A demucrazia in Brasile hà vintu è persu dumenica sera. Hè vintu perchè, per a prima volta in a so storia, a nazione hà sceltu un omu d'urighjini umili è opinioni radicali per esse u so presidente. Hè persu perchè quellu omu hè avà pruibitu di esse radicali. E strette imposte da i mercati di capitali è u Fondu Monetariu Internaziunale impediscenu di intervene in l'ecunumia o di cumissionà a nova spesa suciale cusì disperata da i poveri. Invece, deve seguità u mudellu ecunomicu à quale tutti i guverni devenu aderisce : un mudellu chì subordina a demucrazia à u mercatu liberu.
Questa, in ogni modu, hè a storia chì u mondu si dice à sè stessu, è a storia chì tutti quelli di noi chì sò infelici di a manera chì u mondu hè guidatu anu ripetutu senza fine. In l'ultimi mesi aghju cuminciatu à vede chì, in un rispettu, hè abbastanza sbagliatu. Ùn ci hè micca un solu mudellu ecunomicu, universale applicatu. Ci sò dui mudelli. Unu di elli hè u fundamentalismu di u mercatu à quale e nazioni poveri sò stati custretti à sottumette. L'altru hè u modu di vita di u mondu riccu.
Per ottene l'accessu à i mercati di l'altri nazioni, i paesi ricchi anu da esse vistu chì anu apertu e so ecunumie, avè riduttu o eliminatu i sussidi è sguassati e misure protettive chì puderanu dà vantaghji inghjusti à e so industrie. Hè ciò chì i guverni di u mondu riccu dicenu chì anu fattu. U nostru sbagliu hè di avè cridutu.
I sussidi continui - difesi da Francia è Germania a semana passata - per l'agricultura in Europa è per l'agricultura è l'acciaio in i Stati Uniti sò generalmente visti cum'è intervenzioni anomali in un mercatu chì altrimenti hè soprattuttu liberu. Ma mentre chì l'Europa è i Stati Uniti anu sceltu sfacciatamente perdenti, anu ancu sceltu tranquillamente i vincitori, cù cunsequenze devastanti per u restu di u mondu.
Dapoi parechji anni, i critichi di l'iniziativa finanziaria privata britannica sò stati perplessi da a so straordinaria resistenza. Studiu dopu studiu hà dimustratu chì offre un peghju valore per i soldi cà u finanziamentu publicu convenzionale. U schema cumanda menu sustegnu publicu cà l'impositu di votazione di a Sra Thatcher. Minaccia di distrughje a reputazione di stu guvernu di prudenza ecunomica. Allora perchè ùn hè ancu micca abbandunatu ?
U PFI certamente mantene una circoscrizione corporativa assai putente tranquilla, mentre chì permette à u guvernu di rinvià a spesa d'oghje à e generazioni future. Ma ci hè un terzu fattore, chì tutti avemu trascuratu. L'iniziativa di finanziamentu privatu si trasforma in una di e più grandi industrie d'esportazione di u Regnu Unitu. Se u guvernu l'abbandunava, distrughjeria istantaneamente una vasta è crescente fonte di rivenuti. Sia u sviluppu è l'esistenza cuntinuata di PFI in Gran Bretagna ponu esse interpretati cum'è un schema massiu di promozione di l'esportazione.
In u marzu di u 1996, u Cancelliere di l'Escacchiere, Kenneth Clarke, hà viaghjatu in Sudafrica cù un gruppu di banchieri è cunsultanti. Clarke hà spiegatu à i so ospiti chì in Gran Bretagna l'iniziativa di finanza privata era "maximizà l'efficienza" è chjappà "u megliu equilibriu trà u costu, u disignu è l'operazione efficace". Venendu solu cinque mesi dopu à a fine di u primu prughjettu PFI incaricatu in u Regnu Unitu - u Skye Bridge - chì era digià emergente cum'è u più grande fallimentu in l'acquistu di u guvernu dapoi u scandalu Poulson di l'anni 1960 è 70, questu era un chutzpah mozzafiato. Ma u so publicu ùn sapia nunda di questu è scandali simili. Clarke hà spiegatu chì "u spettru tutale di tecniche" hè statu "pruvatu è pruvatu in u Regnu Unitu". L'iniziativa finanziaria privata era avà pronta per esse esportata in Sudafrica.
