منبع: گاردین
ترس، شرم، خجالت: این ترمزها دیگر کار نمی کنند. دولت دریافته است که میتواند از طریق هر رسوایی سرگردان شود. هیچ وزیری نیازی به استعفا ندارد هیچکس نیازی به عذرخواهی ندارد کسی نیازی به توضیح نداره
با افزایش خشم عمومی بیش از میلیاردها پوند قراردادهای ویروس کرونا که توسط دولت صادر شده است بدون رقابت، به نظر می رسد مصمم است که تعداد بیشتری از آنها را اعطا کند. نگران نباشید که شرکت مشاوره Deloitte، که پرسنل آن در داخل و خارج از دولت در گردش هستند، به شدت مورد انتقاد قرار گرفته است. سیستم فاجعه بار برای تامین تجهیزات حفاظتی به NHS ابداع کرد. اکنون اعطا شده است یک قرارداد جدید بزرگ برای آزمایش جمعیت برای کووید-19.
نگران نباشید که قراردادهای بدون مناقصه با شرکت هایی که تجربه قبلی در تامین تجهیزات پزشکی نداشتند، ما را با انبوهی از تجهیزات پزشکی مواجه کرده است. PPE غیر استاندارد که قابل استفاده نیست مهم نیست که، Byline Times گزارش داده استیکی از این قراردادها 800 پوند برای مالیات دهندگان برای هر لباس پزشکی تحویل داده است. مهم نیست که حداقل دو قراردادهای چند میلیون پوندی صادر شده اند شرکت های غیر فعال. به نظر می رسد که اعطای قرارداد به شرکت های غیر معمول، بدون تبلیغات، شفافیت یا رقابت، به عنوان یک هنجار پذیرفته شده است. چند تا از شرکت ها که بهره مند شد از این بزرگی هستند نزدیک به هم ارتباط دارد به شخصیت های ارشد دولت.
بوریس جانسون هر هفته بیشتر شبیه جورج اول میشود، که تحت حکومت او ثروت هنگفتی توسط افراد محبوب سیاسی از طریق قراردادهای انحصاری برای تدارکات نظامی به دست میآمد. هرگونه تظاهر به درستی مالی یا پاسخگویی دموکراتیک کنار گذاشته شده است. با چهار سال دیگر و حمایت مطبوعات میلیاردر، چه کسی اهمیت می دهد؟
روشی که دولت با پول عمومی مدیریت می کند به نظر من یک دعوت آشکار به فساد است. در حالی که نشان دادن اینکه هر معامله فردی فاسد است دشوار است، چارچوبی که بر اساس آن این پول توزیع می شود این تصور را ایجاد می کند.
وقتی کلمات فساد و بریتانیا را به هم وصل می کنید، مردم تمایل دارند با شوک و عصبانیت پاسخ دهند. ما معتقدیم فساد چیزی است که در خارج از کشور اتفاق می افتد. در واقع، اگر رتبه بندی را بررسی کنید منتشر شده توسط شفافیت بین المللی، انگلستان به نظر یکی از تمیزترین کشورهای جهان است. اما این مصنوع از معیارهای محدودی است که آنها استفاده می کنند.
همانطور که جیسون هیکل اشاره می کند کتاب او تقسیمدزدی توسط مقامات کشورهای فقیرتر بین 20 تا 40 میلیارد دلار در سال است. این پول زیادی است و به رفاه و دموکراسی در آن کشورها آسیب می رساند. اما این رقم به دلیل جریانهای غیرقانونی پول از کشورهای فقیر و متوسط که توسط شرکتها و بانکهای چند ملیتی سازماندهی شدهاند، کمتر میشود. گروه تحقیقاتی آمریکا یکپارچگی مالی جهانی تخمین می زند که سالانه 1.1 تریلیون دلار به طور غیرقانونی از کشورهای فقیرتر سرازیر می شود که از طریق فرار مالیاتی و انتقال پول در شرکت ها از آنها دزدیده شده است. این عمل برای کشورهای جنوب صحرای آفریقا حدود 6 درصد از تولید ناخالص داخلی آن هزینه دارد.
غارتگران برای پردازش و مخفی کردن پول های دزدیده شده خود به رژیم های محرمانه متکی هستند. این شاخص بهشت مالیاتی شرکت ها منتشر شده توسط شبکه عدالت مالیاتی نشان می دهد که سه کشوری که بیشترین تلاش را برای تسهیل این سرقت انجام داده اند جزایر ویرجین بریتانیا، برمودا و جزایر کیمن هستند. همه آنها قلمرو بریتانیا هستند. جرسی، وابسته به بریتانیا، هفتم در این فهرست است. این مکان ها در واقع ماهواره های شهر لندن هستند. اما چون خارج از کشور هستند، شهر می تواند بهره مند شود "فعالیت های شرورانه ... در حالی که به دولت بریتانیا اجازه می دهد در هنگام بروز رسوایی فاصله خود را حفظ کند." معافیت حیرتانگیز شهر لندن از قوانین آزادی اطلاعات بریتانیا، حلقهای از رازداری ایجاد میکند.
