«Πού Πακιστάν;». Αυτό είναι ένα ερώτημα που ακούγεται επανειλημμένα τώρα στα μέσα ενημέρωσης παγκοσμίως μετά τις υψηλού προφίλ αυτοκτονικές επιθέσεις τις τελευταίες δύο εβδομάδες. Δεν ήταν οι φονικές αυτοκτονικές επιθέσεις στην επαρχία Frontier που προκάλεσαν παγκόσμιο πανικό. Τέτοιες επιθέσεις έχουν γίνει πρωτοσέλιδο, όπως συνηθίζεται. Σύμφωνα με την εφημερίδα Dawn του Πακιστάν, 280 επιθέσεις των Ταλιμπάν τα τελευταία δύο χρόνια έχουν στοιχίσει τη ζωή σε 2200. Ήταν μάλλον λιγότερο αιματηρό αλλά πολύ συμβολικό φιδάι επίθεση στο φυλαγμένο με ζήλια αρχηγείο του στρατού, GHQ, στις 10 Οκτωβρίου που έχει τραυματίσει όλους και όλους.
Μια συντονισμένη επίθεση στις 15 Οκτωβρίου στη Λαχόρη, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, σε τρεις αστυνομικές εγκαταστάσεις ενίσχυσε μόνο το αίσθημα της ανασφάλειας. Η απόφαση της κυβέρνησης στις 20 Οκτωβρίου, μετά από μια επίθεση αυτοκτονίας στο Διεθνές Ισλαμικό Πανεπιστήμιο στην πρωτεύουσα Ισλαμαμπάντ, να κλείσουν σχολεία και κολέγια σε όλο το Πακιστάν εξάπλωσαν περαιτέρω πανικό. Οι φοβισμένοι πολίτες, ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις, δεν τολμούν να βγουν από τα σπίτια τους εκτός αν είναι απαραίτητο. Οι έμποροι διαμαρτύρονται για απότομη μείωση του αριθμού των πελατών.
Σχολιαστές στα μέσα ενημέρωσης του Πακιστάν ερμήνευσαν το πρόσφατο κύμα επιθέσεων ως την τελευταία, απελπισμένη προσπάθεια των Ταλιμπάν να αποτρέψουν μια στρατιωτική επιχείρηση στο Νότιο Ουαζιριστάν, το τελευταίο οχυρό των Ταλιμπάν. Αν πράγματι αυτή ήταν η πρόθεση των Ταλιμπάν, αυτές οι επιθέσεις έχουν αποδειχθεί αντιπαραγωγικές. Στις 17 Οκτωβρίου, ξεκίνησε η πολυαναμενόμενη στρατιωτική επίθεση στο Νότιο Ουαζιριστάν. Με τη βοήθεια μαχητικών αεροσκαφών και ελικοπτέρων πυροβόλων, 30,000 Πακιστανοί στρατιώτες έχουν τοποθετηθεί εναντίον 10,000 Ταλιμπάν. Ο στρατιωτικός εκπρόσωπος, υποστράτηγος Atthar Abbas λέει ότι ο στρατός θα διώξει τους Ταλιμπάν από το Νότιο Ουαζιριστάν σε έξι έως οκτώ εβδομάδες.
Θα τα καταφέρει ο στρατός; Πριν απαντήσουμε σε αυτήν την ερώτηση, πρέπει πρώτα να ορίσουμε την επιτυχία. Εάν ο στόχος είναι να διασφαλιστεί το Νότιο Ουαζιριστάν, ο στρατός θα πετύχει. Εάν ο σκοπός είναι η εξάλειψη των Ταλιμπάν, η απάντηση είναι ΟΧΙ. Ο στρατός απασχολημένος με βομβαρδισμούς μαχητών στο Νότιο Ουαζιριστάν, νωρίτερα στο Σουάτ, τους προστάτευσε στο Παντζάμπ και σε άλλα μέρη της χώρας. Η επίθεση του Ουαζιριστάν είναι μια επιλεκτική επιχείρηση κατά των Ταλιμπάν που βγήκε εκτός ελέγχου του στρατού. Είναι, κατά την άποψη του στρατού, «Κακοί Ταλιμπάν». Όσοι πολεμούν τις δυνάμεις των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν δεν χρειάζεται να ανησυχούν. Είναι «καλοί Ταλιμπάν». Ομοίως, ρούχα όπως το Jaish-e-Muhammad και το Laskar-e-Tayyaba, που κατασκευάστηκαν από τον πακιστανικό στρατό για να αιμορραγούν την Ινδία στο Κασμίρ, συνεχίζουν να απολαμβάνουν την ατιμωρησία. Οι υποδομές τζιχάντ, που αποτελούνται από Maskars (στρατόπεδα εκπαίδευσης μαχητών) και Madrassas (σχολεία Κορανίου), δεν διαλύονται. Ένα τμήμα του πακιστανικού Τύπου έχει επανειλημμένα αποκαλύψει τη σχέση στρατού και Ταλιμπάν.
