Bron: Groen Links
De koelkasten in Mexico bevatten geen bier omdat de productie is stopgezet in deze sector die tijdens de COVID-19-pandemie als niet-essentieel wordt beschouwd. Het Amerikaanse bedrijf Constellation Brands is dat echter wel tarten lokale bestellingen en het dwingen van Mexicaanse arbeiders om de Corona- en Modelo-bieren te blijven produceren voor export naar Amerikaanse consumenten.
Het bedrijf is slechts een van de duizenden Amerikaanse merken die actief zijn aan de Mexicaanse kant van de grens, zodat ze Mexicaanse hulpbronnen kunnen plunderen en kunnen profiteren van extreem lage Mexicaanse en migrantenlonen, terwijl ze alle goederen naar het noorden sturen.
Samen vormen deze bedrijven enorme fabrieksgebieden van steden waar ze het water opslorpen en de lokale bevolking zonder laten. De activiteiten van deze bedrijven krijgen een nog sinistere toon in een land waar het aantal sterfgevallen als gevolg van de pandemie alleen maar blijft toenemen, te midden van armoede en onvoldoende gezondheidszorg.
Volgens activiste Diana Aranguré gebruikt Constellation Brands, naast het produceren van bier, ook de dekking van COVID-19 om door te gaan met de bouw van een andere brouwerij in Mexicali, vlakbij de grens. Een lid van Mexicali Resiste, dat jarenlang campagne heeft gevoerd tegen de nieuwe brouwerij, vertelde Aranguré me dat het bedrijf de bevelen van de Mexicaanse president Andrés Manuel López Obrador negeert om de bouw stop te zetten, nadat er lokaal tegen was gestemd.
Het overlegproces vond in maart van dit jaar plaats na jarenlang protest van de lokale bevolking die betoogde dat de brouwerij er gebruik van zou maken 25% van de waterreserves in de door droogte getroffen regio. Constellation Brands had in maart 700 miljoen dollar aan het project uitgegeven.
“Twee vrienden gingen (naar de locatie) en zagen dat ze aan het boren waren”, zei Aranguré. Ze merkte echter op dat het de mensen die daar werkten verboden was om met het publiek te praten, wat het verzamelen van meer gedetailleerde informatie bemoeilijkte.
‘Alle bedrijven hier… doen met ons wat ze willen’, zei ze. “Het is alsof we een markt zijn en de politici zeggen: ‘Kom hier, neem wat je lekker vindt.’”
Constellation Brands heeft niet gereageerd op mijn verzoek om meer informatie over de clandestiene brouwerijbouw. Dat zijn ze echter wel geweest open over het voortzetten van de productie ondanks het feit dat Mexico niet-essentiële diensten heeft opgeschort, en het is gelukt duidelijk hun engagement ligt bij de Amerikaanse consumenten. Ze voerden ook een PR-stunt uit, doneren $500,000 aan het Rode Kruis in Mexico – peanuts vergeleken met hun US $ 8 miljard vorig jaar in de verkoop.
In april waren er al twee gevallen van COVID-19 in de brouwerij van het bedrijf in Nava, maar woordvoerders beweerde de arbeiders waren buiten de fabriek besmet. Ze ondersteunden hun bewering niet met bewijs.
Mexico oefende druk uit om de Amerikaanse belangen voorop te stellen
Vorige maand maakte Obrador de vreemde zet verklaren dat de bouw, de mijnbouw en de auto-industrie als essentieel zouden worden beschouwd. De stap volgde op wekenlange druk vanuit de VS, waarbij Ellen Lord, de Amerikaanse onderminister van Defensie voor acquisitie en instandhouding, gezegde het was belangrijk dat Mexico zijn land heropende maquiladoras (de exportfabrieken in buitenlandse handen) om de aanvoer en productie van Amerikaanse militaire aannemers te beschermen.
Op 30 april zei Lord dat ze al “positieve resultaten had gezien”. Militaire reuzen zoals Lockheed Martin, Boeing, Honeywell en Textron vertrouwen op fabrieken in Mexico.
