یافته های برآورد اطلاعات ملی ایالات متحده (NIE) که "با اطمینان بالا" بیان می کند که ایران برنامه تسلیحات هسته ای خود را در سال 2003 متوقف کرده است، به وضوح نشان دهنده یک عقب گرد بزرگ برای کسانی است که برای مداخله نظامی علیه ایران در ماه های آینده استدلال می کنند. با این حال، در صورت عدم چالش، این امکان وجود دارد که این گزارش در سالهای آتی زمینه اقدام نظامی علیه ایران را تقویت کند. یافتهها با تشخیص اینکه ایران برنامه تسلیحات هستهای فعلی ندارد، استدلال اصلی کسانی را که برای تحریمهای سختتر و حملات نظامی سریعتر استدلال میکنند، تضعیف میکند. اما این ادعا که ایران در گذشته برنامه تسلیحات هستهای داشته است، نه تنها به ایران اجازه میدهد که تعهدات خود بر اساس معاهده منع گسترش تسلیحات هستهای را نقض کرده باشد، بلکه میتواند هر لحظه برنامه تسلیحات خود را از سر بگیرد. استقبال از این اطلاعات به عنوان کاملاً دقیق، به معنای اعتراف به این سؤال بحث برانگیز است که آیا ایران تاکنون برنامه تسلیحات هسته ای داشته است یا خیر.
در حالی که نمی توان یافته های نهایی 16 سازمان اطلاعاتی را نادیده گرفت، اما پس از شکست همین سازمان ها که قبل از حمله به عراق بود، برخورد با این یافته ها با اطمینان کامل دشوار است. این گزارش همچنین با این واقعیت که NIE در سال 2005 "با اطمینان بالایی" دریافت که ایران قصد توسعه سلاح های هسته ای را دارد، به خطر افتاده است. منبع اطلاعاتی قابل اعتمادتر مطمئناً انجمن بین المللی انرژی اتمی (IAEA)، تنها مرجع بین المللی واجد شرایط برای مطالعه پرونده هسته ای ایران خواهد بود. آژانس بین المللی انرژی اتمی در ارزیابی خود از ظرفیت WDM عراق در سال 2003 دقیق بود و آنها همچنان به انجام بازرسی های جامع در تمام سایت های غنی سازی هسته ای ایران ادامه می دهند. با وجود نزدیک به 3,000 ساعت بازرسی، آژانس بینالمللی انرژی اتمی هیچ مدرکی، چه در گذشته و چه در حال حاضر، پیدا نکرده است که نشان دهد ایران برنامه هستهای خود را به اهداف نظامی منحرف کرده است.
در حالی که ما باید خوشحال باشیم که این اطلاعات در مورد عدم وجود سلاح های کشتار جمعی در ایران به جای کشف آن پس از یک حمله نظامی مانند عراق، اکنون ظاهر شده است، نباید فکر کنیم که این به تنهایی باعث توقف کسانی می شود که قصد نظامی دارند. مداخله علیه ایران اگرچه تضعیف شده است، اما مورد نومحافظهکاران برای حملات نظامی به ایران به وجود برنامه تسلیحات هستهای وابسته نیست. این مفهوم که ایران ممکن است در مقطعی در آینده تسلیحات تولید کند، همراه با اتهاماتی مبنی بر حمایت تهران از تروریست ها در عراق، سوریه و لبنان و تهدید اسرائیل هنوز می تواند برای ایجاد یک شکاف ایجاد شود.
