. De strategie om de zionistische macht en controle uit te breiden is een succesverhaal: de heersers van de Verenigde Staten en hun Congres dansen op de melodieën van zionistische meesters en onlangs heeft Canada zich bij hun politieke koor aangesloten. Groot-Brittannië en Frankrijk waren hun traditionele aanhangers en zij volgen wat Tel Aviv hen zegt te doen. Eerder bleek uit de manier waarop ze erin slaagden de Britse regering te overtuigen om de Balfour-verklaring (1917) te verkrijgen, hun kracht en hun methoden. Tijdens het Britse mandaat (met andere woorden, de Britse koloniale overheersing) over Palestina in het interbellum, faciliteerden de Britten de taak van de zionisten in Palestina.
De joodse emigratie naar Palestina nam tijdens en na de Tweede Wereldoorlog toe. Het volk van Palestina werd genegeerd terwijl hun land werd ingenomen door Joodse organisaties die al snel terroristische methoden gebruikten om de controle over het land over te nemen. De Britse heersers, de beschermers van de zionistische zaak, werden ook niet gespaard. De volgende stap was nu om de Britten uit de weg te ruimen om Palestina in te nemen. Onder de zionistische terreur vluchtten de Britten en lieten een verhaal van verraad, apathie en bedrog achter.
Maar de oude koloniale meester had de deur geopend voor de Europese zionisten om een nieuwe koloniale kolonistenstaat ‘Israël’ te creëren. Nu was het tijd om de VN zover te krijgen dat zij in 1948 de oprichting van de staat Israël uitriepen door Palestina te verdelen. Ruim 78% van Palestina gaat naar Israël, slechts 22% de rest naar de 'inheemse' bevolking van Palestina! Dat was de verdeling door de imperialistische machten waartoe ook de USSR berustte. De zionisten hadden hun dag. De Arabieren van Palestina waren verraden en overgelaten aan georganiseerde zionistische terroristen die geen tijd verspilden om een grote bevolking uit hun land te verdrijven door terreur en geweld. De Nakba was begonnen en heeft sindsdien het verloop van de etnische zuivering in het bezette Palestina bepaald.
Uiteraard ben ik mij er terdege van bewust dat ik, om een adequaat antwoord te kunnen geven op enkele van uw kritische opmerkingen, mijn standpunten veel gedetailleerder moet uiteenzetten. Maar helaas kan ik dat op dit moment niet doen. In plaats daarvan zal ik kort antwoorden op enkele van uw directe vragen.
Zijn mijn opmerkingen en kijk op Palestina en Israël ‘islamgericht’? Ik hoop het niet, voor zover ik kan zien. Naar mijn mening is het een politiek probleem geweest waarbij de zionisten het land van het Palestijnse volk, moslims en christenen, hebben overgenomen en hen uit hun land hebben verdreven. Het zijn de Palestijnen die uit hun land zijn verdreven, en niet de Israëliërs ‘de zee in’!
Sinds 1967 gaat de verdere kolonisatie van de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem onverminderd door. De wereld heeft toegekeken en is niet in staat iets te doen om Israël tegen te houden. Waarom? De zionistische macht in de VS en de rest van de westerse wereld is de sleutel om dit te begrijpen.
Talrijke VN-resoluties waarin Israëlische nederzettingen in het bezette land werden veroordeeld, leverden geen resultaat op. Het Israëlische antwoord was er een van totale weerstand en afwijzing van het internationaal recht en internationale verdragen met betrekking tot hun illegale nederzettingen in de bezette gebieden en hun behandeling van de gevangengenomen Palestijnen. De VS, Canada, enz. steunen Israël bij alle misdaden tegen het Palestijnse volk. Dit is nog steeds aan de gang. De vraag is nu: hoe moet ik op dit alles reageren?
Welnu, we kunnen lippendienst bewijzen aan het probleem en zeggen dat de vrede uiteindelijk zal zegevieren als we alleen maar geduld tonen. Ik stel voor dat we nog beter onze ogen en oren gesloten houden, zodat we niet zien of horen wat er in het bezette Palestina gebeurt. Op die manier kan de engel van de vrede aan de horizon verschijnen en de boodschap van vrede en gerechtigheid uitspreken, en alles komt goed! In feite is dit de houding van de mensen die neutrale toeschouwers zijn van de tragedie in de bezette gebieden van Palestina. Hoe de Palestijnen door Israël worden gedood, geslagen en geterroriseerd, heeft geen enkele betekenis voor zulke nobele, neutrale toeschouwers. Ik was enigszins verrast dat een belezen academicus als jij ook met de prognose komt dat 'de nadruk niet op religie en fysiek geweld moet liggen'.
