AMY DOBRY CZŁOWIEK: To jest Democracy Now!, democracynow.org, Raport o wojnie i pokoju, gdy przedstawiamy Ci odliczanie klimatyczne. Jestem Amy Goodman. Tak, relacjonujemy szczyt w Glasgow ze Stanów Zjednoczonych, z samego Glasgow i z miejsc na całym świecie dla tych, którym nie udało się dotrzeć do Glasgow.

Przejdźmy teraz do 18-letniej szwedzkiej aktywistki klimatycznej Grety Thunberg. Przemawiała w piątek na wiecu w Glasgow zorganizowanym przez Fridays for Future, międzynarodowy ruch studencki, który wyrósł z jej strajku klimatycznego przed szwedzkim parlamentem, który rozpoczął się w 2018 roku.

GRETA THUNBERG: Nie jest tajemnicą, że COP26 to porażka. Powinno być oczywiste, że nie możemy rozwiązać kryzysu tymi samymi metodami, które nas w niego wpędziły. I coraz więcej ludzi zaczyna zdawać sobie z tego sprawę. Wiele osób zaczyna zadawać sobie pytanie: „Czego potrzeba, aby ludzie u władzy się obudzili?”

Ale powiedzmy sobie jasno: oni już się obudzili. Wiedzą dokładnie, co robią. Wiedzą dokładnie, jakie bezcenne wartości poświęcają, aby móc normalnie funkcjonować. Przywódcy nic nie robią; aktywnie tworzą luki prawne i kształtują ramy, aby czerpać korzyści dla siebie i nadal czerpać zyski z tego destrukcyjnego systemu. Jest to aktywny wybór przywódców, którzy chcą w dalszym ciągu pozwalać na wyzysk ludzi i przyrody oraz niszczenie obecnych i przyszłych warunków życia.

Połączenia COP zamieniło się w wydarzenie PR, podczas którego przywódcy wygłaszają piękne przemówienia i ogłaszają fantazyjne zobowiązania i cele, podczas gdy za kurtyną rządy krajów Globalnej Północy wciąż odmawiają podjęcia jakichkolwiek drastycznych działań klimatycznych. Wygląda na to, że ich głównym celem jest dalsza walka o mistrzostwo status quo.

A COP26 została uznana za najbardziej wykluczającą COP kiedykolwiek. To nie jest konferencja. Jest to teraz festiwal greenwashingu Global North, dwutygodniowe świętowanie normalnego funkcjonowania i bla, bla, bla. Najbardziej dotknięci ludzie na najbardziej dotkniętych obszarach nadal pozostają niewysłuchani, a głosy przyszłych pokoleń toną w bzdurach i pustych słowach i obietnicach. Ale fakty nie kłamią i wiemy, że nasi cesarze są nadzy.

Aby nie osiągnąć celów określonych w Porozumieniu paryskim, a tym samym zminimalizować ryzyko wywołania nieodwracalnych reakcji łańcuchowych pozostających poza kontrolą człowieka, potrzebujemy natychmiastowych, drastycznych i rocznych cięć emisji, jakich świat nigdy nie widział. A ponieważ nie mamy rozwiązań technologicznych, które samodzielnie umożliwiłyby osiągnięcie choćby zbliżonego efektu, oznacza to, że będziemy musieli fundamentalnie zmienić nasze społeczeństwo. I to jest niewygodny skutek powtarzających się niepowodzeń naszych przywódców w walce z tym kryzysem.

Przy obecnym poziomie emisji pozostałe budżety CO2, które dawałyby nam największe szanse na utrzymanie temperatury poniżej 1.5 stopnia Celsjusza, znikną pod koniec tej dekady. A kryzys klimatyczny i ekologiczny nie istnieje oczywiście w próżni. Jest to bezpośrednio powiązane z innymi kryzysami i niesprawiedliwościami sięgającymi czasów kolonializmu i później, kryzysami opartymi na założeniu, że niektórzy ludzie są warci więcej niż inni i dlatego mają prawo kraść innych – wyzyskiwać innych oraz kraść ich ziemię i zasoby . Bardzo naiwnym z naszej strony jest sądzić, że uda nam się rozwiązać ten kryzys, nie zajmując się jego podstawową przyczyną.

Ale o tym nie będzie się mówić wewnątrz COP. To po prostu zbyt niewygodne. Dużo łatwiej jest im po prostu zignorować historyczny dług, jaki kraje Globalnej Północy mają wobec najbardziej dotkniętych ludzi i obszarów. Pytanie, które musimy sobie teraz zadać, brzmi: o co właściwie walczymy? Czy walczymy o ocalenie siebie i żyjącej planety, czy też walczymy o utrzymanie normalnego funkcjonowania?

AMY DOBRY CZŁOWIEK: To Greta Thunberg przemawia podczas wiecu „Piątki dla przyszłości” w Glasgow, gdzie odbywa się szczyt klimatyczny ONZ.