აკადემიურ სოციალურ მეცნიერებებში, ყოველ შემთხვევაში, შეერთებულ შტატებში, ეს კითხვები თითქმის არ არსებობს. როდესაც წლევანდელი ნობელის პრემიის ლაურეატი ეკონომიკაში [MIT-ის ეკონომისტი პოლ სამუელსონი] განიხილავს შესაძლო ეკონომიკური სისტემების დიაპაზონს, ის ხედავს სპექტრს სრული ლაისე ფეირით ერთ უკიდურესობაში და წარმოების ტოტალიტარულ დიქტატურას მეორეში. ამ ჩარჩოს გათვალისწინებით, დღევანდელი პოლიტიკის შესაბამისი არჩევანია იმის დადგენა, თუ სად უნდა განთავსდეს ჩვენი ეკონომიკა ამ სპექტრის გასწვრივ. თუმცა არის სხვა განზომილებები, რომლებზეც სამუელსონის პოლარული დაპირისპირებები ერთსა და იმავე უკიდურესობაში ხვდება: მაგალითად, სპექტრი, რომელიც ათავსებს წარმოების პირდაპირ დემოკრატიულ კონტროლს ერთ პოლუსზე და ავტოკრატიულ კონტროლს, სახელმწიფო თუ კერძო კაპიტალის მიერ, მეორეზე. ამ შემთხვევაში, როგორც ხშირად, ალტერნატივების დიაპაზონის ფორმულირება ვიწროდ ზღუდავს პოლიტიკის შესაბამის არჩევანს.
10. პოლ სამუელსონი, ეკონომიკა, მე-6 გამოცემა. (New York: McGraw-Hill Book Company, 1964), გვ.39