Vigil در لندن در 7 سپتامبر برای دانش آموزان ساهاراوی "Oxford Six"—عکس از اولیویا مان |
Aدر آغاز ماه اوت، 21 دانش آموز بین 16 تا 24 سال از مراکش، صحرای غربی و اردوگاه های پناهندگان در صحرای الجزایر راهی آنچه که امیدوار بودند تجربه تغییر زندگی باشد را آغاز کردند. هر دانش آموز برای شرکت در یک کنفرانس مسکونی در آکسفورد، انگلستان که توسط برنامه جوانان اتحادیه اروپا و با حمایت شورای بریتانیا برگزار شده بود، انتخاب شده بود. هدف از این ابتکار کمک به تقویت اعتماد و درک متقابل بیشتر بین صحراویهای جوان و مراکشیها بود و آنها را قادر میسازد تا راهحلهای احتمالی برای درگیری در صحرای غربی، یکی از طولانیترین مناقشات جهان را بررسی کنند.
صحرای غربی در سال 1976 پس از خروج اسپانیایی ها توسط مراکش اشغال شد. جنگ 16 ساله بین مراکشی ها و جنبش استقلال صحراوی، جبهه پولیساریو درگرفت. جنگ در سال 1991 زمانی که بر اساس توافقنامه آتش بس سازمان ملل متحد، وعده برگزاری همه پرسی برای تعیین سرنوشت خود به صحرای غربی داده شد، پایان یافت. این همه پرسی هنوز برگزار نشده است و صحراوی ها یا در سرزمین مادری خود تحت اشغال زندگی می کنند و یا به عنوان پناهنده در اردوگاه هایی در صحرای نامهمان الجزایر زندگی می کنند.
عصر روز 5 اوت به هشت دانشجوی مراکشی در فرودگاه کازابلانکا و شش دانش آموز صحراویی در فرودگاه آگادیر گفته شد که نمی توانند سفر کنند. با اینکه بلیط ها و ویزاهای آنها همه مرتب بود و قبلاً چک شده بودند، مقامات مراکشی اجازه سوار شدن به هواپیماهایشان را ندادند. دلیلی ارائه نشد و دانش آموزانی که ماه ها برای این سفر آماده شده بودند به طور قابل درک عصبانی و ناامید بودند.
در حالی که دانشجویان مراکشی راهی خانه های خود شدند، دانشجویان صحراوی تصمیم گرفتند در اعتراض به ترمینال فرودگاه دست به اعتصاب غذا بزنند. در کشوری که اعتراض و مخالفت اغلب با خشونت سرکوب می شود و بیش از 500 فعال سیاسی صحراوی "ناپدید شده اند"، این اعتصاب غذا اقدامی جسورانه بود. آمیدان میمونا دانش آموز 17 ساله که از فرودگاه با تلفن همراه صحبت می کرد، گفت که آنها خطرات را درک می کنند، اما مصمم به موضع گیری هستند: "یا به انگلیس می رویم یا غذا نمی خوریم و به بیمارستان می رویم. راه سومی وجود ندارد.»
اما در مراکش همیشه راه سومی وجود دارد. با غرق شدن خورشید بر روی باند فرودگاه آگادیر، حدود 20 پلیس وارد شدند. آنها وارد ترمینال شدند و دانش آموزان را مورد ضرب و شتم قرار دادند و آنها را بدرقه کردند. علیرغم توقیف تلفن های همراه، الاسری محمد فاضل موفق شد او را مخفی نگه دارد. او در تلفن زمزمه کرد: "ما را با باتوم کتک زدند." "بسیار بد کتک خوردند."
آکسفورد شش: ال هائواسی نگویا (19، زن)، آمیدان میمونا (17، زن)، حیات رگیبی (19، زن)، الاسری محمد فاضل (24، مرد)، رازوک چوماد (20، مرد)، محمد داعون (20، مرد) برای اطلاعات بیشتر در مورد صحرای غربی، به این سایت مراجعه کنید www.freesahara.ning.com |
به لطف اقدام سریع سازمان های حقوق بشری، دانش آموزانی که به آکسفورد سیکس لقب گرفتند، ظرف 36 ساعت آزاد شدند. اگرچه تلاشهایی برای ترتیب دادن پرواز دیگری و کسب مجوز از مقامات برای حضور آنها در هفته پایانی کنفرانس صلح انجام شد، اما به سرعت مشخص شد که آکسفورد سیکس به انگلیس نخواهد آمد. در عوض، دانشجویان به دلیل نگرانی از اینکه اعتراضات بداهه آنها منجر به نظارت و آزار و اذیت مقامات مراکشی شود، به خانه های خود در صحرای غربی اشغالی بازگشتند.
این ترسها بهجا بود. در 27 اوت، در حالی که مبارزان خود را برای بزرگداشت بیست و ششمین روز جهانی ناپدید شدگان آماده می کردند، یکی از دانش آموزان زن توسط پلیس در ال عیون دستگیر شد. بر اساس شهادت او، او را چشم بند بسته بودند، کتک زدند، برهنه کردند و تهدید به تجاوز کردند. پس از پنج ساعت، پلیس او را در حومه شهر رها کرد. چند روز بعد، در 26 سپتامبر، رزوق چومد، یکی دیگر از اعضای آکسفورد سیکس نیز توسط پلیس دستگیر شد. در مصیبتی که چندین ساعت به طول انجامید، چشمانش را بسته، برهنه کردند و با مایعی که به او گفتند بنزین است، پوشانده بودند.
در لندن، در 7 سپتامبر، هیئتی از نمایندگان مجلس و مبارزان از شماره 10 داونینگ استریت و دفتر امور خارجه و مشترک المنافع بازدید کردند تا نگرانی های خود را در مورد شش آکسفورد اعلام کنند. همچنین تشریفات، جلسات همبستگی و کمپین نامه نگاری برگزار شده است.
این حوادث در چارچوب الگوی گسترده تری از نقض حقوق بشر در سرزمین های اشغالی رخ داد. در سالهای اخیر، سازمانهای متعدد، از جمله کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل، «نگرانی جدی» خود را در مورد نقض حقوق بشر علیه صحراوی ابراز کردهاند. گزارش سال 2008 دیده بان حقوق بشر نشان داد که مراکش حقوق بیان، تشکل و اجتماع در صحرای غربی را نقض کرده است. گزارش سال 2009 عفو بینالملل بیان میکند که «طرفداران خودمختاری برای مردم صحرای غربی مورد آزار و اذیت و پیگرد قانونی قرار میگیرند».
اعضای آکسفورد سیکس با همتایان مراکشی خود پل هایی را ساختند تا چند روز بعد به عنوان "دشمنان دولت" به خانه بازگردند. دانستن این که دنیا در حال تماشا است مایه آرامش دانش آموزان است، اگرچه چنین دانشی نمی تواند زخم های آنها را التیام بخشد یا ترس آنها را برطرف کند.
Z
استفان سیمانوویتز روزنامهنگار، گوینده و مبارز حقوق بشر است.