Το ολοκαύτωμα που έφερε ο καπιταλισμός (η ευρωπαϊκή εκδοχή και η αμερικανική όπως σχηματιζόταν) στην Αφρική και στα εκατομμύρια που οδηγήθηκαν σαν βοοειδή στη νέα ήπειρο –και στους απογόνους τους– επιπλέει πάνω από τον αναβρασμό της Νέας Υόρκης.
Αιωρείται πάνω από τον εορταστικό πυρετό μιας κοσμοπολίτικης πόλης με την καλοραμμένη παρουσία μαύρων επαγγελματιών ή νέων που πυροβολούν κρίκους στη γωνία της Τρίτης Οδού και της Έκτης Λεωφόρου. (Η λέξη «ολοκαύτωμα» είναι παραπλανητική λόγω της υπεράνθρωπης σκιάς της, αλλά επειδή είναι κοινός όρος, είναι σαφής και βολικός.)
Όπως συμβαίνει με κάθε ολοκαύτωμα, οι επιπτώσεις του καπιταλισμού στους Αφρικανούς και τους Αφροαμερικανούς δεν μπορούν να διαγραφούν. (Η απουσία ιθαγενών στο αστικό τοπίο της Νέας Υόρκης διευκολύνει την απόκρυψη του ολοκαυτώματος τους.)
Σε αντίθεση με ένα άλλο σόα (το οποίο διέπραξαν η ναζιστική Γερμανία και οι σύμμαχοί της), το αμερικανικό συνεχίζει να διαδίδει θεσμοθετημένη καταπίεση και εκμετάλλευση, διακρίσεις και ρατσισμό, ταπείνωση και περιφρόνηση για τους επιζώντες απογόνους.
Υπάρχουν αρκετές υπενθυμίσεις ενός τρομερού παρελθόντος που δεν μπορεί να ταφεί: λίγο ιστορικό υπόβαθρο στις γειτονιές και στις γωνιές των δρόμων, μια γρήγορη καταμέτρηση του ποιοι από τους ζητιάνους και τους άστεγους είναι μαύροι (η πλειοψηφία), τυχαίες συζητήσεις που αποκαλύπτουν το σπηλαιώδες χάσμα στο οικογενειακό ιστορικό (το παλαιότερο παράδειγμα είναι η καμπίνα των σκλάβων του νότου). Μετά φυσικά είναι τα έργα δημόσιας στέγασης.
Κάθε εποχή γεννά τους δικούς της μαζικούς αγώνες. Τώρα είναι η φάση του Black Lives Matter, ενός κινήματος του οποίου η ίδρυση προήλθε απευθείας από το ελαφρύ δάχτυλο της αστυνομίας καθώς αντιμετώπιζαν μαύρους, των οποίων το χρώμα είναι αρκετό για να ορίσει τη ζωή τους ως αναπόφευκτη. Μετά τις μεγάλες διαμαρτυρίες ήρθε η σειρά των διοργανωτών, των ακτιβιστών της κοινότητας, των εύγλωττων εκπροσώπων και των συγγραφέων.
Δεν είναι λοιπόν περίεργο που αυτή ακριβώς τη στιγμή που Ισραηλινοί στρατιώτες, αστυνομικοί και ιδιωτικοί φρουροί ασφαλείας εκτελούν ύποπτους Παλαιστίνιους μαχαιροφόρους χωρίς να προσπαθήσουν να τους κρατήσουν ζωντανούς, οι δεσμοί μεταξύ Αμερικανών μαύρων ακτιβιστών και Παλαιστινίων ακτιβιστών αυξάνονται. Συνδέσεις γίνονται και από τις δύο πλευρές. Μιλούν για την περιφρόνηση του ηγεμόνα για την αξία των ζωών, για τις ίδιες τις ζωές, των Παλαιστινίων και των μαύρων.
Η ομοιότητα μεταξύ του κνησμώδους δακτύλου της σκανδάλης των φορέων στολής και στις δύο χώρες και των δικαστικών αρχών που κατανοούν, νομιμοποιούν και αποφεύγουν την επιβολή τιμωρίας είναι η εξωτερική μεμβράνη. Από κάτω υπάρχουν άλλα στρώματα ομοιότητας.
Δεν υπάρχει Αφροαμερικανός του οποίου η χώρα και οι λευκοί πολίτες του να μην προκάλεσαν σε αυτόν και την οικογένειά του μια τρομερή καταστροφή στο πρόσφατο ή πιο μακρινό παρελθόν – και σε πολλούς άλλους επίσης στο παρόν. Δεν υπάρχει Παλαιστίνιος που το Ισραήλ και οι πολίτες του δεν προκάλεσαν τρομερή καταστροφή στο παρελθόν και στο παρόν − εκδίωξη από την πατρίδα. Η δολοφονία φίλων και συγγενών· η κλοπή γης, σπιτιού και βιοπορισμού. το σχίσιμο των ριζών και το ξαναγράψιμο της ιστορίας. η προσπάθεια εξάλειψης ταυτοτήτων. η διάλυση οικογενειών.
Η τεράστια ιστορία επιτυχίας που αποδίδουν και οι δύο χώρες στους εαυτούς τους, και την οποία εμπορεύονται, είναι η άλλη πτυχή του ιστού εκμετάλλευσης και καταστροφής που έχει δημιουργηθεί στις δύο κοινωνίες – την Αφροαμερικανή και την Παλαιστινιακή.
Εδώ η ομοιότητα φωνάζει. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι η χώρα των απεριόριστων ευκαιριών και ελευθερίας – ατομικής προόδου για όποιον θέλει και μπορεί. Απλώς όχι για τις μάζες των μαύρων, στις οποίες χρωστάει τόσα πολλά από τη συσσώρευση κεφαλαίου και την ευημερία. Το Ισραήλ είναι η αναγέννηση και το θαύμα, η δημοκρατία, το νεοσύστατο έθνος, το μέλι - για κάθε Εβραίο στον κόσμο και όχι για τους Παλαιστίνιους, τον αρχικό λαό της χώρας.
Οι δεσμοί και οι διασυνδέσεις που οικοδομούν Αφροαμερικανοί και Παλαιστίνιοι δείχνουν ότι, παρά τους νικητές, οι νικημένοι γράφουν επίσης ιστορία. Το να το γράψεις μαζί είναι ένας από τους τρόπους αλλαγής της πορείας του.
Το ZNetwork χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τη γενναιοδωρία των αναγνωστών του.
Κάνε μια δωρεά