Χορηγώντας το Παγκόσμιο Βραβείο Ελευθερίας του Τύπου για το 2024 σε Παλαιστίνιους δημοσιογράφους που κάλυπταν τον πόλεμο του Ισραήλ στη Γάζα, η UNESCO αναγνώρισε μια ιστορική αλήθεια.
Ακόμα κι αν η απόφαση να κατονομαστούν οι δημοσιογράφοι της Γάζας ως βραβευθέντες του κύρους βραβείου της οφείλεται εν μέρει στο θάρρος αυτών των δημοσιογράφων, η αλήθεια είναι ότι κανείς στον κόσμο δεν άξιζε τέτοια αναγνώριση όσο εκείνοι που κάλυπταν τον γενοκτονικό πόλεμο στη Γάζα.
«Ως ανθρωπότητα, έχουμε τεράστιο χρέος στο θάρρος και τη δέσμευσή τους για την ελευθερία της έκφρασης», δήλωσε ο Mauricio Weibel, Πρόεδρος της Διεθνούς Κριτικής Επιτροπής Επαγγελματιών των Μέσων, που έκανε τη σύσταση για το βραβείο, αληθώς περιέγραψε το θάρρος των δημοσιογράφων της Γάζας.
Το θάρρος είναι μια αξιοθαύμαστη ιδιότητα, ειδικά όταν πολλοί δημοσιογράφοι στη Γάζα γνώριζαν ότι το Ισραήλ επιδίωκε να τους σκοτώσει, συχνά μαζί με τις οικογένειές τους, για να διασφαλίσει ότι η φρίκη του πολέμου θα παραμείνει κρυφή, στη χειρότερη περίπτωση, ή θα αμφισβητηθεί σαν θέμα γνώμη, στην καλύτερη περίπτωση.
Μεταξύ 7 Οκτωβρίου 2023 και 11 Μαΐου 2024, 143 Παλαιστίνιοι δημοσιογράφοι βρέθηκαν στη Γάζα σκότωσε από το Ισραήλ. Είναι μεγαλύτερος από τον συνολικό αριθμό των δημοσιογράφων σκότωσε στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και στους πολέμους του Βιετνάμ μαζί.
Αυτός ο αριθμός δεν περιλαμβάνει πολλούς bloggers, διανοούμενους και συγγραφείς που δεν είχαν επαγγελματικά διαπιστευτήρια μέσων ενημέρωσης, και εξαιρεί επίσης τα πολλά μέλη της οικογένειας που δολοφονήθηκαν συχνά μαζί με τους στοχευόμενους δημοσιογράφους.
Αλλά οι δημοσιογράφοι της Γάζας έχουν περισσότερα από γενναιότητα.
Κάθε φορά που το Ισραήλ εξαπολύει πόλεμο στη Γάζα, σχεδόν πάντα αρνείται την πρόσβαση σε επαγγελματίες των διεθνών μέσων ενημέρωσης από την είσοδο στη Λωρίδα. Αυτή η στρατηγική μετακίνησης έχει σκοπό να διασφαλίσει ότι η ιστορία των εγκλημάτων που πρόκειται να διαπράξει ο ισραηλινός στρατός δεν θα καταγγελθεί.
Η στρατηγική απέδωσε μερίσματα στη λεγόμενη Επιχείρηση Cast Lead το 2008-9. Ο πραγματικός βαθμός των φρικαλεοτήτων που πραγματοποιήθηκαν στη Γάζα κατά τη διάρκεια αυτού του πολέμου, που οδήγησαν στη δολοφονία περισσότερων από 1,400 Παλαιστινίων, ήταν σε μεγάλο βαθμό γνωστός όταν τελείωσε ο πόλεμος. Μέχρι τότε, το Ισραήλ είχε ολοκληρώσει τη μεγάλη στρατιωτική του επιχείρηση και τα κύρια δυτικά μέσα ενημέρωσης των επιχειρήσεων είχαν κάνει εξαιρετική δουλειά διασφαλίζοντας την κυριαρχία του ισραηλινού πολιτικού λόγου σχετικά με τον πόλεμο.
Η συμπεριφορά του Ισραήλ από εκείνο τον πόλεμο παρέμεινε αμετάβλητη: απαγόρευση διεθνών δημοσιογράφων, έκδοση εντολής φίμωσης σε Ισραηλινούς δημοσιογράφους και δολοφονία Παλαιστινίων δημοσιογράφων που τόλμησαν να καλύψουν την ιστορία.
Ο πόλεμος του Αυγούστου 2014 στη Γάζα ήταν ένας από τους πιο αιματηρούς για τους δημοσιογράφους. Διήρκεσε 18 μέρες και κόστος τη ζωή 17 δημοσιογράφων. Οι Παλαιστίνιοι δημοσιογράφοι, ωστόσο, παρέμειναν αφοσιωμένοι στην ιστορία τους. Όταν ένας έπεσε, δέκα φάνηκε να παίρνουν τη θέση του.
Η Κατεχόμενη Παλαιστίνη ήταν πάντα ένα από τα πιο επικίνδυνα μέρη για να είσαι δημοσιογράφος. Η Ένωση Παλαιστινίων Δημοσιογράφων αναφερθεί ότι μεταξύ του 2000 – την έναρξη της Δεύτερης Παλαιστινιακής Εξέγερσης – και της 11ης Μαΐου 2022 – την ημέρα της δολοφονίας από το Ισραήλ της εμβληματικής Παλαιστίνιας δημοσιογράφου Shireen Abu Akleh, 55 δημοσιογράφοι σκοτώθηκαν στα χέρια του ισραηλινού στρατού.
