منبع: رو به جنوب
شصت سال پیش، یک گروه بین نژادی از فعالان دانشجویی از کنگره برابری نژادی (CORE) برای به چالش کشیدن جداسازی در حمل و نقل عمومی سوار اتوبوس شدند. اگرچه دیوان عالی ایالات متحده داشت حکومت در سال 1960 که اتوبوس های عمومی تفکیک شده خلاف قانون اساسی بود، ایالت های جنوبی این حکم را نادیده گرفتند - و دولت فدرال تصمیم دادگاه را اجرا نکرد.
گروه اصلی 13 Freedom Ridersکه شامل هفت آمریکایی آفریقایی تبار و شش متحد سفیدپوست بود، واشنگتن دی سی را با اتوبوس Greyhound در 4 مه 1961 ترک کرد. در نهایت بیش از 400 نفر در این جنبش شرکت کردند.
Freedom Riders که از واشنگتن، D.C، از طریق Deep South به جکسون، می سی سی پی سفر می کردند، در طول مسیر با مخالفت های خشونت آمیز مواجه شدند. اوباش سفید به طور مکرر به آنها حمله کردند و پلیس محلی آنها را به دلیل تجاوز، تجمع غیرقانونی، نقض قوانین جداسازی ایالتی و محلی جیم کرو و سایر جرایم ادعایی دستگیر کرد.
ما میدانستیم که ممکن است زندگیمان تهدید شود، اما تصمیم خود را گرفته بودیم که به عقب برنگردیم.» گفت: نماد حقوق مدنی فقید، نماینده جان لوئیس از جورجیا، که بخشی از گروه اصلی سواران بود.
خشونت - و توجه رسانه ملی که به خود جلب کرد - سیاستمداران را مجبور به مقابله با جیم کرو کرد. در 29 می 1961، رابرت کندی، دادستان کل ایالات متحده، از کمیسیون بازرگانی بین ایالتی درخواست کرد تا جداسازی را ممنوع کند. تا اول نوامبر همان سال، اتوبوس ها و پایانه های بین ایالتی مجبور به ادغام شدند. Freedom Rides به ایجاد زمینه برای فعالیت دانشجویی بدون خشونت کمک کرد که به بخش مرکزی مبارزه برای حقوق مدنی و رای سیاه پوستان آمریکایی تبدیل شد.
اکنون که حق رای بار دیگر مورد حمله قرار گرفته است، سازماندهندگان صفحهای از آن فصل تاریخی در تاریخ آمریکا را برای افزایش آگاهی و ترویج راهحلهای سیاستی - از جمله لایحه حقوق رای به نام لوئیس - قرض میگیرند.
در 19 ژوئن، تعطیلات مردمی به نام ژوئن تین - از این هفته نیز یک تعطیلات فدرال پایان بردگی آمریکا - Black Voters Matter آن را راه اندازی خواهد کرد سواری آزادی برای حق رای اعتراض به اقدامات ایالتی برای محدود کردن دسترسی به رای، که تأثیر نامتناسبی بر رای دهندگان سیاه پوست خواهد داشت، و حمایت از قانون حقوق رای فدرال.
تا کنون در سال جاری، قانونگذاران ایالتی 361 لایحه را ارائه کرده اند که رأی گیری را محدود می کند، که بسیاری از آنها در ایالت های جنوبی هستند. به گفته مرکز عدالت برنان.
کلیف آلبرایت و لاتوشا براون، بنیانگذاران Black Voters Matter، «در شرایطی که قانونگذاران ایالتی فعالانه تلاش می کنند تا حقوق ما را تضعیف کنند و ابتدایی ترین آزادی هایمان را از ما سلب کنند، شباهت های ژوئن تین عجیب و غریب است». گفت: در یک بیانیه. هر لایحه ای برای سرکوب آرا، جرم انگاری اعتراضات و تضعیف قدرت سیاه پوستان یادآور تاریخ ماندگار برده داری در این کشور است.
این ابتکار ماه گذشته در شصتمین سالگرد Freedom Rides اعلام شد «تا به رایدهندگان، جوامع و مقامات منتخب نشان دهیم که چقدر پیشرفت کردهایم و به آنها یادآوری کنیم که قدرت سیاهپوستان چه کاری میتواند انجام دهد»، به عنوان براون و آلبرایت. گفت:. همچنین با مشارکت شرکای محلی و ملی، تور اتوبوس به دنبال افزایش آگاهی عمومی در مورد سرکوب رأی دهندگان و تحت فشار قرار دادن قانونگذاران برای حمایت از دو قانون فدرال است: قانون برای مردم، که قبلاً تصویب شده است. نام «لایحه بزرگ بعدی حقوق مدنی» و قانون حقوق رای جان آر. لوئیس.
قانون برای مردم، که تایید شده است دو سوم رای دهندگان از جمله اکثریت جمهوری خواهان، قبلاً مجلس را تصویب کرده است و منتظر اقدام در مجلس سنا است که از هم جدا شده است مخالف توسط دموکرات محافظه کار جو منچین از ویرجینیای غربی. لایحه ای به نام لوئیس، که قانون حقوق رای 1965 را پس از آن بازگرداند روده 2013 توسط دیوان عالی ایالات متحده، مجلس نمایندگان را در آخرین کنگره تصویب کرد، اما در سنا تحت کنترل میچ مک کانل، رهبر سابق اکثریت از کنتاکی، به جایی نرسید. هنوز به طور رسمی این جلسه معرفی نشده است.
سواری آزادی برای حقوق رای با جشن ژوئن در جکسون، می سی سی پی آغاز می شود و در بیرمنگام، آلاباما توقف می کند. نشویل، تنسی؛ آتلانتا؛ کلمبیا، کارولینای جنوبی؛ رالی، کارولینای شمالی؛ چارلستون، ویرجینیای غربی؛ و ریچموند، ویرجینیا. این تور با راهپیمایی 26 ژوئن در واشنگتن دی سی به پایان می رسد تا پیام خود را مستقیماً به واشنگتن برساند.
"جوامع ما نمی توانند منتظر اصلاحات در حق رای باشند." گفت: رنگ قهوه ای. ما به رهبری فدرال و تصویب فوری قوانین 1 و قانون 4 برای حمایت از حق رای در حال حاضر نیاز داریم.
ZNetwork صرفاً از طریق سخاوتمندی خوانندگان آن تأمین می شود.
اهدا