Maar het is eerlijk om te vragen waarom ik de Palestijnen steun, terwijl zoveel andere mensen, waaronder talloze politieke analisten, historici en journalisten, zich niet op hun benarde situatie concentreren. Waarom ik de kant heb gekozen van het onderdrukte volk van Palestina, en dat nog steeds doe, heeft niet te maken met hun religies, de islam en het christendom, maar eerder met het feit dat ik als humanist bewust ben van de grote ramp die deze mensen is overkomen. We weten dat rechtse Joodse kolonisten die door de Israëlische regering in verschillende illegale nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem zijn geplaatst, religieuze extremisten en fanatici zijn. Het zijn de zionisten die de joodse religie gebruiken voor hun politieke agenda en misleidende propaganda. Dit is iets dat ik heb geprobeerd duidelijk te maken. Maar ik heb nooit geprobeerd het Israëlisch-Palestijnse conflict te zien in termen van religie, de islam en het christendom, versus het jodendom. Dat zal voor een humanist als ik een te grof standpunt zijn! Evenmin heb ik ooit de islam naar voren gebracht om de Palestijnse zaak te definiëren en te verdedigen. In mijn ideologische en sociaal-politieke oriëntaties ben ik een socialist, een compromisloze secularist en een humanist geweest. Vanuit mijn humanistische overtuiging speel ik niet met religies en word ik geen speelbal van religies of religieuze mensen. Daarom kan het toeschrijven van enig religieus label aan mijn politieke werk of opvattingen te wijten zijn aan een misvatting; dit is vrij eenvoudig omdat mijn Indo-islamitische culturele identiteit voor de hand ligt.
Evenzo is het van cruciaal belang om te onderstrepen dat Israël fysiek geweld en martelingen tegen de Palestijnen niet voor de lol heeft gebruikt, maar als instrument voor zijn expansionistische en koloniserende project. Dergelijke methoden zijn wreed, barbaars en onmenselijk en worden routinematig tegen andere mensen gebruikt. Moet ik negeren en niet zeggen wat er in dit verband gebeurt? Integendeel, het is mijn plicht als mens om dergelijk wreed en onmenselijk geweld tegen het Palestijnse volk aan de kaak te stellen. Het is duidelijk dat de 'Vrienden van Israël' er liever voor willen zorgen dat dergelijke informatie niet uitlekt of in de media wordt weergegeven. Ik ben niet tegen welke religie dan ook, of tegen de volgelingen van welke religie of welk mystiek geloof dan ook. Maar ik ben geen verdediger van het zionisme, dat, zoals ik al eerder zei, een politieke en geen religieuze beweging is. Ik ben echter niet de enige die er zo over denkt.
.
Op mijn blogs en andere alternatieve websites die de kant van de onderdrukte en getroffen mensen kiezen, probeer ik de mensenrechtenkwesties in veel landen, waaronder Palestina en Israël, onder de aandacht te brengen. Omdat we door het geweld en de terreur van de zionisten van Israël bloot te leggen, aan de wereld kunnen laten zien wat de zionisten doen. Als we dat niet doen, geven we door stilzwijgen en onverschilligheid onze stilzwijgende goedkeuring aan dergelijke wreedheden. Dit geldt des te meer voor politiek bewuste mensen, de mensen die weten wat er gebeurt, maar onverschillig blijven. In dit opzicht is mijn standpunt ondubbelzinnig en zijn mijn standpunten duidelijk doelgericht: Israël moet al dit soort criminele activiteiten tegen het volk en het bezette gebied Palestina stopzetten.
Het is bekend waar de zionisten in en buiten Israël, AIPAC en de Israëlische lobby in Amerika, Canada, Groot-Brittannië, Frankrijk en andere Europese landen voor staan. De Amerikaanse regering en het Amerikaanse Congres, als trouwe ondersteuners van Israël en de Vrienden van Israël op het westelijk halfrond, steunen het beleid van Israël ten opzichte van het bezette volk van Palestina. Zij geven hun volledige steun aan Israël voor zijn voortdurende onderdrukking en de kolonisatie van de rest van de Westelijke Jordaanoever en de geleidelijke annexatie van Oost-Jeruzalem door het Arabische karakter ervan uit te wissen. Nieuwe feiten op het terrein dat Israël heeft gecreëerd, zouden dus de vorm van de komende dingen bepalen. Wie kan daaraan twijfelen? Dit is een realistische inschatting van de situatie die het Palestijnse volk niet kan en wil aanvaarden. Wij die met hen sympathiseren, blijven onze steun uiten voor hun nationale rechten en hun bescherming tegen een meedogenloze bezetter. Deze onderdrukking en dit geweld gaan nog steeds door en mensen worden vermoord, gevangengezet, op brute wijze geslagen en vernederd.