Autofabrieken in de VS zijn ook afhankelijk van een toeleveringsketen van onderdelen die in Mexico worden geproduceerd. Dat waren ze geweest heropening begin mei rond de VS, dus het was geen toeval dat Mexico toen aangekondigd op 12 mei dat ook de auto-industrie weer open zou gaan.
Mexicaanse arbeiders worden ziek en sterven
“Alle bedrijven hier [in Mexicali] draaien”, zei Aranguré. “In het begin gingen er veel dicht en andere opereerden clandestien, maar nu zijn ze allemaal aan het rennen. Ze geven de arbeiders gezichtsmaskers … maar dat is niet voldoende.
“Wij (bij Mexicali Resiste) hebben veel meldingen ontvangen van arbeiders over mishandeling. Eén persoon had bijvoorbeeld COVID-19 en het gebied waar ze werkten bleef maar bestaan. Degenen die voor hun rechten vechten, zullen ontslagen worden.”
Bij Clover Wireless, een dochteronderneming voor telefoonreparatie van de Amerikaanse onderneming Clover Technologies Group, werken twee werknemers gestorven van COVID-19. Het bedrijf werd voor één dienst gesloten en hervatte daarna de activiteiten.
Arbeiders getuigden dat veel fabrieken in Mexicali zeiden dat ze gesloten waren en hangsloten op de vooringang hadden geplaatst, terwijl ze aan de achterkant arbeiders naar binnen lieten gaan.
In Tijuana werkt Margarita Ávalos, een voormalige maquiladora-werkster die nu via het collectief campagne voert voor de rechten van werknemers Ollin Calli, gerapporteerd dat de uitbuitingsniveaus tijdens de pandemie zijn verslechterd.
Ze zei dat bedrijven als Parker – een Amerikaans technologiebedrijf met drie fabrieken in Tijuana – hun werknemers van één wegwerpmasker voorzagen en hen vertelden het masker elke tweede dag te wassen en dat het drie maanden mee moest gaan.
Ze zei arbeiders reisden naar de fabrieken in openbare bussen of bussen van het bedrijf, die vaak zwarte gordijnen voor de ramen hadden om te verbergen hoe overvol ze waren.
Baja California, de thuisbasis van Mexicali en Tijuana, telt slechts 3.3 miljoen inwoners, maar 1600 meldden op 19 juni sterfgevallen als gevolg van COVID-23, waardoor het een van de meest getroffen regio’s is.
Het werkelijke cijfer is echter waarschijnlijk minstens tien keer hoger dan de gezondheidsautoriteiten in de regio herken dat veel sterfgevallen niet zijn getest op COVID-19 en dat ziekenhuizen aan hun grenzen zitten. Ze schatten meer dan een maand geleden 12,000 doden voor de staat.
De nationale noodlijn van Mexico heeft dat ook gedaan bekend dat veel mensen thuis sterven en dat, volgens de telefoontjes die zij ontvangen, de werkelijke sterftecijfers voor Mexico-Stad ongeveer drie keer zo hoog zijn als de officiële cijfers.
De levens van Mexicaanse en migrantenarbeiders zijn voor Amerikaanse bedrijven heel weinig waard. Bij Lear, een Amerikaans auto-onderdelenbedrijf met 45 fabrieken in Mexico, families van arbeiders die sterven aan COVID-19 ontvangen slechts 2800 dollar en een jaarloon, volgens Izquierda Diario.
In gesprek met het onafhankelijke tijdschrift Raíchali Over haar collega’s die waren omgekomen bij Regal Beloit, een elektromotorbedrijf in Amerikaanse handen, zei Monica: ‘Je voelt hysterie, angst en verdriet. Het waren collega’s waar we tijd mee doorbrachten. Ze begonnen te sterven en besmet te raken in verschillende delen van de fabriek.”
