Dit is een interessant voorstel in het licht van hoe dit allemaal begon. Eerst vielen de VS Irak binnen. Vlak daarna, in april 2003, schoten Amerikaanse soldaten in Falluja verschillende mensen neer tijdens een demonstratie tegen de militaire bezetting van een school aldaar.
Vervolgens reageerde het leger, gebruikmakend van hun gebruikelijke hardhandige tactieken, met collectieve bestraffing: massale invallen in huizen, arrestaties, stroom- en elektriciteitsuitval, en dagelijkse militaire patrouilles door de stad.
Begin april doodden enkele inwoners van Fallujah vier Blackwater Security-huurlingen in hun opvallende witte SUV terwijl de professionele militanten een voedseltransport door de stad bewaakten. Sindsdien heeft het Amerikaanse leger tientallen soldaten verhandeld? levens (en meer dan 800 Irakezen) in een poging wraak te nemen voor de ontheiligde lichamen van de veiligheidsagenten, die op brute wijze door de straten werden gesleept, waarvan de verschroeide overblijfselen vervolgens aan de brug over de rivier de Eufraat hingen.
Maar zoals een Iraakse vriend met familieleden in Falluja mij onlangs vertelde: 'De bevolking van Falluja begon zich hierop voor te bereiden onmiddellijk nadat de Amerikanen daar vorig jaar de demonstranten hadden neergeschoten. Ze hebben genoeg wapens om een jaar lang te vechten als dat nodig is.
En de gevechten gaan door, ondanks de Amerikaanse militaire retoriek van zogenaamde 'staakt-het-vuren'.
Deze mentaliteit wordt ook weerspiegeld door de volwassenen die vechten in Falluja. Een van de verschillende moedjahedien met wie ik midden in de stad sprak, zei: 'De Amerikanen zullen Falluja niet innemen voordat ze alle Irakezen erin hebben gedood!'
De sluier van democratie en vrijheid is weggetrokken van het gezicht van de Amerikaanse bezetting, vooral in Falluja, waar de brutaliteit de vorm aanneemt van Amerikaanse sluipschutters die grootmoeders neerschieten die met witte vlaggen zwaaien.
Hij zei vermoeid: 47 jaar lang had ik de illusie aanvaard dat Europa en de VS goed zouden zijn voor de wereld. De dragers van democratie en vrijheid. Nu zie ik dat het mij 47 jaar kostte om wakker te worden met de verschrikkelijke waarheid. Ze zijn hier niet om zoiets als democratie of vrijheid te brengen.
Daarom eisen de VS vandaag de dag dat de strijders van Falluja hun zware wapens inleveren – om zichzelf feitelijk te ontwapenen en de bezetters de volledige controle over hun stad te geven. Om 'gepacificeerd' te zijn. Een volk dat door soldaten werd neergeschoten omdat het demonstreerde toen Amerikaanse soldaten een van hun scholen bezetten, wordt gevraagd afstand te doen van hun vermogen om zichzelf tegen hun agressors te beschermen.
Niemand onder de bezetters lijkt het voor de hand liggende alternatief voor belegering, opruiing en agressie te hebben overwogen: misschien moet het Amerikaanse leger, als onderdeel van de onderhandelingen, de inwoners van Falluja met rust laten. Waarom zouden de VS hun eigen “zware wapens” niet neerleggen? Of stop met de invallen in huizen, de arrestaties van onschuldigen en de militaire patrouilles in de straten van de buurt. Of niet langer toestaan dat huurlingen door de stad rijden? Of moeten Amerikaanse soldaten zich misschien aanbieden om door de moedjahedien te worden gefouilleerd voordat ze Falluja binnenkomen, zoals de inwoners van Falluja nu worden gefouilleerd, compleet met gedwongen identificatie?
Dahr Jamail is Irak-correspondent voor The NewStandard (http://newstandardnews.net/). Hij deed verslag vanuit Falluja tijdens het hoogtepunt van de gevechten eerder in april, en voert regelmatig interviews met Fallujanen die hun toevlucht hebben gezocht in Bagdad of zich nog in Falluja bevinden en toegang hebben tot schaarse telecomapparatuur. Dahr's weblog wordt ook gehost door TNS: http://blog.newstandardnews.net/iraqdispatches