آیا باید بریتانیا را شخم بزنیم؟ به نظر می رسد بسیاری از مردم چنین فکر می کنند. حتی قبل از حمله روسیه به اوکراین، قیمت مواد غذایی افزایش یافت. حالا رسیده اند یک رکورد تمام دوران. اتحادیه ملی کشاورزان اسکاتلند نامیده است برای اسکاتلند اقدامات زیست محیطی ضعیف - پرداخت به کشاورزان برای کاشت پرچین، پوشش محصولات و معرفی بانک سوسک - لغو شود تا تولید غذا به حداکثر برسد. برخی دیگر اصرار دارند که چرخیدن مجدد یک تجملات است ما دیگر توان مالی نداریم.
درست است که جهان اکنون با یک بحران غذایی بزرگ روبرو است. فروپاشی آب و هوا دارد شروع به گاز گرفتن کرد. گنبدهای گرما و خشکسالی در آمریکای شمالی و طوفان و سیل در اروپا و چین در سال گذشته به محصول آسیب رساند و قیمت ها را افزایش داد. در ماه فوریه، هزینه غذا بود 20 درصد بیشتر از سال قبل است.
در همین حال، اوکراین و روسیه تقریباً تولید می کنند 30 درصد از گندم صادراتی جهان15 درصد ذرت (ذرت) و 75 درصد روغن آفتابگردان. در مجموع، آنها تولید در مورد 12٪ کالری در سطح بین المللی معامله می شود.
کشاورزان اوکراینی هستند کمبود سوخت و کود شدید. بسیاری از نیروی کار اکنون با ارتش روسیه می جنگند یا مجبور به فرار شده اند. هر چیزی که اوکراین بتواند تولید کند در خانه مصرف می شود. به هر حال بنادر مسدود است.
روسیه ممکن است صادرات غلات را ممنوع کند، همانطور که انجام داد در 2010، به ایجاد یک جهش عمده قیمت کمک می کند در 2011. این تهدید کشورهای دیگر - مجارستان، ترکیه، آرژانتین و چین - را برانگیخته است صادرات خود را محدود کنند.
حتی بدتر از آن، درست همانطور که کشورهای اروپایی به خود اجازه دادند به گاز و نفت روسیه وابسته است، آنها نیز هستند بسیار متکی است در مورد کودهای روسیه و بلاروس. حدود یک سوم نیتروژن و دو سوم پتاسیم وارداتی توسط انگلستان و اروپای غربی از روسیه و بلاروس می آید و می توان انتظار داشت که آنها از این وابستگی استفاده کنند. یک سلاح اقتصادی دیگر.
جنگ می تواند قیمت جهانی مواد غذایی را افزایش دهد 20 درصد دیگر در سال جاری، و این با فرض عدم وجود بلایای آب و هوایی یا همه گیری بیشتر است. هر افزایشی باعث می شود افراد بیشتری گرسنه بمانند. خاورمیانه و شمال آفریقا به شدت به غلات اوکراین و روسیه وابسته هستند. تقریبا 40 درصد گندم یمن در روسیه و اوکراین رشد می کند. قبلا، پیش از این، میلیون ها نفر در آنجا نزدیک به گرسنگی هستند. مصر، بزرگترین واردکننده گندم در جهان، تقریباً به کشورهای متخاصم متکی است 70 درصد واردات آن است.
پس آیا این بدان معناست که ما باید شیار خود را شخم بزنیم؟ در باره یک سوم از زمین های کشاورزی بریتانیا "قابل کشت" است و تقریباً تمام آن در حال استفاده است. فراخوان برای کاشت زمین بیشتر شبیه به فراخوان نمایندگان راستگرای حزب محافظه کار است از سرگیری فرکینگ: آسیب زیست محیطی تا حد زیادی بیشتر از افزایش ناچیز تولید خواهد بود. و اگر با افزایش واردات کود، واردات مواد غذایی خود را کاهش دهیم، کاری برای رهایی خود از فراز و نشیب های بازار جهانی انجام نمی دهیم.
در مورد بازگردانی، اکثر طرفداران استدلال می کنند که باید در مقیاس بزرگ فقط در این کشور انجام شود زمین غیر مولد. مناطق وسیعی در ارتفاعات بریتانیا وجود دارد که به طور قابل توجهی تولید کمی دارد: استراتژی ملی غذا گزارش می دهد که در انگلستان 20 درصد از زمین های کشاورزی فقط 3 درصد از کالری ما را تولید می کند. این نسبت احتمالاً در ولز و اسکاتلند حتی آشکارتر است. اگر این سرزمین دوباره ویرانه می شد، سهمی که در جلوگیری از فروپاشی آب و هوا و محیط زیست، که هر دو به شدت عرضه جهانی غذا را تهدید می کنند، خواهد داشت، احتمالاً به مراتب بیشتر از سهمی که در تغذیه مستقیم ما می کند خواهد بود. بازگردن یک کالای لوکس نیست که ما نتوانیم آن را بپردازیم. این یک ضرورت زیست محیطی است.