Ο αριθμός μπορεί να μην φαίνεται πολύ υψηλός αν συγκριθεί με την τελευταία επίθεση στη Γάζα, αλλά, σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα, ήταν ένας τρομακτικός αριθμός, βασισμένος σε μια εξίσου ανησυχητική λογική: το να σκοτώσεις τον αφηγητή ως τον πιο γρήγορο τρόπο να σκοτώσεις την ίδια την ιστορία.
Για δεκαετίες, το Ισραήλ, μια κατοχική δύναμη, έχει καταφέρει να αυτοπαρουσιαστεί ως θύμα σε κατάσταση αυτοάμυνας. Χωρίς επικριτικές φωνές στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης, πολλοί σε όλο τον κόσμο πίστεψαν τον παραπλανητικό λόγο του Ισραήλ για την τρομοκρατία, την ασφάλεια και την αυτοάμυνα.
Το μόνο εμπόδιο που στάθηκε μεταξύ της πραγματικής αλήθειας και της σχεδιασμένης εκδοχής της αλήθειας από το Ισραήλ είναι οι ειλικρινείς δημοσιογράφοι – επομένως, ο συνεχιζόμενος πόλεμος κατά των ΜΜΕ.
Αυτό που δεν περίμενε το Ισραήλ, ωστόσο, είναι ότι εμποδίζοντας την πρόσβαση των διεθνών μέσων ενημέρωσης στη Γάζα, θα εξουσιοδοτούσε άθελά τους Παλαιστίνιους δημοσιογράφους να αναλάβουν τη δική τους αφήγηση.
«Οι ερμηνείες εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από το ποιος είναι ο διερμηνέας, σε ποιον απευθύνεται, ποιος είναι ο σκοπός του/της, σε ποια ιστορική στιγμή λαμβάνει χώρα η ερμηνεία», είπε ο αείμνηστος Παλαιστίνιος διανοούμενος Έντουαρντ Σάιντ. Έγραψε στο «Κάλυψη του Ισλάμ».
Όπως κάθε άλλη μορφή πνευματικής ερμηνείας, η δημοσιογραφία υπόκειται στον ίδιο κανόνα θέσης στον ακαδημαϊκό χώρο, όπως στη σχέση μεταξύ της ταυτότητας του ερευνητή και του κοινωνικού ή πολιτικού πλαισίου του θέματος.
Οι Παλαιστίνιοι δημοσιογράφοι στη Γάζα είναι οι ίδιοι η ιστορία και οι αφηγητές. Η επιτυχία ή η αποτυχία τους να μεταφέρουν την ιστορία με όλες τις πραγματικές και συναισθηματικές λεπτομέρειες θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά μεταξύ της συνέχισης ή του τέλους της ισραηλινής γενοκτονίας.
Αν και ο πόλεμος δεν έχει ακόμη τελειώσει, οι δημοσιογράφοι της Γάζας έχουν ήδη αποδείξει ότι αξίζουν όλες τις τιμές και τις διακρίσεις, όχι μόνο λόγω του θάρρους τους, αλλά και λόγω των όσων γνωρίζουμε πραγματικά για τον πόλεμο, παρά τα πολυάριθμα και φαινομενικά ανυπέρβλητα εμπόδια που δημιουργούνται από το Ισραήλ και τους συμμάχους του.
Οι περισσότεροι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο θέλουν να τελειώσει ο πόλεμος. Πώς όμως απέκτησαν τις απαραίτητες πληροφορίες που τους έκαναν να συνειδητοποιήσουν την έκταση της φρίκης στη Γάζα; Σίγουρα όχι μέσω των cheerleaders του Ισραήλ στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης, αλλά μέσω των Παλαιστινίων δημοσιογράφων επί τόπου που χρησιμοποιούν κάθε μέσο και κάθε κανάλι που έχουν στη διάθεσή τους για να πουν την ιστορία.
Αυτοί οι δημοσιογράφοι περιλαμβάνουν αυτοδίδακτους νέους, όπως ο 9χρονος Lama Jamous, ο οποίος φορούσε ένα γιλέκο τύπου και μετέφερε τις λεπτομέρειες της ζωής σε στρατόπεδα εκτοπισμένων στη νότια Γάζα, αναφέροντας από το Νοσοκομείο Nasser και πολλά άλλα μέρη με ήρεμη και κομψότητα.
Όσον αφορά την ακρίβεια των πληροφοριών που παρείχαν αυτοί οι δημοσιογράφοι, ήταν σίγουρα αρκετά επαγγελματίες ώστε να επαληθευτούν από πολυάριθμες ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ιατρικές και νομικές ενώσεις και εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο που τις χρησιμοποίησαν για να χτίσουν μια υπόθεση κατά του ισραηλινού πολέμου. Πράγματι, όλα όσα γνωρίζουμε για τον πόλεμο –ο αριθμός των νεκρών, ο βαθμός καταστροφής, ο καθημερινός ανθρώπινος πόνος, οι ομαδικοί τάφοι, η πείνα και πολλά άλλα– είναι δυνατά εξαιτίας αυτών των ρεπόρτερ που εδρεύουν στη Γάζα.
Η επιτυχία και οι θυσίες των δημοσιογράφων της Γάζας θα πρέπει να χρησιμεύσουν ως πρότυπο για τους δημοσιογράφους και τη δημοσιογραφία σε όλο τον κόσμο, ως παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο πρέπει να μεταδίδονται ειδήσεις για εγκλήματα πολέμου, πολιορκίες και ανθρώπινο πόνο σε όλες τους τις μορφές.
Το ZNetwork χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τη γενναιοδωρία των αναγνωστών του.
Κάνε μια δωρεά