De verschrompelde stukken land op de Westelijke Jordaanoever, die nog steeds eigendom waren van de Palestijnen, zijn en worden nog steeds door Israël overgenomen voor Joodse nederzettingen, terwijl in Oost-Jeruzalem en andere plaatsen confiscaties en sloop van de Palestijnse huizen plaatsvinden. Het gebeurt voortdurend, bijna dagelijks. Westerse toeschouwers en massamedia hebben hun eigen voorkeuren, sympathieën en veel apathie tegenover het lot van het Palestijnse volk. In tegenstelling tot wat u zegt dat mijn benadering 'schril en opruiend' is en kan bijdragen aan massaal gemeenschapsgeweld, beschouw ik het geweld tegen de Palestijnen als een misdaad tegen de menselijkheid en als oorlogsmisdaden. Ik behoor tot degenen die zich verzetten tegen het geweld en de wreedheden van de bezettende macht. Mijn taak hier is om anderen te informeren en de problemen onder de aandacht te brengen, zodat Israël zijn expansionistische en terroristische koers verandert en stopt met het doden en vernietigen van de Palestijnen. Als historicus, blogger en vredesactivist is dat het enige dat ik kan doen in solidariteit met een volk dat meer lijkt op de Rode Indianen van Amerika van de voorgaande eeuwen, die door de Europese kolonisten uit hun huizen en haarden werden verdreven en sindsdien Soms werden ze afgeschilderd als onverbeterlijke wilde stammensen die meestal ter dood werden gebracht en hun overgebleven nakomelingen naar een aantal kale reservaten werden geduwd om in sociaal isolement, machteloosheid en armoede te leven in het land dat ze ooit als een vrij en onafhankelijk volk hadden bezeten. De situatie van de Palestijnen verschilt niet veel van die van de oude generaties van de Rode Indianen of First Nations van Canada.
Met andere woorden: mijn benadering van het conflict verschilt niet veel van die van andere vredesactivisten die zich inzetten voor vrede en gerechtigheid. Onder zulke mensen zal ik ook de namen noemen van enkele prominente Joodse schrijvers en vredesactivisten zoals Noam Chomsky, Naomi Klein, Richard Falk, Gilad Atzmon, Miko Peled, Avi Shlaim, Ilan Pappe, enz. Mijn opvattingen en werk op dit gebied liggen in in lijn met deze verdedigers van de rechten van de Palestijnen en ze zijn bedoeld om bij te dragen aan het beëindigen van het conflict en het beëindigen van de slavernij, onderdrukking en degradatie van een volk.
Ik geloof nog steeds dat slechts één democratische en seculiere staatsoplossing in het historische Palestina de beste oplossing voor het conflict is. Op geen enkele manier zal een goed geïnformeerd persoon mijn aanpak beschouwen als ‘haatliteratuur’ of opruiend. Zoals u weet zijn de Joodse schrijvers, historici en vredesactivisten die ik noemde niet de vijanden van Israël. Ze zijn zich bewust van de schade die het zionisme heeft toegebracht aan de zaak van het Joodse volk en van de gevaren op de lange termijn die Israël voor zichzelf en andere mensen in de regio creëert. Deze opvattingen zijn passend om een einde te maken aan de onderdrukkende controle over het leven en het lot van het Palestijnse volk. Met dergelijke opvattingen ben ik het volledig eens. Maar als jij of iemand anders wat zij schrijven, inclusief mijn artikelen en commentaren, ook ‘haatliteratuur’ en ‘opruiend’ noemt, dan vind ik dat iets dat ik ten zeerste betreur.
Tenslotte dank ik u voor uw openhartige standpunten en kritiek. Dat toont ook jouw perspectief in een ingewikkeld conflict, wat positief is als je de mogelijkheden vanuit verschillende invalshoeken verkent. Bovendien stel ik de eerlijke mening van een vriend en weldoener zoals jij zeer op prijs.
Met vriendelijke groeten
Nasir
-------------
Richard Daly tegen Nasir Khan:
10 maart 2013
Nasir,
[Tekst verwijderd.]
Wat de Palestijnse kwestie betreft: er is niets in wat u schrijft waarmee ik het niet eens ben. In feite wordt de hegemonistische aanwezigheid van het zionisme in Toronto regelmatig onder onze aandacht gebracht door een activistische vriend die samenwerkt met Joden voor Gerechtigheid in Palestina. Ze wordt elke dag tot haar ogen geconfronteerd met de leugens, bedreigingen en verduisteringen van het zionisme, en is een fervent anti-imperialist, maar wordt voortdurend geconfronteerd met hysterie van de Canadese media, de staat en bijna alle andere Joodse organisaties.
Het enige verschil dat jij en ik hebben, is hoe we het enorme onrecht en de enorme onderdrukking zo kunnen framen dat deze hegemonie steeds meer geïsoleerd zal worden door massa’s bloggers en facebookers etc. Gewoon misdaden aan de kaak stellen zonder te proberen een positieve reactie op de situatie te bewerkstelligen. Het lijkt mij dat alleen maar wijzen op de wrede daden van Israëlische/zionistische functionarissen, soldaten en kolonisten een manier is om georganiseerd verzet aan te moedigen en niet alleen maar haatgevoelens gebaseerd op tribale allianties, die kunnen leiden tot meer gewelddadige vergeldingsacties (wat wat het zionisme nodig heeft om zijn zeer militaire bestaan en zijn expansie te rechtvaardigen). Zij provoceren en wij reageren met boze represailles, en de cyclus gaat door, en de leiders van de wereld, de monopolisten, blijven zakendoen zoals gewoonlijk.
Bedankt voor het lange en serieuze antwoord. Ik had op dit moment niet het gevoel dat het een argument was dat ik wilde meenemen naar de Facebook-menigte, een publiek dat ik over het algemeen erg oppervlakkig vind en sterk gemanipuleerd door de marktkrachten en een moeilijk forum voor serieuze kwesties.
Richard
-----------
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren