Na naszych oczach rozgrywa się najgorsza katastrofa humanitarna na świecie. Infrastruktura opieki zdrowotnej w Afganistanie podupada, ubóstwo drastycznie wzrosło, a prawie dziewięć milionów Afgańczyków – w tym milion dzieci – jest na skraju głodu.
Ta katastrofa humanitarna spowodowana przez człowieka jest bezpośrednim skutkiem polityki amerykańskiej, polegającej na zamrożeniu zagranicznych aktywów Afganistanu i wprowadzeniu surowych sankcji. Przed wycofaniem się Stanów Zjednoczonych prawie 80% budżetu Afganistanu pochodziło od społeczności międzynarodowej. Pieniądze te zostały odcięte, co spowodowało całkowity upadek gospodarczy i nieuchronny masowy głód. Organizacje praw człowieka działające w Afganistanie tak wyrażone pilną potrzebę odmrożenia aktywów Afganistanu i zaprzestania stosowania przez Stany Zjednoczone sankcji, aby złagodzić ogromne – i niepotrzebne – cierpienia narodu afgańskiego i zapobiec sytuacji, w której Afganistan stał się państwem upadłym.
11 lutego administracja Bidena ogłosiła, że Stany Zjednoczone odmrożą siedem miliardów dolarów obecnie zamrożonych aktywów Afganistanu i zarezerwują połowę tych pieniędzy na roszczenia prawne wnoszone przez rodziny amerykańskich ofiar wydarzeń z 9 września, a drugą połowę na pomoc humanitarną . Ta skandaliczna polityka niemal gwarantuje upadek banku centralnego Afganistanu oraz wzrost niestabilności i głodu. W odpowiedzi na to ogłoszenie afgańsko-amerykański aktywista Bilal Askaryar stwierdził,: „Mieszkańcy Afganistanu nie mieli nic wspólnego z 9 września; to niezaprzeczalny fakt. To, co proponuje Biden, to nie sprawiedliwość dla rodzin z 11 września, to kradzież funduszy publicznych zubożałego narodu, który jest już na skraju głodu i głodu…”
Jeśli taka polityka będzie kontynuowana, w najbliższej przyszłości prawdopodobnie zginie więcej Afgańczyków niż z rąk talibów i sił amerykańskich razem wziętych.
Można zapobiec zbliżającemu się masowemu morderstwu afgańskiej ludności cywilnej. Wzywamy administrację Bidena do natychmiastowego zakończenia tej okrutnej i nieludzkiej polityki poprzez zniesienie sankcji, odmrożenie zagranicznych aktywów Afganistanu i zwiększenie pomocy humanitarnej. Wszelkie środki inne niż te spowodują ogromne cierpienia i śmierć afgańskich cywilów – i będzie to wyłącznie nasza wina.
Podpisano,
(Powiązania instytucjonalne podawane są wyłącznie w celach identyfikacyjnych)
Noam Chomsky, profesor Instytutu i emerytowany profesor lingwistyki, Massachusetts Institute of Technology
Tarqi Ali, pisarz, „Czterdziestoletnia wojna w Afganistanie”
Dr Hans von Sponeck, zastępca sekretarza generalnego ONZ i koordynator pomocy humanitarnej dla Iraku (1998-2000)
Dr Denis J. Halliday, zastępca sekretarza generalnego ONZ i koordynator pomocy humanitarnej dla Iraku (1997-1998)
Richard Falk, emerytowany profesor prawa międzynarodowego na Uniwersytecie Princeton i katedra prawa globalnego na Uniwersytecie Queen Mary w Londynie
Richard D. Wolff, emerytowany profesor ekonomii na Uniwersytecie Massachusetts w Amherst
Samuel Moyn, Henry R. Luce profesor prawoznawstwa w Yale Law School i profesor historii na Uniwersytecie Yale
Sara Roy, starszy pracownik naukowy, Centrum Studiów Bliskowschodnich, Uniwersytet Harvarda
Rashid Khalidi, Edward Said, profesor arabistyki na Uniwersytecie Columbia
Nigel Gibson, profesor w Instytucie Studiów Interdyscyplinarnych, Emerson College
Vijay Prahad, dyrektor wykonawczy, Tricontinental: Instytut Badań Społecznych
Robin DG Kelley, profesor historii na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles
Margaret Ratner Kunstler, prawniczka ds. praw obywatelskich i członkini-założycielka Komitetu Obrony Masowej Krajowej Gildii Prawników w Nowym Jorku
Michael Albert, założyciel Zkomunikacji i RewolucjiZ
Christian Parenti, profesor ekonomii, John Jay College, City University of New York
William I. Robinson, wybitny profesor socjologii oraz studiów globalnych i międzynarodowych, Uniwersytet Kalifornijski w Santa Barbara
Andrej Grubačić, profesor i kierownik Katedry Antropologii i Przemian Społecznych, Kalifornijski Instytut Studiów Integralnych
Afgańczycy dla lepszego jutra
List napisany i zorganizowany przez Jacoba Batingę
ZNetwork jest finansowany wyłącznie dzięki hojności swoich czytelników.
Darowizna