به نظر می رسد بریتانیا نیز پایتخت پولشویی جهان است. که در یک مقاله ویرانگر برای گاردین، الیور بولاف فاش کرد که پنهان کردن غارت سرقت شده و طرح های کلاهبرداری در اینجا با استفاده از یک خلأ بزرگ در قانون شرکت چقدر آسان شده است: هیچکس جزئیات مالکیتی را که هنگام ایجاد شرکت خود وارد می کنید بررسی نمی کند. شما می توانید به معنای واقعی کلمه خود را میکی موس با یک آدرس ثبت شده در مریخ بنامید و از آن دور شوید. بولاف صاحبانی را در سایت خانه شرکتها به نامهای "Xxx Stalin" و "Mr Mmmmmm Xxxxxxxxxxxx" کشف کرد که آدرس آنها "Mmmmmmm، Mmmmmm، Mmm، MMM" داده شده بود. یک تحقیق نشان داد که 4000 مالک شرکت، طبق جزئیات ارائه شده، زیر دو سال سن داشتند.
با دادن هویت های جعلی، صاحبان شرکت ها در بریتانیا می توانند بدون ترس از گرفتار شدن، در پردازش صنعتی پول های کثیف شرکت کنند. حتی زمانی که سیستم ثبت شرکت در بریتانیا بود به عنوان ابزاری آشکار شد به بزرگترین طرح شناخته شده پولشویی جهان، رسوایی بانک دانسکه، دولت چشم خود را بست.
کتاب جدید و وحشتناک تام بورگیس، روزنامه نگار فایننشال تایمز، کلپتوپیا، جریان جهانی پول های کثیف و قتل ها و آدم ربایی های مورد نیاز برای حفظ آن را دنبال می کند. او بارها و بارها دریافت که این پول، اگرچه ممکن است از روسیه، آفریقا یا خاورمیانه سرچشمه بگیرد، از طریق لندن میرود. قتل و آدم ربایی البته اینجا اتفاق نمی افتد: بانکداران ما دستبند تمیز و ناخن های آراسته دارند. آژانس جرم ملی تخمین می زند که پولشویی 100 میلیارد پوند در سال برای انگلستان هزینه دارد. اما ثروتمندان را بسیار بیشتر می کند. با پول، افرادی که از عواقب جنایات خود فرار می کنند، از طریق دولت به این کشور استقبال می کنند "ویزای طلایی" طرح: فرش قرمز برای افراد بسیار ثروتمند پهن شده است.
هیچ یک از این موارد در تعاریف رسمی فساد وجود ندارد. فساد کاری است که آدم های کوچک انجام می دهند. اما دزدسالاران در کشورهای دیگر صرفاً مشتریان دزدهای بزرگتر در لندن هستند. رسیدگی به فساد دیگران اساس بسیاری از ثروت این کشور است. وقتی شروع به درک این موضوع می کنید، بحث توسط نویسنده گمرور، روبرتو ساویانو، که بریتانیا است فاسدترین ملت روی زمین، شروع به معنی دار شدن می کند.
این فعالیتها تداوم غارت استعماری است: وسیلهای که به وسیله آن ثروتهای عظیم از کشورهای فقیرتر خارج میشود و به دست ابرثروتمندان میرسد. ثروت بزرگ و نابرابر بریتانیا بر اساس دزدی استعماری ساخته شده است: زمین و نیروی کار دزدیده شده در ایرلند، آمریکا و آفریقا، انسان های ربوده شده توسط برده داری، 45 تریلیون دلار از هند خونریزی کرد.
همانطور که از مزارع بردگان بریتانیایی در دریای کارائیب فاصله گرفتیم، به نوعی باور کردن که آنها با ما کاری نداشتند، اکنون ما از جنایات سازمان یافته بریتانیا فاصله می گیریم، که بسیاری از آنها در دریای کارائیب نیز اتفاق می افتد. هرچه بیشتر بیاموزید، بیشتر متوجه میشوید که موضوع واقعاً این است: سرقت بزرگ قطبی است که سیاست بریتانیا حول آن میچرخد.
یک برکسیت بدون توافق، آن بوریس جانسون به نظر می رسد طرفدار است، احتمالاً موقعیت بریتانیا را به عنوان پایگاه جهانی جرایم سازمان یافته تثبیت می کند. هنگامی که محدودیتهای ضعیف اتحادیه اروپا برداشته میشود، تحت حکومتی که به نظر میرسد کاملاً علاقهای به پاسخگویی اساسی ندارد، پیامی که به بقیه جهان میفرستیم حتی واضحتر از امروز خواهد بود: بیایید اینجا تا غارت خود را بشویید.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا
1 اظهار نظر
خوب و مهم است که از جورج مونبیوت دیدگاه و زمینه ای در مورد فساد دریافت کنیم. کشورهای ثروتمندتر و حتی کشورهای فقیرتر کلیشه هایی در مورد فساد دارند که مانند همیشه به کشورهای کمتر قدرتمند انگ می زند و تا حد زیادی کشورهای بزرگتر و ثروتمندتر را آزاد می کند. کشورهای بزرگتر و قدرتمندتر مانند بریتانیا و ایالات متحده در فساد نه تنها در کشورهای خود بلکه در روابط "استعماری" خود با کشورهای کوچکتر مهارت دارند.