Τα πακιστανικά μέσα ενημέρωσης που κυριαρχούνται από τη θρησκευτική δεξιά, ωστόσο, ήταν γενικά συμπαθητικά προς τους Ταλιμπάν και μέχρι πρόσφατα θα δόξαζαν τους Ταλιμπάν ως δύναμη αντίστασης των Παστούν που πολεμούν τον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ. Αντιθέτως, οι Ταλιμπάν θεωρούνται από τους περισσότερους Παστούν στο Πακιστάν ως απειλή για την κουλτούρα, την οικονομία, την πρόοδο και την ειρήνη των Παστούν. Σε αντίθεση με ορισμένους αριστερούς και ισλαμιστές που παρουσιάζουν τους Ταλιμπάν ως δύναμη αντίστασης, οι Παστούν στο Πακιστάν ρωτούν γιατί οι Ταλιμπάν σφάζουν ντόπιους ή βομβαρδίζουν τα σχολεία τους αν θέλουν να απελευθερώσουν το Αφγανιστάν; Οι Παστούν δεν θέλουν να αφήσουν γένια, να εγκαταλείψουν τον χορό ή τη μουσική και να σταματήσουν να στέλνουν τα κορίτσια τους στα σχολεία για την «απελευθέρωση του Αφγανιστάν» που θέλουν να φέρουν οι Ταλιμπάν. Στην πραγματικότητα, η καταστροφή της οικονομίας, οι βομβαρδισμοί σχολείων που στερούν την εκπαίδευση από 100000 κορίτσια ή άλλες παράλογες ενέργειες στο όνομα της Σαρία έχουν καταστήσει τους Ταλιμπάν εξαιρετικά αντιδημοφιλείς.
Το ότι οι Ταλιμπάν έχουν χάσει τη συμπάθειά τους είναι προφανές από το γεγονός ότι τα ισλαμιστικά ή δεξιά κόμματα της χώρας, καθώς και οι αρθρογράφοι ή οι δημοφιλείς παρουσιαστές εκπομπών, που κάποτε εξυμνούσαν τους Ταλιμπάν, τώρα το βρίσκουν αδύνατο να υπερασπιστούν την αλόγιστη βία των Ταλιμπάν. Λίγοι έχουν στραφεί εναντίον των Ταλιμπάν. Άλλοι κρύβονται πίσω από θεωρίες συνωμοσίας (κατηγορώντας την Ινδία και τις ΗΠΑ, ακόμα και το Ισραήλ).
Αλλά η μαζική υποστήριξη ή η δημόσια εικόνα δεν είναι η ενόχληση των Ταλιμπάν. Δεν κάνουν προεκλογική εκστρατεία. Είναι μια ομάδα φορτισμένων ζηλωτών που ασχολούνται με αυτό που πιστεύουν ότι είναι η Τζιχάντ. Έτσι, η άνοδος ή η μείωση της δημοτικότητας των Ταλιμπάν δεν εξηγεί τη δύναμη του φαινομένου των Ταλιμπάν. Είναι η φτώχεια, η κρατική υποστήριξη, η επιθετική παρέμβαση των ΗΠΑ στην περιοχή και τα πετροδολάρια που πυροδοτούν τη μαχητικότητα των Ταλιμπάν. Κάθε χρόνο δεκάδες χιλιάδες αποφοιτούν από σχολεία Κορανίου. Ένας σημαντικός αριθμός από αυτούς τους πτυχιούχους-φανατιστές είναι έτοιμοι να ανατιναχτούν για τον σκοπό. Τα σχολεία Κορανίου συνεχίζουν να αναπαράγουν Ταλιμπάν (η λέξη Ταλιμπάν κυριολεκτικά σημαίνει μαθητές των σχολείων Κορανίου). Αυτά τα σχολεία αποτελούν την πραγματική απειλή.
Είναι απειλή και για τους πυρηνικούς σταθμούς του Πακιστάν; Με την παρουσία μόνιμου στρατού μισού εκατομμυρίου, φαίνεται εξαιρετικά απίθανο. Η μόνη, λιγότερο πιθανή, πιθανότητα είναι ο στρατηγός Kayani (στρατιωτικός αρχηγός) να ανατραπεί με πραξικόπημα από ριζοσπάστες ισλαμιστές αξιωματικούς που καταλαμβάνουν τον έλεγχο των πυρηνικών όπλων της χώρας. Αυτοί οι ισλαμιστές στο στρατό, ωστόσο, δεν έχουν καμία πιθανότητα λόγω της αυξανόμενης απομόνωσής τους εντός των κατώτερων βαθμίδων. Επίσης, η στρατιωτική ηγεσία, απασχολημένη με την επιδιόρθωση της εικόνας της που αμαυρώθηκε άσχημα υπό τη δικτατορία Μουσάραφ, δεν θα πάει για πραξικόπημα σύντομα. Το κράτος θα καταφέρει να ανακόψει το σημερινό κύμα επιθέσεων αυτοκτονίας. Η άρχουσα τάξη δεν θα παραδώσει το κράτος σε μια μπάντα φανατικών στο πιάτο. Αλλά το Πακιστάν θα παραμείνει σε μια κατάσταση που μοιάζει με εμφύλιο πόλεμο.
Το ZNetwork χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τη γενναιοδωρία των αναγνωστών του.
Κάνε μια δωρεά