Pocu dopu chì u guvernu laburista hè vinutu à u putere, una delegazione di servitori civili da l'autorità sanitarie sudafricane hè stata data ciò chì pare esse statu un tour altamente selectivu di i prughjetti PFI britannichi. Questu hè statu seguitu da a più grande missione cummerciale di a salute chì u guvernu britannicu hà mai urganizatu. Dui anni fà, Sudafrica hà cuminciatu à firmà i primi cuntratti per i schemi di l'ospitale PFI. Parechje di i cuntratturi, senza sorpresa, sò e cumpagnie chì anu "pruvatu è pruvatu" u mudellu in Gran Bretagna.
U guvernu hè statu attentu à assicurà chì l'Africa di u Sudu ùn hà micca scupertu chì hè cascatu per un truccu di cunfidenza monumentale. À a fine di l'annu passatu, per esempiu, Stephen Timms, secretariu finanziariu di u Tesoru, hà viaghjatu à Capetown, induve hà citatu "ricerca indipendenti" chì mostra chì PFI era, in media, 17% più prezzu di l'acquistu publicu. A "ricerca indipindente" era in realtà un studiu cumandatu da u guvernu, chì e so scuperte, salvamente distorte da i termini di riferimentu chì i cunsultanti anu datu, sò stati ridiculizzati quì.
Ma, cù l'aiutu di tali cunti selettivi, almenu 13 altri guverni sò stati cunvinti per aduttà u mudellu britannicu di procurement. Quandu anu pigliatu l'esca, l'imprese britanniche sò state i primi à offre i so servizii. I primi prughjetti in u prugramma PFI massivu di l'Irlanda per e scole, per esempiu, sò stati snaffled da Jarvis è Barclays Bank. U prughjettu di u metro di Varsavia di pounds2bn, qualificatu da i cunsultanti cum'è u "mudellu per l'investimentu in l'infrastruttura in tutta a Pulonia" hè sviluppatu da un consorziu britannicu. U primu grande schema PFI d'Olanda, u ligame ferroviariu d'alta velocità chì cunnessa Amsterdam à Rotterdam è u Belgio, hè in mente cù avucati, cunsultanti è finanzieri britannichi. L'annu passatu, u Royal Bank of Scotland hà stimatu chì u mercatu globale di PFI per i prughjetti di l'infrastruttura solu valerebbe 25 miliardi di lire da 2006. U disastru di Gran Bretagna hè esportatu in u mondu sanu.
Tuttu chistu puderia esse vistu cum'è un trionfu per e pulitiche di prumuzione di l'esportazioni di Gran Bretagna. Puderia ancu esse vistu cum'è una intervenzione straordinariamente ambiziosa in u mercatu.
L'industria PFI in u Regnu Unitu hè stata sviluppata interamente à spesa publica. Diversi mudelli sò stati pruvati, spessu cù cunsiquenzi catastròfichi, chì permettenu à e corporazioni di scopre quale sò prufitti è puliticamenti viable. I britannichi sò i porcellini d'India nantu à quale i mudelli sò stati pruvati. À u mumentu chì u schema era prontu per l'esportazione, era evidenti chì ùn era micca travagliatu, ma se u guvernu l'abbandunò in casa, ùn puderia mai esse vendutu à l'esteru. Almenu una parte di i 23 miliardi di lire impegnati finu à avà - è i 64 miliardi di lire chì sò sempre previsti - hè una suvvenzione d'esportazione vasta ma oculta per una industria in sviluppu.
Quandu si cunsidereghja i novi regimi di diritti di pruprietà intellettuale pensati à prutege l'imprese in u mondu riccu, i sussidi per u petroliu, u gasu, l'industria nucleare, l'imprese di biotecnologia è di droghe, u sustegnu di u guvernu per l'industria di difesa, trasportu è agricula, i sussidi di trasferimentu è aiutu regiunale, unu principia à dumandassi s'ellu ci hè un unicu settore di l'ecunumia di u mondu riccu chì ùn riceve micca aiutu massiu da u statu.
Ci hè un argumentu per l'intervenzione di u guvernu in i paesi poveri: tutti i paesi chì sò ricchi oghje sustenevanu e so industrie durante a fase di sviluppu. Ùn ci hè micca un argumentu viable per l'intervenzione di u guvernu in e nazioni ricche. Eppuru, i paesi chì ne anu menu bisognu sò quelli chì parenu aduprà universalmente, mentre chì quelli chì anu più bisognu sò dettu chì s'ellu ùn aprenu è espone i so mercati, anu da perde a so qualificazione di creditu è cuntemplà a ruina ecunomica. U mercatu liberu hè qualcosa chì u mondu riccu impone à i poveri.
ZNetwork hè finanzatu solu da a generosità di i so lettori.
Donate