Modus, quo societas et mutationis socialis et intellectus evehitur, fundamentalis est; Sed quod processus non est simplex. Gradus facimus, sed quisque gradus magis implicat. Inspice hanc methodum prout pertinet ad mutationem oeconomicam โ et hic sumimus aliquam affinitatem ad exemplar parecon. Considerabimus quomodo facti sumus visioni oeconomicae participationis addicti, et quod nunc agimus ad eam efficiendam;
- bona nostra communia articulata sumus, sicut ea intelligimus (soliditate, propria administratione, aequitate, diversitate);
- nunc systema oeconomicum aestimavimus ac definitum est prorsus repugnans valoribus nostris statisque;
- Nos visionem enucleavimus alterius systematis oeconomici, quod non solum acceptabile est quod bona nostra adimplet, sed etiam practica, quae ratio vel aliqua varietas in eo laborabit, si eam efficere possumus.
Dum certe non finitur disceptatio, et ideae hactenus ut "visio parecon" prolatae conclusionibus ulterioribus alli- gantur, non satis est quod hinc procedamus ad rem omnino obtectam. Quomodo nos, ut actores non solum visionarii, operari incipiunt ad oeconomiam participationis obtinendam? Hic;
- opus est ut opportuna compage, rationes generales, quibus proposita visionaria nostra constituamus โ viam in tempore praemisso sequendam;
- ratiocinari oportet, actiones speciales destinatas ad nostros "metas opportunas" assequendas, varia puncta per viam in consilio nostro delineatam.
Adversus itaque valde communis et rationabilis quaestio, quomodo hinc illuc pervenimus? Parecon in docendo vel disserendo necessario et satis recte exspectatur ut optiones et notiones praesentes ad actores in hoc tempore moveant. Omnes enim difficultates oeconomicas in hodierna die vivit, quando non ut consumerent, ut operarios, activistas, cives. Quatenus secundum bona nostra agere possumus; hoc solum oeconomicum participationis promovet suggerentes ut parecon notiones nostris "cotidianis consuetudines" adhibeamus, in quibusdam illas consuetudines commutantes. Dolendum tamen est, quod singuli agimus leve momentum in societatem et minime momentum in structuras sociales. Parecon igitur exsecutio, sua ipsa definitione constans mutationum socialium radicalium, effici non potest per solam morum muta- tionem, ex parte unius hominis vel plurium plurium. Praeterea requiritur cura et immutatio institutionum oeconomicarum in omnibus gradibus, a domo et vicinia ad officium laboris ad industriam ad societatem.
Et ut res magis implicatae, etiam per definitionem oeconomicam participationis, ratio est quae effici et conservari potest tantum a societate, quae varias alias transformationes sociales patitur, notabiliter in culturali, affinitate et in politicis relationibus ac institutis. Hoc est, nisi mutationes dramatices fiunt per modos, quibus singuli ad invicem referuntur; ut familiae et amici; ut culturae, gentes, ethnicitates; modos res nostras morales ac relationes cum aliis societatibus instituimus โ nisi in his omnibus mutationibus fiunt, oeconomia participatoria effici non potest. Postulatio administrationis oeconomicae directe se referunt ad quaestiones democratiae โ quaestiones ne in politicis quidem nostris agere possumus, numquam nostrae materiae productionem et destinationem reminiscentes. Nobis adhuc feliciter obluctatur cum urgentibus quaestionibus tolerantiae culturalis, multo minus diversitatis, quare expectamus bona illa in opera nostra et exercitia consumendi transferendi? Eodem tempore mutationes radicales in vita nostra ลconomica evenire debent ut activae transmutationes in statibus cognationis, culturae et politicae exveniant.
Spes sunt istae quibus antemurmuramur et iam magis perspicua res est. Loquimur de revolutione lata, holistice in diligentissimo illius vocis sensu.
Nihilominus acceptamus, connotationem typice cum idea rotundi coniungi non debemus. Mutationes sociales, quas tam breviter adumbratae sunt, tam intricatae sunt quam diffluentes; et, quamvis radicales sint, mutationes in processu evenire debent, longioris fere tempore. Sicut de processibus expectemus, gradus ad hoc unum erunt in omnibus partibus: oeconomicae, interpersonales, culturales et politicae.
Ad propositum nostrum, quia aliquas notiones magis specificas hic tractabimus, propositio mea restringetur ad consilium et ratio agendi ad processum oeconomicum mutandum.
ParEcon Strategy
Plerumque duae frontes sunt in quibus certandum est de mutatione sociali in quavis provincia, etiam oeconomica. Prima fronte obiectiva est: condiciones mutare in societate - sociales structuras, institutiones, institutiones, relationes - ut meliores eventus reddant, congruere nostris bonis et visionibus. Secunda est frons subiectiva, singulae et "collectivae" intellectus mundi circa nos, opiniones nostras, etc. in motu temporum. Mutatio subiectiva, hoc est, tam pendet a mutationibus in structurarum socialium, quam illae mutationes structurarum a mutationibus mentium pendent. Rursus vestigia in hunc modum spectare debemus pro lapsus ales. Mutamus aliquas mentes, mutamus instituta quaedam, illae instituta adiuvant mentium mutationem, illae mentibus gravibus institutis resistunt ac liberatoribus excoluntur. Et processus pergit usque dum "massa critica" institutionum et mentium mutavimus.
Cum supra retuli processum mutationis fundamentalis oeconomicae ad oeconomiam participationem tamquam "transmutationem", in sensu generali loquebam, qui ad consilium seducere posset. Tria enim, etsi non necessario distincta, genera mutationum tractanda sunt. Primum, verum est multae institutiones exsistentes ex hodiernis structurae in condiciones liberatorias convertentur. Sed etiam necesse est aliqua exsistentia instituta detrahere, ac multa alia instituta a scabere creare. Non ita est, quod omnis aspectus praesentis oeconomiae in aliqua metamorphosin sociale ab interiori vel foris leviter emendari possit.
ZNetwork sola largitione legentium funditur.
Donate