Pretia gasoline cadentes ad emendationem aliquam in peremptionis fiducia super praeteritum paucis hebdomadibus duxerunt. Sed publicum manet penitus miserum de statu oeconomiae. Secundum recentissimam Gallup capita 63 centesimas Americanorum oeconomiam rate tantum aequam vel pauperem aestimant, et per 58 ad 36 centesimas homines condiciones oeconomicas dicunt pejus, non meliores.
Aliqua ratione tamen oeconomia recte facit. Speciatim, productum domesticum crassum surgit ad clipeum celeriter celeriter. Cur ergo homines non delectantur in perficientur oeconomiae?
Sicut his omnibus diebus, haec politica est ac scientifica quaestio. Administratio Bush veraciter perplexus videtur quod plus fidei non accipit quam quod oeconomia sonabant existimat. Utile igitur hic me et quid agatur explicem.
Indicare potui numeros oeconomicos, praesertim numeri munerum, tam boni non esse quam Bush homines opinantur. Praeses Bush in Roseto apparuit ut recentissimas relationes grandinis faceret, tamen quaestus 215,000 jobs nihil speciale reputatum fuisset - re vera, paulum subpar - per annos Clinton. Et quia mediocris workweek aliquid abhorrebat, numerus horarum laboravit et ultimo mense incidit.
Praecipua autem explicatio odii oeconomicae est quod difficile est persuadere hominibus oeconomiam strepere, cum tamen ipsi videntur aliqua beneficia ex boom supposita videre. Per hos annos GDP incrementum rationabiliter bonum est, et corporatum quaestus volaverat. Sed incrementum illud in plerisque Americanis non manavit.
Retro mense Augusto Census bureau dimissus familiae reditus notitia anno 2004. Relatio, quae ab Hurricane Katrina obumbrata erat, insignem disiunctim ostendit inter altiore incrementum oeconomicum et fortunas oeconomicas familiae maxime Americanae.
Bonum annum pro familiis Americanis debuisset: oeconomia 4.2 centesimis crevit, optima eius effectus ab 1999. Pleraque tamen familiae terram oeconomicam vere amiserunt. Verus familiari medianus - reditus familiarum in media distributione vectigalium, ad inflationem accommodata - in versu quinto decidit. Et unus fons praecipuus securitatis oeconomicae ingravescebat, cum numerus Americanorum sine assecurationis sanitariae permaneret.
Notitias comparabiles nobis nondum 2005 habemus, sed satis liquet eventus similes esse. GDP
incrementum solidum permansit, sed pleraeque familiae probabiliter terram amittunt, ut lucra incrementa non retineant.
Post disiunctio inter incrementum oeconomicum et familiares reditus iacet natura valde loq oeconomici recuperationis oeconomicae, quae publice incohata est anno 2001. Augmentum quaestuum corporatorum spectaculum, ut dixi, fuit. Etiam post accommodationem ad inflationem quaestus plus quam 50 centesimis surrexerunt cum ultima quarta pars 2001. Sed merces realis et reditus salarii minus quam 7 centesimas sunt usque.
Sunt nonnulli Americani divites, qui magnam partem suarum vectigalium a dividendis et capitalibus lucris in nervo hauriunt, et ideo plus minusve directe ab elatione fructuum prosunt. Sed hi paucitatem constituunt. Omnis enim res est fabula pigra incrementi mercedis. Multum autem de mercedibus et salario augmenti, quod fiebat, in summo fine accidit, in forma surgendi solutiones executives et alios electos conductos. Mediocris horae mercedes operariorum non supervisoriarum, pro incremento accommodatas, nunc humiliores sunt quam cum recuperatio incepit.
Sic ibi habes. Americani de oeconomia bonum non sentiunt quia illis bonum non fuit. Numquam mens grossi numeri: plerique post tergum cadunt.
Quare multo difficilius est explicare. Disiunctio inter incrementum GDP et fortunas oeconomicas familiarum Americanarum plurimum dimitti non potest ut normale eventum. Merces et reditus familiae medianae saepe post lucrum in primis incrementis oeconomici dilatationis pigri sunt, at non hoc multo post, nec tamdiu. Neque, inquam, ulla facilis via est, ut plus quam exiguam partem culpae in Bush politica administrationis collocemus. In hac re inju- dium expansionis oeconomicae pro plerisque Americanis mysterium est.
Quid autem sit perspicuum, auctores sunt qui credunt Mr Bush suam condicionem politicam reparare posse loquendo palam dicere quomodo oeconomia bene agat rem male intellexisse. Quaestio non est quod non intellegunt quam bona sunt. Id sciunt, ab experientia personali res vere non esse bonum. -
ZNetwork sola largitione legentium funditur.
Donate