سپاه پاسداران ایران اخیراً در فهرست «سازمانهای تروریستی» آمریکا قرار گرفته و ایران بارها به تأمین سلاح و اطلاعات برای تروریستها در ایران متهم شده است. با وجود این اتهامات، هیچ مدرکی برای اثبات ارتباط قطعی دولت ایران با گروه های شورشی یا تروریستی ارائه نشده است. در واقع ژنرال پیتر پیس، رئیس ستاد مشترک ارتش، در کنفرانس خبری پنتاگون در سال جاری اعتراف کرد که هیچ مدرکی دال بر ارسال هرگونه تجهیزات نظامی توسط دولت ایران به عراق ندارد و فرماندهان آمریکایی در عراق نشان میدهند که ایران اکنون جریان تسلیحات را محدود کرده است. به شبه نظامیان شیعه
این ادعا که ایران تهدید کرده است «اسرائیل را از روی نقشه محو خواهد کرد» آنقدر تکرار شده است که تقریباً به حکمت تبدیل شده است. با این حال ، عبارت بسیار نادرست Farsi که توسط رئیس جمهور آمدی نژاد مورد استفاده قرار گرفت ، "امام غرق Een Rezhim-E Ishghalgar-E Qods Bayad Az Safheh-Ye Ruzgar Mahv Shavad بود." این مستقیماً به این معنی است که «امام فرمودند این رژیم اشغالگر قدس باید از صفحه زمان محو شود. این جمله بسیار حکیمانه است.» تفسیر این ترجمه هر چه که باشد، «رژیمی که از صفحه زمان محو میشود» با تهدیدی برای محو کردن یک ملت از روی نقشه بسیار متفاوت است.
اکنون بیشتر بحث ها بر این است که اگر ایران قصد تولید سلاح هسته ای را داشته باشد، چقدر طول می کشد. NIE پیشنهاد می کند که اگر او برنامه تسلیحاتی خود را از سر بگیرد، ایران ممکن است تا سال 2010 یا 2015 بتواند کلاهک های جنگی تولید کند. بحث کمی وجود دارد که غنی سازی اورانیوم در سطح پایین کنونی ایران به سختی برای سوخت رآکتور کافی است، چه رسد به غنی سازی بسیار بالا. اورانیوم لازم برای سلاح هسته ای همچنین توافق شده است که 3,000 سانتریفیوژ ایران بسیار کمتر از ظرفیت کار می کنند و مشکلاتی در زمینه مواد اولیه آلوده وجود دارد. اما اگر ما از ادامه همکاری ایران با آژانس بینالمللی انرژی اتمی و رژیم بازرسیهای آن اطمینان حاصل کنیم، بحثها درباره زمانبندی احتمالی ایران برای دستیابی به ظرفیت تسلیحات هستهای دانشگاهی میشود. گزارش نوامبر آژانس بینالمللی انرژی اتمی بیان میکند که تمام اورانیوم غنیشده تولید شده تا به امروز «تحت کنترل و نظارت آژانس باقی میماند» و هیچ پیشنهادی مبنی بر برنامهای برای تسلیحات مخفی وجود ندارد.
در حالی که گزارش NIE به خوبی با طرح بوش/چنی برای ایجاد پرونده ای برای مداخله نظامی علیه ایران مطابقت ندارد، اما همچنان ممکن است به نفع آنها استفاده شود. اجماع نظر مبنی بر اینکه ایران در گذشته یک برنامه مخفی تسلیحات هسته ای داشته است که می تواند هر زمان که بخواهد از سر گرفته شود، همراه با پیش بینی هایی مبنی بر اینکه ایران می تواند در مدت 2 سال کلاهک هسته ای بسازد، می تواند برای توجیه حملات مورد استفاده قرار گیرد. NIE گزارش می دهد که پیشنهاداتی مبنی بر داشتن برنامه تسلیحات هسته ای ایران باید با درجه ای از شک و تردید در نظر گرفته شود و نباید اجازه داد که بحث های پیرامون زمان بندی های فرضی ما را از وظیفه مهم پراکنده کردن این بن بست خطرناک بین کسانی که قصد مداخله نظامی دارند و دولت ایران منحرف کند. مصمم است از فعالیت های غنی سازی مشروع خود عقب نشینی نکند.
کمیته وست مینستر درباره ایران که در سال 2006 در لندن تأسیس شد، یک کمیته مستقل فراحزبی است که هدف آن افزایش گفتوگو و تفاهم بین تهران و نمایندگان پارلمان بریتانیا و با هدف جلوگیری از مداخله نظامی علیه ایران است.
استفان سیمانوویتز
رئیس کمیته وست مینستر درباره ایران
لندن
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا