Mandy Van Deven kende ik eerst als redacteur van Altar Magazine en later als co-redacteur bij Clamor. Pas onlangs hoorde ik van haar rol als directeur gemeenschapsorganisatie bij Girls for Gender Equity (GGE), een in Brooklyn gevestigde non-profitorganisatie. “De missie van GGE is het verbeteren van de fysieke, psychologische, sociale en economische ontwikkeling van meisjes en vrouwen”, vertelde Van Deven mij. “GGE moedigt gemeenschappen aan om barrières weg te nemen en kansen te creëren voor meisjes en vrouwen om een ​​zelfbepaald leven te leiden door een combinatie van belangenbehartiging, ontwikkeling van leiderschap en eigenwaarde, gemeenschapsorganisatie, onderwijs en dienstverlening.”

Om mezelf te onderwijzen en de boodschap te helpen verspreiden, stelde ik Mandy een paar vragen via e-mail.

Mickey Z.: Vertel ons iets meer over GGE.

Mandy Van Deven: Girls for Gender Equity is een door vrijwilligers gerunde basisorganisatie voor jeugdontwikkeling die in 2000 werd opgericht door een Haïtiaans-Amerikaanse lesbienne, die een coalitie organiseerde van 70 Afro-Amerikaanse en Caribische ouders met een laag inkomen uit de Brownsville en Bedford Stuyvesant-gemeenschappen om er krachtig voor te pleiten dat de organisatie haar werk binnen deze gemeenschappen begint.

MZ: Hoe ben je erbij betrokken geraakt?

MVD: Ik begon in september 2003 bij GGE te werken, slechts een paar weken nadat ik vanuit Atlanta naar Brooklyn was verhuisd. Ik begon als parttime gemeenschapsorganisator, waarbij ik een leerplan ontwikkelde en Gender Respect Wokshops leidde met meisjes en jongens uit de lagere en middelbare school, en ouders en leraren organiseerde rond Titel IX op drie scholen in Brooklyn. Nu ben ik directeur Community Organizing en begeleid en train ik het personeel om onze programma's te runnen en het organisatiewerk voort te zetten, samen te werken met de uitvoerend directeur aan het ontwikkelingsplan voor de organisatie, nieuwe programma's te ontwikkelen en te implementeren, en met middelbare scholieren te werken train ze onder andere tot gemeenschapsorganisatoren en peer-educators.

MZ: Naast de onvermijdelijke factor van groepsdruk, heb je duidelijk te maken met kwesties als etniciteit, klasse, cultuur, immigratie en natuurlijk geslacht. Hoe was dat?

MVD: De middelbare schoolmeisjes zijn voor mij de gemakkelijkste leeftijdsgroep om mee te werken.

Ze hebben het cognitieve vermogen om abstract over dit soort kwesties na te denken, en hebben genoeg ervaring om hun mening te onderbouwen. Ik startte een empowerment- en gemeenschapsorganisatiegroep voor tienermeisjes, en dit jaar is het mijn derde jaar dat ik dat programma run. Ik word voortdurend geïnspireerd door de meisjes in de groep en ben in sommige opzichten jaloers dat ze nog steeds zoveel hoop en idealisme hebben. Ik bedoel, ik heb veel hoop, maar ik ben ook wat meer gedesillusioneerd over de wereld. Deze meiden versterken dus echt mijn gevoel van doel en motivatie om dit werk te blijven doen. Ze zijn zo betrokken bij hun gemeenschap op een manier dat ik me niet kan herinneren dat ik een tiener was. Ik dacht dat ik ze moest overtuigen om gemeenschapsprojecten te doen en acties te organiseren, maar ze zijn altijd zo enthousiast en betrokken dat ik er veel tijd aan besteed om ze ervan te overtuigen zich maar op één ding tegelijk te concentreren.

MZ: Wat voor soort reactie krijg je doorgaans van de meisjes?

MVD: Ze accepteren mij extreem – een blanke, vreemde, feministische vrouw uit het Zuiden – en richten zich meer op onze overeenkomsten dan op onze verschillen. Ze vertellen me gekscherend dat ik niet echt blank ben, maar gewoon een lichte huidskleur heb, wat ik op prijs stel (ondanks de ingewikkeldheid van die verklaring) omdat het hun manier is om mij het gevoel te geven dat ik erbij hoor. Het is echt briljant om het voorrecht te hebben deel uit te maken van hun leven, vooral omdat zij hun concept van sociale rechtvaardigheid en hun rol bij het creëren van verandering vormgeven.

MZ: Dus, wat is de toekomst voor GGE en hoe kunnen degenen die dit interview lezen helpen en/of betrokken raken?

MVD: Zoals bij elke non-profitorganisatie is het zo belangrijk dat mensen doneren (geld of goederen in natura) en vrijwillig hun diensten verlenen. GGE is in de eerste plaats een door vrijwilligers gerunde organisatie en werkt jaarlijks met ruim 50 vrijwilligers. We zijn altijd op zoek naar mensen, vooral gekleurde vrouwen, met verschillende talenten – zelfverdedigingsinstructie, mentorschap, financiële expertise en coachingervaring, om er maar een paar te noemen – om betrokken te raken in de mate waarin ze kunnen, of het nu één keer per jaar is of één keer per week. Girls for Gender Equity bestaat omdat de gemeenschap erom vroeg, en het blijft bestaan ​​omdat de gemeenschap ons steunt om ons vooruit te helpen. Een van onze slogans is ‘Sterke meisjes hebben sterke vrouwen nodig’, maar we moedigen ook mannen aan om mee te doen, omdat meisjes ook mannelijke rolmodellen nodig hebben die gendergelijkheid ondersteunen en het recht van meisjes op vrijheid van seksistische onderdrukking. Uit solidariteit zullen we het speelveld gelijk maken.

MZ: Hoe kunnen mensen geld doneren en/of contact met u opnemen?

MVD: They can contact me directly at 718-857-1393 or mandy@ggenyc.org to volunteer. They can donate through our website at http://www.ggenyc.org.

Mickey Z. is te vinden op internet op http://www.mickeyz.net.

---