من شنیده ام که برخی وضعیت کنونی را با جنگ جهانی دوم مقایسه می کنند که در طی آن، به ادعای آنها، بریتانیا به خودکفایی رسید. این البته یک افسانه است. در حالی که، با تلاش های شدید و قابل توجه، بریتانیا تولید خود را افزایش داد تا 75 درصد از نظر مواد غذایی کافی باشد (امروز ما 62 درصد کافی استاز نظر ارزش) واردات گندم از کانادا، برای مثال، از 20 درصد به 83 درصد عرضه ما افزایش یافت، زیرا صادرات از اروپای غربی قطع شد.
بنابراین آیا کاری معنادار وجود دارد که بتوانیم انجام دهیم؟ بله: اطمینان حاصل کنید که زمین های زراعی کمیاب ما برای تغذیه مردم به جای سوخت خودروها یا نیروگاه ها استفاده می شود. با وجود بحران جهانی غذا که در حال حاضر در حال توسعه است هفت سال، بریتانیا و سایر کشورهای اروپایی با خوشحالی برخی از بهترین زمین های قابل کشت خود را از مواد غذایی به تولید سوخت منحرف کرده اند. بین سالهای 2019 تا 2021، کشاورزان در انگلیس مساحت زمین مورد استفاده برای تولید بیوگاز را افزایش دادند. 19% شگفت انگیز. اکنون 120,000 هکتار (300,000 هکتار) شخم زده شده است. برای رشد ذرت و چاودار هیبرید برای بیوگاز، که به طور گمراه کننده ای به عنوان جایگزین سبز برای گاز فسیلی به بازار عرضه می شود. بازگشایی کارخانه بیواتانول در هال که گندم را به سوخت خودروها تبدیل می کند، احتمالاً 130,000 هکتار دیگر از تولید مواد غذایی را از بین می برد.
بین آنها، این محصولات انرژی نیاز دارند 9 درصد از زمین برای کشت غلات در انگلستان استفاده می شود. این یک تجارت حیرت انگیز مخرب و ناکارآمد است. حدود 450 هکتار زمین لازم است برای تغذیه یک نیروگاه بیوگاز با ظرفیت یک مگاوات. در مقابل، یک مگاوات ظرفیت توربین بادی نیاز دارد فقط یک سوم هکتار. هنگامی که اثرات فرسایش خاک را در نظر می گیریم، که به ویژه ذرت بدنام است، هزینه های آب و هوایی احتمالاً کاهش می یابد. بدتر نسبت به گازهای فسیلی
این زمین خوب سهم بسیار بیشتری در تولید غذا نسبت به تولید انرژی خواهد داشت. نیازی به گفتن نیست، اتحادیه ملی کشاورزان اسکاتلند، که بسیار مشتاق است تا پرچین ها و بانک های سوسک را برای رشد مواد غذایی بیشتر کند. برای سالها دلگرم کننده بوده است اعضای آن برای تولید محصولات زراعی برای گیاهان بیوگاز، که به ناچار به معنی کاهش مقدار غذایی است که آنها رشد می کنند.
اگر در مورد کاهش فشار بر عرضه جهانی غذا جدی بودیم، به رژیم غذایی گیاهی نیز روی می آوردیم. اگر همه این کار را می کردند، زمین کشاورزی نیاز داشت تا دنیا را تغذیه کند 75 درصد کاهش می یابد. حتی اگر مصرف مستقیم غلات ما افزایش یابد، کل سطح قابل کشت افزایش خواهد یافت کاهش 19 درصدی، زیرا حیوانات دیگر نیازی به تغذیه از محصولات نخواهند داشت.
امنیت غذایی و ملی گرایی غذایی به هیچ وجه و در برخی موارد یکسان نیستند متضادهای قطبی. اما سیستم غذایی جهانی ما شکننده است و در برابر شوک ها بسیار آسیب پذیر است. این نیاز به دگرگونی کامل دارد، از نوعی که من در آن پیشنهاد می کنم بازسازی، منتشر شده در اردیبهشت. شخم زدن چند گوشه کوچک که در آن حیات وحش ادامه دارد راه حلی نیست.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا
1 اظهار نظر
ما می دانیم که در مورد بیشتر کارها چه باید کرد. سؤال این است: چگونه می توان طبقات حاکم روانپرستان آرزوی مرگ را وادار کرد که الف) این کار را انجام دهند یا ب) از شر آن خلاص شوند تا بتوانیم آن را انجام دهیم.