Ze zei dat arbeiders protesteerden en betaald verlof eisten, maar dat ze gedwongen werden hun werk te hervatten onder de dreiging hun contract te verliezen als ze dat niet deden. Steeds meer werknemers bekenden via WhatsApp-groepen dat ze symptomen hadden, maar het bedrijf dwong hen om met druk bedrijfsvervoer mee te gaan en toestemmingsbewijzen voor verlof te krijgen.
Ismael Blanco werkte bij het bedrijf terwijl hij aan ernstige COVID-19-symptomen leed, totdat hij instortte. Hij stierf later, net als zijn vrouw.
Scott Brown, een directeur van een Regal-bedrijf in de VS, sprak in het Engels met de werknemers en werd vertaald. Hij vertelde Voor hen was het de Amerikaanse regering die besliste wanneer de fabriek werd geopend, en niet de Mexicaanse regering.
Arme landen opofferen
De druk van de Amerikaanse regering en het misbruik door Amerikaanse bedrijven vinden plaats terwijl het aantal sterfgevallen in Mexico als gevolg van COVID-19 nog steeds toeneemt, ziekenhuizen niet meer kunnen functioneren en miljoenen anderen in armoede terechtkomen.
Aranguré heeft haar eigen beproeving met COVID-19 doorstaan met steun van collega-activisten. Maar ze zei dat het voelde alsof het de autoriteiten niets kon schelen. “Ze vertelden me dat als mijn zuurstofniveau tot 85% zou dalen, ze me van zuurstof zouden voorzien”, zei ze. Een niveau van 88% is echter al behoorlijk gevaarlijk.
“Mensen sterven terwijl ze naar het ziekenhuis worden vervoerd. Er zijn geen tests, er zijn geen vervolgonderzoeken en er is veel desinformatie”, zei ze.
Mexico heeft 121,435 bedden landelijk, voor alle ziekenhuistypes. Dat is te vergelijken met 924,107 bedden in de VS, met iets meer dan het dubbele van de bevolking. Mexico heeft slechts een een paar duizend ventilatoren, terwijl de VS een schatting heeft 200,000.
Mexicanen leven ook vaak in kleinere ruimtes met grotere familiegroepen en velen hebben geen of regelmatig toegang tot stromend water.
Volgens een klanttevredenheid Volgens het Institute for Research for Development with Equity (EQUIDE) zou de pandemie 95 miljoen mensen, oftewel 76% van de bevolking, in armoede kunnen doen belanden.
Ongeveer 65% van de huishoudens meldt al een lager inkomen sinds het begin van de lockdown. Twee van de drie banen die tot nu toe verloren zijn gegaan, zijn van informele werknemers, wat betekent dat vooral vrouwen en armere mensen worden getroffen. Een kwart van de huishoudens kampt al met matige tot ernstige voedselonzekerheid.
Extreme niveaus van mondiale ongelijkheid komen al tot uiting in de bevestigde aantallen COVID-19-gevallen stijgende in vrijwel alle arme landen, terwijl deze in de rijkere landen daalt of stabiliseert. Verwachten dat armere landen levens, gezondheid en middelen zullen blijven opofferen om de economie van de rijke mensen draaiende te houden, is onaanvaardbaar.
Tamara Pearson is een journaliste die al jarenlang in Latijns-Amerika woont en auteur is van De vlindergevangenis. Haar geschriften zijn bij haar te vinden blog, Weerstandswoorden.
ZNetwork wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van zijn lezers.
Doneren
1 Opmerking
Het Amerikaanse brutale kapitalisme. Wrede daden en houdingen. Na 172 jaar zijn de VS nog steeds bezig met het aanvallen, vernietigen en veroveren van Mexico. Trump probeert Mexicanen de toegang tot de VS te ontzeggen, maar uiteraard belet dit niet dat de Mexicaanse productie en rijkdom de VS binnenkomen. ¡Basta ja!
In hemelsnaam, ik ben een “gringo” en ik kan dit duidelijk zien en begrijpen.